คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Boyfriend 5. มอมเมา
5.
มอมเมา
แสงแดดยามเช้าสาดส่องคนขี้เซาที่นอนอยู่บนเตียง
“อื้อออ ~” ขยี้ตาแล้วยันตัวลุกขึ้นมาบิดเส้นบิดสายแล้วกวาดสายตามองไปรอบห้องที่ว่างเปล่าไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า คู่รูมเมท -?-
“หมอนั้นหายไปไหนน่ะ” ปีนลงมาจากเตียงแล้วเปิดประตูห้องน้ำดูก็ไม่เจอกับใครอีกคนยองมินเลยเลิกสนใจแล้วเข้าไปอาบน้ำแทน
แอ๊ดดดดดด ~ เสียงประตูเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างของใครบางคนที่ในมือถือกระป๋องเบียร์อยู่ (ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างน่ะจ๊ะ^^)
“อึก!! อึก!!” กระดกเบียร์ใส่ปากแบบไม่รู้สึกถึงความขมของมันนี่เค้ายังไม่บรรลุนิติภาวะเลยน่ะมินวูวางกระป๋องเบียร์ไว้แล้วล้มตัวลงนอนวันนี้เป็นวันเสาร์เค้าเลยไม่มีเรียน
“ซ่า~ ซ่า~” เสียงอาบน้ำทำให้มินวูรู้ว่าคู่รูมเมทของเค้าตื่นแล้ว
ปัง!! เสียงปิดประตูทำให้มินวูที่กึ่งหลับกึ่งตื่นลืมตาขึ้นมาดู
“O[]O” สีหน้าของคนที่พึ่งออกมาจากห้องน้ำ
“-_-*” สีหน้าของมินวูเมื่อเห็นว่าใครเป็นคู่รูมเมท
“นาย นายเป็นคู่รูมเมทฉันงั้นเหรอ” ยองมินชี้หน้าถามมินวูมินวูลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปหายองมินช้าๆ
“ ใช่ ! แล้วทำไม” มินวูพูดเสียงเรียบ
“อี๋!! -3- เหม็นเหล้าชะมัดออกไปไกลๆฉันน่ะ” ยองมินทำหน้าจะอ้วกกับกลิ่นเบียร์ของมินวู
“หึ!! ทำเป็นไม่เคยไม่ได้น่ะ”
“ก็ไม่เคยน่ะเซะ ออกไปไกลๆฉันเลยน่ะ” ยองมินดันอกมินวูให้ออกไปไกลๆจากเค้า
“เหอะ !! ทำเป็นรังเกียจไปได้ไหนมาลองหน่อยซิว่านายจะรังเกียจอยู่รึเปล่า” มินวูเดินเข้าไปจับปากของยองมินแล้วบีบออก
“อื้อ อื้อ อายอะอำอ่ะอัยอ่ะ” (นายจะทำอะไรน่ะ) ยองมินดิ้นไปมาเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุมของมินวู มินวูเอาขาหนีบขาของยองมินไว้เพื่อไม่ให้เตะเค้าแล้วบีบปากยองมินให้อ้าออกนี่ไอ้บ้านี่จะมอมเหล้าเค้ากลางวันแสกๆเลยเหรอ ไม่น่ะ!!
“หึหึ !! ลูกผู้ดีจังน่ะไหนลองกินดูซิมันจะเป็นยังไง” มินวูตอนนี้ดูเหมือนโรคจิตเข้าไปทุกทีเค้าแสยะยิ้มแล้วจับกระป๋องเบียร์ที่ตัวเองดื่มเหลือไว้มากรอกปากยองมินทันที
“อึก! อึก! อึก! แค่กๆๆๆ ไอ้โรคจิตนายคิดจะฆ่าฉันรึไงฮ่ะ!!” ยองมินสำลักเบียร์ที่มินวูจับกรอกปากทำไมเค้าต้องมาโดนอะไรแบบนี้ด้วยน่ะหรือไอ้บ้านี่จะแก้แค้นเค้าแต่ช่วยดูเวลาหน่อยเหอะนี่เค้าพึ่งตอนนอนน่ะ
“หึ ! ไม่ตายหรอกก็กินได้นิ ^^” มินวูพูดยิ้มเยาะแล้วมองหน้ายองมินที่ตอนนี้แดงไปหมดจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ คออ่อนจริงๆเลยน่ะนายน่ะ
“แค่กๆๆๆ” ยองมินไอไม่หยุดตอนนี้หน้าเค้าแดงไปหมดสติสตังค์เริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวยองมินเป็นคนคออ่อนสุดๆเพียงแค่นิดเดียวก็เมาอย่างกับหมาบ้าแต่นี่ล่อไปซ่ะครึ่งกระป๋องคนทำยังไม่รู้กับหายนะที่กำลังมาถึงเค้า
“>/////< แค่กๆ แอร่ยย มอมช้านเหรอว่ะเดี๋ยวเหอะๆ เอิ๊กกก อิอิ” ยองมินเริ่มสติแตกบนหัวเค้ามีแต่ดาวเต็มไปหมดมินวูเห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปจับตัวยองมินไว้
“เฮ้ ~ นาย นาย เป็นขนาดนี้เลยเหรอว่ะ” มินวูลากยองมินที่เต้นแร้งเต้นกาให้มานอนบนเตียงของเค้าแต่ฤทธิ์ยังไม่หมดแค่นั้น
“อ้วกกกกก !!”
