คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Beast
Intro
แปะๆๆๆๆ เสียงปรบมือพร้อมกับรอยยิ้มใจดีของทางบริษัทที่วันนี้มีนักร้องใหม่มาเดบิวด์กันมากมายและที่พวกเค้าต่างปรบมือกันนี้เพราะตอนนี้สังกัดของพวกเค้ากำลังจะมีนักร้องใหม่ขึ้นมาอีกหนึ่งวง วงที่มีเด็กหนุ่มไฟแรงที่มีประสบการณ์มากมายพวกเค้ากำลังจะเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทนี้
“ทำได้ดีมากพวกนายขอแสดงความยินดีด้วย ^^” กล่าวด้วยรอยยิ้มจริงใจ
“ขอบคุณครับฝากตัวด้วยน่ะครับ ^^” ก้มหัวขอบคุณกันเป็นการใหญ่
“อืม ~ พวกนายควรทำความรู้จักกันซ่ะน่ะเพราะต้องอยู่ด้วยกันอีกนานเชียวล่ะแล้วนี่ผู้จัดการส่วนตัวของพวกเธอ ‘จุนกอน’” พูดแล้วผลักใครบางคนออกมายืนข้างหน้าพวกเค้าเบาๆ
“สวัสดีครับพี่จุนกอน” ก้มสวัสดีอีกครั้งอย่างมีมารยาท
“หวัดดี ^^ ฉันรู้จักพวกเธอหมดแล้วล่ะแต่ว่าพวกเธอควรจะทำความสนิทกันให้มากกว่านี้หน่อยน่ะดูเกร็งๆกันจัง” จุนกอนพูดกลั้วหัวเราะเมื่อมองพวกเค้าที่ต่างก็เก็บไม้เก็บมืออย่างเป็นระเบียบ
“ฮ่ะ !!”
คิดถึงเหตุการณ์เก่าๆแล้วอดยิ้มไม้ได้ทุกทีซิน่ะ !
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดด Beast Beast” เสียงกรี๊ดมากมายของเหล่าแฟนคลับหรือบิวตี้ที่มารอดูพวกเค้าเหล่าอสูรทั้ง 6 ที่กำลังจะขึ้นมาแสดงโชว์ในวันนี้ผ่านจากเหตุการณ์นั้นมานานพอสมควรที่พวกเค้าได้ก้าวขึ้นมาเป็นศิลปินสุดฮอตในตอนนี้เหล่าบิวตี้ต่างตั้งตารอพวกเค้าที่กำลังจะขึ้นมา แสงไฟเอฟเฟ็กจากด้านเวทีและเสียงซาวน์ดนตรีทำให้รู้ว่าพวกเค้าได้ปรากฏตัวแล้ว
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ตึ๊งๆๆๆๆ เสียงดนตรียังคงทำหน้าที่ของมันไปเหล่าอสูรทั้งหกได้ออกมาแล้วพวกเค้าออกมาโชว์เพลงอั้ลบั้มใหม่ที่วางแผงไป Fiction and Fact พวกเค้าโชว์เสียงร้องที่มีพลังไปกับท่าเต้นที่หนักแน่นจนเพลงจบลงพร้อมกับเสียงกรี๊ดที่ไม่ขาดสาย
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด”
เมื่อแสดงโชว์จบพวกเค้าก็ต่างมอบหน้าที่ให้วงอื่นๆไปและกำลังจะกลับไปพักผ่อนกันซักที
“เฮ้อออออ ~ เหนื่อยมากเลยอ่าวันนี้หิวแล้วด้วย” คนตัวเล็กน่าตาน่ารักของวงพูดขึ้นจนทำเอาคนอื่นๆพยักหน้าตาม
“โยซอบฉันเห็นด้วยที่สุดทำงานมาทั้งวันเหนื่อยและหิวมากๆ” เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยกับเรื่องกิน
“พี่กีกวังฮ่ะพี่หิวเหรอเดี๋ยวผมเอาขนมปังมาให้กินแก้หิวก่อนดีมั้ย” มักเน่ตัวสูงของวงพูดขึ้นด้วยความหวังดีกีกวังหันไปมองหน้าเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้ารับเอาอะไรมาเค้าก็กินทั้งนั้นแหละหิวจนจะกินคนได้แล้วเนี่ย
“ดงอุนอ่า เค้าล่ะนายเห็นเค้าไม่หิวรึไงกัน” โยซอบทำหน้าบูดเพราะดงอุนเอาแต่เป็นห่วงกีกวังทั้งที่เมื่อกี้เค้าก็บ่นหิวเหมือนกันดงอุนกับกีกวังหัวเราะกับท่าทางของโยซอบ
