sex?...เธอคนนี่หล่อเหลือหลาย

ลำดับตอนที่ #2 : การพบเจอปีศาจ

    "ว้าย...กริ๊ด......น่ารักจัง"ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งวี้ดว้ายกันสนั่นในร้านคาราโอเกะ
       
              "แฟน...เธอจิงอะริน"หนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้น
    
               "ยะ...เป็นไงล่ะ..."รินทำจมูกโด่งเต็มที่
    
               "หล่อจัง.....แฟนฉันเทียบไม่ติดเลย" ผู้หญิงอีกคนในนั้นพูดแล้วส่งสายตาหวานเยิ้มให้พีช  โดยไม่สนใจแฟนตัวเองที่เดือดดานยืนเป็นยักษ์อยู่ข้างหลัง  สายตาอำมหิตนั้นทำให้พีชเสียวสันหลังวาบ  เธอคิดว่างานนี้อาจมีมวยจึงรีบพูดตัดบท(แบบไม่ลืมมาด...ชาย...)
    
              "ร้อนจัง...เข้าไปกันได้ยัง"เธอเอ่ยเบาๆแล้วทำท่ากระพือเสื้อ นั้นทำให้เธอดูเท่กว่าเดิมเสียอีก
    
               "งั้นเข้าไปกันเถอะ พ่อหนุ่มสุดหล่อของพวกเราเขาบอกว่าร้อน"สาวคนหนึ่งพูดขึ้นพรางเอามือคล้องแขนพีช  (แล้วใช้น่าอกดัน)
    
                "นี่...ยัยออย...แฟนใครให้มันรู้บ้าง....ปล่อยๆ"รินใช่สโพกดันผู้หญิงที่ชื่อออยกระเด็น แล้วลากพีชเข้าร้านคาราโอเกะ
    
               "นี่ทุกคนมีแฟนกันหมดแล้วเหรอ"  จูล ผู้หญิงที่ดูน่าตาเด็กที่สุดในกลุ่มเอ่ยขึ้นแล้วทุกคนก็หันมาหาเธอ "เออจิงสิแล้วแฟนเธอล่ะจูล"ซียิงคำถาม
    
              "ติดงาน"เธอทำหน้าเศร้าๆ "แต่"ก๊อก ๆ ๆ ทุกคนหันไปที่ประตู (คิดตามนะ) เมื่อประตูเปิดก็มีแสงสว่างวาบฉายออกมาและแล้วก็มีชายหนุ่ม(หล่อ...กระชากใจ...สูง....ขาว...สายตาเหมือนเหยี่ยวก็ไม่ปาน...)เดินเข้ามาในห้อง ทุกคนอ้าปากค้างตามๆกัน...(5 นาทีผ่านไป)
    
               "เออคือ....นี่ไงที่ฉันจะบอก..นี่พี่ชายฉัน"จูลเอ่ยขึ้น...หลังจากที่ปล่อยให้ห้องเงียบมานานชายหนุ่มยืนนิ่งไม่พูดไม่จาสายตาเหม่อลอยเขาดูผอมจิงๆทั้งขายาวๆนั้นช่างน่าหลงใหลพีชมองชายหนุ่มคนนั้นอย่างไม่ว่างตาไม่เคยมีใครทำให้ใจเธอกระตุกได้ขนาดนี้เลยบ้าชะมัดทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้นะ เธอหันหน้าหนีจากสิ่งมีชีวิตที่เจิดจ้านั้นเพราะเธอมองเขานานเกินไปแล้ว
    
               "พี่บาส แล้ว พี่บอลล่ะ"จูลถามชายหนุ่มที่มาใหม่ซึ่งก็คือพี่ชายเธอนั้นเอง
    
               "เดี๋ยวมา" เสียงที่พูดเป็นคีเดียวกันแถมใบหน้าเย็นชานั้นช่างไร้อารมณ์เสียจริงและแล้วประตูก็เปิดขึ้นอีกครั้ง (คิดตามอีกครั้ง) ชายหนุ่มอีกคนก้าวเข้ามา...หน้าตาของเขาเหมือนบาสไม่มีผิด...เพียงแต่ผมสีส้มนั้นทำให้เขาดูเจิดจ้ามากกว่า...ทุกคนเอามือมาบังหน้าเพื่อป้องกันแสง

              "ดีครับ...ทุกคนผมบอล...."รอยยิ้มที่เจิดจ้าปรากฏบนใบหน้าที่งดงามนั้น
ว้ายยยยยยยยยยย!!!!!!!!!! เสียงดังสนั่นลั่นห้อง และแล้วผู้ชายทุกคนที่อยู่ในห้องก็เดินออกไปทีละคน.........เหมือนไม่มีตัวตน..??..

