คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : YOUNGJAE X JACKSON ติวเตอร์
YOUNGJAE X JACKSON = JAEJACK
ถวายแด่วันนี้
“มีอะไรยองแจ”
แจ็คสันเปิดประตูห้องเมื่อได้ยินเสียงคนมาเคาะประตูห้องของเขาแล้วก็พบกับร่างที่นานๆ จะมาเคาะห้องเขาที
“ฮยอง เออ ช่วยติวอังกฤษให้ผมหน่อยดิ”
แจ็คสันเลิกคิ้วสูงจริงอยู่ที่เขาคอยช่วยเหลือเรื่องการบ้านและอื่นๆของยองแจ อ่า ยองแจมีสอบนี่นา
“ทำไมไม่ให้มาร์คฮยองติวให้ละ มาร์คออกจะเก่งกว่านะภาษาก็ดีกว่าด้วย”
“ก็มาร์คฮยองเวลาติวมันเครียดนี่นา มาร์คฮยองจริงจังมากเลยด้วย ไม่เหมือนแจ็คสันฮยองนี่นาจริงจังแต่ก็ได้เรื่อยๆ อีกอย่างมาร์คฮยองไปไหนก็ไม่รู้ไปไหนด้วย”
แจ็คสันพยักหน้าจะว่าไปก็จริงวันนี้เขาตื่นมาก็ไม่เจอมาร์คแล้วสงสัยคงออกไปกับจินยองละมั้ง
“งั้นเข้ามาฮยองจะติวให้”
ยองแจยิ้มร่าที่แจ็คสันติวอังกฤษให้กับเขาถึงแม้ด้านภาษายองแจอาจจะไม่ได้แย่ แต่ติวก่อนสอบมันก็ดีกว่าไม่ใช่หรออีกอย่างเขาเป็นไอดอลถ้าสอบเข้าไม่ได้นี่ถูกตีตราลงข่าวเลยนะแค่คิดยองแจก็กลัวแล้ว ยองแจเคยเข้ามาในห้องนี่ตลอดก็เลยไม่ได้ตื่นตาอะไรมากนัก วันนี้อากาศจัดได้ว่ากำลังหนาวอุณภูมิในห้องก็เลยต้องมำให้อุ่น แจ็คสันใส่เพียงเสื้อกล้ามกับกางเกงบาสที่ยาวถึงเข่า แจ็คสันไปเอาโต๊ะเล็กๆมากางกลางห้องเพื่อให้ยองแจได้วางหนังสือ
“ตรงไหนที่ไม่เข้าใจ”
แจ็คสันขยับเข้ามานั่งข้างยองแจเพื่อดูหนังสือ ยองแจกางหน้าที่ไม่เข้าใจให้แจ็คสัน ภาษาอังกฤษง่ายนิดเดียวแต่ยากอะเยอะนะ ยองแจชอบติวกับแจ็คสันมากกว่าเพราะแจ็คสันใจดีกว่ามาร์คเยอะเวลาที่เขาพลาดนิดเดียวมาร์คฮยองจะบ่นใส่เขาทันที แจ็คสันแม้จะบ่นแต่ก็ไม่ได้อะไรมากส่วนใหญ่จะติวแบบตลกปนด้วยซะมากกว่า เขาเข้าใจแกมม่าเพราะแจ็คสันเขาเข้าใจออกเสียงเพราะมาร์ค ชีวิตยองแจดีดี้ไม่ต้องไปเปลื้องเงินหาครูมาติวเตอร์ให้
พอติวได้เกือบไปครึ่งชั่วโมงอันไหนที่ยองแจไม่เข้าใจ เขาก็เริ่มรู้เรื่องขึ้นมาบ้างแล้วตอนแรกก็จะให้ติวแค่ภาษาเอาไปเอามาแจ็คสันก็ติวให้อย่างอื่นด้วยโดยเฉพาะเลข แจ็คสันเห็นแบบนี้ก็ฉลาดเหมือนกันนะแม้จะจำอะไรช้าไปบ้างก็เถอะ
ยองแจเพิ่งรับรู้ว่าเขากำนั่งลังคร่อมร่างแจ็คสัน ตอนนี้แจ็คสันกำลังนั่งอยู่ระหว่างขาของเขาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ อีกอย่างหน้าของเขากำลังอยู่ใกล้กับคอขาวๆ ของแจ็คสัน จะว่าไปเขามาอยู่ท่านี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน
