คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : MARK X JACKSON : secret
secret
การที่พวกเขาก้าวเข้ามาในวงการ K-POP อย่างเต็มตัว สิ่งหนึ่งที่จะแลกเปลี่ยนนั้นคือความเป็นส่วนตัวและบ้างเรื่องที่จะต้องเก็บซ่อนเอาไว้ เก็บเอาไว้ให้ลึกที่สุดไม่มีออกแม้แต่เสี้ยวเดียว จะเรียกว่าเป็นความโชคดีของทั้งคู่หรือเปล่าที่ความลับนี่มีคนคอยช่วยเหลือแต่เก็บซ่อนเอาไว้ให้ แต่จะต้องคำตามคำสัญญากับค่ายที่อย่างน้อยก็เปิดโอกาสให้กับพวกเขาทั้งคู่แล้ว
วันนี้เป็นวันว่างของแจ็คสันที่ยอมรับเลยว่านานมากแล้วที่จะมีวันนี้ สองมือประคองโทรศัพท์ที่ไม่รู้จะโทรไม่โทรดี นอนกลิ้งไปมาบนเตียงนอนชั้นล่างของตัวเอง คิดไปมาหลายตลบ แต่ยังไม่ทันได้ตัดสินใจร่างของอีกคนที่นอนด้วยกันมานานแน่นอนละว่าก่อนที่พวกเขาจะมาเป็นGOT7 เอาง่ายๆ นอนด้วยกันตั้งแต่คบหากันแล้วละ ขึ้นมาบนเตียงนอนข้างเขา สุดท้ายเตียงของบนก็เอาไว้เก็บของไปเสียงั้น บ้างทีถ้าเหนื่อยมาก แจ็คสันก็ไปนอนข้างบนแทนกันมาร์คไม่ให้ทำเรื่องอย่างว่าด้วย
“เป็นอะไร เห็นถอนหายใจหลายรอบแล้ว”
แจ็คสันหันไปสบตามาร์คที่นอนตะแคงมองเขาอยู่
“มาร์คก็รู้ว่าทำไม ไม่คิดถึงรึไง”
มาร์คฉีกยิ้มให้กับแจ็คสัน
“คิดถึงซิ คิดถึงมากๆ ด้วย แต่สงสารถ้ายิ่งเราสองคนโทรไปหาจะทำร้ายไปเสียเปล่า”
แจ็คสันน้ำตาเริ่มคลอเบ้าเพราะอดคิดถึงใครบ้างคนไม่ได้
ความลับของมาร์คกับแจ็คสัน ความลับที่ตัดสินใจเมื่อตอนนั้น ความรักความรีบร้อน จนก่อเรื่องไม่เข้าท่าขึ้น แต่ทำอะไรไม่ปรึกษาทางผู้ใหญ่ให้ดีก่อน สุดท้ายก็มากเป็นแบบนี่ แม้จะไปในทางที่ดีแต่ก็เถอะ มาร์คมองแจ็คสันที่พยายามกลั้นน้ำตาของตัวเองเอาไว้ดึงอีกฝ่ายเข้ามาหา ไม่อยากให้แจ็คสันต้องเป็นแบบนี่ เพราะเขาด้วยที่ยุแจ็คสันให้ทำแบบนั้นทั้งที่เจ้าตัวก็ค้านเขาหลายรอบ มาร์คว่ามาร์คเองก็ทรมานมากแล้วแต่สำหรับแจ็คสันน่าจะทรมานมากกว่า
แจ็คสันเดินเข้าไปยังห้องนั่งเล่นเห็นแบมแบมกำลังยกโทรศัพท์พูดคุยกับใครบ้างคนเมื่อมองดีๆ แล้วไม่ใช่ใครแม่ของแบมแบมนั้นเอง แจ็คสันรีบตรงไปหาเสียงทักหาเขาว่าสบายดีไหมภาษาอังกฤษก่อนที่จะพูดคุยกับแม่แบมแบมไปเสียยังงั้น เมื่อสิ้นสุดการพูดคุย แจ็คสันได้ยินแบมแบมพูดภาษาไทยกับแม่ว่า “ผมรักมากนะ วันแม่ปีนี้ผมไม่ได้อยู่กับแม่ขอโทษนะครับ” แจ็คสันไม่เข้าใจภาษาไทยเท่าไร จะมารู้อีกทีก็คือแบมแบมบอกว่า วันนี้เป็นวันแม่ของประเทศไทยแบมแบมเลยโทรไปหาให้หายคิดถึงแจ็คสันถึงเข้าใจ
แม่....
