ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : วันหยุดสุดป่วน
ตายแล้ว!!!
ฉันสายแล้วเหรอเนี่ย..ตั้ง 15 นาที แย่แน่ๆ
"มาแล้วโว้ย"
ฉันร้องโหวกเหวกขณะที่รีบวิ่งตรงไปที่บันไดและเร่งสปีดสุดๆ
ให้ตายสิ! ทำไมฉันต้องตื่นสายวันสำคัญแบบนี้นะเนี่ย ก็วันนี้มันวันที่เด็กสายศิลป์การภากษ์ของทั้งสองโรงเรียนจะมาเจอกัน แต่ฉันดันสายไปตั้ง15นาที
ไม่ตายก็แค่พิการล่ะวะ!!
ฉันมาถึงจุดนัดพบอย่างปลอดภัย ตอนนี้ร่างกายต้องการออกซิเจนอย่างด่วน
"แฮ่กๆๆ"ฉันยืนหอบอยู่พักนึงก่อนจะเงยหน้าขึ้นสำรวจรอบๆ...O_O?ทำไม..คนอื่นไม่อยู่ตรงนี้กันเลยล่ะ??
ถ้าคิดในแง่ดี..ฉันอาจจะมาเร็วเกินคาด ส่วนที่เหลือก็มาสาย
แต่ถ้าในแง่ร้าย..ฉันอาจจะโดนทิ้งไว้คนเดียวที่นี่ แล้วไม่ได้ไปทำกิจกรรมนี้..
ไม่นะ!!!
"เอ้าๆ หอบจนลิ้นห้อยเป็นหมาแล้วนั่น"
เอ่..เสียงผู้ชายเรอะ? เฮอะเป็นแขกแต่ไร้มารยาทสิ้นี -*-
"เกี่ยว..แฮ่ก อะไรกับ..นาย แฮก..ไม่ทราบ"
ฉันยังก้มหน้าก้มตาหอบอยู่ เพราะรู้สึกออกซิเจนไม่เต็มปอดอยู่
"น่าสมเพชจริงๆ โรงเรียนASนี่ทำให้เด็กผู้หญิงดูมีความเป็นผู้หญิงจริงๆเหรอเนี่ย?"
หนอย.. จะมากไปแล้ว ให้ฉันหอบเสร็จก่อนเถอะ เดี๋ยวมีเคลียร์
"อย่างกับ.. นายดูมีความเป็นผู้ชาย..มากเลยนะ..ไอ้..หน้า..ตัวเมีย"
"นี่เธอกล้าด่าฉันเหรอ?"
"ฉันด่าพ่อนายมั้ง"
คราวนี้ฉันเงยหน้าขึ้นมาเผชิญกับหมอนี่..จะว่าหล่อก็หล่ออยู่หรอกนะ
..ไอ้หน้า(ตัวเมีย)หล่อเอ๊ย!!
"กล้าเอาถึงพ่อฉันเลยเหรอ เธอนี่จะมากไปแล้วนะ!"
เหมือนจะเห็นไม่ผิด หมอนี่ทำท่าจะปล่อยหมัดใส่ฉัน
อารมย์เสียง่ายไปป่าว? ประจำเดือนมาติดๆขัดๆรึไง - -*
"ยัยเพื่อน!! อยู่ตรงนี้เว้ยเฮ้ย!!"
เสียงของยัยเอบีขัดการปล่อยหมัด(เป็นหมารึไง?)ของไอ้หน้าหล่อนี่ หมอนั่นชะงักก่อนรีบเก็บมือเข้ากระเป๋ากางเกงยีนส์..
ขอบอกว่าไม่เนียน -*-//
"เออๆ รออยู่นั่นแหละเดี๋ยวตามไปนะ"
เดี๋ยวนะจุดนัดเจอตัวมันคือใต้ตึก A แล้วไงมันไปยืนอยู่ที่สนามบาสล่ะ?
งงกับชีวิตค่ะ
"ไว้เธอค่อยมาเคลียร์กับฉันใหม่แล้วกัน ยัยทอม"
"-0-"
เฮ้ย!! ใครเป็นทอมกัน ฉันน่ะหญิงทั้งแท่งนะเฮ้ย!
