Black Apple

ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อน แห่ง Black Apple

เวลา 11.54 น.
โรงเรียน AS ตึกA ชั้น 3(ในห้องน้ำ)
เหตุการณ์ทุกอย่างมันเริ่มมาจากเด็กผมเปียคนนี้...
ที่ทำให้ฉันกับวาต้องเปียกไปทั้งตัว
"ฮะๆฮ่า นึกว่าแน่จริงนี่หว่า ที่ไหนได้..อ่อนหัดชัดๆ ฮ่าๆๆ"
ยัยผมเปียหัวเราะยั่วประสาท จนฉันสั่นเพราะโกรธ กำมือแน่น อยากต่อยแม่นี่ให้หงายไปเลย!!
"ใครอ่อนไม่ทราบ!!" ฉันตะคอกกลับใส่ยัยผมเปีย
"ก็พวกเธอไง โคตรอ่อน!"
"หนอย..."
อารมณ์ฉันตอนนี้สูงปรี๊ดพอๆกับภูเขาระเบิด แต่ต้องหยุดเพราะคนข้างรั้งแขนเอาไว้
"เพื่อน..ใจเย็นไว้ก่อนนะ อย่ามีเรื่องกันเลย"
"วา แต่ยัยนั่นมันหาเรื่องเราก่อนนะ"
วา... เพื่อนสนิทของฉันที่ยังอยู่เคียงคู่ เอ๊ย! เคียงข้างกันมาเสมอ ยัยนี่นิสัยดีจนน่าดัดสันดานให้โหดๆเหมือนฉันมั่งนะ.. ยัยแม่พระวา
"ยัยนี่ก็อีกคน ทำตัวเป็นเด็กดี น่าหมั่นไส้!!"
ยัยผมเปียยังอยู่ และตอนนี้มันว่าวา...
ขอทีเถอะ ไม่ได้ต่อยแกฉันนอนไม่หลับแน่ๆคืนนี้!
ฉันปัดแขนวาออก แล้วเดินตรงไปที่ยัยผมเปียที่ยืนจังก้าอยู่กลางห้องน้ำ
ผัวะ
"เพื่อน!!!"�
ยัยวา..ถ้าแกพูดอีกคำเดียวฉันจะต่อยแกด้วย -*-
"นี่แกต่อยฉันเหรอ? รู้มั้ยว่าฉันเป็นลูกใคร!?" ยัยเปียแผดเสียงอย่างฉุนๆ
"ลูกรอง ผอ.โรงเรียน AS" ฉันตอบหน้าตาเฉย
ฉันไม่กลัวหรอกเรื่องแบบนี้... เพราะจริงๆแล้วฉันก็สนิทกับรอง ผอ.เหมือนกัน เขาไม่ค่อยจะลงโทษฉันหรอกถ้าเหตุผลดีพอ..
และเหตุนี้ ฉันเลยไม่กลัว!!
"แก..แกไม่กลัวพ่อฉันเลยรึไง!!"
"ใช่"
"แกคิดว่าแกเป็นใคร"
"เพื่อน พิรัญญา �พิทักษ์ไทย"
"ฉันไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น!!"
"อ้อ..ก็หนึ่งใน Black Apple แล้วกันนะ"
ยัยเปียสะดุ้งเฮือกเพราะได้ยินคำว่า Black Apple�
แก็งค์ก่อตั้งเพื่อความอยู่รอดในสังคมโรงเรียนหญิงล้วน เพราะส่วนใหญ่ที่มาเรียนจะเป็นพวกลูกคุณหนูต่างๆ แต่ฉันน่ะไม่ใช่หรอก..แค่สอบเข้าได้เฉยๆ ก็เลยเรียนไปงั้นแหละ ไม่ได้ใส่ใจเรื่องเรียนอยู่แล้วนี่นา
ตอนนี้ Black Apple มีสมาชิกทั้งหมด 4 คน มีฉัน เรน เอบี และ พุด (วาไม่ได้อยู่ เพราะยังไม่เข้มแข็งพอ)
ซึ่งแต่ละคนมีเอกลักษณ์เฉพาะคือ..
เรน ใส่แหวนBlack Apple
เอบี ติดกิ๊ป Black Apple
พุด ใส่ตุ้มหู Black Apple
ฉัน(เพื่อน) ใส่จี้สร้อย Black Apple
ยัยเปียนี่คงไม่เห็นเพราะฉันเก็บใส่คอเสื้อไปเรียบร้อยแล้ว
"มีหลักฐานรึไงว่าเป็น Black Apple จริง" ยัยเปียยังไม่ยอมรับ
"มีแน่"�
ฉันหยิบจี้ขึ้นมา ทำเอายัยเปียสะดุ้ง
"ขะ..ขอโทษละกันนะ"
ยัยทำท่าจะวิ่งออกจากห้องน้ำ แน่นอนว่ายัยนี่แพ้และฉันชนะ
กฎของ Black Apple ถ้าเราชนะ คนแพ้ต้องทำในสิ่งที่เราต้องการหนึ่งอย่าง!!
"เดี๋ยวสิ ยัยลูกรอง ผอ."
ฉันดักยัยนี่เอาไว้ไม่ให้ออกจากห้องน้ำได้ ยัยเปียเงยหน้ามองด้วยสายตาเว้าวอน... แล้วเมื่อกี้มาหาเรื่องทำไมวะ?
"เธอน่ะ เอาเงินมาให้ฉัน..พันนึง!"
มันเหมือนการขู่เข็ญรีดไถ่อะนะ แต่ทางโรงเรียนดันยอมรับนโยบายของแก็็งค์เราน่ะสิ เลยช่วยไม่ได้
"เอ่อ.. จ้ะๆ แป๊ปนึงนะ" ยัยผมเปีย
ยัยเปียรีบให้เงินฉันโดยเร็ว จากนั้นฉันก็ปล่อยไป
จริงสิ ยัยวามันเงียบนานไปแล้วนะ
ขวับ
ฉันหันไปดูวา ที่ตอนนี้ยังเงียบต่อไป..จากนั้นยัยนั่นก็พูดว่า
"เราไปกันเถอะ"
อ่าว? นึกว่าจะบ่นใส่ซะอีกแฮะ -...-*