คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : MSGS [5]
มาร์คมายังห้องของดับเบิลดอร์ไม่คิดว่าจะเจออีกคนที่เขาเพิ่งจะ
จูบไป
อีกคนก็ไม่คิดว่าจะเจอเขาด้วยเหมือนกัน
แจ็คสันมองมายังเขาก่อนที่หันหน้าหนี มาร์คเดินไปยืนข้างๆ แจ็คสันเหมือนศาตราจาร์ยดับเบิลดอร์ได้เดินลงมาบันได
“มากันแล้วหรือทั้งสองคน”
ศาตราจาร์ยเดินลงมายังโต๊ะทำงานวางเสื้อคลุมสามตัวไว้บนโต๊ะ
มาร์คกับแจ็คสันมองเสื้อคลุมนั้นซึ่งคงเป็นเสื้อคลุมของเด็กที่เสียชีวิต ทำให้ทั้งสองรู้ว่าที่เรียกมาคงจะคุยเรื่องนี้หรือจะเค้นความจริงจากพวกเขาแน่ๆ
“พวกเธอเห็นอะไรไหม”
มาร์คกับแจ็คสันงงกับคำถามที่ถูกถามขึ้นมาโดยยังไม่กล่าวถึงอะไรเลย
“เสื้อคลุมนี่ไง”
ทั้งสองมองไปยังเสื้อคลุมนั้นทันที
“เสื้อคลุมคนแรกจากบ้านเรเวนคลอ ตามด้วยบ้านกริฟฟินดอร์และตามด้วยฮัฟเฟิลพัฟ
ในบรรดาเสื้อคลุมนี้มีบ้านไหนที่ยังไม่ปรากฏไหม”
“สลิธีรีน”
แจ็คสันเป็นคนตอบมัน คิ้วของแจ็คสันขมวคทันที
“ศาตราจาร์ยกำลังจะบอกคนร้ายอยู่ในบ้านสลิธีรีนหรอ”
แจ็คสันขอเดาไปตามน้ำก่อนเพราะเขาเองก็ไม่เข้าใจจุดประสงค์ของดับเบิลดอร์นัก
“เปล่า คนร้ายยังไม่รู้ว่าใครหรอก
แต่มันล่าเด็กครบสามบ้านแน่นอนว่าตอนนี้เหลือบ้านเดียวนั้นก็คือสลิธีรีนและยังไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นคือใคร”
ดับเบิลดอร์นั่งลงกับเก้าอี้แล้วมองเด็กหนุ่มทั้งสองคน
“ฉันไม่ได้ต้องการให้พวกเธอไปตามหาคนร้ายหรอกนะ
แต่สิ่งที่ฉันจะยืมมือจากพวกเธอทั้งสองคนคือตามหาเด็กคนนี้ให้เจอไม่งั้น
พวกเธอทั้งสองจะกลายเป็นข่าวดังไปกว่านี้”
“หมายความว่าให้เราออกไปตามหาเด็กคนนี้ว่าคือใครใช่ไหมครับ”
มาร์คเอยถามให้ละเอียดและให้เข้าใจมากขึ้น
“แล้วต้องคุ้มครองเขาจนกว่าจะหาตัวคนร้ายเจอ”
“เดี๋ยวก่อนนะครับ หมายถึงผมกับแจ็คสันหรอที่จะต้องคอยดูแล
ทำไม”
“มิสเตอร์มาร์ค
พวกเธอก็รู้กันดีอยู่ว่าข่าวของพวกเธอตอนนี้เป็นยังไงและอีกอย่างมิสเตอร์แจ็คสันก็อยู่บ้านสลิธีรีน
ถ้าพวกเธอทำได้ข่าวทุกอย่างจะคลี่คลาย”
มาร์คกับแจ็คสันออกมาจากห้องของดับเบิลดอร์ซึ่งยืนกันอยู่หน้าประตูที่อยู่ๆ
ก็ถูกหมอบหมายให้ทำภารกิจนี่ทำเอาจับต้นชนปลายไม่ถูกแทนที่มาร์คจะหลุดจากแจ็คสันสุดท้ายก็ถูกยืดเวลาออกไปอีก
แจ็คสันไมได้คิดจะยืนอยู่นานก็เดินกลับไปยังคุกใต้ดินทันทีโดยมาร์คไม่ได้คิดจะขานเรียกว่าจะเอายังไงกับเรื่องนี่ดี
