ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ONE LOVE SWEET รักหวานใส ของยัยจุ้นจ้าน

    ลำดับตอนที่ #3 : ต้นข้าว

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ย. 54


     2

    ต้นข้าว

      
     

    "เดี๋ยวช้านนนน...มานะ...โอเคคคคค" ฉันบอกนายโอเค แล้วรีบเดินไปที่ห้องน้ำทันที รู้สึกเวียนหัวจัง ไม่น่าดื่มเยอะเลยฉัน แถมยังพูดอะไรบ้าๆ ออกมาอีก น่าขายหน้าจัง เมื่อกี้รู้สึกว่า ฉันจะอวกใส่นายโอเคด้วยนี่หน่า ให้ตายสิ ฉันไม่น่าเมาเลย >///<

                ฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำ และเห็นสภาพตัวเองในกระจก ผมสวยๆของฉัน ตอนนี้มันยุ่งมากจริงๆฉันจัดผมตัวเองให้เข้าที่ ก่อนที่จะหยิบเช็ดชู่ ขึ้นมาเช็ดที่ริมฝีปากตัวเองเบาๆ

     

    หวอ!!! หวอ!!! หวอ!!!

                แย่ล่ะสินั้นมันเสียงหวอตำรวจนี่หน่า แล้วตำรวจมาทำไมตอนนี้เนี่ย ฉันยิ่งเมาๆอยู่ อายุก็ไม่ถึง 18 ห้ามดื่มเหล้า ซึ่งฉันแค่17เองนะ ถ้าโดนเจอตัวล่ะก็มีหวังถูกจับแน่ๆเลย ทำไงดีล่ะเนี่ย เสียงคนข้างนอกดังมาก มีเสียงผู้หญิงกรีดร้องด้วย (ฉันว่ายัยนั้นโวเวอร์ไปแล้วมั้ง -_- )ดูเหมือนสถานการณ์ข้างนอกจะไม่ดีแล้วนะ จะทำยังไงดี ขืนฉันออกไปข้างนอกตอนนี้ล่ะก็ มีหวังเข้าคุกแน่เลย TOT

    "ต้นข้าว!!!!!"

    "O_Oนาย อะ...โอเค" ฉันสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็น นายโอเคเดินเข้ามาหาฉัน ตะ...แต่ว่า ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องน้ำนะ แถมยังเป็นห้องน้ำหญิงด้วย ตานี่เข้ามาได้ไงเนี่ย -*-

    "นายออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ตาบ้า!!!!!!! >O< "ฉันตะคอกใส่

    "อะไรของเธอเนี่ยฉันอุส่าห์ มาช่วยเธอนะ เธอจะโวยวายทำไม - - "

    "นี่มันห้องน้ำผู้หญิงนะ แล้ว นะ...นาย...ว่าไงนะ O_O "

    "ฉันมาช่วยเธอ -*-"  ฉันชอกกับคำพูดนายโอเค ตานี่มาช่วยฉันงั้นหรอ ฉันคิดว่าตานี่จะโกรธเรื่องที่ฉัน อวกใสเสื้อ และก็คิดว่าตานี่จะทิ้งฉันไว้ที่คลับเพื่อแก้แค้นเรื่องเสื้อซะอีก แต่ทำไมเค้ากลับช่วยฉันล่ะ

    "เหมือนได้ยินเสียงคนอยู่ในห้องน้ำนะ"

    "เข้าไปตรวจดูกัน" นั้นมันเสียงตะ...ตำรวจนี่หน่า ทำไงดีเนี่ย ฉันหันไปมองหน้าตาโอเค ตานั้นทำหน้าได้นิ่งมาก นายไม่กลัวโดนจับรึไงน่ะ ถึงได้ทำหน้าตาแบบนั้นนะฮะ >_<

    "นายโอ คะ...อุ๊บ OxO "โอเค ใช่มือปิดปากฉัน ตานี่คิดจะทำอะไรกันแน่

    "อย่าพึ่งพูดอะไร ทำตามฉันบอกนะ"ฉันพยักหน้า

    "เดินเข้าไปในห้องน้ำ"ฉันทำตามที่นายโอเคบอก เราสองคนตอนนี้อยู่ในห้องน้ำแล้ว พื้นที่ในห้องน้ำแครบ มาก เลยทำให้ฉันกับนายโอเคอยู่ใกล้กันมาก ฉันเริ่มรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่กระทบมาที่ใบหน้าของฉัน นายโอเคกดล๊อคกอนประตูห้องน้ำ

    "เหมือนมีคนอยู่ในนี้ครับหมวด"

    "ฉันได้ยศเป็นดาบแล้ว ไม่ใช่หมวดโว๊ย!!!!"