หัวใจของแจ็คสันบีบเพิ่มเป็นสองเท่าเมื่อได้ยินคำนี่ แต่ก็เก็บอาการเอาไว้ ก่อนที่เดินเข้าห้องไปเจอกับมาร์คที่ไม่ชอบออกจากห้องซะเท่าไร เดินเข้าโผกอดจนมาร์คตกใจเล็กๆ เมื่อคนตรงหน้าเริ่มมีอาการสั่น มาร์คลูบหลังและลูบหัวอย่างปลอบโยน นานแล้วนี่นะที่ไม่ได้เจอกัน
“ไม่ไหวแล้วมาร์ค คิดถึงใจจะขาดแล้ว”
“รอวันหยุดนะ ไม่งั้นจะอันตราย”
“แล้วจะได้กลับเมื่อไรกันละมาร์ค”
“ไม่นานหรอก ไม่นาน วิดีโอคอลหาก่อนไหม”
“ทำแบบนั้นก็คิดถึงหนักกว่าเดิมนะซิ”
“อย่างน้อยก็ได้คุยนะ มาเถอะ นี่ก็คิดถึงเหมือนกัน”
มาร์คดึงร่างแจ็คสันออกจากตัวเอง ดวงตากลมมาหยาดน้ำตาจนมาร์ครู้สึกใจกระตุกเล็กๆ เอื้อมมือไปเช็ดแล้วดึงมายังเตียงข้างบนเพื่อจัดการเปิดจอคอม สไกป์ติดต่อไปยังใครบ้างคนที่คิดถึงมาก ก่อนที่ภาพจะปรากฏพ่อของมาร์คขึ้นมา
“พ่อช่วยพามาหน่อยคิดถึงน่ะ”
มาร์ครีบบอกของตัวเองอย่างร้อนรนเมื่อติดต่อได้ เล่นเอาป๋าต้วนถึงกับหัวเราะก่อนที่จะหายไปจากจอซึ่งไม่นานนักจะมาพร้อมกับร่างใครบ้างคน ที่อายุเพิ่งจะได้สามขวบเมื่อไม่นานมานี่ เด็กหญิงตัวน้อยๆ ของพวกเขา
ลูกของพวกเขาสองคน
“ป๊ามาร์ค ม๊าแจ็ค”
เสียงเล็กๆ สดใสอันไพเราะทำให้ทั้งสองถึงกับยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้ แรงใจของพวกเขา แก้วตาดวงใจของทั้งสองสิ่งที่มาร์คกับแจ็คสันรักมาก ยิ่งแจ็คสันแล้วยิ่งกว่าอะไรเสียอีก ตอนที่เขาตัดสินใจเป็นฝ่ายตั้งท้องก้คิดเอาไว้แล้วว่าจะต้องมีวันนี้วันที่ห่างจากลูกและเก็บเขาเอาไว้ให้ลึกที่สุด ยกให้เป็นลูกหลานของคนในตระกูลต้วนหรือเอาง่ายๆ แสดงละครตบตาไป เหตุที่ให้ลูกสาวของเขาไปอยู่LAเพราะปลอดภัยกว่าจีนอย่างน้อยเวลาที่เขากลับLAจะไม่มีใครรับรู้เท่าไรซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีมาก เพราะบ่อยครั้งที่เขาสองคนกลับไปหาตัวเล็กของเขา
ตอนที่แจ็คสันเจอกับมาร์คครั้งแรกใบหน้าหล่อนั้นสะกดจิตใจแจ็คสันมาโดยตลอด คิดอยากสนิทด้วยเพราะอย่างน้อยได้เพป็นเพื่อนกันก็ยังดี ยิ่งเมื่อรับรู้ว่ามีเชื้อสายจีนยิ่งอยากรู้จักมากขึ้น ถามนั้นถามนี่ แต่มาร์คไม่ตอบคำถามเขาเอาแต่เงียบ
แต่สำหรับมาร์คที่เจอแจ็คสันตอนแรก เขาไม่ได้อะไรกับแจ็คสันรู้เพียงว่าคือแจ็คสัน แต่สิ่งที่มาร์ครับรู้อีกอย่างคือเป็นคนที่พูดเก่งพูดมาก ยิ่งกว่าเขาเสียอีก ถามนั้นถามนี่จนบ้างทีมาร์คก็ปล่อยให้คำถามกลายเป็นสายลมไปเสีย
