คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CATCH ME IF YOU CAN : V
“พี่...พี่ว่าซันนี่ไปยังอ่ะ?” ผมหันไปถามพี่ซองมินที่กำลังเล่นไอโฟนของผมอยู่
“ชิ มีแต่รูปซันนี่ทั้งนั้นเลยนะ จริงๆไม่ต้องถ่ายแบล็กเมล์ก็ได้มั้ง รูปนี่ก็ใช้ได้ตั้งเยอะแยะ” พี่ซองมินโชว์รูปที่ผมมักจะแอบถ่ายซันนี่ให้ดู ถึงจะมีเยอะจนเมมแทบเต็ม แต่ก็ไม่มีเลยซักรูปที่ซันนี่รู้ตัว ผมมักจะถ่ายตอนเธอเผลอเสมอ เพราะถ้ายัยนี่รู้ล่ะก็ ไม่มีทางได้หรอก รูปน่ะ
“พี่ออกไปดูลาดเลาให้หน่อยสิ ยัยเตี้ยนั่นวนเวียนอยู่หน้าห้องรึเปล่า ผมต้องออกไปซ้อมต่อนะ”
“เล่นแบบนี้แล้วลำบากก็ยังจะทำอีกนะ ถามจริงเหอะ แกจะเอารูปนี่ไปทำอะไร?” พี่ชายผมนี่ช่างซักจริงๆเลยให้ตาย =_=*
“เรื่องนั้นเดี๋ยวค่อยคิด เก็บไว้แบล็กเมล์ยัยนั่นก่อน จะแฉรึเปล่าค่อยว่ากันอีกที รีบๆไปดูได้แล้วไป๊” ผมไล่ แล้วพี่ซองมินก็ได้แต่ส่ายหัวก่อนจะเปิดประตูแล้วยืนหน้าออกไปมองซ้ายมองขวา
“ทางสะดวก ไอ้น้อง ถ้าจะไปก็รีบไปเลย”
“โอเค ขอบคุณมากพี่ เดี๋ยวพี่รีบชิ่งกลับหอแล้วเอากล้องไปเก็บที่ห้องผมเลยนะ” ผมออกคำสั่งต่อทันที พี่ซองมินได้แต่พยักหน้าหงึกๆแล้วเดินตามผมไปทางห้องซ้อม อั๊ยย่ะ ในที่สุดแผนก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ทีนี้ผมก็มีแต้มต่อยัยแบ๊วนั่นแล้ว > <
เสร็จฉันแน่ซันนี่!
“อ้าว ซองมิน นายมาดูการซ้อมของคยูฮยอนด้วยเรอะ?” เสียงคุ้นๆทักขึ้นจากข้างหลัง ผมกับพี่ซองมินกะพริบตาปริบๆ แล้วค่อยๆระลึกชาติว่าเจ้าของเสียงเป็นใครก่อนจะหันไปดูเต็มตา
โอเค ผมลืม...
ผมลืมว่าแฟนผมเป็นหลานสาวเจ้าของบริษัท
ท่าน (อดีต) ประธานอีซูมานยืนต่อหน้าผมตัวเป็นๆเลย!
“เดี๋ยวรอบต่อไปหนูจะซ้อมแล้วค่ะคุณลุง ขอบคุณนะคะที่มาตามคำชวน ^^” ยัยตัวแสบยืนยิ้มแป้นอยู่ข้างหลัง ผมกับพี่ซองมินได้แต่ยืนนิ่ง ไปไม่เป็นกันทั้งคู่
แฟนผมมันเกรียนครับท่านผู้อ่าน! T^T อยากจะกรีดร้องแล้วพุ่งไปดาวอังคาร ว้อยยยยย!!!
“เห็นซันนี่บอกว่าพวกนายแกล้งแหย่บ่อยๆเหรอ?”
ยัยเด็กขี้ฟ้อง!!