    "ขอโทษครับ หมวด เฮ้ย ดาบ"ตาตำรวจสองคนนี้จะเถียงกันทำไมเนี่ย -*-

    ปั่ง!!!  ปั่ง!!!  ปั่ง!!!

    "เปิดประตูด้วยครับ นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ"

    "เปิดประตูด้วยครับ"

    "จะเคาะทำไมวะ!!!! เราสองคนกำลังสนุกกันอยู่ อย่ายุ่งได้มั้ย เสียอารมณ์หมด" นายโอเคตะโกนเสียงดัง แต่คำพูดของตานั้น มันอะไรกันฮะ 'เรากำลังสนุกกันอยู่' มันหมายความว่าไงเนี่ย กรี๊ดดดดดดดดดดด ตานั้นพูดออกไปได้ฮะ บ้าที่สุดเลย >///<

                ฉันเผลอไปมองหน้าตายโอเค และตานั้นก็ยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ฉันด้วย นายคิดอะไรอยู่เนี่ย  ฉันรู้สึกได้ถึงใบหน้าที่แดงจัด ของฉัน ฉันพยายามหลบหน้านายโอเค แกล้งทำเป็นมองไปทางอื่น ตะ..แต่นี่มันบ้าอะไรเนี่ย  -///-

    "เอาไงดีครับดาบ"

    "กลับ กันเหอะ"

    "อะไรนะครับ"

    "ฉันบอกให้กลับ"

    "ทำไมล่ะครับก็เรายังไม่ได้จับ..."

    "แกไม่เห็นหรอ เค้าสองคนกำลังทำอะไรอยู่ แกจะไปขัดความสุขเค้ารึไงฮะ!!!"

    "ครับๆ กลับ ก็ กลับครับ" ดูเหมือนตำรวจพวกนั้นจะไปกันแล้วนะ นายโอเค เปิดประตูออกไปข้างนอกห้องน้ำแล้ว แต่ฉันยังคงยืนชอก กับคำพูดที่ตำรวจสองคนนั้นคุยกัน ฉันอยากจะกรี๊ดดดดดดดดด จริงๆเลย ตำรวจสองคนนั้นคงคิดว่าฉัน กับนายโอเคกำลัง... แง้งงงงงงง ไม่จริงใช่มั้ยเนี่ย TTOTT

    'แกไม่เห็นหรอ เค้าสองคนทำอะไรอยู่ แกจะขัดความสุขเค้ารึไงฮะ!!!'

                ตอนนี้คำพูดที่พวกตำรวจพวกนั้นพูด กำลังวนเวียนอยู่ในหัวสมองของฉัน ฉันจะต้องทำยังไงถึงจะตัดมันออกไปจากหัวฉันได้เนี่ย ใครก็ได้ช่วยฉันที T^T

    "นี่...ต้นข้าว"

    "..."

    "ต้นข้าว เธอจะอยู่ในนั้นอีกนานมั้ย-*-"

    "ฮะ...เมื่อกี้นายว่าไงนะ"เมื่อกี้นายโอเคพูดว่าไงนะ ฉันไม่ได้สนใจฟังเพราะกำลังคิดเรื่อง...นั้นอยู่ แล้วฉันจะคิดถึงเรื่องนั้นทำไมให้รกสมองเนี่ย ><

    "ฉันถามว่า เธอจะอยู่ในนั้นอีกนานมั้ย"

    "นายโอเค"

    "อะไร"

    "เมื่อกี้...นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!!!!!!! >O<// "ฉันเริ่มโวยวายอีกครั้ง

    "ฉันก็ช่วยเธอไง"นั้นคือวิธีการช่วยของหมอนนั้นหรอ วิธีอื่นมีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องเลือกวิธีนี้ด้วย นายคงไม่รู้สินะว่ามันทำให้ฉันอายแค่ไหนน่ะ -///-

    "ช่วยบ้าอะไรของนาย ช่วยทำให้ตำรวจสองคนนั้น คิดว่าเรากำลัง..."

    "กำลังอะไร J "นายโอเคยิ้มเจ้าเล่ห์

    "ก็กำลัง..."