                "นี่มันอะไรกันนี่รวมดาราเหรอ"เสียงหนึ่งดังขึ้น

                "กรี๊ดดดด....ให้ตายสิ..คิดไม่ผิดที่มา"

                 "สามหนุ่ม....สุดหล่อ"บอลทำความรู้จักกับผู้หญิงทั้งหมดเขาดูมีชีวิตชีวามากกว่าบาสที่ไม่พูดอะไรเลยสักคำนั่งเงียบลูกเดียวพวกเขาเจิดจ้าหน้าตา ความสูง รูปร่าง แม้แต่สายตาทุกๆอย่างเหมือนกันอย่างไม่มีที่ติถ้าพวกเขานั่งเฉยๆล่ะก็เชื่อเลยว่าไม่มีใครแยกออกแน่ๆ  ความรื่นเริงดำเนินต่อไปเรื่อยๆเสียงเพลงจากตู้คาราโอเกะไม่ขาดสาย หน้าหมั่นไส้ทั้งสองคนนั้นนักพีชคิด...คนนึงหลงตังเองไม่เลิก ส่วนอีกคนก็เก๊กจนหน้ารำคาญ..หล่อตายดิเชอะ...ฉันยังหล่อกว่าตั้งเยอะ

              "นี่นายหน้าสวยจังนะ…รูปร่างเชิญชวนดี ถ้ามีน่าอกนะ จะสุดยอดเลย" บอลพูดแบบกวนๆตามนิสัย.....พีชมองกลับไปด้วยตาขวาง ในใจก็ด่ากลับไป(แค่ในใจ)เธอหันไปสบตากับบาสที่มองเธอด้วยสายตาไร้อารมณ์(โดยไม่คิดอะไร).....หน่อยนายเหยาะเย้ยฉันเหรอ..เธอคิดว่าแล้วก็ลุกขึ้นเดินออกไปดื้อๆไม่สนใจสายตาใครทั้งนั้น

              "พี่บอลพูดอะไรกันพีชน่ะเขาถึงได้ลุกออกไป"จูลถามพี่ชาย

              "ปล๊าว ถามบาสดิ" บาสทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้โยนความผิดให้บาส

              "รินแฟนเธอไปแล้วอะ....ทำไงดี"เสียงนึงดังขึ้น

               "เออ...คือเขามีธุระน่ะ" รินพูดอึกอักผู้หญิงอีกคนทำหน้ายุ่งแล้วถอนหายใจ"ว้า..ฉันยังไม่ได้เบอร์เลย"

              "เดี๋ยวโดน...แฟนฉันนะย่ะ"รินขึ้นเสียงแบบไม่ลืมบท "สนุกกันต่อดีกว่ายังเหลือหนุ่มหล่ออีกสองคน"....................................................................

             "ถ้าฉันเป็นผู้ชายจริงๆ...ฉันจะตะบันหน้านายสองคนให้ยับไปแล้ว...หน่อยอย่าให้เจออีกล่ะกัน...ไอ้เจ้าพวกแฝดปีศาจ" พีชบ่นพึมพำตลอดทางกลับบ้าน...เธอเจ็บใจไม่เลิก...และแล้วเธอก็นอนไม่หลับจนได้เพราะมัวแต่คิดแค้น และเห็นแต่หน้านายบาสนั้นลอยวนเวียนไปมาตลอดทั้งคืนแต่เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าจะโมโหไปทำไมเธอไม่ควรจะไปสนใจด้วยซ้ำเพราะพวกนั้นนึกว่าเธอเป็นผู้ชาย