๐ฟิค๐บารามอส<เมื่อเฟรินต้องเป็นหญิง>

ลำดับตอนที่ #3 : เรื่องยุ่งที่ไม่สิ้นสุด

   \"นี่เฟริน ตื่นได้แล้ว ขี้เซาจริงๆเลย\" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นพร้อมแรงกระชาก

   (เสียงใคร คาโลหรอ นี่มันผู้หญิงนี่ หา! ผู้หญิง) เฟรินลืมตาพรวด

   \"แองจี้!!!\" เฟรินร้องตะโกนแทบจะสุดเสียง

   \"จะตกใจอะไรนักหนา ถ้าตื่นแล้วก็ไปอาบน้ำซะ วันนี้เรามีที่ๆเธอควรจะไป\" มาทิลด้าที่เพิ่งเดินเข้ามาพูด แกมออกคำสั่ง ด้วยความน่ากลัวของเจ้าหล่อน ทำให้เฟรินต้องยอมทำตามแต่โดยดี -- หลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำ เจ้าตัวแสบก็ถูกจับเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ จากเสื้อผ้าผู้ชายปอนๆ เป็นชุดกระโปรงยาวสีขาว ดูเป็นผู้หญิ๊งผู้หญิง แม้จะดิ้นรนอย่างสุดกำลัง แต่จะไปสู้อะไรกับคน 3 คนได้ ยิ่งยัยแองจี้เล่นร่ายคาถาใส่อีก ฝืนได้ก็สุดยอดแล้ว -- 4 สาวเดินออกมาจากห้อง (แม้คนหลังสุดจะทำหน้ามุ่ยดินตามมาก็เถอะ) หน้าห้องนั้น คาโลได้รอดูอยู่แล้ว และตามฟอร์ม คาโลก็ต้องอึ้งไปตามระเบียบ กับความงามในชุดกระโปรงสีขาว ผมสีน้ำตาลตัดกับชุดขาวถูกปล่อยยาว และนัยตาที่เป็นสีน้ำตาลแบบเดียวกับสีผมที่จ้องมองอย่างเคืองสุดๆ หน้าที่แดงก่ำ ยิ่งทำให้ดูน่ารักยิ่งขึ้น

   (คาโล แกต้องให้ยัย 3 สาวทำแบบนี้กับฉันแน่ๆ แกนะแก)  เฟรินคาดโทษคาโลในใจ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้เลย เผลอยิ้มออกมาด้วยซ้ำ

   \"นี่พ่อคุณ จะอึ้งอีกนานมั๊ย ฉันต้องรีบนะ\" มาทิลด้าพูดเคืองๆ เมื่อคาโลไม่มีทีท่าจะรู้สึกตัวเลย

   \"อ๊ะ! ขอโทษ\" คาโลดพูด และเปิดทางให้ 3 สาวพาตัวเจ้าหญิงคนงามไป



----------------------------------------------------------------------------------------------------



   \"เอ่อ..นี่เราจะไปไหนกันหรอ\" เฟรินตัดสินใจถาม หลังจากเดินมาตามถนนในเมืองได้สักพักแล้ว

   \"ก็..สปาร์..ร้านทำผม..ร้านเสื้อผ้าและ..โรงเรียนสอนการเป็นกุลสตรี\" เรนอนพูดบรรยาย ทำให้เฟรินถึงกับลอบกลืนน้ำลาย เมื่อได้ยินถึงสถานที่สุดท้ายที่ต้องไป

   (ตายแล้ว พวกหล่อนคิดจะจับฉันเชือดหรอเนี่ย ไอ้คาโลบ้า! ) เฟรินแอบคิด โดยที่ 3 สาวไม่รู้เรื่องเลย -- วันทั้งวันผ่านไป เฟรินถูกจับลองเสื้อผ้าต่างๆ และยังถูกจับทำผมใหม่เสียด้วย จากผมตรงสลวย ก็ถูกดัดเป็นรอน ดูสวยไปอีกแบบ (ถักเป็นเปียเล็กๆด้านหน้าอีกด้วยแหน่ะ) เมื่อถึงที่สุดท้าย เฟรินแทบไม่อยากเข้าเลย แต่ทำไงได้ เมื่อ 3 สาวต่างช่วยกันอย่างดีผลักเจ้าตัวแสบเข้าไปข้างในจนสำเร็จ

