ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Rose of the Underworld

    ลำดับตอนที่ #35 : A Love Captive

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 146
      0
      24 ก.ค. 50




    Chapter 35
    A Love Captive



     

                    ค่ำคืนแห่งการหลบหนีของเหล่าปีศาจนับเป็นคืนที่โกลาหลที่สุดของเมืองพาราไดซ์ เนื่องจากเกิดเหตุไม่คาดคิดถึงสามประการ อันได้แก่ การปรากฏตัวของเหล่าปีศาจท่ามกลางงานชุมนุมของเหล่าเทพ การบุกชิงคฑามหาเวทย์แห่งโลกปีศาจซึ่งอิคารัสขโมยมาซ่อนไว้ และการลักพาตัวพระชายาของอาเคเดียนผู้เป็นเจ้าชายแห่งเมืองเฮปตากอน อิคารัสตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากยิ่งนัก ไม่อาจตัดสินใจได้ว่าควรจัดการกับปัญหาอย่างไหนก่อน เหล่าทหารล้วนต้องแบ่งกำลังกันออกไปจัดการภารกิจต่างๆอย่างสับสนวุ่นวาย แต่ภารกิจที่อิคารัสให้ความสำคัญที่สุด ณ ขณะนี้คือ การติดตามหาชายาของอาเคเดียน ที่อาเคเดียนได้ขีดเส้นตายไว้ยามรุ่งเช้า เวลาเหลืออีกไม่กี่ชั่วยามเท่านั้นก็จะสว่างแล้ว แต่ยังไร้วี่แววของพระชายาผู้หายสาบสูญ




                    จะเช้าอยู่แล้ว พวกเจ้ายังหาไม่พบอีกเรอะ บัดซบจริงๆ อิคารัสตะโกนอย่างกังวลและกราดเกรี้ยว


    พวกเราได้พยายามค้นหาทุกซอกทุกมุมอย่างเต็มที่แล้วนะขอรับ แต่ไม่พบร่องรอยใดๆเลย นายทหารผู้รับผิดชอบตอบอย่างอ่อนล้า



    ไม่ต้องมาแก้ตัว พวกเจ้าไม่รู้รึไง ว่าหากหานางไม่พบข้าจะเป็นเช่นไร เจ้าอาเคเดียนมันไม่เอาข้าไว้แน่ แล้วพวกที่ตามหาคฑาที่ถูกโจรกรรมล่ะได้เบาะแสอะไรบ้างไหม


    เอ่อ...คาดว่าเป็นพวกปีศาจขอรับที่ชิงไป 

    ดีมาก เช่นนั้นไปคุมตัวพวกมันมา ข้าจะสอบสวนเอง อิคารัสมีสีหน้าดีขึ้นเล็กน้อย


    เอ่อ...เหล่าปีศาจหลบหนีไปกันตั้งแต่ยามดึกแล้วขอรับ ไม่มีใครเหลืออยู่เลย 

    บัดซบที่สุด พวกเจ้ามัวทำอะไรอยู่ แล้วทหารที่คุมท่าเรืออยู่ล่ะ เห็นใครผิดสังเกตบ้างไหม



    ขออภัยฝ่าบาท ทหารที่คุมท่าเรืออยู่ถูกเรียกตัวกลับเพื่อมาช่วยค้นหาพระชายาพะย่ะค่ะ


    อิคารัสรู้สึกกราดเกรี้ยวและสิ้นหวัง ไม่ได้เรื่องเลยสักคน ออกไปให้หมด ข้าอยากอยู่คนเดียว 

    หลังจากเหล่าทหารพากันออกไปจนหมดแล้ว เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น


    ข้ามีเรื่องจะคุยกับท่าน


    ท่านโฮ่ย่าห์! โอ ข้าควรทำเช่นไรดี


    ตอนนี้สายไปแล้วที่จะมานั่งเสียใจ ท่านไม่มีทางเลือกนอกจากจะเป็นฝ่ายชิงลงมือกำจัดอาเคเดียนก่อน



    แต่ท่านก็รู้ว่าฝีมือมันขนาดไหน ไม่เช่นนั้นข้าคงไม่ปล่อยมันไว้เป็นเสี้ยนหนามตำอกมาจนบัดนี้หรอก อิคารัสเอ่ยอย่างอัดอั้น