มาร์คจึงกลับหอพักไปทำการบ้านดีกว่า
มาร์คยังได้ยินข่าวลืออยู่ไม่มีหยุดถึงแม้เมื่อคืนจะไม่มีข่าวทำร้ายร่างกายเด็กบ้านไหนแต่ทว่ามันยิ่งทำให้เขากับแจ็คสันโดนนินทาหนักไปอีก
เพราะอะไรหรอก็เพราะมันไม่มีข่าวทำร้ายไงซึ่งเป็นวันที่พวกเขาไม่ได้ถูกกักบริเวณ
มาร์คถึงกับกุมขมับ
ยิ่งนึกถึงเรื่องดับเบิลดอร์มอบหมายให้อีกอย่างต้องเก็บไว้เป็นความลับอีกต่างหาก
เขาอยากบอกเจบีเพื่อนของเขาแต่อีกฝ่ายเหมือนช่วงนี้จะวุ่นเกี่ยวกับการทดลองยาตัวใหม่กับพวกยูคยอมกับแบมแบม
สรรหาเรื่องสนุกไม่เข้าท่านั้นเอง
มาร์คอ่านหนังสือไม่เข้าหัวเลยยิ่งบ้านนั้นบ้านนี่ต่างหากันมองเขาพอเขาหันกลับไปก็ทำเป็นหันหนี
ไปหาแฮกริดดีไหม
ว่าแล้วก็ไปเลยเหอะ
............
.........................
...................................
..............................................
“เอาน่า อย่าคิดมากเลยมาร์ค”
แฮกริดมองร่างเด็กหนุ่มที่เดินลงไปยังทะเลสาบยืนอยู่ในนั้นโดนน้ำสูงแค่ครึ่งขา
ปาก้อนหินให้วิ่งบนผิวน้ำก่อนที่มันจะจมลงไป
อย่างน้อยมันก็ทำให้มาร์คไม่ต้องคิดมากเท่าไร
“มันน่าหงุดหงิดมากกว่า ผมไม่ได้เป็นคนทำเสียหน่อย”
“คนดีมักเสียจากข่าวลือจำไว้ละมาร์ค”
ข่าวลือที่สร้างจากข้อมูลเท็จช่างน่ากลัวมากจริงๆ
มาร์คเพิ่งมาเข้าใจมันก็ตอนนี้แหละ ขณะที่มาร์คกำลังปาก้อนหินต่อนั้นแฮกริดเรียกเขาว่ามีคนมาหาตอนแรกมาร์คคิดว่าน่าจะเป็นเจบีที่เอาน้ำยาตัวใหม่มาอวดแต่เปล่า
นั้นคือแจ็คสัน
แจ็คสันกับมาร์คเข้าไปในกระท่อมของแฮกกริดเพราะแจ็คสันเอาข้อมูลเกี่ยวกับเด็กทั้งสามมาให้มาร์คดู
ตอนแรกมาร์คคิดว่าอีกคนคงไม่ได้สนใจเรื่องนี่แต่ดูกระตือรือร้นกว่าเขาที่กำลังปาก้อนหินเสียอีก
“ข้อมูลของเด็กพวกนี้เกิดวันเดียวกัน วันที่ 6 เดือน 6
ปีเกิดลงท้ายด้วย 6”
แจ็คสันอธิบายสิ่งที่เขาหามาได้
“หมายความว่าไง”
“ฉันคิดว่านายควรโยนสมองตัวเองแทนก้อนหินนั้นลงน้ำนะมาร์ค
ต้วน”
“นายเป็นคนหาข้อมูลมานายก็ควรบอกฉันซิ ไม่ใช่มาด่า”
“ใช่ไง ฉันคือคนหาข้อมูลในขณะที่นายเอาแต่โยนก้อนหินเล่น”
“นี่จะกัดอีกนานไหม แจ็คสัน หวัง”
แจ็คสันยักคิ้วข้างนึงขึ้นพยายามกวนอารมณ์มาร์คดูเหมือนจะทำได้และดูจะสะใจเล็กๆ
อีกด้วย จากนั้นแจ็คสันก็เริ่มอธิบายต่อ