   \"สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าต้องการคอสไหนคะ\" พนักงานต้อนรับถามเมื่อ 4 สาวเข้ามาถึง

   \"เอาคอสฝึกการเป็นผู้หญิงค่ะ ตั้งแต่ขั้นพื้นฐานเลยนะคะ\" แองจี้รีบพูดก่อนที่เจ้าตัวแสบจะชิงปฏิเสธไปซะก่อน

   \"ได้ค่ะ เริ่มเรียนอาทิตย์หน้านะคะ ขอบคุณค่ะ\" พนักงานสาวจดบันทึกลงสมุดเล่มใหญ่ และส่งยิ้มกว่างแต่มีมรรยาทให้สาวๆทั้ง 4 คน

   \"แค่นี้ก็หมดเรื่อง\" มาทิลด้าพูด และโบกมือเป็นเชิงชวนกลับ

ทั้ง 4 สาวพากันเดินกลับ แต่คงจะมีแต่เฟรินกระมังที่เดินอย่างหมดอาลัยตายอยาก ไม่ได้สนใจผู้คนที่มองเธอ เพราะความสวยเด่นเป็นสง่า แม้กระทั่งพวกเพื่อนในป้อมเอง ก็ยังมองกันตาค้างเป็นแถวๆ แต่เจ้าหล่อนก็ยังเดินดุ่มๆเข้าห้องไป โดยไม่รู้เลยว่า ในห้องนั้นมีเจ้าชายที่ถูกเปลี่ยนสถานะเป็นไอ้ตัวแสบสำหรับเฟรินอยู่ด้วย

   \"…......\"

คาโลมองเฟรินที่เข้ามา โดยที่เจ้าหล่อนยังไม่รู้สึกว่ามีคนอื่นอยู่ด้วย จนกระทั่งเจ้าหล่อนทำท่าจะถอดชุดก็มีเสียงค้านดังขึ้น

   \"นี่นายกะจะถอดชุดนั้นต่อหน้าฉันเลยเรอะ\" คาโลโวย ทั้งที่มือยังปิดตาอยู่

   \"แล้วนายอยู่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ\" เฟรินที่เริ่มรู้ตัวถามกลับแก้เขิน(ก็เกือบเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้าไอ้เจ้าชายน้ำแข็งแล้วนี่)

   \"ฉันอยู่ก่อนนายเข้ามาด้วยซ้ำ ว่าแต่..เปลี่ยนทำไมล่ะ ชุดนั้นก็ดีอยู่แล้ว ทำผมแบบนี้น่ารักดีนะ\" คาโลพูด พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ๆ ลูบเส้นผมที่เป็นรอนสวย

   \"ไม่เอาแล้ว จะเปลี่ยนแล้ว\" เฟรินยังดื้อ แต่ก็ดื้อเพราะความเขิน(ก็ปกติคาโลมันพูดหวานใส่ซะเมื่อไหร่ล่ะ) คาโลที่ได้โอกาสโอบร่างบางนั้นไว้ แม้จะดิ้นนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้จริงจังมากนัก

   \"ไม่ให้เปลี่ยนหรอก แบบนี้ก็ดีแล้ว\" คาโลพูด และจ้องตาลึกเข้าไป นัยตาสีน้ำตาลที่รู้สึกว่าโดนจ้องก็หลบตาวูบ ก้มหน้างุดด้วยความเขิน

   \"ปล่อยนะ คาโล\" เฟรินพยายามดื้อต่อไป แต่ก็ไม่เป็นผล ในเมื่อไอ้คนนัยตาสีฟ้ามันโอบเอวตัวเองไว้แน่นยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

