ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อะไรกันเนี้ย!!!งง???
“ยัย แพนด้า....พักนี้โทรมมาทุกวันเลยนะ”ซีพินิจพิจารณาเพื่อนสาว พีชที่ขอบตาดำปี๊เหมือนหมีแพนด้า
“นี่...คือ ยัยจูล มันโทรมาขอเบอร์แกเมื่อคืนน่ะ”รินพูดแบบเฉื่อยๆ
“แล้วให้ไปปะ”พีชท่าทางสนใจ ในใจก็พอจะรู้คำตอบ ว่ารินคงจะไม่ให้เพราะยังไงก็รู้อยู่ว่าตนเป็นผู้หญิง
“อืม”
“ดีแล้วที่ไม่ เฮ้ย...ให้ไปได้ไง ก็รู้อยู่ว่าฉันเป็นผู้หญิง”พีชพูดออกมาเสียงดัง
“ก็มันบอกว่าจะให้ไปกินข้าวเย็นที่บ้าน...แล้วแบบว่า”รินทำท่าน่าสงสานประมาณว่าปฏิเสธไม่ได้
“แกนี่มัน”พีชเอือมระอากับกับเพื่อนสาวของตนตุบ..ตุบ..ตุบ เสียงดังจากหน้าห้อง เหมือนกับมีกลุ่มคนวิ่งมาแต่ไกล พีชหันไปที่ประตู เหงื่อผุดขึ้นมาบนใบหน้าทันใด เธอหันมาที่เพื่อนทั้งสองแล้วกำลังจะอ้าปากพูด
“อย่าบอกนะว่าฉันไปไหน” เพื่อนสาวทั่งสองคนพูดดักหน้าเธอ ประมาณว่ารู้ดีว่าเธอจะพูดอะไร
“รีบไปเถอะ”ซีปัดมือด้วยท่าทีเอื่อยๆ แล้วพีชก็วิ่งกระโดดลงหน้าต่างหายไปเหมือนสายลม ทันใดเด็กสาวหลายคนก็วิ่งเข้ามาในห้อง(ราวยี่สิบคนได้) พวกเธอกวาดสายตาหาอะไรบางอย่าง เมื่อไม่เห็นเป้าหมาย พวกเธอทั่งหลายก็เดินตรงมาที่โต๊ะของซีและรินเด็กสาวหนึ่งในนั้นทำหน้าตาขึงขังก่อนเอ่ยว่า
“พี่พีชไปไหนแล้วคะ”สายตาดุดัน
“ยังไม่มาหรอก”ซีตอบคำถามด้วยประโยคที่เหมือนกันทุกวัน
“เอ๊ะ...อะไรกันป้า...บอกมาเดี๋ยวนี่นะ”เด็กสาวอีกคนหนึ่งพูดขึ้นเสียงดัง
“หน่อยวอนซะแล้วยัยวิปริต”รินกระแทกเสียงแล้วลุกขึ้นท้าวเอว แล้วทั้งหมดก็เถียงกันยกใหญ่...และยาวนาน (เป็นแบบนี้ทุกวัน) เป็นที่รู้ๆกันถึงกิติศัพท์ของหน้าตานางเองของเราเป็นที่รู้กันทั้งโรงเรียนว่าหล่อเลิศซะขนาดไหน แน่นอนว่าจะต้องมีแฟนคลับอยู่แล้ว เอาล่ะกลับมาที่พีชหลังจากที่เธอกระโดดลงจากหน้าต่าง(สองชั้น)เธอมีความสามารถพิเศษ(แหะๆ) ตุบ...โอ๊ยยยยยย พีชร้องเสียงดังลั่น...เอ๊ะแต่ไม่ยักกะเจ็บ(ร้องทำไม)เธอลืมตาขึ้น...รู้สึกว่าหล่นมาทับอะไรบ้างอย่างอยู่ ทำไมมันนิ่มจังอะ แล้วเธอกระแทกก้นลงไปสองสาวที(อย่างแรง)โอ้ยยยยยย พลัก..... “นี่เจ็บนะ จะทับกันไปถึงไหน!”ผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ใต้ก้นเธอร้องขึ้น สีหน้าเจ็บปวดอย่างสุดขีด พีชรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ขอโทษคะ.....เออคือ”เธอรีบขอโทษขอโพยใหญ่ ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่ได้ใส่ชุดนักเรียน และเธอก็ไม่เคยเห็นหน้าด้วย ชายหนุ่มลุกขึ้น และปัดฝุ่นที่กางเกงตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นมองคนที่นั่งทับตนเมื่อครู่ แต่อ้าว ไปไหนแล้ว เห็นแต่หลังลิบๆอยู่ไกลๆ