    ถ้าเช่นนั้น ท่านคิดจะทำเช่นไร โฮย่าห์ลองถามหยั่งเชิง


    ข้าจะประกาศสงครามกับมัน อิคารัสตอบด้วยสีหน้าจริงจัง


    โฮย่าห์ได้แต่คิดปรามาสในใจ หากปากกลับเอ่ยไปว่า



    เช่นนั้นท่านจักต้องหาพันธมิตร ซึ่งแน่นอนว่าในสถานการณ์เช่นนี้ย่อมหาได้ยากเต็มที


    ไม่หรอกท่าน ยังมีอีกหลายเมืองที่ได้ร่วมมือกับข้าโค่นล้มราชวงศ์เก่าไปและอีกมากมายที่ต้องการสิทธิประโยชน์ต่างๆ ที่ข้าจะหยิบยื่นให้ พวกนั้นย่อมต้องร่วมมือกับข้าโดยไม่ต้องสงสัย อิคารัสตอบอย่างมั่นใจ


    แล้วเมืองที่เหลือที่ไม่เข้าข่ายดังท่านว่านั่นเล่า ท่านไม่คิดว่าเขาจะไปเข้ากับฝ่ายอาเคเดียนหรือ โฮย่าห์ถาม


    ไม่หรอกท่าน แรกๆพวกนี้อาจจะดูท่าทีก่อนว่าฝ่ายไหนจะได้เปรียบ จากนั้นจึงค่อยตัดสินใจว่าจะร่วมกับฝ่ายไหน ฉะนั้น เราต้องรีบชิงโจมตีอาเคเดียนก่อนที่มันจะมีโอกาสได้รับการสนับสนุนจากใครๆ 

    ที่ท่านคิดมาก็เข้าทีดีอยู่หรอก แต่จงอย่าลืมว่าต้นเหตุของสงครามครั้งนี้เราเป็นฝ่ายผิด อาจจะหาแนวร่วมได้ยากเต็มที


    ไม่เป็นไรดอกท่าน อย่างไรเสียตอนนี้กำลังรบของเราก็เตรียมไว้พร้อมแล้ว ไม่รบวันนี้ก็ต้องรบวันหน้าอยู่ดี เพียงแค่เลื่อนเวลามาเร็วหน่อยเท่านั้น


    แล้วพันธมิตรของท่านที่เมืองปีศาจนั้นเล่า เขาย่อมรออยู่ว่าเมื่อใดท่านจะลงมือตามที่ได้สัญญาไว้ โฮย่าห์เตือนสติ


    ไม่มีปัญหา ข้าจะรีบส่งคนไปบอกว่าตอนนี้องค์หญิงอเมเลียและเหล่าปีศาจกำลังหลบหนีกลับไปยังเมืองฮาดีส ให้รีบโจมตีระหว่าเขตป่าอาถรรพ์ให้สิ้นซากไปเสีย ตกลงตามนี้ ท่านเห็นว่าดีไหม อิคารัสหันไปถามโฮย่าห์อย่างขอความเห็น


    เมื่อท่านตัดสินใจเช่นนี้แล้วก็ตามใจท่านเถิด ข้าขอตัวว่าแล้วโฮย่าห์ก็คำนับและเดินจากไป


    อิคารัสตะโกนเรียกคนสนิทเข้ามาสั่งการและเตรียมดำเนินการตามที่ได้วางแผนไว้


    ..............................................................................................................


    เลมอสยังคงนั่งรออาเคเดียนอยู่ที่หน้าตำหนักในขณะที่เหล่าทหารต่างรู้สึกสำนึกผิดที่ปล่อยให้อเมเลียถูกลักพาตัวไปจึงนั่งรออยู่ด้วยไม่ยอมกลับไปพัก ทันทีที่ร่างสูงของอาเคเดียนก้าวยาวๆเข้ามา เลมอสก็ผุดลุกขึ้นวิ่งเข้าไปถามอย่างกระตือรือล้น