    "คิดว่า เราสองคน กำลังอะไรหรอ ต้นข้าว J " ฉันเกลียดตานี่จริงๆ กดดันกันอยู่ได้

    "ก็... ช่างมันเถอะ ฉันจะกลับบ้านแล้ว >_</// " ฉันรีบเดินหนีให้เร็วที่สุด ฉันรู้ตัวเลยว่าหน้าของฉันตอนนี้มันร้อน วาว ไปหมด แล้ว ฉันไม่อยากให้นายโอเคเห็นหน้า ของฉันตอนนี้ ถ้าหมอนั้นเห็นต้องขำฉันแน่เลย

    "เดี๋ยวสิต้นข้าว เธอยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลยนะ" เสียง โอเค ตะโกน ไล่หลังฉันมา แต่ฉันก็ไม่สนใจ ฉันยังคงเดินต่อไป ฉันหยิบกระเป๋าของฉันที่วางอยู่บนโต๊ะ ดีนะที่ไม่มีใครหยิบไปนะ ถ้าหายล่ะก็ฉันซวยแน่

    "แล้วใครจะรับผิดชอบเสื้อฉัน" นายโอเคหยิบเสื้อขึ้นมาโชว์ให้ฉันดู คิดว่าฉันจะรับผิดชอบเรื่อง เสื้อนายรึไง ไม่มีทาง -*-

    "ก็เรื่องของนายสิ มาถามฉันทำไม"

    "แต่เธอเป็นคนอวกใส่ เสื้อฉันนะ" ยังจะย้ำอีก ไม่ต้องแน่นได้มั้ยคำว่า อวก น่ะ

    ฉันไม่สนใจคำพูดของนายโอเค ฉันเดินออกมาข้างนอกคลับ เพื่อที่จะขับรถกับบ้าน นายโอเคก็เดินตามฉันมาติดๆ เมื่อเดินมาถึงรถ และฉันก็ตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้า

    "นี่เธอจะไม่รับผิดชอบ เสื้อของฉันใช่มั้ย ต้นข้าว"

    "..."

    "ต้นข้าว เธอฟังฉันอยู่รึเปล่า"

    "..."

    "เธอเป็น อะไรของเธออีกเนี่ย"

    "ระ...รถ...ฉะ...ฉัน"

    "อะไรของเธอ"

    "รถของฉัน มะ...มัน"

    เฮ้ย!!!!!

    "ล้อรถ ถูกขโมย"

    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    "ใครทำกับรถ ฉันอย่างนี้เนี่ย!!!!!!!" ฉันกรี๊ดเสียงดัง โดยที่ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง เพราะตอนนี้รถBMWคันงามของฉัน ถูกเอเลี่ยน ตัวไหนก็ไม่รู้ ขโมยล้อไป จากBMW ที่ (เคย) มีสี่ล้อ ตอนนี้เหลือแค่ สองล้อ ล้อหน้าหายไปหนึ่ง ล้อหลังหายไปอีกหนึ่ง มันกล้าดียังไงมาขโมยรถสุดรัก สุดหวงของฉันไปเนี่ย อย่าให้รู้นะว่าใครฉันจะเอาเลือดหัวมันออกเลย คอยดู - -+

    "แล้วเธอจะกลับบ้านยังไง"นายโอเคถาม

    "ฉันมีวิธีก็แล้วกัน แต่ไม่มีวันกลับบ้านพร้อมนายแน่!!!" ฉันตะคอกใส่ ฉันกดโทรศัพท์ แล้วกดโทรออกไปหาตาพี่ชายปัญญาอ่อนของฉัน ฉันไม่มีทางจะกลับบ้านพร้อมนายโอเคหรอก

    ยอมเสียฟรอมให้ตาต้นมารับยังจะดีกว่า ให้คนอย่างนายโอเคไปส่งฉันที่บ้าน ฝันไปเถอะยะ ฉันไม่มีวันไปกับคนอย่างนายหรอก

    (ว่าไง น้องรัก คิดถึงพี่หรอถึงโทรมานะ  )รับสายปุ๊บกวนประสาทฉันปั๊ป ตาพี่ชายคนนี้ -*-

    "อย่ามากวนนะพี่ต้น มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย"

    (เรื่องไรหรอ หรือ ว่าซูชิ มันคลอดลูก)

    "มันจะคลอดลูกได้ไง ซูชิมันเป็นตัวผู้นะ -_-^ "

    (เออ จริงแฮะ) ใครก็ได้ช่วยบอกฉันที ว่าตาต้นกล้า ไม่ใช่พี่ชายฉันน่ะ -_-^

    "พี่เลิกตลกได้แล้ว พี่ตั้งใจฟังข้าวนะ"

    (อืม พี่ฟังอยู่ว่ามาสิ)

    "ล้อรถของข้าวโดน ขโมยไปสองล้อ"

    (ฮะ!!!! ข้าวว่าไงนะ)

    "พี่ได้ยินไม่ผิดหรอก ล้อรถของข้าว โดนขโมย"ฉันพูดย้ำอีกครั้ง

    (มันเอาไปได้ไงวะ)

    "ข้าวก็ไม่รู้เหมือนกัน" ไอ้เอเลี่ยนพวกนั้นมันคงจะสติไม่ดีแน่เลย ขโมยล้อรถเนี่ยนะ คิดได้ไง เรื่องแบบนี้กล้าทำไปได้ไงเนี่ย แต่...มันก็ทำไปแล้วนิ

