คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ★} After Die_' At The New Home
★} After Die_' At The New Home
Update -- 19 / 08 / 09
Chapter 2
สองวันก่อนหน้านี้...
คุณลองคิดถึงสถานการณ์นี้ดูซิ แสงไฟสลัวๆ ลมที่พัดเอื่อยๆ ต้นไม้ที่เรียงรายอย่างไม่เป็นระเบีบยข้างทาง และเหมือนมันจะพยายามจ้องมองคุณอยู่ แต่ถ้าคิดให้เป็นศิลปะ ก็ลองคิดว่า คุณเดินบนแคทวอคที่มีช่างถ่ายภาพคอยถ่ายรูปคุณอยู่ละกัน แต่มันคงยากที่จะคิดอะไรออกอ่ะน่ะ
"แน่ใจน่ะ ว่าจะเอาคฤหาสน์นี่อ่ะ จากประวัติเค้าบอกมาว่า ผู้สร้างโดนฆาตกรรมตายทั้งครอบครัว รุ่นต่อๆมาก็โดนฆ่าตายอย่างมีเงื่อนงำ อย่างหาว่าชั้นไม่เตือนล่ะกัน" เสียงของสาวนามว่า ' ยูริ ' พูดขึ้นมาท่ามกลางความเงียบเหมือนป่าช้า
"แน่ใจสิ เหมือนในความคิดชั้นเลย โอเคชั้นชอบ" ชายร่างสูงโปร่ง หน้าตาดี ผิวขาวเหมือนจะซีด ละม้ายคล้ายคยจีน ตอบมาพร้อมแววตาที่โหยหา จะเข้าไปสำรวจในบ้านหลังนี้อย่างมาก
ยูริก็ไม่รอช้า หยิบพวงกุญแจพวกใหญ่ขึ้นมาจากกระเป๋า และไขประตูรั่วที่แสนจะใหญ่โตออก
"แอ๊ดดด.....!! " เสียงที่ดังขึ้นจากการเปิดประตูรั่ว อย่างสยดสยอง เสมือนการต้อนรับเจ้าของบ้านใหม่ พวกเขา ( รวมถึงคนที่ตามมาด้วยอีกคน ดูคล้ายๆกับบอดีการ์ด คนรับใช้ คนขับรถ กุ๊ก ไม่รู้สิ ) ค่อยๆเดินเข้ามายังประตูหน้าบ้านที่มีลายแกะสลักอย่างงดงาม ซึ่งตอนนี้ยูริกำลังหยิบกุญแจอีกดอกมาไขประตู
"แกร๊ก...แอ๊ดด....!!" และก็อีกครั้งที่เสียงประตูเปิดขึ้นอย่างสยดสยอง เมื่อพวกเขามองไปข้างหน้า ก็พบหลายอย่างที่น่าภิรมย์ใจยิ่งนัก หยากไหย่ที่ระโยงระยางเต็มบ้าน ภาพครอบครัวที่อยู่ในสมัยประมาณ 200 ปีที่แล้วห้อยตกลงมา ฝุ่นที่จับอยู่เต็มบ้าน พร้อมกับตุ๊กแกอีกซัก สองสามตัวที่เกาะอยู่ข้างฝาบ้าน
"นายแน่ใจน่ะ ว่ายังอยากได้อยู่อีกอ่ะ" ยูริพูดออกมาแล้วกวาดตามองไปรอบๆ และกระบวนการสมองที่ชาญฉลาดของเธอได้พิจารณาแล้วว่า ตั้งแต่ทำอาชีพหาบ้านมาปีกว่าๆ พบบ้านมาแล้ว 225 หลังและทุกจังหวัดในเกาหลี ยังไม่เคยพบบ้านไหนที่ใหญ่และสภาพเหมือนสุสานร้างเท่านี้มาก่อน
"แน่ใจ และก็คิดว่าจะอยู่คื่นนี้เลยด้วย" เสียงหล่อๆตอบกลับมา ด้วยน้ำเสียงประมาณว่า ' นี่หล่ะ บ้านในฝันของชั้นเลย *O* '
"งั้นก็ช่วยเซ็นรับเร็วๆ หน่อย อยากกลับบ้านแล้ว" เธอกกำลังล้วงกระเป๋าเอาเอกสารขึ้นมา ' ฮันเกิงเหรอ ชื่อน่ารักดี' ยูริดูชื่อเขาจากเอกสารการซื้อขาย เมื่อเธอ (แอบ) อ่านข้อมูลจบก็ส่งเอกสารให้เขาไป อีกประมาณ สามสิบวิ.ผ่านไป ยูริก็ได้เอกสารกลับมาพร้อมลายเซ็น
ตอนนี้ในหัวของยูริมีแต่การภาวนาว่า 'ออกไปจากบ้านนี้เร็วๆเถอะ ' เพราะอยู่ๆ มีหนูสองตัววิ่งตัดหน้าเธอไปดื้อๆ
‘โฮดงเหรอ ชื่อเหมือนพิธีกรรายการอะไรซักอย่าง’ ความคิดผุดขึ้นในหัวของยูริเมื่อได้ยินชื่อ
------------------------------------------------------
จบไปแล้วคร่า ^O^
ตอนนี้เป็นเกิงริน้าคร้า ^____^ หวังว่าคงชอบ = =
ทำไมไรเตอร์ถึงรู้สึกว่า คนอ่านเยอะชะมัด แต่คนโพสท์น้อยมาก ก ก
ไรเตอร์แอบหวั่นนิสนึงนะเนี่ย TT______TT
อ่านแล้วเม้นท์ด้วยน้า TT" จะได้มีกำลังใจ
ความคิดเห็น