คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันที่สอง.. เครียดๆแฮะ T^T
Hi hello ค่ะ
หลังจากเมื่อคืนที่ยูเกือบไม่ได้นอน เพราะโดนยัยเอแคร์แย่งที่ ในที่สุด
ยูก็พยายามสอดตัว (..ที่ไม่เล็ก..) ไปอยู่บนเตียง ในบริเวณที่ชิดขอบเตียงที่สุด
แอบดีใจนิดๆที่ฝั่งนี้ค่อนข้างติดกำแพง แม้จะมีช่องว่าง
ราวๆไม้บรรทัดครึ่งก็ตาม
ยูนอนตะแคงข้าง ใช้พื้นที่ที่มีอยู่อย่างคุ้มค่าที่สุด
แต่ก็ไม่วายโดนยัยเอแคร์เบียดอีกจนได้
เฮ้อ! เป็นการพักผ่อนที่ทรหดมั่กๆเลยค่ะ T^T เช้านี้ตื่นมาด้วยความ
ไม่สดชื่ออย่างถึงที่สุด
ก็คนมันง่วงนี่คะ กว่าจะได้นอน กว่าจะนอนหลับ แล้วยังต้องตื่นแต่เช้า
ฝ่าสายน้ำอันเย็นเฉียบจากฝักบัวอีก
นึกขึ้นมาก็... บรื๋อ!!~~ หนาวขึ้นมาเลย ^^
วันนี้ทั้งวันผ่านไปอย่างไม่มีอะไรให้น่าตื่นเต้นเลยค่ะ
ถ้าจะตื่นเต้นจริงๆล่ะก็ คงเป็นพรุ่งนี้แหละ
เพราะยูมีสอบเคมีอินทรีย์ แย่แน่ๆค่ะ อ่านยังไม่จบสักรอบ ตอนเรียนก็ไม่เข้าใจ ใ
นชั่วโมงเรียนเคมีอินทรีย์ เป็นอะไรที่..เสียสุขภาพจิตขั้นรุนแรงเลยค่ะ
ด้วยความที่ห้องเรียนเป็นห้องพื้นราบ ดังนั้นยูที่นั่งประมาณกลางห้อง
จะไม่สามารถเห็นตัวหนังสือยึกๆยือๆของอาจารย์ที่อยู่ล่างๆ
หน้าจอโปรเจคเตอร์ได้เลย แล้วลายมือยึกๆยือๆนั่นก็อ่านยากมั่กๆ
กว่าจะแกะได้แต่ละพยางค์ พอแกะได้ปุ๊บ อาจารย์สาวสุดสวย (..หรอ??..)
ก็ดึงกระดาษออกทันที T^T แทบร้องไห้ค่ะ..
เอาเป็นว่า เราหยุดอ่านเรื่องเครียดๆ แล้วมาอ่านเรื่องขำๆกันดีกว่านะคะ ^^
เมื่อคืนยูเล่าเรื่องของเพื่อนสนิทของยูไปแล้วใช่ม๊า..วันนี้ยูจะพูดถึงป๊ายูแล้วกัน
ไม่ใช่ป๊าที่เป็นพ่อแท้ๆนะคะ แต่เป็นเพื่อนกันนี่แหละ ยูเรียกมันว่าป่ะป๊า
เริ่มเรื่องก็มาจากการเล่นเกมนี่แหละค่ะ แบบว่ายูตังค์หมด ก็ขอป๊า
ของหมดก็ขอป๊า เปลี่ยนอาชีพก็ขออาวุธจากป๊า
โอ๊ย! สารพัดอ่ะค่ะ สุดท้าย ตอนเดินด้วยกัน ป๊ามันก็พูดขึ้นมา
"เหมือนพ่อกับลูกเลยเว้ย"
เท่านั่นแหละ ยูก็ไม่เคยเรียกชื่อมันอีกเลย ^^
ป๊ามันเป็นคนมีเสน่ห์มั่กๆเลยค่ะ มีสาวมาแอบชอบมันตรึมเลย
พอลองถามดู มันก็ทำหน้างง บอกว่า "มีด้วยหรอ ก็เพื่อนกันหมดนั่นแหละ"
แล้วมันยังบอกอีกนะคะ ว่า "ใครมาจีบเรา เราก็ให้โอกาสทุกคนนะ"
น่าหมั่นไส้มากค่ะ ผู้ชายอะไร๊ !! รอหญิงมาจีบ...
