คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ซักผ้า -*-
ฉันเดินตรงไปที่เครื่องซักผ้า แล้วจัดการซักเสื้อให้ตาโอเค ไม่อยากจะเชื่อว่าคนอย่างฉัน ต้องมาซักผ้าให้ผู้ชายอย่างตาโอเค ขนาดตาต้นกล้า ขอให้ฉันซักให้ฉันยังไม่ทำเลย นี่ถ้าไม่ติดว่านายโอเคทำท่าจะจูบฉันตอนนั้น ฉันคงไม่ซักให้เค้าหรอก
“ซักแล้วตากให้ฉันด้วยนะ” สั่งฉันอย่างกับคนใช้เลย ได้ทีเอาให้เลยนะตานี่ -*-
“ชิ รู้แล้วหน่า - -* ”
“เธอเป็นผู้หญิงจริงรึเปล่าเนี่ย”
“อะไรของนาย ฉันไม่เหมือนผู้หญิงตรงไหนฮะ” จู่ๆก็ถามอะไรประหลาดๆออกมานะ คิดจะหาเรื่องฉันอีกหรือไง
“ก็ตรง...นิสัยเธอไง”
“นายโอเค!!!!!!”ฉันขึ้นเสียง
“อะไร ฉันพูดอะไรผิดงั้นหรอ ที่ฉันพูดมามันก็จริงไม่ใช่หรอ”
“นี่นายกล้าว่า ฉันหรอฮะ!!!” ตานี่เริ่มก่อกวนประสาทฉันอีกแล้ว ฉันคิดว่าตาต้นกวนประสาทฉันมากแล้วนะ แต่รู้สึกว่าตาบ้าโอเคจะกวนประสาทฉันยิ่งกว่าตาต้นอีก
“อย่าเสียงดังสิ เดี๋ยวคนอื่นเค้าได้เข้ามาว่าหรอก”
“ถ้าเข้ามาก็ดีน่ะสิ ฉันจะได้บอกพวกเค้าว่า นายพาฉันมาข่มขืน”
“ถ้าฉันจะเลือกคนมาข่มขืน ฉันจะไม่เลือกเธอแน่ คนอย่างฉันเห็นเป็นแบบนี้ แต่ฉันก็เลือกคนเหมือนกันนะ”
“นี่นาย!!!!”ตาบ้านี่จะมากเกินไปแล้วนะ คำพูดแต่ล่ะคำที่พูดออกมา ไม่มีคำไหนที่จะไม่ทำให้ฉันอารมณ์เสียมั้ยฮะ คิดว่าเรื่องมันจะจบแค่นี้หรอ คิดว่าฉันจะยอมนายรึไง ไม่มีทาง
“เฮ้ย!!!! นั้นเธอจะทำอะไรน่ะ”
“ก็แค่อยากรู้ว่าแจกัน อันนี้ราคาเท่าไหร่ก็เท่านั้นเอง^_^” ฉันเดินไปหยิบแจกันที่ดูมีราคาแพง มาถือไว้ในมือ ที่นี่แหละนายโอเคนายเสร็จฉันแน่ ฉันยอมนายมามากพอแล้ว ฉันขอเอาคืนบ้างแล้วกันนะ หึหึหึ
“วางลงเดี๋ยวนี้เลยนะต้นข้าว นั้นมันแจกันทองคำใบสุดท้ายบนโลกแล้วนะ” แจกันใบสุดท้ายบนโลกงั้นหรอ น่าสนใจดีนิ แบบนี้มันจะทำให้ฉันสนุกกับการแก้เผ็ดนายโอเคขึ้นไปอีกน่ะสิ ยิ่งเป็นของสำคัญๆแบบนี้แล้วยิ่งทำให้ฉันสะใจกว่าเดิมอีก ^O^
“ฉันว่าแจกันมันเบาะบางเนอะ ถ้าฉันทำหลุดมือล่ะก็ มันคงจะแตกจนไม่เหลือชิ้นดี นายว่าจริงมั้ยโอเค J” ฉันสะเหยะยิ้มเจ้าเล่ห์ ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนคนที่ถือไผ่เหนือกว่า ตาโอเคเริ่มเหงื่อตกเล็กน้อย สีหน้าเค้าดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ นั้นคงจะเป็นเพราะคำพูดเมื่อกี้ของฉันล่ะมั้ง
“เธอคิดจะทำอะไรของเธอ ต้นข้าว”
“เปล่านิ ฉันไม่ได้คิดจะทำอะไรเลย จริงๆนะ J ”ฉันทำเสียงสูงกวนประสาทตาโอเค ดูเหมือนตานั้นจะหัวเสียจริงๆด้วย นายแกล้งฉันมาเยอะแล้ว ฉันขอเอาคืนบ้างล่ะกัน
“อุ้ย!!! หลุดมือ ^^ ” ฉันปล่อยมือจากแจกันที่ถืออยู่ ดูเหมือนแจกันจะล่วงสู่พื้น แบบสโลโมชั่น
เพล้ง!!!!