   \"ฉันจะรอวันที่นายเป็นผู้หญิงเต็มตัวนะ\" คาโลพูด และจุมพิศลงบนหน้าผากเนียน ที่ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงทั้งหน้าแล้ว

   \"ไม่มีทาง\" เฟรินพูด และกระทืบเท้าลงบนเท้าที่ใหญ่กว่าของคาโล ทำให้คาโลร้องลั่น เผลอปล่อยมือจากเจ้าตัวแสบไป

   (ว้า! หนีไปแล้ว) คาโลคิดขณะมองตามแผ่นหลังเล็กๆนั่นไป -- เวลาผ่านไปหลายอาทิตย์ ไอ้คนที่น่าจะเป็นหญิงกลับไม่มีการเปลี่ยนแปลง แม้จะถูกจับแต่งหญิงทุกอาทิตย์ ถูกจับส่งโรงเรียนสอนกุลสตรี แต่เจ้าหล่อนก็ยังทะโมน ยิ่งกว่าเดิมด้วยซ้ำ ผ่านไปเป็นอาทิตย์ เป็นเดือน และจนกระทั่งใกล้จบการศึกษาอีก 1 ชั้นปี

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   \"ทำไมยังไม่เปลี่ยนแปลงเลยล่ะ\" แองจี้ปรึกษามามาทิลด้า เรนอน และคาโล

   \"นั่นซิ ทะโมนกว่าเดิมด้วยซ้ำ\" มาทิลด้าเอ่ย

   \"พวกเธอมีความเห็นอื่นมั๊ย\" คาโลถาม

   \"ฉันว่าเฟรินเป็นแบบนี้ก็น่ารักดีนะ\" เรนอนพูด

   \"นั่นซินะ เพราะฉะนั้น ปล่อยไปเหอะ\" แองจี้พูด และส่งซิกให้เพื่อนทั้ง 2 รู้

   (เราต้องหนีแล้ว ขืนช่วยต่อ พวกเราได้เหนื่อยตายแน่) แองจี้พยายามสื่อให้เพื่อนได้รู้ และเหมือนจะได้ผล ทั้ง 3 คนก็เห็นด้วยกับแองจี้ นั่นคือ เราคงต้องปล่อยไป แม้คาโลจะผิดหวังอยู่บ้าง แต่เค้าก็ไม่ได้หวังสูงอยู่แล้ว ที่จริง เค้าทำใจรับเฟรินได้อยู่แล้ว แม้จะทะโมนแค่ไหนก็ตาม…

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

   \"เฮ้อ!สบายใจจัง ไม่ต้องไปฝึกกุลสตรีอะไรบ้าบอนั่น\" เฟรินที่หลุดพ้นจากการถูกจับแต่งตัว และถูกกระทำอย่างอื่นเปรยกับเพื่อนซี้ คิลมัส ฟีลมัส

   \"นายก็น๊า เป็นผู้หญิงหน่อยไม่ไดหรือไง สงสารคาโลมันบ้าง\" คิลเอ่ยยิ้มๆ

   \"แหม..ใครจะไปดีเท่าเรนอนได้ล่ะ\" เฟรินพูดประชด เรียกสีหน้าราบเรียบ(แนวว่าโกรธ)ได้จากเจ้าทายาทตระกูลนักฆ่า

   \"น่าๆ ล้อเล่นน่า\" เฟรินรีบแก้ตัว



   \"กุ่กกั่กกุ่กกั่ก!!! \"



   \"เสียงใครน่ะ\" เฟรินพูดและหันไปทางพุ่มไม้ที่เป็นต้นเสียง ไม่มีอะไรโผล่มาจากพุ่มไม่นั้น เฟรินทำใจกล้า ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ และ…



   \"โอ๊ย!! \"



เสียงของเฟรินดังคืนด้วยความตื่นตระหนกของคิล เฟรินถูกมังกรดำคาบไป ย้ำ คาบไป ด้วยความเร็วของมังกรดำ มังกรประจำเดมอส ทำให้คิลไม่สามารถไล่ตามได้ สิ่งที่คิดได้คือ ต้องบอก คาโล..