“ครับผมๆ เดี๋ยวเอามาให้ครับ” ดงอุนยิ้มทะเล้นก่อนจะเดินออกไปเอาขนมปังมาให้พี่ๆของเค้ากีกวังกับโยซอบเลยมานั่งคุยกันรอดงอุนแต่ก็ต้องหยุดคุยเพราะเสียงทะเลาะกันของคนข้างในห้องแต่งตัวที่เค้ารู้ดีว่าเป็นใคร
“นิ ! ไม่มากไปหน่อยรึไงกันยงจุนฮยอง” เสียงหวานโวยวายออกมาจากข้างในห้องแต่งตัวกีกวังกับโยซอบมองหน้ากันแล้วพยักหน้าเป็นเชิง ‘เราไปกันดีกว่า’ จากนั้นก็ลุกออกไปทันที
“อะไรมากไปเหรอจางฮยอนซึง” จุนฮยองพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน ฮยอนซึงจ้องหน้าจุนฮยองอย่างเอาเรื่องจะไม่ไห้โวยวายได้ยังไงกันในเมื่อเค้ากำลังทวิตเล่นกับรุ่นพี่คนสนิทของเค้าอยู่แต่จุนฮยองกลับมาดึงไอโฟนของเค้าออกไปด้วยข้ออ้างที่ว่าฉันก็อยากเล่น ของนายไม่มีให้เล่นรึไงกัน เฮอะ
“ก็นั้นไงเอาโทรศัพท์ฉันคืนมาเลยน่ะ” ฮยอนซึงเอื้อมมือจะไปคว้าเอาโทรศัพท์ของตัวเองมาแต่จุนฮยองก็ยกขึ้นซ่ะก่อนด้วยความที่เค้าเกิดมาเตี้ยกว่าจุนฮยองเลยแย่งไม่ได้อยู่ดี
“อยากได้ก็คว้าให้ถึงดิ ฮ่าๆๆ” จุนฮยองหัวเราะสะใจที่ได้แกล้งคนข้างหน้านี่ดูเหมือนเค้าโรคจิตรึเปล่าล่ะแต่เวลาที่เหนื่อยหรือไม่มีอะไรทำเค้าก็จะมาหาเรื่องให้ฮยอนซึงด่าแบบนี้ทุกทีมันดูมีความสุขแปลกๆ (แกเข้าขั้นโรคจิตมากๆเลยน่ะยงกุน - -///)
“ไอ้ !” ฮยอนซึงไม่รู้จะพูดยังไงดีเลยไม่คิดจะเถียงกับจุนฮยองอีกเลยเดินออกมาจากห้องนั้นหน้าตาเฉยจุนฮยองดูเหมือนว่าจะไม่มีใครให้แกล้งเลยเดินตามออกมาแต่ก็ต้องมาอารมณ์เสียเพราะฮยอนซึงกำลังไปคุยอยู่กับจีดราก้อนที่วันนี้วงของเค้าก็มาแสดงโชว์ที่นี่เหมือนกันเค้าก็พอจะรู้ว่าฮยอนซึงสนิทกับจีดราก้อนเพราะพวกเค้าเคยเดบิวด์ด้วยกันมาก่อนแต่นั้นอะไรมีนั่งตักถ่ายรูปกันด้วยเกินไปแล้วจางฮยอนซึง
“อะโทรศัพท์ของนาย” จุนฮยองยื่นโทรศัพท์ไปจ่อตรงหน้าของฮยอนซึงแล้วไม่ทักทายอีกคนที่กำลังยิ้มให้ตัวเองอยู่เลยแล้วเดินออกมาหน้าตาเฉย
“อย่าไปสนเค้าเลยบ้าๆบอๆน่ะ เอ่อแล้วนายมีงานที่ไหนต่ออีกรึเปล่า” ฮยอนซึงลุกขึ้นมานั่งเก้าอี้ตัวเองแล้วคุยกับจี
“ไม่มีแล้วล่ะแต่ต้องกลับไปพักหน่อยน่ะวันนี้ไม่ได้งีบเลยเหอะ” จีพูดแล้วหาวไปด้วยฮยอนซึงพอจะเข้าใจเพราะเค้าก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน
“อืม งั้นฉันคงต้องไปแล้วล่ะน่ะแล้วเจอกันใหม่^^” ฮยอนซึงยิ้มหวานให้จีแล้วเดินออกมาสมทบกับคนอื่นๆในวงที่กำลังเตรียมตัวจะกลับหอพักกันเพราะนี่ก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนแล้ว
ภายในรถดูเงียบผิดปกติเพราะว่าทุกทีจะต้องมีเสียงคุยเจื้อยแจ้วของโยซอบกับดูจุนหรือเสียงดงอุนหยอดคำหวานใส่กีกวังแต่วันนี้มันดูแปลกๆพิกลทุกคนเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมพูดจาสักคนรวมถึงฮยอนซึงกับจุนฮยองด้วยที่ทุกทีต้องหาเรื่องมาตบตีกันตลอดเวลา