ช่างเถอะ ฉันไปที่สนามบาส(จุดนัดเจอที่ใหม่- -)ดีกว่า
เมื่อไปถึง ยัยเรนก็เริ่มเช็กชื่อทันทีที่เห็นเดินเข้ามา
"เพื่อน เอบี พุด เจน พริม
ฉันสายแล้วเหรอเนี่ย..ตั้ง 15 นาที แย่แน่ๆ
"มาแล้วโว้ย"
ฉันร้องโหวกเหวกขณะที่รีบวิ่งตรงไปที่บันไดและเร่งสปีดสุดๆ
ให้ตายสิ! ทำไมฉันต้องตื่นสายวันสำคัญแบบนี้นะเนี่ย ก็วันนี้มันวันที่เด็กสายศิลป์การภากษ์ของทั้งสองโรงเรียนจะมาเจอกัน แต่ฉันดันสายไปตั้ง15นาที
ไม่ตายก็แค่พิการล่ะวะ!!
ฉันมาถึงจุดนัดพบอย่างปลอดภัย ตอนนี้ร่างกายต้องการออกซิเจนอย่างด่วน
"แฮ่กๆๆ"ฉันยืนหอบอยู่พักนึงก่อนจะเงยหน้าขึ้นสำรวจรอบๆ...O_O?ทำไม..คนอื่นไม่อยู่ตรงนี้กันเลยล่ะ??
ถ้าคิดในแง่ดี..ฉันอาจจะมาเร็วเกินคาด ส่วนที่เหลือก็มาสาย
แต่ถ้าในแง่ร้าย..ฉันอาจจะโดนทิ้งไว้คนเดียวที่นี่ แล้วไม่ได้ไปทำกิจกรรมนี้..
ไม่นะ!!!
"เอ้าๆ หอบจนลิ้นห้อยเป็นหมาแล้วนั่น"
เอ่..เสียงผู้ชายเรอะ? เฮอะเป็นแขกแต่ไร้มารยาทสิ้นี -*-
"เกี่ยว..แฮ่ก อะไรกับ..นาย แฮก..ไม่ทราบ"
ฉันยังก้มหน้าก้มตาหอบอยู่ เพราะรู้สึกออกซิเจนไม่เต็มปอดอยู่
"น่าสมเพชจริงๆ โรงเรียนASนี่ทำให้เด็กผู้หญิงดูมีความเป็นผู้หญิงจริงๆเหรอเนี่ย?"
หนอย.. จะมากไปแล้ว ให้ฉันหอบเสร็จก่อนเถอะ เดี๋ยวมีเคลียร์
"อย่างกับ.. นายดูมีความเป็นผู้ชาย..มากเลยนะ..ไอ้..หน้า..ตัวเมีย"
"นี่เธอกล้าด่าฉันเหรอ?"
"ฉันด่าพ่อนายมั้ง"
คราวนี้ฉันเงยหน้าขึ้นมาเผชิญกับหมอนี่..จะว่าหล่อก็หล่ออยู่หรอกนะ
..ไอ้หน้า(ตัวเมีย)หล่อเอ๊ย!!
"กล้าเอาถึงพ่อฉันเลยเหรอ เธอนี่จะมากไปแล้วนะ!"
เหมือนจะเห็นไม่ผิด หมอนี่ทำท่าจะปล่อยหมัดใส่ฉัน
อารมย์เสียง่ายไปป่าว? ประจำเดือนมาติดๆขัดๆรึไง - -*
"ยัยเพื่อน!! อยู่ตรงนี้เว้ยเฮ้ย!!"
เสียงของยัยเอบีขัดการปล่อยหมัด(เป็นหมารึไง?)ของไอ้หน้าหล่อนี่ หมอนั่นชะงักก่อนรีบเก็บมือเข้ากระเป๋ากางเกงยีนส์..
ขอบอกว่าไม่เนียน -*-//
"เออๆ รออยู่นั่นแหละเดี๋ยวตามไปนะ"
เดี๋ยวนะจุดนัดเจอตัวมันคือใต้ตึก A แล้วไงมันไปยืนอยู่ที่สนามบาสล่ะ?
งงกับชีวิตค่ะ
"ไว้เธอค่อยมาเคลียร์กับฉันใหม่แล้วกัน ยัยทอม"
"-0-"
เฮ้ย!! ใครเป็นทอมกัน ฉันน่ะหญิงทั้งแท่งนะเฮ้ย!
ช่างเถอะ ฉันไปที่สนามบาส(จุดนัดเจอที่ใหม่- -)ดีกว่า
เมื่อไปถึง ยัยเรนก็เริ่มเช็กชื่อทันทีที่เห็นเดินเข้ามา
"เพื่อน เอบี พุด เจน พริม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น