    เป็นอย่างไรบ้างกระหม่อม


    อาเคเดียนไม่ตอบหากแต่เร่งฝีเท้าก้าวเข้าไปในตำหนักพร้อมกับสั่งให้เลมอสตามเข้าไป


    เจ้าเข้ามาคุยกับข้าด้านใน


    ขอรับ เลมอสแทบจะต้องวิ่งตามด้วยอาเคเดียนมิได้ชะลอฝีเท้าลงเลย


    เมื่ออยู่กันตามลำพังเลมอสจึงถามขึ้นอีกครั้ง


    เป็นอย่างไรบ้างท่าน พบท่านหญิงอเมเลียไหม 

    พบ อาเคเดียนตอบสั้นๆ เจ้าอย่าเพิ่งถาม ให้ข้าจัดการมอบหมายงานให้เรียบร้อยก่อน


    อะไรกันท่าน พบแล้วทำไมไม่พานางกลับมาด้วยล่ะ


    ข้าบอกว่าอย่าเพิ่งถาม ถ้ามีเวลาเหลือข้าจะเล่าให้ฟัง ตอนนี้ข้าต้องรีบแล้ว


    ทำไมหรือท่าน ท่านจะไปไหน ให้กระหม่อมติดตามไปด้วยนะขอรับ


    อาเคเดียนไม่สนใจ จัดแจงอธิบายทันที


    พรุ่งนี้รุ่งเช้าเจ้าจงนำสาสน์ จากข้าไปแจ้งแก่อิคารัสว่า มันจะต้องชดใช้ต่อการหายตัวไปของพระชายา ข้าจะโจมตีเมืองมันเป็นการแก้แค้น


    เลมอสอ้าปากตะลึง


    อ้าว ก็ท่านพบแล้วไม่ใช่หรือ ทำไมต้องประกาศสงครามด้วยล่ะท่าน แล้วถ้าท่านไม่ไปด้วยตนเองจะให้ข้าบอกว่าอย่างไรล่ะ


    บอกไปว่าข้าเสียใจมากจนไม่อาจพบเจอหน้าใครได้ ทำตามที่ข้าสั่งแล้วรีบกลับไปเตรียมกำลังพลที่เมืองเราซะ เข้าใจไหม อีกไม่นานข้าจะกลับไปสมทบที่เมืองเอง บอกพระมารดาด้วยว่าไม่ต้องเป็นห่วงข้า


    ต.. แต่ว่า... เลมอสอึกอักด้วยยังสับสน


    เอาล่ะ ข้าต้องรีบไป อเมเลียกำลังจะกลับไปยังโลกปีศาจ ข้าจะตามนางไป อีกไม่ถึงชั่วยามเรือจะออกแล้ว มีอะไรเจ้าจงจัดการให้เรียบร้อย ข้าเชื่อว่าเจ้าทำได้ ข้าไปล่ะ



    ที่แท้ก็หนีงานไปตามหาหัวใจนี่เอง เลมอสยิ้มเผล่ เดินทางโดยสวัสดิภาพนะท่าน กลับมาคราวนี้ให้ได้มาอภิเษกกันจริงๆเลยล่ะ ไม่ต้องเป็นกำมะลอแล้ว


    อาเคเดียนอมยิ้มและลุกขึ้นยืน เลมอสรีบเอ่ย


    ท่านลูคาเชียสฝากบอกท่านว่า ท่านเลือกได้ไม่ว่าจะเรื่องความรักหรืออาณาจักร และขอให้ท่านโชคดี


    ขอบใจมาก ขอให้เจ้าโชคดีเช่นกัน ว่าแล้วอาเคเดียนก็จากไปโดยรวดเร็วพอๆกับขามา


    ..............................................................................................................................................