“ฮู้ววววว ~ ถึงซักทีอยากนอนชะมัด” กีกวังลงจากรถแล้วยืดเส้นยืดสายก่อนจะเดินเข้าไปเป็นคนแรกโดยมีดงอุนตามไปอีกตามเคย
“ดูจุนอ่า ~ เค้าเมื่อจังขอขี่คอหน่อยจิ” โยซอบยิ้มหวานให้ดูจุน ดูจุนเอามือมาดึงแก้มย้วยๆของโยซอบเบาๆแล้วย่อตัวลงให้โยซอบขึ้นขี่คอตัวเอง
“หนักชะมัดเลยนายน่ะหัดกินน้อยๆหน่อยซิ” ดูจุนแซวโยซอบจนเจ้าตัวหน้าแดง
“ดูจุนอ่า ~ งั้นลงก็ได้” โยซอบทำท่าจะลงแต่ดูจุนดึงขาเอาไว้แล้วพาเดินเข้าบ้านไปทันที
“จุนฮยองเดี๋ยวฉัน”
ฟิ้ววววววววว ~ เดินผ่านหน้าไปทันทีจนคนจะพูดทำหน้า งง -?-
มันเป็นอะไรของมันอีกล่ะเนี่ย
ฮยอนซึงทำหน้า งง กับท่าทางมึนตึงของจุนฮยองตั้งแต่ในรถมาแล้วไอ้ห้อยนั้นเป็นอะไรอีกล่ะเนี่ยกะว่าจะบอกว่าคืนนี้ขอร้องอย่านอนกินที่จะได้มั้ยซักหน่อยแต่มันกลับเดินผ่านหน้าไปเฉยเลยพอฮยอนซึงเดินเข้ามาในห้องนอนที่มีเตียงสองชั้นชั้นบนจะเป็น ดูจุน โยซอบกับดงอุนนอนด้วยกันส่วนชั้นล่างคือเค้า จุนฮยองและกีกวังแต่ทำไมวันนี้มันแปลกไปทีตรงที่นอนของจุนฮยองกลับมาเป็นโยซอบซ่ะงั้นส่วนข้างบนจุนฮยองก็ไปนอนแทน
“อะไรกันเนี่ยโยฉันไม่เข้าใจอ่ะ” ฮยอนซึงมุดลงมานอนที่ของตัวเองแล้วกระซิบถามโยซอบ
“T^T เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันจุนฮยองเหวี่ยงเค้าลงมาแล้วขึ้นไปนอนแทนเฉยเลยอ่าซึงกี้” โยซอบทำหน้าจะร้องฮยอนซึงพอจะรู้ว่าโยซอบน่ะติดดูจุนแค่ไหนนี่ไม่ได้นอนใกล้กันคงจะนอนไม่หลับซิน่ะเนี่ย
“ฮยอนซึงนายกับจุนฮยองโกรธอ่ะไรกันน่ะ” กีกวังเอียงหน้าเข้ามาถามฮยอนซึงฮยอนซึงส่ายหัวไม่รู้
ฉันไปทำอะไรให้มันโกรธเหรอเนี่ยไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อยไอ้ห้อยนั้นต่างหากที่ผิดความจริงเค้าน่าจะเป็นฝ่ายงอนมากกว่าซ่ะอีกน่ะ
“เฮ้ย ! ไอ้จุนฮยองทำไมวันนี้แกมานอนตรงนี้ได้ว่ะผีเข้ารึไงแก” ดูจุนกระซิบถามจุนฮยองที่เอาแต่คุมโปงแต่เค้ารู้ดีว่าจุนฮยองไม่ได้หลับหรอก
“ฉันหลับแล้วอย่าถาม” คนในผ้าห่มตอบกลับมาจนทำเอาดูจุนอยากเอาไฟที่ห้อยอยู่บนหัวเค้าไปจ่อตรงหน้ามันจริงๆ คนหลับที่ไหนเค้าจะตอบกลับมาได้ว่ะ -,.-
ฉันก็แค่เคืองคนข้างล่างนิดหน่อยทำผิดแล้วยังไม่รู้ตัวอีก เอ๊ะ ! แต่เดี๋ยวซิทำไมเราต้องไปงอนนายนั้นด้วยล่ะไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อยคิดอะไรบ้าๆอีกแล้วไอ้จุนฮยอง
ตอนแรกจบลงไปแล้ว อ่าลุ้นจังจะมีใครมาอ่านมั้ยเนี่ย
555+ ฝากเรื่องนี้ด้วยน่ะค่ะตอนแรกๆอาจจะยังไม่เข้า
เรื่องสักเท่าไหร่ก้อตาม
โบนัสสึ !! (ตามเคย) คิคิ
อาจจะเห็นกันแล้วกับภาพนี้แต่ถ้าโฟกัสดูดีๆจะเห็นอะไรมากกว่านั้น
ฮ่าๆ ดูมือที่จับคนอื่นน่ะค่ะจับบนข้อมือโน้นเชียวแต่พอมาจับกันเอง แหมะ ~ แน่นซ่ะน่ะ 555+
Ha.ha
ความคิดเห็น