คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เริ่มต้นเล่นเกม จริงหรือ???
ตอนที่ 3
เริ่มต้นเล่นเกม
หลังจากหลังจนหายเจ็บที่ถูกปล่อยตกจากที่สูงแล้วเงยขึ้นมองพื้นที่รอบๆ “โห สวยแหะมันผิดหวังเลยจริงๆ” ภาพที่ปรากฏต่อหน้าคือพื้นทุ่งหญ้าสีเขียวอ่อนที่ลู่ไปตามแรงลมพัดและบรรดาสัตว์ต่างๆไม่ว่าจะเป็นกระต่าย กระรอก ที่กำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน “เออว่าแต่ปกติมันต้องส่งเราไปที่เมืองไม่ใช่เรอะอย่าบอกนะว่าตาลุงนั้นจำคาถาผิดแล้วส่งเรามามั่วๆเนี่ย”
“ไม่ผิดหรอกเจ้าหนูเพียงแต่เจ้ามีอาชีพพิเศษกว่าชาวบ้านชาวช่องเขาเลยต้องส่งมาฝึกกับข้าก่อนไง”เสียงพูดจาก ข้างหลังซึ่งพัฒพ์เดาว่าคนๆนี้ต้องเป็น อัศวิน เนื่องจากเครื่องแต่งกายที่เป็นชุดเกาะสีเงินตัดทองแบบที่เห็นในหนังทั่วๆไปเว้นแต่ช่วงหัวไว้ ซึ่งดูจากใบหน้าหล่อเหลาคมคายแบบเถื่อนๆอายุคงไม่เกิน30เป็นแน่
“อ่าครับแล้วอาชีพผมคืออะไรอ่าคับลุง”
“อ้าวไอนี่เรียกข้าลุงเรอะเดี๋ยวปัดเอาดาบฟันหัวแตกซะนี่ จะดูอาชีพหรือสถานะแค่นึกเท่านั้นแหละแต่ต้องแบบจริงจังเท่านั้นนะ” หลังจากฟังจบชายหนุ่มก็นึกตามแล้วก็ปรากฏสถานะของเขาขึ้นมา
ผู้เล่น พิพัฒพ์
อาชีพ นักเสี่ยงแห่งโชคชะตา
สายทักษะ นักพนันอับโชค
เลเวล 1 คลาส 1
HP 120
MP 600
สกิล
1.) รูเล็ตแห่งโชคชะตา L.v. 1 (ยิ่ง Lv. สูงเท่าไรหน้าปัดรูเล็ตจะมากขึ้นเท่านั้น)
เรียกลูเล็ตออกมาบนอากาศเพื่อสุ่ม สถานะเสริม มีทั้งดีถึงยอดแย่ ในรูเล็ตประกอบไปด้วย
- เพิ่ม 1 เลเวลใน1แบทเทิล -ฟื้นเลือด 500 ทันที
- ติดพิษลดเลือด 3%/10 วิ -เพิ่มสถานะทุกอย่าง 2 เท่าแต่เคื่ลอนไหวช้าลง 50%
มีดีเลย์ 5 นาที แล้วจึงใช้ใหม่อีกครั้ง
"มันก็ดีนี่ครับไม่เห็นจะแย่เท่าไรเลยมีแย่แค่ลดเลือดติดพิษเอง ว่าแต่ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ผมพัฒพ์"
"อืม ข้า อาเธอร์ ที่ไอเจ้า มิเร่อ ส่งเจ้ามาให้ข้านะถูกแล้ว ดูตัวละครเจ้าดิเลือดแค่ 120 โดนสไลน์แตะ2-3ทีก็ตายแล้วแต่ไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวข้าจะฝึกให้เจ้าเอง"Npcพูดขึ้นพร้อมทำท่าจะชักดาบ
"ครับๆแล้วทำไมต้องจะชักดาบด้วยครับใจเย็นก่อนคุยกันก่อนก็ได้ตรับ"พัฒพูดขึ้นเนื่องจากเห็นอาเธอร์จะชักดาบออกมา