“แหะๆ ก็พวกเราเล่นกันแบบเด็กๆน่ะครับ ^^” พี่ซองมินเริ่มใช้ลูกไถ แต่ยังไม่วายส่งตาเขียวปั้ดไปให้ยัยเตี้ย
“เมื่อกี้พี่เค้าเพิ่งแกล้งถ่ายรูปตลกๆไปน่ะค่ะ แถมยังบอกจะอัพลงทวิตเตอร์ด้วย คุณลุงช่วยหน่อยสิคะ~”
เฮ้ยยยย!!! ฟ้องกันซึ่งๆหน้า!!
หัวสมองผมคิดคำนวณในใจว่าถ้าเกิดประธานรู้เรื่องเราสองคนคบกันจะเป็นยังไง--สเต็ปแรกพวกเราน่าจะโดนจับแยก สเต็ปต่อมา เอสเจอาจจะโดนยุบวง T^T นั่นหมายความว่าผมและพี่ๆอีกร่วมสิบชีวิตตกงานแหงแซะ
คิดได้แบบนั้นผมก็กดลบรูปในกล้องทิ้งไปแบบไม่เสียดายเลย
“ผมลบทิ้งแล้วครับ T^T”
“ขอเช็คหน่อยนะคะ ^^” ซันนี่ส่งยิ้มหวานมารยาสุดฤทธิ์มาให้แล้วกระชากกล้องออกจากมือผมแล้วกดดูรูปผ่านๆ พอเธอแน่ใจแล้วว่าไม่มีรูปหลักฐานมัดตัว ยัยเตี้ยนี่ก็ส่งยิ้มเชือดเฉือนมาให้อีกที
นางร้ายชัดๆ!
“เดี๋ยวลุงไปนั่งรอที่ห้องซ้อมแล้วกันนะ” ท่านประธานหันไปลูบหัวหลานสาวตัวเล็กอย่างเอ็นดู ในขณะที่ผมกับพี่ซองมินตัวเล็กลีบ ซันนี่โบกมือดี๊ด๊าลั้ลลาแล้วหันมาเชิดใส่พวกเราสองคน
“ขี้โกงชัดๆเลย” ผมกัดฟันพูดกับสุดที่รัก
“ก็พี่หาตัวช่วยมาก่อนนี่ ฉันก็ทำบ้าง แฟร์ๆดีออก”
แฟร์กะป๊าม๊าเธอสิ! T_T ยัยเด็กเกรียน ยัยเตี้ยเอาโล่ ยัยกระต่ายซาดิสม์ โอ๊ย! อยากตบจูบซักสามคอมโบเซ็ท
“ตัวช่วยเธอเกือบทำเราหมดอนาคตเลยนะ!”
“แผนแฉความลับของพี่ก็จะทำเราหมดอนาคตพอกันนั่นแหละ” เธอเถียงกลับ
“ยัยเด็กเส้น!”
“เหรอ คุณแดนซ์ซิ่งคยู”
“ฮึ้ย! นี่เธอประชดเหรอ!”
“ก็พี่มาหาว่าฉันเป็นเด็กเส้นทำไมอ่ะ!”
