Dark Dveil

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท>จุดเริ่มต้นของความวุ่นวายและที่มาของแต่ละคน (30%)

ยังไม่ครบ100%เลยค่ะ55+
มาลงแค่นี้ก่อน...
อยากบอกว่า เหนื่อยสุด=[]=
____________________________________________________

  ตึงๆๆๆๆ
 เสียงฝีเท้าวิ่งดังมาอย่างเร่งรีบก่อนที่จะผลักประตูบานใหญ่สีทองเข้าไปในห้องที่ใหญ่ที่สุดของโรงเรียนนามว่า'Dark Dveil'
 
  "อ้าว...เร็วจังเลย^^"
 เด็กสาวผมสีพระเพลิงหัวเราะคิกคักก่อนที่จะหันหน้ามามองเพื่อนสาวที่วิ่งมา

  "แจกครบรึเปล่า?"

  "นะ..แฮ่กๆ..แน่นอนครบแล้ว"เด็กสาวผมเงินเหนื่อยหอบกับการวิ่ง

  "ดีมากงั้นจัดพรุ่งนี้เลย"พูดพลางเดินไปบนโต๊ะแล้วโยนใบกระดาษมากมายจนปลิวไปทั่วห้องเด็กสาวผมสีเงินราวหิมะมองเพื่อนด้วยใบหน้าสงสัย

  "งานอะไรของเธอน่ะรอสเตอร์"

  "แหมๆก็งานปฐมนิเทศรับนักเรียนไง สมัครกันเยอะจริงนะ"
ว่าแล้วก็เดินออกจากห้องไปแล้วหันหน้ามาตะโกนบอกเพื่อนของตนที่ยืนหน้างงอยู่ด้วยเสียงน่าเริงปนเจ้าเล่ห์

  "ช่วยไปบอกภูติ'มิกุ'ด้วยว่าให้เตรียมสมุนไพรชั้นเยี่ยมไว้รับแขกตอน11:00น.เช้า"

  "=_=หา..อะ..เอ่อได้จ้า"
 

 +++11:00น.+++

  เมื่องานต้อนรับ(?)มาถึงที่หน้าฌโรงเรียนมีพลุจุดสวยงามมีริบบิ้นและของประดับเต็มไปหมดมีคนทยอยเข้ามาจนที่หน้าโรงเรียนแออัดแต่การที่คนเยอะอาจให้ให้สาวน้อยคนนี้นามว่า 'ฟีล รอสเตอร์' ไม่พอใจก็เป็นไปได้

  "ชิ!"บ่นอย่างหัวเสียพลางหยิบแก้วสีเงินสไตล์อังกฤษขึ้นมาจิบชาสมุนไพร
 
  "มาบ่นพึมพำอะไรของเจ้าน่ะคนมาออกจะเยอะแท้ๆ"

  "เจ้าน่ะมาดูนี้สิไม่มีนักเรียนที่ส่งใบสมัครมาสักคนมีแต่คนนอกทั้งนั้นเลย"

  "เดี๋ยวก็มาแหละน่า..."

  "=_= O.K ข้าจะรอดู"
 ว่าแล้วก็จิบชาต่อไปและแล้ว.....

 ฟู้ดดดด!!!

 พ่นชาชั้นดีใส่หน้าเพื่อนสาวแล้วตะโกนอย่างดีใจ

  "โคเช่ดูนั่นสิดูนั่นนักเรียนคนนั้นเข้ามาแล้ว ถ้าจำได้ผิดรู้สึกว่าจะชื่อ..."หยุดชะงักแล้วหยิบใบสมัครขึ้นมา "ใช่แล้วครึ่งสอูรที่ชื่อ'เลออน ครอส' ไงมาคนแรกเลยนะเนี่ยเด็กดีจังเลยเดี๋ยวพอปฐมนิเทศเสร็จจะให้รางวัลฮึๆ"หัวเราะด้วยความเจ้าเล่ห์ ตาสีเพลิงเหลือบมองที่กล้องวงจรปิดที่ติดไว้หน้าโรงเรียนก่อนที่จะตะโกนอีกรอบ

  "มาอีกคนแล้วเด็กคนนั้นชื่อ 'อัลลิ ทีเดนย่า' สงสัยว่าแขกที่น่ารักของข้ากำลังทยอยมานะ ว่างั้นมั๊ยโคเช่"

  "เจ้าใส่ใจแต่นักเรียนจนไม่ใส่ใจข้าเลย เจ้าพ่นชาใส่หน้าข้า!!!"
 โคเช่ตะโกนอย่างหมดความอดทน

  "ฮะๆแค่ชาเองอย่าใส่ใจนักเลยน่า^O^"
 
  "เจ้า!!"โคเช่ตะโกนเรียกเพื่อนสาวที่สนใจแต่กล้องวงจรปิด"จะทำอะไรก็เชิญข้าจะไปข้างล่าง"

  "นี้โคเช่" เพื่อนของสาวน้อยยิ้มอย่างน่ารักทำให้ความโกรธของเด็กสาวเมื่อกี้นี้หายไปแต่กลับหน้าแดงขึ้นมาแทน(คู่นี้จะยูริไปถึงไหน)

  "เติมชาให้ด้วยนะ"ยื่นแก้วชาสุดหรูอันโปรดให้เพื่อน

  "=_=^ไม่!" 
 
 ให้ตายสิ.....

 นึกว่าจะขอโทษซะอีก....

 ยัยเด็กไม่รู้จักโตเอ๊ย....

  "พี่สาวฮะ?"
 นํ้าเสียงร่าเริงของเด็กหนุ่มวัย16ปีดังขึ้นทำให้โคเช่น้อยๆของเรานั้นหันหน้าไปมองอย่างรวดเร็ว และแล้ว
 กรื้ดดดดดดดดดดดดด น่ารักจังเลยหน้าตาอย่างกับเด็กผู้หญิงแน่ะ โคเช่น้อยๆของเรากรื้ดในใจ=_=;;

  "อะไรเหรอมีอะไรให้พี่ช่วยจ๊ะ^^" เปลี่ยนนํ้าเสียงทันใดเมื่อเจอเหยื่อน่ากินโผล่มาตรงหน้า

  "คือว่าผมมาสมัครโรงเรียนนี้ในใบที่ส่งมาบอกว่าให้ไปที่หอประชุม หอประชุมมันอยู่ไหนเหรอฮะพี่สาว?"

  "จ้าๆมาทางนี้เลยให้พี่นำทางเอ.."ยังพูดไม่จบประโยคก็โดนปาด้วยแก้วแสนหรูของผู้อำนวยการวัย14ปี

  โป๊ก!!

  เด็กสาวผมสีเงินนามโคเช่ล้มลงไปกับพื้นก่อนที่จะลุกมาโวยวายใส่เด็กไม่รู้จักโต

  "เจ้าปาแก้วใส่หัวข้า..อูย"
 มือเรียวลูบหัวอย่างเจ็บปวด

  "แทนที่จะเอาเวลาไปรินนํ้าชาให้ข้าเจ้ากลับไปจีบเด็กหนุ่มคนนั้น!!"เด็กสาวบ่นแว้ดๆใส่เพื่อนสนิท

  "เค้าเป็นนักเรียนของเจ้านะข้าไม่คิดอะไรหรอกย่ะ"

  "แน่ใจเหรอตอนข้าลงมาเจ้าจับมือถือแขนเด็กคนนั้นจะไม่ให้ข้าคิดได้ไงเล่า!!"

  "แค่จับมือไม่ทำให้เด็กคนนี้ท้องหรอกย่ะ>O<"

  "เอ่อ..พี่สาวฮะ=_="