ปีแรกก็แค่เพื่อนที่เป็นเทรนนี่ด้วยกัน แต่นับวันหลังจากที่มาร์คพาแจ็คสันไปรู้จักกับคนในครอบครับที่LA แจ็คสันเป็นที่ถูกอกถูกใจของคนในครอบครัวแม้ว่าจะโดนพ่อของเขาดุเรื่องมารยาทเล็กๆน้อยๆ แจ็คสันก็ยิ้มรับแล้วนำไปปฎิบัติตาม สนิทกับเพื่อนเขาได้ง่าย สองสามวันแรกมาร์คไม่ได้อะไรจนวันที่สี่ของคืนนั้นมาร์คเมามายเอามีอะไรกับแจ็คสันโดนเจ้าตัวไม่ยอม จนความผิดวิ่งเต็มหัวใจ บอกรักครั้งแรกเพียงแค่ความรู้สึกผิดเท่านั้น แต่พอได้เป็นแฟนกันจริงจังความรู้สึกผิดกลายเป็นความรู้สึกดี แจ็คสันเอาใจใส่เขาในฐานะแฟน แต่ไม่ถึงขั้นภรรยา แต่นั้นทำให้มาร์คส่งพ่อแม่ของเขาไปยังฮ่องกงเพื่อขอแจ็คสันเข้ามาเป็นสะใถ้ในบ้าน จดทะเบียนกันเงียบๆ เท่านั้นไม่ได้ต้องการงานแต่งงานเลย จนเรื่องนี่ได้ยินถึงJYP แต่ไม่คัดทั้งสองออกจากการเป็นเทรนนี่แต่บอกว่าให้เก็บเป็นความลับให้ลึกที่สุด
และนั้นทำให้มาร์คและแจ็คสันดีใจมากที่ยังได้เป็นเทรนนี่อยู่
เรื่องราวเริ่มดำเนินไปเรื่อยๆ จนทั้งคู่ไปเจอครอบครัวนึงในเกาหลีที่จูงลูกน้อยเดินเที่ยวเล่น มันดูอบอุ่นมากเลยทีเดียว จนทำให้มาร์คต้องการที่จะมีตัวเล็ก แว็บแรกจะทำการอุ้มบุญแต่แจ็คสันค้านหัวชนฝาว่าเสี่ยงเกินไปและเงินก็ใช้จำนวนมหาศาลอีก ยังไงก็ควรปรึกษาแต่มาร์คดื้อรั้นกว่าเพราะถ้าปรึกษาไม่มีทางหรอกที่พวกเขาจะได้มีลูก มาร์คยุแจ็คสันให้ทำการตั้งท้องเสีย เขามีเก้บมากพอที่จะให้ทำได้ แจ็คสันก็เชื่อมาร์คเมื่อโดนยุเรื่อยๆ เข้า
นั้นคือสิ่งที่ทำให้แจ็คสันกับมาร์คต้องทุกข์ทรมานอยู่แบบนี้ ห่างจากเจ้าตัวเล็ก นานๆ ทีจะได้กลับไปหา นานๆ จะได้นอนกอดกันสามคนพ่อแม่ลูก อยากจะอยู่ดูแลดูการเจริญเติบโตของเขา แต่ทางนี้ก็คือความฝันแต่เงินที่ส่งให้กับลูกด้วย
แต่ยังกลัวมากอีกด้วยว่าความลับนี่จะถูกเปิดเผยออกมา
...........................................
...........................................................
..........................................................................
...........................................................................................
..............................................................................................................
