ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [OS] ขอ |BullyAgunu|
อ : LOMOSONIC
" เห้ยๆบยอโฮทานี้ ! " เสียเรียัึ้นามุมหนึ่อร้าน
" ว่าะออมาาถ้ำไ้นะมึ " เสียบ่นาัฮุนฮยอัึ้นและามมมา้วยสมาิในลุ่มที่เห็น้วยับประโยที่ัฮุนฮยอไ้เอ่ยบ่นเา อ่า..ผมเริ่มเ็บัวมานานแ่ไหนแล้วนะ
" โหยฮยอ็มันไม่อยาออไปไหนนี่หว่า นเยอะวุ่นวาย "
" เหรออออออ " เสียเหล่าสมาิ่าพร้อมใันอบผม
" ไม่ใ่ว่ามึยัิถึอนอามันอยู่เหรอ " ฮวอนฮยอเอ่ยึ้นมาเรียบๆแ่ลับทำให้ผมุไ้อย่าายายใ่รับผมเยเป็นแฟนับอนอา เราเลิันไปนานพอสมวรแล้วล่ะะเป็นผมที่ไม่เยมีนใหม่เลย แ่ะมีแ่ผมที่ยัิถึเรื่อมันอยู่ลอ
" บ้าหน่าฮยอมันนานแล้ว เพื่อนัน " ผมโวยวายออไปลบเลื่อนวามรู้สึ้าในที่มันีื้นลับมาเ้ามาเมื่อโนพูถึ
วันนี้ไ้มอา าวเิมู่นั้นอบอุ่นเหลือเิน
" พวมึมันนเลว ทำไมไม่รอูว่ะ " เสียิไปทาแหบะโนโวยวายมาแ่ไล
" ห่า ว่ามึะเส็มาไ้ท่านแม่ทัพ " บลินสมาิผู้หิหนึ่เียวแวะเพื่อนสนิทไปอย่าหมั่นไส้นผมยิ้มามออมา
" ็ูแวะไปรับอนอามา มึะใหู้ทิ้น้อเล็อเราเหรอว่ะ " น้อเล็ ? อนอา ? ิว่ามันะไม่มาะแล้ว
" มึมันนอแหล อนอาโทรมาหาูบอว่ารอมึนานสอนาน ทำมาเป็นบอไปรับน้อ แวะไปไหนมาอ่ะิมึอ่ะ " ผมพยายามมอหาร่าเล็ที่ฮยอำลัพูถึแ่็ยัไม่เห็นัที นผมทนไม่ไหวเอ่ยถามออไป
" แล้วไหนอนอาอ่ะ " ผมหลุถามออไป
" อ้าวเห้ยบยอโฮน้อรัอูวว มึมา้วยเหรอว่ะ ิว่าะายาห้อไปะแล้ว " มันยัไม่อบำถามผม..
" มึอบำถามมัน่อนิ มันะแมึเ้าไปแล้วนั่น " ัฮุนฮยอเอ่ยบอ
" นู่นไๆ มันำลัเินมา โถ่วรีบเหรอ้ะน้อรั55555555 " บำพูอฮยอทุสายา็ับ้อไปามทาที่ฮยอี้เพื่อมอร่าเล็ที่ำลัเินผ่านโ๊ะ่าๆเพื่อเ้ามาที่โ๊ะ
" สวัสีรับฮยอ ิถึพวฮยอัเลยยย " ร่าเล็เอ่ยทัทายเหล่าฮยอแล้วหันมาสบาับผมที่มอเาอยู่่อนแล้ว
" สวัสีบยอโฮ ไม่เอันนานเลยเนอะ " เาเอ่ยทัผมพร้อม้วยรอยยิ้มเล็ๆประับบนใบหน้านั้น
เธอับันวามทรำมามาย
" ปยอๆๆ ปยอูนี่เร็ว " ื่อแปลๆที่เ้าอื่อไม่ไ้อบในัหาเป็นนอื่นมาเรียัวเอไ้ถูเอ่ยมาาปานรัที่ำลัพยายามเรียให้เาูอในมือเ้าัว
" หืม อะไรเหรอ " ผมล่ะสายาาอมพิวเอร์ที่ำลัเล่นทำนอเพลที่ผมำลัเรียบเรีย
" เ้าไ้อวัวันเิาม๊าแหละ นี่ไ " ผมโอบร่าบาให้นั่ลบนัพร้อมับที่ร่าบาูสร้อยเส้นสวยมาให้ผมู
" อบล่ะสิ แล้วอวัทีู่ให้ไปเมื่อืนไม่อบเหรอรับที่รั " ผมแหย่ร่าเล็ที่นั่อยู่บนัแล้วทำารลวนลามแ้มน้อยๆนั่นไป
" อ่ะ พูบ้าไรเนี่ย ผั๊วะๆๆ "
" โอ้ยๆๆ พอแล้วๆไม่แล้แล้ว็ไ้ ี๊ มือหนัิบหายเลย "
" ายไปเลยไอ้บ้า พูอะไร็ไม่รู้ ไปอวูรินฮยอีว่า " ร่าบาที่ำลัะลุออาัผมไป ทำผมเ็บัวแล้วะหนีไปหานอื่นั้นเหรอ ไม่มีทาะหรอ
" ะไปไหนล่ะ นีู่เ็บแนไปหมเลยนะเนี่ย " ผมบ่นพร้อมระับอไม่ให้เ้าัวื้อนี่หนีผมไป่ายๆ
" หื้ออ ปล่อย่อนะไปหาูรินฮยอ " ิ้นแรว่านี้ะไม่ไ้ออาห้อนะที่รั..
" ไปเอาอวัิ้นที่สอับู่อนีว่ารับ หึหึ " ผมลุึ้นพร้อมอุ้มนัวบานี่ไว้ในอ้อมแนแล้วพาไปที่โฟาใล้ๆโ๊ะอม
" ื้อออ ไม่เอานะบยอโฮ ูรินฮยอ่วย้ว.. อ่ะ อืมม " ผมประบปาเ้าัวเล็ทันที ่อนะผละออแล้วโนเ้าัวบ่นผมยให่
เสียหัวเราะที่ผมอบมาที่สุเวลาเามีวามสุอนอยู่ับผม เสียบ่นาัวเล็ที่เป็นเรื่ออผม ทุอย่าที่เป็นอนอาือวามสุอผม ผมรัทุอย่าที่เป็นเา
ไม่อยาะอให้เวลานี้เป็นอเราไม่อยาะถามว่าเราะเหมือนเิมไ้ไหม
แ่อยาให้รู้ที่ผ่านมานั้นันิถึเธอสุหัวใ..
" ออไป้านอันไหม มีอะไรอยาุย้วยเยอะแยะเลยบยอโฮ :) "
ัับบบบบ เฮ้
สั้นไปป่ะว่ะเนี่ย ับแบบนี้ะโนบไหม55555555
หลัานี้ไปมโนัน่อนะลูเรืออ้า
ู่นี้หาอ่านยามาและแ่ไ้เนื่อาฟัเพลแล้วอิน
อาะๆหน่อย ำอาะยัไม่สวย
OS เรื่อแรเลย ฝา้วยน้า
อะไรไม่ีอมเม้น์บอไ้เลยย
รัส์..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น