“นั้นหมายถึงเด็กคนนั้นน่าจะเกิดวันเดียวกับเด็กพวกนี้ไง”
“เพราะฉะนั้นเราก็ต้องหาเด็กที่เกิดวันนี้เดือนนี้ปีนี้ซินะ”
“ฉลาดแล้วหรือ”
ถ้าแจ็คสันไม่หยุดกัดเขา
สาบานเลยว่าเขาจะเสกให้อีกคนกลายเป็นแก้วน้ำ
มาร์คเดินจามแจ็คสันไปยังห้องเก็บแฟ้มประวัตินักเรียนของสลิธีรีนดูเหมือนมันไม่ง่ายเอาเสียเลยเพราะแฟ้มประวัติเยอะมากเพราะเก็บไว้หลายรุ่น
แจ็คสันเลยบอกลองหาแฟ้มที่ดูใหม่ๆ มาร์คค้นเจอจึงรีบเอาไปให้แจ็คสันดูว่าเด็กคนนี้ใช่หรือเปล่า
“เมททอล อลาวดี้”
น้ำเสียงของแจ็คสันที่อ่านชื่อนั้นออกมา
“นายรู้จักใช่ไหมแจ็คสัน”
“แน่นอนแต่ไม่ได้สนิทด้วยแค่เดินผ่านกันไปมาเท่านั้น”
“แล้วเอายังไงต่อดี”
“ก็ไปหานะซิ”
มาร์คเดินตามแจ็คสันไปยังหอพักบ้านสลิธีรีนที่อยู่คุกใต้ดินแน่นอนว่ามาร์คต้องโดนมองจากเด็กบ้านสลิธีรีนอย่างแน่นอน
มีเด็กกริฟฟินดอร์ที่ไหนมาเดินเตร่อยู่แถวนี้กัน แจ็คสันเองก็จำหน้าไม่ได้ว่าเด็กนั้นมีหน้าตายังไงก็อย่างว่าแค่รู้จักแต่ไม่ได้สนิทกัน
จำชื่อได้นี่ก็มหัศจรรยแล้วละ แจ็คสันเดินไปยังเด็กกลุ่มปี1
ถามหาถึงอลาวดี้แต่ทุกคนบอกว่าไม่เห็นยังคงไม่ได้กลับจากห้องสมุดเลยละมั่ง
จากนั้นมาร์คกับแจ็คสันก็รีบไปยังห้องสมุดทันทีแต่เมื่อไปถึงก็ไม่มีนักเรียนคนไหนอยู่เพราะนี่ถึงเวลาที่จะต้องเข้านอนแล้วไงละ
“นายกลับหอไปเถอะ ทางนี้ฉันจัดการเอง”
แจ็คสันบอกให้มาร์คกลับไปยังหอพักซึ่งนั้นมาร์คเองก็ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด
จึงแยกย้ายกับแจ็คสันแต่ในจังหวะที่กำลังแยกย้ายนั้น
“ช่วยด้วย!!!”
มีเสียงร้องให้ช่วยจากห้องสมุกด้านในสุด
มาร์คกับแจ็คสันมองหน้ากันก่อนที่รีบวิ่งไปแต่ข้อเท้าของมาร์คที่ยังไม่ดีขึ้นทำให้วิ่งช้ากว่าแจ็คสัน
พอแจ็คสันวิ่งถึงจุดที่เกิดเสียงลำแสงหนึ่งพุ่งเตรียมจะเข้ามาใส่
ร่างของแจ็คสันที่ยืนตกใจอยู่ แต่มาร์คที่วิ่งมาช้ากว่ารีบพุ่งตัวเองไปผลักร่างแจ็คสันหลบจนแสงสีเขียวเฉียดร่างของทั้งสอง
มาร์คมั่นใจว่านั้นต้องเป็นคาถา อะวาดา เคดาฟรา แน่ๆ
ทั้งสองมองไปยังคนที่เสกคาถานี่ถึงกับต้องชะงัก เด็กปี1
บ้านสลิธีรีนคนที่ทั้งคู่ตามหาตอนนี้กำลังถูกเด็ก ปี4 บ้านเดียวกันรัดคอเอาไว้
“ช่วยผมด้วย”
#FicMSGS
กลับมาแล้วค่า
ร้องไห้แปบ
หลังจากที่ตันมานาน น.หนูล้านตัว
สุดท้ายก็เคาะความตันออกได้แล้ว ไม่แช่งไรท์นะค่ะ /
ซับน้ำตา
ความคิดเห็น