“เฮ้ยๆ พอก่อน =__= ทั้งคู่เลย” พี่ซองมินรีบเข้ามาห้ามทัพ คือถ้าช้ากว่านี้สักสามวิ ผมว่าคู่รักคงได้กลายเป็นคู่รบ ผมกะซันนี่ต้องลงไปมวยปล้ำกันแล้วแหงๆ—มีแววมาแต่ไกลว่าผมแพ้ด้วยล่ะ
“ฝากเอาไว้ก่อนเถอะอีซุนคยู” ผมจ้องเธออย่างอาฆาตแค้น ส่วนซันนี่ก็แลบลิ้นใส่แล้วเดินลั้ลลาไปทางห้องซ้อม แต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวเธอก็ชะงักกึกแล้วหันมาทางผม
“สัญญาเมื่อกี้ถือเป็นโมฆะนะคะที่รัก ^_^ จะบอกให้ว่าอาทิตย์หน้าพี่ๆชินฮวาจะมาชองชุนบุลแพ ฉันคงต้องจัดเต็มซักหน่อย เรตติ้งจะได้พุ่งกระฉูดติดเพดาน โฮะๆๆๆๆ” เสียงหัวเราะแหลมปรี๊ดของคุณแฟนทำเอาผมขนหัวลุก ยัยนั่นเดินจากไปแล้วผมก็ทรุดตัวลงนั่งยองๆกับพื้น ทึ้งหัวให้กับความโง่เง่าของตัวเอง T_T
ผมว่าแผนผมไม่มีช่องโหว่แล้วนะ
นี่ฉันต้องเล่นไม้แข็งกับเธอใช่มั้ย... ได้เลยซันนี่ เดี๋ยวเราจะได้เห็นดีกัน!
ทำไมเวลามันผ่านไปไวยังงี้นะ วันมะรืนฉันก็จะได้เล่นคู่กับพี่คยูฮยอนแล้ว
หลังจากวันนั้นฉันยิ่งต้องหาทางชิ่งหนีการโจมตีสารพัดสารพันของคุณที่รัก ไม่ว่าจะติดสินบนยุนอาให้มาเปลี่ยนวอลเปเปอร์มือถือกับริงโทนฉันให้เป็นรูปกับเสียงของเขา แถมยังแกล้งส่งดอกกุหลาบมาให้กลางห้องซ้อมแล้วเขียนการ์ดว่า ‘ถึงซันนี่’ ‘จาก 2คยู’ เล่นเอาทุกคนสงสัยกันใหญ่ แต่นั่นไม่เท่ากับที่หมอนั่นลงทุนหาปาปารัสซี่เก็บภาพฉันกับเขาสกินชิพกันระหว่างซ้อม แต่ฝันไปเหอะว่าฉันจะยอม!
“เป็นข่าวกับพี่มันไม่ดีตรงไหนเหรอ?” คุณที่รักถามฉันหน้าทะเล้นหลังจากที่เราเพิ่งปล้ำกับฉากจูบมาหมาดๆ อีตาบ้านี่พยายามจะจูบจริงให้ได้แต่ฉันก็อาศัยความถึกขืนตัวไว้สุดฤทธิ์ แถมยังจิกผมหมอนั่นจนหลุดติดมือมากำนึง เล่นซะเจ็บน้ำตาเล็ด
“แขนฉันช้ำไปหมดแล้ว” ฉันเลิกแขนเสื้อดูให้พี่คยูฮยอนเห็นรอยแดงรูปมือที่หัวไหล่
“ผมฉันหลุดไปหย่อมนึง แถมรอยเล็บเธอทั้งนั้นเลยนะบนคอฉันน่ะ”
“ช่วยไม่ได้ พี่อยากเล่นจริงทำไมล่ะ?”
“จูบแฟนตัวเองมันผิดตรงไหนหา?”
“ผิดสิ! ผิดตรงที่มีคนดูเป็นร้อย!”
“ทำยังกะไม่มีคนดูแล้วเธอยอมให้ฉันจูบงั้นแหละ!”
“อย่ามาท้านะ! โจคยูฮยอน!”
“ไม่ได้ท้า แต่พูดความจริง ตั้งแต่เราเป็นแฟนกันมาเราไม่เคยจูบกันด้วยซ้ำ! ทั้งๆที่--”
เสียงของหมอนั่นหายไป รู้ตัวอีกทีหน้าเขาก็อยู่ใกล้มาก
ใกล้ชนิดที่ว่าริมฝีปากเรากำลังสัมผัสกันอยู่!!!