“วิ่งเร็วจริงๆ เด็กสมัยนี่ใช้ไม่ได้เลย!”ชายหนุ่มพูดอย่างไม่พอใจ แล้วก็ต้องตกใจเพราะมีอะไรบางอย่างมาชนที่หลังอย่างจัง ตุบ... “โอ้ยยยย” เด็กผู้หญิงวิ่งชนเขาแล้ววิ่งผ่านไปโดนไม่หันกลับมา
“อะไรอีกเนี้ย” ตุบ...ตุบ...ตุบๆๆๆๆๆๆๆๆ สักพักชายหนุ่มก็ลงไปกองสลบตายอยู่กับพื้นเนื่องจาก ถูกกองทัพเด็กผู้หญิง เหยียบเอา(โชคหนอโชค)พร้อมด้วยเสียงกรี๊ด ว่า พี่พีช พี่พีช
“นี่...ฉันได้ยินมาว่าวันนี้จะมีอาจารย์มาใหม่ล่ะ”รินผู้รอบรู้ในทั่วหล้าคุยกับเพื่อนสาวซี
“แล้วสอนวิชาอะไรอะ”ซีถามท่าทีสนใจ
“เอ...ไม่แน่ใจนะแต่”รินยังพูดไม่ทันจบประตูห้องเรียนก็เปิดออกใครบางคนก้าวเข้ามาในห้องนักเรียนทุกคนที่อยู่ในห้องหันมามอง และหันกลับไปอย่างไม่สนใจ มีใครบางคนตะโกนออกมาว่า... “พ่อใครมาวะ”
ปังงง!!! บางอย่างกระแทกประตูห้อง เสียงดังสนั่นหวั่นไหว รอยยิ้มแบบเป็นมิตรปรากฎบนใบหน้าของผู้มาเยือนแต่ทว่าขัดแย้งกับท่าที เขาเดินเข้ามาในห้องและหยุดอยู่ตรงหน้าชั้น หยิบชอล์กแล้วเขียนอะไรบางอย่างบนกระดานดำเขาถอยออกมา บนกระดานดำเขียนเขียนเป็นภาษาอังกฤษว่า Mr. Jonathan jackman
“อ๊ะ!!!!” พีชลุกพรวดพลาดขึ้นยืนจ้องหน้าอาจารย์ใหม่ งงสุดๆ อ๊ายตานั้นที่ฉันหล่นทับนี่??
“มีอะไรหรอครับ”อาจารย์ใหม่ถามเธอเขาจำเธอไม่ได้ก็เพราะเธอวิ่งหนีไปก่อนนั่นเอง
“เปล่าคะ”พีชยิ่มแหย่ๆก่อนนั่งลงอาจารย์ใหม่เริ่มแนะนำตัวต่อ เขานั่งลงที่โต๊ะหน้าห้องของนักเรียนหญิงคนหนึ่งนั้นทำให้นักเรียนหญิงคนนั้นแทบสลบเพราะหน้าตาแบบฝรั่งของอาจารย์นั่นเอง
“เอาล่ะเรียกผมว่าจอน ... ผมมาสอนวิชาอังกฤษและเป็นอาจารย์ประจำชั้นคนใหม่ของพวกคุณ”เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดของเหล่าผู้หญิงในห้องดังขึ้นแหมก็จะมีอาจารย์ประจำชั้นหล่อไม่ได้ง่ายๆนะเนี้ย
“ก่อนอื่นวันนี้เรามีนักเรียนมาใหม่สามคน...เป็นลูกของผมเองครับ” จอนพูดจบก็ตามด้วยเสียงฮือฮาของเหล่านักเรียน... “เข้ามาได้” ประตูห้องเปิดออกชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาสายตาของนักเรียนทั้งห้องจับจ้องเขาเหมือนทุกสาปตามด้วยชายหนุ่มคนที่สองที่มาพร้อมรอยยิ้มและหน้าตาที่เหมือนกับคนแรกเด๊ะและคนที่สาม สาวสวยสุดน่ารักผมสีชาเหมือนกับอาจารย์จอน ทั่งสามเรียกเสียงฮือฮาจากทั่งห้อง สามหนุ่มตระกูล jackman สามหนุ่ม?? เพราะสาวสวยสุดน่ารักดันใส่กางเกงผู้ชาย น่ะสิ
“เฮ้ย!!!??”พีชตะโกนขึ้นไม่พอเพื่อนสาวทั่งสองคนของเธอก็ยืนขึ้นพร้อมเธอด้วย บาส บอล จูล มาได้ไง และพวกเขายังเป็นลูกอาจารย์ประจำชั้นใหม่ของเธออีกบาสกับบอลอยู่ม.5ไม่ใช่หรอแล้วมาทำอะไรที่นี่อะ แล้วที่งงสุดๆก็คือทำไม
จูลถึงใส่ชุดผู้ชาย อะไรกันวะเนี้ย????????