พอพูดถึงป๊าแล้ว ก็ขาดน้องสาวป๊า หรือว่าอี๊ของยูไม่ได้ เค้าคือ..ยัยนันค่ะ
นันเป็นเพื่อรร่วมแลปกับยูค่ะ มันเป็นคนที่รนรานมั่กๆเวลาทำแลป
ประมาณว่า อย่าให้มันทำอะไรที่รีบๆเร่งๆ หรือว่าวุ่นวายๆนะคะ
เพราะคุณอาจไม่ได้งานจากยัยนี่เลย T^T
แค่ยูถามเรื่องง่ายๆอ่ะค่ะ ประมาณว่าตัวนู้นคูณตัวนี้ได้เท่าไหร่ ยัยนันทำหน้างงค่ะ
ทำอะไรไม่ถูก ยืนเอ๋อจนยูต้องเอื้อมไปหยิบเครื่องคิดเลขมากดเองอ่ะค่ะ
เครียดเลย...T^T
พวกเรา 3 คนเป็น 'ครอบครัวทริปพา' ค่ะ งงอ่ะดิว่าคืออะไร
ทริปพา ย่อมาจาก Trippanosoma ค่ะ เป็นชื่อโปรโตซัวขนิดหนึ่ง ที่ทำให้เกิด
โรคเหงาหลับ ซึ่งคาดว่า ครอบครัวของเราคงมีเจ้าตัวนี้วนเวียนอยู่ในสายเลือดแน่ๆ
ก็เพราะว่า ถ้าคนไหนว่างเมื่อไหร่ ..ไม่นั่งเหม่อ ก็นั่งหลับอ่ะค่ะ โดยเฉพาะ
ไอ้ป๊านะคะ นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นหลับเลยค่ะ (..ไม่รู้ว่าเพราะตาตี่มาก
จนเหมือนหลับตลอดเวลาหรือเปล่านะคะ ^^..)
แต่เห็นหลับๆอย่างนี้ เรียนเก่งสุดๆเลยค่ะ มันบอกว่า "ทำไม่ได้ๆ" แต่คะแนน
มันออกมาที..แทบจะเอาอีโต้ฟันหัวมัน
ก็เล่นสูงซะกลัวมีนเลยนี่คะ ยิ่งพวกคะแนนสูงๆเยอะเท่าไหร่ มันก็อันตรายต่อ
ความสูงของมีนมากเท่านั้น T^T
แต่ก็นั่นแหละค่ะ จะไปโทษคนอื่นก็ไม่ได้ อยู่ที่เราจะถีบตัวเองได้สูงแค่ไหนต่างหาก
แล้วยูก็คิดว่า ตอนนี้ยูสมควรจะไปอ่านหนังสือได้แล้วล่ะค่ะ พรุ่งนี้สอบนะเนี้ย!! T^T
แต่ก่อนปิดคอม คงต้องคุยกับคนๆนึงในเอ็มเอสเอ็นก่อนล่ะค่ะ
ไม่รู้ทำไม แต่คุยด้วยแล้วสบายใจดี ถึงจะตอบบ้าง หายไปไหนก็ก็ไม่รู้บ้าง
แต่ก็พิมพ์อะไรยืดยาวให้ยูได้อ่านบ้างเหมือนกัน ^^
มีเพื่อนดีๆอย่างนี้ก็งี้แหละค่ะ... โชคดีๆจริงๆที่ได้เจอกัน ได้รู้จักกัน
จะพยายามรักษามิตรภาพดีๆอย่างนี้ไว้ให้นานที่สุด เท่าที่ยูจะทำได้เลยค่ะ
ก็เพื่อน...สำคัญกับการใช้ชีวิตบนโลกนี้นี่คะ ชีวิตที่ขาดเพื่อน ก็เหมือนคนที่ไร้แขนขา
อยู่ไปก็คงไม่มีความสุข...ใช่มั๊ยล่ะคะ..?? ^^
----------------------------------------------------------------------------------
by _youklub_
ความคิดเห็น