    หลังจากออกเรือไปได้ไม่กี่ชั่วโมง เช้าวันใหม่ก็มาถึง คณะเดินทางออกมาไกลจากเมืองพาราไดซ์พอสมควรแล้ว คนในเรือเริ่มทยอยตื่น ขณะเฮเธลำลังเตรียมจัดอาหารเช้าให้แก่อเมเลีย ก็เห็นเดมอนและเฟกเก้เดินมาด้วยกัน จึงร้องทัก



    จะไปไหนกันหรือท่าน ตื่นกันแต่เช้าเชียว


    เฟกเก้มาปลุกข้า บอกว่าจับผู้บุกรุกได้เดมอนตอบ


    จริงหรือ เฮเธลร้องอย่างตกใจ มันเป็นใครกัน


    ไม่รู้เหมือนกัน กำลังจะไปดู เฟกเก้ทำท่ามีลับลมคมในไม่ยอมบอกข้า ข้าจึงต้องไปดูให้เห็นกับตา


    งั้นข้าไปด้วย 

    ว่าแล้วเฮเธลก็ผละจากการตระเตรียมอาหารตรงหน้าตามสองหนุ่มไปทันที


    เฟกเก้นำทั้งสองลงไปยังห้องใต้ท้องเรือซึ่งใช้เป็นที่คุมขังทาส แสงสลัวจากคบเพลิงทำให้มองเห็นไม่ชัด หากแต่เมื่อเข้าไปใกล้ ทั้งเดมอนและเฮเธลต้องอุทานออกมาพร้อมกัน


    อาเคเดียน


    ถูกต้องแล้ว เมื่อคืนข้าออกมาพบเขาขณะพยามยามจะแอบขึ้นเรือเรา จึงจับมัดไว้แล้วนำมาขังไว้ที่นี่ ว่าจะรอบัญชาจากองค์หญิงว่าจะให้จัดการยังไง เฟกเก้อธิบาย



    เฮเธลและเดมอนมองหน้ากันแบบไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เฟกเก้พูด แม้ว่าเฟกเก้จะมีฝืมือสูงมาก แต่ระดับอาเคเดียนก็ใช่ย่อยที่ใครๆจะจัดการได้ง่ายๆ เดมอนหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น



    เจ้าไปหลอกเด็กอมมือเถิด เฟกเก้ เรื่องแค่นี้หากข้าไม่รู้ก็ควรถูกปลดจากตำแหน่งแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ


    เฮเธลหันไปพูดกับอาเคเดียน


    ทำไมท่านต้องลงทุนทำเช่นนี้ด้วย ในเมื่อท่านก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ตอนนี้ยังออกมาไม่ไกลนัก กลับไปเสียเถิด


    อาเคเดียนนิ่งเฉยไม่ตอบคำ เฟกเก้จึงพูดขึ้นแทน


    ช่างเถิดเฮเธล ข้าว่าเรื่องนี้ให้องค์หญิงตัดสินใจดีกว่าว่าจะจัดการกับเชลยคนนี้ยังไง เอ้า เราช่วยกันคุมตัวไปพบองค์หญิงกันเถอะ


    ว่าแล้วเฟกเก้ก็แสร้งฉุดอาเคเดียนที่ถูกจับมัดมือให้ลุกขึ้นยืนอย่างกระแทกกระทั้น โดยสวมบทบาทราวกับเขาเป็นผู้คุมและอาเคเดียนเป็นนักโทษจริงๆ


    แม้ว่าค่ำคืนที่ผ่านมาอาเคเดียนจะยังไม่พักผ่อน สีหน้าของเขาก็ไม่ได้อิดโรยแม้แต่น้อย เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูงอย่างมั่นคงสง่างามจนทำให้เฮเธลและเดมอนมองไปที่เชือกที่มัดมืออยู่และอดคิดไปไม่ได้ว่า หากอาเคเดียนไม่สมยอมจริงเชือกเส้นเท่านี้จะรั้งเขาไว้อยู่หรือ


    เอ้า ตามข้ามา ข้าจะพาไปให้องค์หญิงอเมเลียตัดสินโทษเจ้า เฟกเก้ว่าทีเล่นทีจริง


    ทั้งหมดจึงพากันออกจากใต้ท้องเรือโดยทยอยปีนตามขึ้นมาทีละคน เฟกเก้และเดมอนมีสีหน้ารื่นเริงขบขัน ในขณะที่เฮเธลทำหน้าเซ็ง



    ไม่มีผู้ใดอาจคาดเดาได้ว่าเรื่องราวจะดำเนินต่อไปอย่างไรในเมื่อองค์ชายเผ่าเทพตัดสินใจมาเป็นเชลยของฝ่ายปีศาจในขณะที่สงครามใหญ่กำลังจะอุบัติขึ้น










    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×