โอเค ทำหน้าช๊อกสุดขีด เมื่อเค้าเห็นแจกันใบเดียวบนโลก แตกละเอียดอยู่กับพื้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า สะใจชะมัด ในเมื่อนายกล้ามาลองดีกับคนอย่างต้นข้าว นายก็ต้องโดนแบบนี่แหละ
“ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ” ฉันทำเนียนสำนึกผิด
“ช่างมันเหอะ ไหนๆมันก็แตกไปแล้วนี่ ทำไงได้ล่ะ”
“เดี๋ยวฉันซื้อใช้ให้ก็ได้”
“แจกันอันนี้แม่ฉัน ซื้อไว้ให้ก่อนที่ท่านจะเสียน่ะ มันมีอันเดียวบนโลก เธอคงหาซื้อมาใช้ไม่ได้หรอก” นายโอเคทำหน้าเศร้าเล็กน้อย เค้าพยายามไม่สบตากับฉัน เค้าคงไม่อยากให้ฉันเห็นใบหน้าเศร้าของเค้าเลยหลบหน้างั้นหรอ
ตอนนี้ฉันรู้สึกผิดจริงๆแฮะ แจกันอันนั้นมันคงสำคัญกับเค้ามาก แต่ฉัน(ตั้งใจ)ทำมันแตก ตอนแรกกะจะแก้เผ็ดหมอนั้น แต่ทำไมกลายเป็นฉันที่รู้สึกแย่ล่ะ T^T
“เอ่อ...คือ...ฉันขะ...ขอโทษ”ฉันพูดเสียงเบา
“เมื่อกี้เธอว่าไงนะ”
“ฉัน...ขอโทษ”
“บ่นอะไรของเธอ ฟังไม่รู้เรื่องเลย -*- ”อะไรของตานี่เนี่ย ฉันอุตส่าห์ขอโทษแล้วยังทำเป็นไม่ได้ยินอีก ฉันรู้ล่ะกันว่านายแกล้งฉันน่ะ ดูหน้าก็รู้เลยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้นน่ะ -_-
“ฉันบอกว่า ฉันขอโทษ!!! ที่นี้ได้ยินชัดยังฮะ >O<” ฉันขึ้นเสียงใส่เค้า
“ไม่น่าเชื่อ ว่าคนอย่างเธอจะขอโทษใครเค้าเป็นด้วย”
“นี่นาย อย่าหาเรื่องกันจะได้มั้ยฮะ”
“ฉันไม่ได้หาเรื่องเธอซะหน่อย” ชิ ไม่อยากเถียงกับคนอย่างนายแล้ว เถียงไปฉันก็ปวดหัวเปล่าๆ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครเถียงฉันเลย แต่ตานี่กล้าดียังไงกัน มาเถียงฉันน่ะ
“ฉันซักเสื้อนายเสร็จแล้ว พาฉันกลับบ้านได้แล้วยะ”
“อ้าว พี่ต้นไม่ได้บอกเธอหรอ ว่าให้เธอค้างที่คอนโดฉันน่ะ”
“ O_O อะ...อะไรน่ะ” กรี๊ดดดดดดดดด ตาต้นให้ฉันนอนที่คอนโดนายโอเคงั้นหรอ อะไรกันเนี่ย ตาต้นทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง ปากบอกว่าห่วงน้องสาว แต่ทำไมให้ฉันมานอนที่คอนโดของนายโอเคล่ะ
อีกอย่างตานี่จะไว้ใจได้รึเปล่าก็ไม่รู้ และตานี่เป็นใคร ฉันยังไม่รู้เลยว่าเค้าเป็นใคร รู้จักแค่ชื่อเท่านั้นเอง ไม่รู้แหละยังไงฉันก็จะกลับบ้าน
“ถึงตาต้นจะบอกนายมาแบบนั้น ยังไงฉันก็จะกลับบ้าน”
“ฉันไม่ให้กลับ”
“เอากุญแจรถมาให้ฉัน”
“เรื่องอะไรฉันจะเอากุญแจรถของฉัน ให้เธอล่ะ”
“งั้นนายขับไปส่งฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!!”
