คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Boyfriend 7. วันนี้วันอะไร ??
7.
วันนี้วันอะไร ??
วันนี้เป็นวันที่สำคัญอีกวันหนึ่งของหนุ่มตาหยีที่ตอนนี้มายืนอยู่ตรงหน้าเตาอบเค้กที่เค้าลงทุนลุกขึ้นมาตั้งแต่เช้าตรู่และไม่ได้ปลุกใครอีกคนออกมาด้วยจนป่านนี้ฮยอนซองยังไม่ยอมคุยกับจองมินเลยตอนกลับเข้าไปในห้องฮยอนซองก็หลับไปแล้วแต่เอาเถอะยังไงวันนี้ก็เป็นวันที่ดีอย่ามาคิดอะไรมากเลย
“ติ๊ง !!” เสียงดีดของเตาอบเป็นสัญญาณบอกว่าเค้กที่จองมินทำนั้นได้เสร็จแล้วจองมินยิ้มเล็กๆแล้วใส่ถุงมือกันความร้อนจากนั้นก็เปิดเอาเค้กที่อบไว้ออกมา
“^___^ น่าอร่อยแหะหวังว่าหมอนั้นคงจะชอบน่ะ” จองมินสูดกลิ่นเค้กแล้วเอามาวางเพื่อตกแต่งหน้าเค้ก
“ฮยองง!! ทำอะไรอยู่น่ะ” ยองมินที่ออกมาจากห้องแต่เช้าเหมือนกันเพราะเค้าเบื่อขี้หน้าไอ้คนชอบกวนประสาทที่อยู่ในห้องเลยรีบชิ่งออกมาตอนหมอนั้นอาบน้ำไม่รู้จะหาเรื่องเค้าไปถึงไหน
“อ้าว ~ ยองพี่กำลังทำเค้กน่ะ^^” จองมินตอบแล้วหันกลับมาตกแต่งหน้าเค้กอย่างตั้งใจยองมินจึงได้แต่ยืนดูเงียบๆ
“อ่า ~ เสร็จแล้ว อิอิ สวยมั้ย^^” จองมินหยิบเค้กที่ตัวเองทำมาให้ยองมินดู
“^o^ ว้าววว ~ สวยมากอ่ะฮยองน่ากินด้วยทำให้ใครอ่ะ” ยองมินตะลึงในความเก่งของจองมิน จองมินเป็นคนฉลาด เรียนรู้อะไรเร็วและทำอาหารเก่งอีกด้วยเค้าละอยากเป็นอย่างจองมินจริงๆ
“55+ ดูดีๆซิ” จองมินชี้ไปตรงชื่อที่เค้าเขียนเอาไว้
“ห๊า!! ฮยอง!!”
ฮยอนซองที่ตื่นมาไม่เจอจองมินเลยได้แต่นั่งหน้าเป็นแมวเหงารอให้จองมินกลับมานี่จองมินโกรธเค้าขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ยงั้นต้องยอมไปขอโทษซิน่ะ ฮยองซองเดินมาตรงห้องๆหนึ่งที่เค้าคิดว่าจองมินน่าจะอยู่ที่นี่และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ จองมินกำลังทำความสะอาดโต๊ะที่เค้าทำอะไรซักอย่างไว้อยู่
“จองมิน” ฮยอนซองเรียกชื่อจองมินเบาๆจองมืนเหลือบมามองเล็กน้อยแต่ก็ทำเป็นไม่สนใจทั้งที่จริงแล้วแอบยิ้มอยู่ต่างหากที่เห็นหน้าฮยอนซองถอดสี หน้านายนี่ตลกชะมัด อิอิ^^
“จองมิน” ฮยอนซองเรียกชื่อจองมินอีกครั้ง
“อะไร” จองมินตอบหวนๆแล้วก้มหน้าเช็ดโต๊ะต่อฮยอนซองเลยเดินเข้ามาหา นี่เค้ากับจองมินไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อยแต่เค้ารู้สึกไม่สบายใจที่จองมินไม่พูดกับเค้าไม่ยิ้มให้เค้า
“คือฉัน”
“ถ้านายจะมาขอโทษเรื่องเมื่อวานช่างเหอะฉันไม่โกรธนายหรอก” จองมินพูดเสียงเรียบแต่เค้ากำลังกลั้นหัวเราะอยู่ตะหาก
“แต่ว่า”
“วันนี้วันอะไรนายจำมันได้มั้ยฮยอนซอง” จองมินพูดเสียงเครียดจ้องหน้าฮยอนซอง
“วัน วันอะไรอ่ะ -?-“ ฮยอนซองทำหน้า งง งง วันนี้วันอะไรวันอาทิตย์ไง
“ไอ้เพื่อนเวรจำให้ได้แล้วตอนเย็นมาหาฉันที่นี่ 2 ทุ่มแต่ถ้าจำไม่ได้ไม่ต้องเอาหน้าแมวๆของแกมาให้เห็น ชิ!!” จองมินสะบัดหน้าใส่ฮยอนซองแล้วเดินออกไปเลย
อะไรเนี่ยเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายแล้ววันนี้วันอะไรว่ะทำไมจองมินมันต้องพูดจริงจังแบบนั้นด้วยน่ะ วันอะไร ใครก็ได้บอกผมที!! ??