"ข้าต้องฝึกความอดทนให้เจ้าเพื่อจะได้เลือดเยอะหน่อย เอาหล่ะไม่ต้องพูดมาก รับมือ "หลังจากอาเธอร์พูดจบก็พุ่งเข้าฟันพัฒพ์แต่ด้วยปฎิกิริยาที่ฝึกศิลปะต่อสู้แต่เด็กจึงเอี้ยวตัวหลบพร้อมกับต่อยเข้าไปที่หน้าของอาเธอร์ในทันทีแต่อาเธอร์ก็ใช่กระจอกเอี้ยวตัวหลบหมัดของพัฒพ์แล้วพลิกดาบฟันลงไปอีกทีแต่รอบนี้พัฒพ์ไม่สามารถหลบได้แล้วเนื่องจากดาบของอาเธอร์ปิดทางหนีเอาไว้หมดพัฒพ์จึงได้แต่ถอยหลังเพื่อลงแรงปะทะลง "หึเ ก่งใช่ได้ให้ข้าเดาเจ้าคงเคบฝึกวิชาการต่อสู้ในโลกจริงมาสินะ"อาเธอร์พูดขึ้น"เหอะๆ ไม่เท่าไรหรอกครับ"พัฒพ์พูด้วนสีหน้ายิ้มๆแต่เมื่อนึกไปถึงการฝึกสุดโหดที่ฝึกมาตั้งแต่ 3 ขวบสีหน้าจึงสีดลงเรื่อยๆ "อ้าวๆเป็นไรไปเจ้าหนุ่มรับดาบของข้าไม่ทันไรหน้าถอดสีแล้วเรอะ"เมื่อเห็นหน้าที่ซีดลงของพัฒพ์อาเธอร์เลยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงติกตลก "เปล่าครับไม่เป็นไรหรอกมาต่อกันเลยดีกว่าครับ แต่ผมขอไรอย่างหนึ่งได้เปล่าครับ" "อ่าๆจะขอไรก็รีบว่ามา" "ผมขอดาบเล่มหนึ่งได้ไหมครับพอดีผมถนัดดาบมากกว่าน่ะครับ" "เอาสิ รับไปนึกว่าจะขออะไรซะอีก"อาเธอร์พูดพร้อมกับโยนดาบคาตานะสีดำขลับจากข้างเอวไปให้พัฒพ์ พอพัฒพ์ได้ดาบมานั้นก็ตั้งท่าจรดดาบทันทีโดยการเอียงค้างแล้วกำดาบที่อยู่ในฝักข้างเอวไว้ "หึท่าดีนี่ งั้นเรามาเอาจริงกันเลยดีกว่าพูดจบอาเธอร์ก็พรุ่งเขาหาพัฒพ์อีกครั้ง
เคร้ง เคร้ง เคร้ง ~
เสียงดาบปะทะกันดังขึ้นอย่างต่อเนื่องโดยที่พัฒพ์นั้นเริ่มออกอาการเหนื่อยอย่างเห็นเนื่องจากเวลยังน้อยอยู่มากจีงค่อยๆตกเป็นรองอาเธอร์ลงเรื่อย "ชิ" เสียงสถบดังขึ้นจากพัฒพ์ "เป็นไรไปเจ้าหนู แค่นี้ก็หมดแล้วเหรอข้ายังไม่ทันเหงื่อออกเลยนะ"พออาเธอร์พูดจบก็พรุ่งเข้าใส่พัฒพ์อีกครั้ง "ก็พี่เล่นโหมโจมตีซะขนานนี้จะไม่ให้ผมหอบได้ไงหล่ะครับ"เสียงบ่นจากชายหนุ่มตรงหน้าอาเธอร์ดังขึ้นอีกครั้งเพราะเขาเหนื่อยจนไม่รู้จะพูดว่าอะไรแล้ว "ก็เจ้าไม่ยอมทุ่มสุดฝีมือเองนี่ข้ารู้นะว่าเจ้าอ่ะยังใช้ฝีมือที่เจ้ามีอยู่ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ"หลังจากพูกจบอาเธอร์ก็เสือกดาบเขาไปตรงหน้าของพัฒพ์จนต้องยกดาบขึ้นกันแทบไม่ทันเลยทีเดียว "ก็ได้ครับพี่จริงผมก็อยากจะทุ่มสุดฝีมิอนั้นแหละแต่ไม่รู้เป็นอะไรร่างกายมันฝืดชิบ"พูดจบก็ก้มตัวหลยพร้อมกวาดเท้าใส่อาเธอร์ในทันที " หึ ก็ไม่แปลกเจ้านะพึ่งเวลแค่ 1 เองนะค่าความเหนื่อยมันก็ขึ้นไวเป็นธรรมดาแต่ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าค่าความอดทนขึ้นเจ้าก็ทึกขึ้นเองหล่ะหน่า" "ได้เลยพี่งั้นผมคงต้องทำให้มันจบเร็วๆแล้วหล่ะนะ"สิ้นเสียงพูดปุ๋ปพัฒพ์ก็กระโดดถอยหลังออกมาแล้วตั้งท่าจรดดาบในทันที "หึก็ได้งั้นฉันไปหล่ะนะ"
เพลงดาบสายเรียวมะ เพลงดาบที่ 4 พลิกดาบผ่ามรณะ
" เฮ้ยยยยยย ฟ้าววววว ตู้มมมมมมมมม"
ความคิดเห็น