“นี่...คือ ยัยจูล มันโทรมาขอเบอร์แกเมื่อคืนน่ะ”รินพูดแบบเฉื่อยๆ
“แล้วให้ไปปะ”พีชท่าทางสนใจ ในใจก็พอจะรู้คำตอบ ว่ารินคงจะไม่ให้เพราะยังไงก็รู้อยู่ว่าตนเป็นผู้หญิง
“อืม”
“ดีแล้วที่ไม่ เฮ้ย...ให้ไปได้ไง ก็รู้อยู่ว่าฉันเป็นผู้หญิง”พีชพูดออกมาเสียงดัง
“ก็มันบอกว่าจะให้ไปกินข้าวเย็นที่บ้าน...แล้วแบบว่า”รินทำท่าน่าสงสานประมาณว่าปฏิเสธไม่ได้
“แกนี่มัน”พีชเอือมระอากับกับเพื่อนสาวของตนตุบ..ตุบ..ตุบ เสียงดังจากหน้าห้อง เหมือนกับมีกลุ่มคนวิ่งมาแต่ไกล พีชหันไปที่ประตู เหงื่อผุดขึ้นมาบนใบหน้าทันใด เธอหันมาที่เพื่อนทั้งสองแล้วกำลังจะอ้าปากพูด
“อย่าบอกนะว่าฉันไปไหน” เพื่อนสาวทั่งสองคนพูดดักหน้าเธอ ประมาณว่ารู้ดีว่าเธอจะพูดอะไร
“รีบไปเถอะ”ซีปัดมือด้วยท่าทีเอื่อยๆ แล้วพีชก็วิ่งกระโดดลงหน้าต่างหายไปเหมือนสายลม ทันใดเด็กสาวหลายคนก็วิ่งเข้ามาในห้อง(ราวยี่สิบคนได้) พวกเธอกวาดสายตาหาอะไรบางอย่าง เมื่อไม่เห็นเป้าหมาย พวกเธอทั่งหลายก็เดินตรงมาที่โต๊ะของซีและรินเด็กสาวหนึ่งในนั้นทำหน้าตาขึงขังก่อนเอ่ยว่า
“พี่พีชไปไหนแล้วคะ”สายตาดุดัน
“ยังไม่มาหรอก”ซีตอบคำถามด้วยประโยคที่เหมือนกันทุกวัน
“เอ๊ะ...อะไรกันป้า...บอกมาเดี๋ยวนี่นะ”เด็กสาวอีกคนหนึ่งพูดขึ้นเสียงดัง
“หน่อยวอนซะแล้วยัยวิปริต”รินกระแทกเสียงแล้วลุกขึ้นท้าวเอว แล้วทั้งหมดก็เถียงกันยกใหญ่...และยาวนาน (เป็นแบบนี้ทุกวัน) เป็นที่รู้ๆกันถึงกิติศัพท์ของหน้าตานางเองของเราเป็นที่รู้กันทั้งโรงเรียนว่าหล่อเลิศซะขนาดไหน แน่นอนว่าจะต้องมีแฟนคลับอยู่แล้ว เอาล่ะกลับมาที่พีชหลังจากที่เธอกระโดดลงจากหน้าต่าง(สองชั้น)เธอมีความสามารถพิเศษ(แหะๆ) ตุบ...โอ๊ยยยยยย พีชร้องเสียงดังลั่น...เอ๊ะแต่ไม่ยักกะเจ็บ(ร้องทำไม)เธอลืมตาขึ้น...รู้สึกว่าหล่นมาทับอะไรบ้างอย่างอยู่ ทำไมมันนิ่มจังอะ แล้วเธอกระแทกก้นลงไปสองสาวที(อย่างแรง)โอ้ยยยยยย พลัก..... “นี่เจ็บนะ จะทับกันไปถึงไหน!”ผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ใต้ก้นเธอร้องขึ้น สีหน้าเจ็บปวดอย่างสุดขีด พีชรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ขอโทษคะ.....เออคือ”เธอรีบขอโทษขอโพยใหญ่ ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่ได้ใส่ชุดนักเรียน และเธอก็ไม่เคยเห็นหน้าด้วย ชายหนุ่มลุกขึ้น และปัดฝุ่นที่กางเกงตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นมองคนที่นั่งทับตนเมื่อครู่ แต่อ้าว ไปไหนแล้ว เห็นแต่หลังลิบๆอยู่ไกลๆ
“วิ่งเร็วจริงๆ เด็กสมัยนี่ใช้ไม่ได้เลย!”ชายหนุ่มพูดอย่างไม่พอใจ แล้วก็ต้องตกใจเพราะมีอะไรบางอย่างมาชนที่หลังอย่างจัง ตุบ... “โอ้ยยยย” เด็กผู้หญิงวิ่งชนเขาแล้ววิ่งผ่านไปโดนไม่หันกลับมา