“ไม่”ฉันเดินเข้าไปหานายโอเค และฉันกำลังจะยื่นมือไปหยิบกุญแจที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้เค้า แต่...จู่ๆนายโอเคก็ถอดเสื้อของเค้าออก ทำให้ฉันเห็นผิวขาวๆเนียนๆของเค้า แล้วนี่ฉันกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย แล้วตาโอเคจะถอดเสื้อทำไมอะ หรือว่าเค้าคิดที่จะทำมิดีมิร้ายฉันอะ -O-
กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!!
“เธอจะกรี๊ดทำไมเนี่ย”
“นายอย่าทำอะไรฉันนะ นายโอเค >///< ”ฉันรีบหันหน้าไปทางอื่น แล้วพยายามเดินหนีเค้า แต่รู้สึกเหมือนเค้ากำลังเดินตามฉันด้วยอะ เค้าคิดจะข่มขืนฉันแน่เลย ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย TOT
“อะไรของเธอ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย”
“นายคิดจะทำมิดีมิร้ายฉันใช่มั้ย T_T ”ฉันถอยหลังจนไปติดกำแพง ตาโอเคก็เดินมาใกล้ฉันเรื่อยๆ สายตาฉันเผลอไปมองแผ่นอกขาวๆของเค้าพอดี แล้วฉันจะมองทำไมเนี่ย ทำไงดี ฉันยังไม่อยากเสียเวอจิ้นนะ
“อย่าเข้ามานะ นายโอเค >_< ”ฉันหลับตาเพราะไม่อยากเห็นสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับฉัน แต่มันก็ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้นเลยเพราะเวลาผ่านไปประมาณสิบนาทีแล้ว
เอ๊ะ...ทำไมไม่มีอะไรเกิดขึ้นอะ หรือตานี่เกิดเปลี่ยนใจไม่คิดจะข่มขืนฉันแล้ว แบบนั้นก็ดีน่ะสิ แต่ฉันก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดี เลยลืมตาดู >_O
“เธอคิดว่าฉัน จะทำมิดีมิร้ายเธอหรอต้นข้าว” ภาพที่เห็นตรงหน้าของฉันตอนนี้ก็คือ ตาโอเคถอดเสื้อและเค้าก็ ถะ...ถือผ้าเช็ดตัวงั้นหรอ ฉันมองขึ้นไปเหนือหัวของฉัน บนหัวฉันมีที่แขวนผ้านี่หน่า
“เอ่อคือ...ฉัน”ไม่หน่าหรือว่าสิ่งที่ฉันคิด มันจะ....
“ที่ฉันถอดเสื้อก็เพราะฉันจะอาบน้ำ และที่เดินเข้ามาหาเธอ ก็เพราะจะหยิบผ้าเช็ดตัวที่อยู่บนหัวของเธอ” สรุปก็คือฉันหน้าแตกใช่มั้ยเนี่ย ฉันคิดมากเกินไปใช่มั้ย ตาโอเคยิ้มแบบนั้นอีกแล้ว สีหน้าของเค้าเหมือนกำลังกลั้นหัวเราะอยู่เลย ตานี่คงจงใจแกล้งฉันแน่เลย กรี๊ดดดดดดดดด ฉันเกลียดนาย >O<
ความคิดเห็น