“ป๊า ม๊า”
ร่างเล็กวิ่งเข้ามาหาทั้งสองที่แวะมาถึงบ้านตระกูลต้วนในLA มาร์คไปขอวันพักร้อนการประธานว่าอยากพาแจ็คสันไปหาลูก แม้จะโดนด่ากลับมาก็ตามแต่ก็ได้วันหยุดถึงสัปดาห์ แจ็คสันย่อตัวลงอุ้มร่างเด็กหญิงขึ้นมาส่งจุ๊บอยู่ในสายตาของมาร์คก่อนที่ยื่นหน้าผ่านไหล่แจ็คสันไปขอจุ๊บกับลูกบ้าง เสียงหัวเราะดีใจของเด็กหญิงที่ได้เจอกับบุคคลที่เฝ้าคิดถึง ข้าวของทุกอย่างถูกจัดขึ้นห้องไป ทั้งสองไม่ทันได้หายเหนื่อยจากการลงจากเครื่องแต่เมื่อเจอใบหน้าลูกสาวของพวกเขาความเหนื่อยล้าทั้งหมดที่มีหายไปเสียหมดสิ้น ในห้องรับแขกที่กว้างเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ เด็กหญิงวิ่งไปเอาผลงานวาดเขียของตนมาให้ป๊ามาร์คกับม๊าแจ็คดู ออกไปวิ่งเล่นด้วยจนเหนื่อยล้ากลับเข้าบ้านก็เข้าไปอาบน้ำกับม๊าแจ็ค เด็กหญิงไม่อยากสงสัยว่าทำไมม๊าของเธอถึงแตกต่างจากม๊าของคนอื่นแค่รู้เพียงว่าม๊าทำงานหนัก ม๊าออกทีวีบ่อยแต่เด็กหญิงโดนม๊าห้ามอย่าใคร เด็กหญิงทำตามไม่เคยว่าคนในทีวีทั้งสองคือป๊ากับม๊าของเธอ
นี่คือสิ่งที่มาร์คกับแจ็คสันเหมือนทำร้ายลูกของตัวเองทางอ้อม
ค่ำคืนมาถึงร่างเด็กหญิงมุดเข้าไปนอนแทรกกลาง กอดตุ๊กตาหนอนลาวาม๊าที่ได้ว่า นอนพูดคุยหยอกล้อจนเด็กหญิงหลับไป มาร์คเปิดโคมไฟไว้ตรงที่ตัวเองนอน แจ็คสันมองมาร์คที่ทำแบบนั้นก็สงสัย
“มาร์คทำไมไม่ปิดไฟ จะนอนหลับหรอ”
มาร์คมองแจ็คสันที่อยู่อีกด้าน
“ไม่เป็นไรอยากเปิดไฟไว้น่ะ อยากเห็นหน้าลูกชัดๆ มองไปมองมาเดี๋ยวก็หลับเองแหละ แจ็คสันเองก็ต้องการแบบนั้นไม่ใช่หรอ คุณแม่ลูกหนึ่ง”
แจ็คสันชักสีหน้าเชอะใส่ก่อนที่ลุกขึ้นมาหรี่แอร์ให้อุณภูมิคงที่แล้วหันมาห่มผ้าให้กับลูกของเขาและมาร์ค
การเป็นศิลปินต้องแลกกับการคิดถึงคนห่างไกล
ยิ่งคนเป็นพ่อเป็นแม่เมื่อห่างลูก ย่อยคิดถึงใจแทบสลาย อยากรู้อยากรับทราบอยากเห็นการกระทำของเขา อยากดูแลและอยู่ใกล้ๆ
ความลับที่ทั้งคู่ยังต้องเก็บเอาไว้
ความลับอีกนับสิบปี
สักวันที่พวกเขาจะออกมาเที่ยวเล่นโดยไร้ซึ้งความกังวลใดๆ
สักวันนะลูกรักสักวันที่เราทั้งสามจะอยู่ด้วยกันพร้อมหน้า
ชื่อลูกของพวกเขาหรอ
ก็บอกแล้วไงว่าความลับ
#ออลหนูอ๊บ
แถมรูปลูกของมาร์สันคะ น่ารักมากอะ
ความคิดเห็น