“อะไรอีกเนี้ย” ตุบ...ตุบ...ตุบๆๆๆๆๆๆๆๆ สักพักชายหนุ่มก็ลงไปกองสลบตายอยู่กับพื้นเนื่องจาก ถูกกองทัพเด็กผู้หญิง เหยียบเอา(โชคหนอโชค)พร้อมด้วยเสียงกรี๊ด ว่า พี่พีช พี่พีช
“นี่...ฉันได้ยินมาว่าวันนี้จะมีอาจารย์มาใหม่ล่ะ”รินผู้รอบรู้ในทั่วหล้าคุยกับเพื่อนสาวซี
“แล้วสอนวิชาอะไรอะ”ซีถามท่าทีสนใจ
“เอ...ไม่แน่ใจนะแต่”รินยังพูดไม่ทันจบประตูห้องเรียนก็เปิดออกใครบางคนก้าวเข้ามาในห้องนักเรียนทุกคนที่อยู่ในห้องหันมามอง และหันกลับไปอย่างไม่สนใจ มีใครบางคนตะโกนออกมาว่า... “พ่อใครมาวะ”
ปังงง!!! บางอย่างกระแทกประตูห้อง เสียงดังสนั่นหวั่นไหว รอยยิ้มแบบเป็นมิตรปรากฎบนใบหน้าของผู้มาเยือนแต่ทว่าขัดแย้งกับท่าที เขาเดินเข้ามาในห้องและหยุดอยู่ตรงหน้าชั้น หยิบชอล์กแล้วเขียนอะไรบางอย่างบนกระดานดำเขาถอยออกมา บนกระดานดำเขียนเขียนเป็นภาษาอังกฤษว่า Mr. Jonathan jackman
“อ๊ะ!!!!” พีชลุกพรวดพลาดขึ้นยืนจ้องหน้าอาจารย์ใหม่ งงสุดๆ อ๊ายตานั้นที่ฉันหล่นทับนี่??
“มีอะไรหรอครับ”อาจารย์ใหม่ถามเธอเขาจำเธอไม่ได้ก็เพราะเธอวิ่งหนีไปก่อนนั่นเอง
“เปล่าคะ”พีชยิ่มแหย่ๆก่อนนั่งลงอาจารย์ใหม่เริ่มแนะนำตัวต่อ เขานั่งลงที่โต๊ะหน้าห้องของนักเรียนหญิงคนหนึ่งนั้นทำให้นักเรียนหญิงคนนั้นแทบสลบเพราะหน้าตาแบบฝรั่งของอาจารย์นั่นเอง
“เอาล่ะเรียกผมว่าจอน ... ผมมาสอนวิชาอังกฤษและเป็นอาจารย์ประจำชั้นคนใหม่ของพวกคุณ”เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดของเหล่าผู้หญิงในห้องดังขึ้นแหมก็จะมีอาจารย์ประจำชั้นหล่อไม่ได้ง่ายๆนะเนี้ย
“ก่อนอื่นวันนี้เรามีนักเรียนมาใหม่สามคน...เป็นลูกของผมเองครับ” จอนพูดจบก็ตามด้วยเสียงฮือฮาของเหล่านักเรียน... “เข้ามาได้” ประตูห้องเปิดออกชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาสายตาของนักเรียนทั้งห้องจับจ้องเขาเหมือนทุกสาปตามด้วยชายหนุ่มคนที่สองที่มาพร้อมรอยยิ้มและหน้าตาที่เหมือนกับคนแรกเด๊ะและคนที่สาม สาวสวยสุดน่ารักผมสีชาเหมือนกับอาจารย์จอน ทั่งสามเรียกเสียงฮือฮาจากทั่งห้อง สามหนุ่มตระกูล jackman สามหนุ่ม?? เพราะสาวสวยสุดน่ารักดันใส่กางเกงผู้ชาย น่ะสิ
“เฮ้ย!!!??”พีชตะโกนขึ้นไม่พอเพื่อนสาวทั่งสองคนของเธอก็ยืนขึ้นพร้อมเธอด้วย บาส บอล จูล มาได้ไง และพวกเขายังเป็นลูกอาจารย์ประจำชั้นใหม่ของเธออีกบาสกับบอลอยู่ม.5ไม่ใช่หรอแล้วมาทำอะไรที่นี่อะ แล้วที่งงสุดๆก็คือทำไม
จูลถึงใส่ชุดผู้ชาย อะไรกันวะเนี้ย????????
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น