แล้วฉัน--ฉันเองนี่แหละที่กระชากคอเสื้อหมอนั่นเข้ามาจูบ
โอ๊ย กุลสตรีที่สุดในสามโลกเลยอีซุนคยู!!!! T^T
ฉันผลักตัวพี่คยูฮยอนออกไป รู้สึกตัวเองหน้าร้อนวาบ เขามองหน้าฉันกะพริบตาปริบๆ อ้าปากค้างแต่ไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมาซักคำ
“ห...เห็นแล้วใช่มั้ยว่าฉันทำจริง...ท...ทีนี้ก็...ล...เลิกคิดจะจูบฉันได้แล้ว” ฉันพูดออกไป ไม่รู้ว่าจะติดอ่างไปเพื่อ แต่ยิ่งเห็นหน้าแดงจัดของเขาแล้วฉันก็ยิ่งตัวร้อนยังกับจะระเบิด
นี่ฉันทำอะไรลงไป นี่ฉันทำอะไรไปเนี่ยยยยยยยยยย!!!!!!!!!
ฉันหมุนตัวกลับแล้วกระแทกประตูห้องพักปิดตามหลังก่อนจะออกวิ่งยิ่งกว่าเจอผี ตอนนี้เหมือนโลกมันหมุนไปหมด เหมือนฉันเป็นไข้ เป็นบ้า เป็นอะไรไปแล้ว ฉันจูบโจคยูฮยอน ฉันจูบโจ-คยู-ฮยอน แห่งซุปเปอร์จูเนียร์ จูบแรกของฉัน จูบแรกของเรา!
T^T ทำไมมันถึงได้เกิดขึ้นแบบนี้นะ
“...ฮยอน... โจคยูฮยอน!!!”
“เฮ้ย! พี่จะตะโกนใส่หูผมทำแป๊ะไรเล่า!” ผมหันกลับไปเหวี่ยงใส่พี่เยซองอย่างหงุดหงิด
“ก็เรียกตั้งนาน แกมัวแต่นั่งถอดจิตอยู่นั่นแหละ เป็นอะไรไป โดนใครสูบวิญญาณไปงั้นเรอะ?”
ผมคิดถึงยัยตัวต้นเหตุแล้วก็รู้สึกเหมือนจะจับไข้ขึ้นมากะทันหันจนต้องรีบยกมือขึ้นปิดหู เฮ้ยยย ทำไมต้องเขินฟระ โจคยูฮยอน นี่มันไม่ใช่จูบแรกของนายซะหน่อย และแน่นอน มันไม่ได้โรแมนติกเอาซะเลย แต่คิดถึงหน้าแดงๆของซันนี่หลังจากที่เธอรู้ตัวว่าทำอะไรลงไปแล้วผมก็อดยิ้มออกมาไม่ได้
เด็กคนนี้บ้ายุสุดๆ ชอบเอาชนะเป็นที่หนึ่ง แต่ผมก็รักเธอที่เป็นแบบนี้
“ดูมัน เหม่ออีกแล้ว -__-” พี่เยซองหันไปทำตาตี่ใส่พี่ชินดงที่ส่ายหน้า
“สภาพแบบนี้มีปัญหากับแฟนชัวร์ป้าบ”
“เปล่านะพี่ เราไม่ได้ทะเลาะกันซักหน่อย!” ผมรีบสวนกลับทันที ทะเลาะที่ไหน คนเพิ่งจะจูบกันมาหยกๆ
“เหรอ งั้นไอ้แผนแฉของนายนี่มันล้มเลิกไปแล้วงั้นสิ?” พี่เยซองถามต่อ
“ใครว่าล่ะพี่” ผมหัวเราะหึๆ “ผมได้ความคิดอะไรดีๆแล้วตะหาก เดี๋ยวพี่ไปดูผมรอบที่เล่นคู่ยัยเตี้ยด้วยนะ เอากล้องถ่ายแฟนแคมเลยด้วย ผมมีฉากเด็ดจะโชว์ให้ดู”
“ฉากอะไรของนาย?”
“ฉากจูบของจริงไงล่ะ ^^”
ความคิดเห็น