    (มันเอาทำไมแค่สองล้อ ทำไมไม่เอาไปสี่ล้อเลยวะ โง่จริงๆ)

    "ต้น!!!!! นี่มันไม่ตลกนะ ข้าวเครียดนะ"

    (พี่ขอโทษ แล้วข้าวจะให้พี่ทำไงล่ะ)

    "มารับข้าวกลับบ้านหน่อย"

    (แล้วตอนนี้ข้าวอยู่ไหน) ในที่สุดตาต้นก็ยอมมารับฉันแล้ว ดีจัง ฉันจะได้ไม่ต้องกลับบ้านพร้อมนายโอเค ฉันพึ่งจะรู้สึกว่าพี่ต้น พึ่งพาได้ก็วันนี้แหละ ^O^

    "อยู่คลับ ที่พี่ชอบมาอะ"

    (หรอ)

    "พี่มารับข้าวตอนนี้เลยนะ"

    (เอ่อ...ข้าวคือตอนนี้ พี่ไปรับข้าวไม่ได้)

    "ฮะ อะไรนะ!!!! แล้วตอนนี้พี่อยู่ไหน"

    (พี่อยู่ญี่ปุ่นกับเอมี่) กรี๊ดดดดดดดดดดด ตาต้นอยู่ญี่ปุ่นอย่างงั้นหรอ แล้วไหนเมื่อกี่ยังทำท่าจะมารับฉันอยู่เลย อยู่ญี่ปุ่นแล้ว จะถามทำไมว่าฉันอยู่ไหนน่ะ ฉันขอถอนคำพูดที่ว่า พี่พึ่งพาได้ทิ้ง และเปลี่ยนใหม่เป็น พี่ไม่เคยพึ่งพาได้เลย!!!! >_<

    (เอาแบบนี้ล่ะกันข้าว ให้ไอ้ โอเคไปส่งล่ะกัน พี่รู้ว่าตอนนี้มันอยู่กับข้าว ตกลงตามนี้นะ)

    "เดี๋ยวต้น ฉัน..."

    (บายน้องสาว จุ๊บ )

    ตู้ด ๆ ๆ

                ตาต้นกดตัดสายทิ้งไปแล้ว ฉันยังไม่ทันตอบตกลงเลยนะ ไม่รู้แหละยังไงฉันต้องเคลียร์ให้รู้เรื่อง ฉันไม่อยากกลับพร้อมนายโอเค ฉันโทรไปหาตาต้นอีกรอบ แต่....

    'หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อ.....'

    ตู้ด ๆ ๆ

                ตาต้นปิดเครื่องหรอ ตาพี่บ้า ฉันจะทำยังไงกับนิสัยที่แก้ไม่ได้ของพี่ชายฉันดีนะ เรื่องนั้นพักไว้ก่อนดีกว่า ตอนนี้ฉันควรจะคิดว่า ฉันจะกลับบ้านยังไง ในเมื่อตอนนี้รถฉันมีแค่สองล้อ T_T

     "เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง"นายโอเค

    "ไม่ ฉันไม่มีวันไปรถนายแน่"

    "เธอคิดว่าฉัน อยากจะไปส่งเธอมากนักรึไง ที่ฉันบอกจะไปส่งก็เพราะพี่เธอฝากให้ฉันดูแลเธอ และอีกอย่าง เธอก็ต้องรับผิดชอบเรื่องเสื้อฉันด้วย" เหอะ!!! ดูตานี่พูดสิ คิดว่าคำพูดของนายจะทำให้ฉันยอมรับผิดชอบหรอ ไม่มีทางเป็นไปไม่ได้ คนอย่างต้นข้าว ไม่เคยยอมใครหรอกยะ -_-^

    "แล้วถ้าฉันบอกว่า ฉันจะไม่รับผิดชอบเรื่องเสื้อนายล่ะ นายจะทำอะไรฉันได้ฮะ" ฉันทำหน้ากวนประสาทใส่นายโอเค

    "ในเมื่อพูดกันดีๆไม่ฟัง สงสัยต้องใช้กำลังกันหน่อยแล้ว"

    " O_o นะ...นายจะทำอะไรอะ"  นายโอเคเดินเข้ามาหาฉัน ด้วยความเร็วแสง และเค้าก็อุ้มฉันเดินไปที่รถของเค้า

    กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!!

    "ปล่อยฉันนะ นายโอเค!!!!!" ฉันโวยวาย และ ทุบไปที่แผ่นอกของนายโอเค โอ๊ย!!! เจ็บเป็นบ้าเลย ทำไมแผ่นนอกของหมอนี้มันแข็งจังอะ ฉันทุบจนเจ็บมือไปหมดแล้วนะเนี่ย  %

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×