ยองมินที่ไป หาจองมินในห้องคหกรรมมาแล้วเค้าก็เดินเรื่อยเปื่อยไปเรื่อยๆเค้ายังไม่อยากจะเข้าห้องไปในตอนนี้เพราะคนๆนั้น - -*
“ยองมิน ^-^” เสียงหนึ่งเรียกยองมินยองมินหันไปมองก็พบกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่หน้าตาหล่อสุดๆแถมยังยิ้มน่ารักโครตๆแต่เค้าไม่ยักกะรู้จักคนๆนี่แฮะ
“ครับ มีอะไรเหรอฮ่ะ^___^” ยองมินหันไปแล้วยิ้มหวานฉบับของเค้าไปให้คนตรงหน้าแต่เค้าจะรู้มั้ยรอยยิ้มแบบนี้คนตรงหน้าใจเต้นแทบจะระเบิด
“คือนายว่างพอที่จะคุยกับพี่มั้ยพี่อยากรู้จักนายน่ะ^^” เค้ายิ้มให้ยองมินอีกครั้งยองมินทำหน้า งง แต่ก็พยักหน้ารับ
“คือพี่ชื่อ ชีวานน่ะอยู่ปี 3 น่ะ” ชีวานยิ้มหวานให้ยองมินยองมินเลยได้แต่ยิ้มเขินๆไปให้ น่ารักชะมัดคนๆนี้ โอ้ย ~ การพูดจาก็ดี น่ารักๆ > < ความคิดของยองมินเตลิดไปไกลแล้วนั้น
“ฮ่ะ พี่ชีวาน ^___^ แล้วทำไมพี่ถึงอยากรู้จักผมล่ะ” ยองมินถามชีวานเพราะยองมินพึ่งเข้ามาไม่กี่วันเลยไม่รู้ว่าในโรงเรียนนี้ยังมีใครที่อยากรู้จักเค้า
“อ่า !! ก็นายน่ารักนิ” ชีวานพูดตามตรงจนยองมินหน้าแดง
“555+ ชมกันแบบนี้เลยเหรอฮ่ะเนี่ยผมเขินน่ะ^^” ยองมินยิ้มเขินๆแล้วเข้าไปผลักไหล่ชีวานน้อยๆแต่ชีวานกลับเซทีเดียว
“อ่ะๆ ขอโทษฮ่ะที่ผลักไหล่รุ่นพี่แต่เวลาผมเขินผมชอบเป็นแบบนี้อ่ะ TT” ยองมินพูดหน้าจ๋อยเมื่อเห็นชีวานนิ่งไป
“5555+ นายนี่ตลกจัง อ่า ~ พี่ไปก่อนน่ะแล้วเจอกันเด็กน้อย” ชีวานบอกลาพร้อมกับขยี้หัวยองมินเล่นเบาๆแล้วเดินจากไปยองมินมองตามหลังชีวานที่ลับไปแล้วแล้วเอามือมาลูบหัวตัวเองเบาๆ >////< แต่ถ้ายองมินหันไปมองตรงระเบียงห้องของเค้าซักนิดก็จะเห็นแววตาไม่พอใจของใครบางคนมองมาที่เค้า
“หึ !!”
555+ ตอนนี้ไรเตอร์กำลังคึกคักในการแต่ง
ถึงคนเม้นคนอ่านไม่มากก้อตามแต่ด้ทำก้อดีใจค่ะ
ขอบคุณมากน่ะค่ะที่เป็นกำลังใจให้และคอยติดตามฟิค
ขอบคุณจริงๆ TT
โบนัสสึ!!
เค้ายุโรงเรียนด้วยกัน กรี๊ดดด ร่มยองสื่อถึความเคะ 55+
Ha.ha
ความคิดเห็น