“เฮ้ย!! นาย โอ้ย!!” ยองมินอ้วกใส่เสื้อของมินวูจนหน้าอกมีแต่อ้วกเต็มไปหมดมินวูผลักยองมินลงแล้วลุกขึ้นมากะจะเตะสักทีสองทีแต่ก็ต้องยั้งไว้เพราะว่าต้นเหตุคือเค้าเอง ไม่หน้าไปแกล้งหมอนี่เลยเราแล้วไอ้หน้าสวยนี่ก้อคออ่อนจริงๆซ่ะด้วย TT
“อิอิอิ ลาล่าล้า ~ >/////< โอยย โลกหมุนๆๆ 555+” ยองมินหัวเราะชอบใจแต่กับอีกคนกลับตีหน้ายักษ์ใส่มินวูรีบเดินไปอาบน้ำใหม่แล้วปล่อยยองมินนอนบ้าอยู่คนเดียว
ผ่านไป 15 นาที ~
“ตุ๊บ!!!”
“เฮ้ !! อะไรนักหนาว่ะเนี่ย - -*” มินวูที่เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยเสื้อผ้าใหม่เอี่ยมกลับต้องมารับภาระใหม่คือ การแบกยองมินขึ้นไปนอนบนเตียงเหมือนเดิม
“เฮ้อๆ เหนื่อย” มินวูหิ้วปีกยองมินขึ้นไปนอนแล้วนั่งบาดเหงื่อตัวเองตอนนี้ยองมินสงบไปแล้วล่ะแต่หน้ายังแดงไม่หายมินวูเลยเก้ๆกังๆว่าจะทำยังไงดีเพราะเค้าไม่เคยดูแลใครมาก่อน
“อืมมม อ่าผ้ากับน้ำ” มินวูคิดได้เลยรีบไปเอากะลังมังเล็กๆใส่น้ำกับผ้าขนหนูมาเช็ดตัวให้ยองมิน
“อื้อออ อื้อ ร้อน” ยองมินละเมอออกมาขณะที่มินวูกำลังเช็ดหน้าให้
“อึก > <” มินวูแอบกลืนน้ำลายลงคอเพราะว่าตอนนี้ยองมินดูเซ็กซี่ชะมัดในสายตาเค้าแก้มที่แดงๆบวกกับความสวยของหน้าตากับท่าทางปัดโน้นนี้มันเซ็กซี่จริงๆ (มินวูเข้าขั้นโรคจิตไปแล้ว - -+)
“โอ้ยๆ ไม่น่ะๆ มินวูตั้งสติๆ ฟู่ ~ >3<” เก็บผ้ากับกะละมังออกมาแล้วรีบมาสงบสติอารมณ์ของตัวเอง
“เป็นบ้าอะไรไปเนี่ยไปคิดว่าหมอนั้นเซ็กซี่ได้ไง บ้าแล้วฉัน” ตบหน้าตัวเองเบาๆตอนนี้เค้ารู้สึกว่าหน้าของเค้าร้อนไปหมดแล้ว อาการแบบนี้มันคืออะไรกันน่ะ โอ้ย!! ไม่น่ะห้ามคิด มินวูพยายามสงบสติของตัวเองสุดๆแต่หน้ายองมินตอนเมาก็ลอยเข้าหัวตลอดจนเค้าต้องรีบไปที่อื่นแทนก่อนที่จะบ้าไปจริงๆ
อร๊ายยยจบไปอีกหนึ่งตอน 55+
ขอบคุณมากน่ะค่ะที่ชอบฟิคเรื่องนี้
สนับสนุนหนุ่งๆวงนี่ด้วยน้าค่า อิอิ โปรโมท
ตอนนี้อาจจะแปลกไปหน่อยคือมันคิดไม่ออกจริงอ่ะค่ะ 55+
ความคิดเห็น