หรืออาจจะเป็นเพราะกำลังสอนแล้วหยอกกันไปมา อ่ายองแจพอจะจำได้ว่าเขาเอาขาเกี่ยวแจ็คสันไม่ให้ตีเขานั้นเอง คือมันดันมาอยู่ในท่าที่แบบใครเข้ามาเห็นคือเข้าใจผิดได้เลย ยองแจพยายามจะปรับท่านั่งให้ดูเหมาะสมแต่พอขยับจมูกของยองแจได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากร่างของแจ็คสัน มันเป็นกลิ่นตัว ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม มันคือกลิ่นตัวของแจ็คสัน
แล้วมันก็หอมชะมัด
ให้ตายเถอะยองแจ ไม่ได้สติๆ
“ยองแจนายไม่เข้าใจตรงไหนอีก”
แจ็คสันฮยอง ไม่รู้ตัวเลยหรอว่ากำลังอยู่ในท่าไหน แล้วยังจะหันมาหาเขาอีก มากับหน้าสงสัยใส่เขาอีก ฮือ ฮือ ยองแจเป็นอะไรไปครับ ยองแจตั้งสติมองไปยังมือขาวที่กำลังจับหนังสืออยู่แล้วจิ้มไปยังจุดที่ตัวเองไม่เข้าใจให้แจ็คสัน แจ็คสันก็เริ่มอธิบายให้ฟังตอนแรกยองแจมองไปที่ตัวอักษรดำๆในหนังสือนั้นแหละ แต่สายตาของเขากำลังเลื่อน ใช่มันเลื่อนจากมือขาวไปตามแขนขาวแล้วมาหยุดอกขาวๆที่เสื้อกล้ามปิดไม่มิด
เพลี้ย!!
แจ็คสันสะดุ้งโยงได้ยินเสียงยองแจตบหน้าตัวเอง แล้วมองยองแจที่ตบหน้าตัวเองทำไม
“คือผมเรียกสติของตัวเองไม่ให้มันลอยไปไกลนะครับ”
แจ็คสันทำหน้าเหมือนจะตกใจและสงสัยอยู่แต่ก็ไม่ได้อะไรมากนัก ไอ้ยองแจแกจะตบตัวเองทำไม ฮือ ฮือ
“ทำให้สมองโปร่งๆ ทำตัวให้โล่งๆซิ แบบนี้จะเข้าหัวนายรึไง”
ปากชมพูกำลังบ่นใส่เข้า ยองแจทำไมเพิ่งสังเกตเห็นว่าปากแจ็คสันมันดูอิ่มดีจัง อยากสัมผัสจังแหะ ผิวก็ขาวมันไม่ได้ขาวใสเหมือนผู้หญิงแต่มันขาวเหมือนน้ำนม ดูท่าทางจะหอมหวานน่าลิ้มลอง กลิ่นก็ไม่เหมือนกลิ่นผู้ชายทั่วไป เป็นกลิ่นตัวที่ประหลาดเขานอนกับแจบอมกลิ่นตัวไม่เหมือนกัน กลิ่นตัวของแจ็คสันมันแตกต่างจากกลิ่นผู้ชาย มันนุ่มนวลละมุม......
เพลีย!!
“เป็นบ้าอะไรของนายยองแจ ตบหน้าตัวเองทำไม”
เรียกสติไงครับฮยอง เจ็บยองแจเจ็บอ่า
“ถ้านายง่วงก็ไปนอนซะ หัวจะได้โล่งๆ ร่างกายจะโปร่งไม่อึดอัด”
แจ็คสันส่ายหัวที่ยองแจตบหน้าตัวเองถึงสองครั้งคงเป็นเพราะง่วงแล้วฝืนตัวเองเพื่อติวหนังสือ แจ็คสันจัดการวางหนังสือเตรียมจะเก็บให้ แต่ยังไม่ทันได้ลุกแขนของยองแจคว้าเข้าที่เอวของเขาแทนจนหลังของแจ็คสันกระแทกกับอกของยองแจยังไม่ทันที่แจ็คสันจะได้เอยถามว่าจะทำอะไร จมูกโด่งของยองแจก็กดเข้าที่แก้มนุ่มเนียนของแจ็คสันทันที สูดกลิ่มหอมที่ติดเนื้อแจ็คสันเข้าจมูกมันเป็นกลิ่นแป้งอ่อนๆผสมกับกลิ่นตัวแจ็คสัน ยองแจจะไม่ตบหน้าตัวเองแล้วเพราะแจ็คสันบอกเองไม่ใช่หรอ ให้ทำสมองโล่งๆ ร่างกายจะได้โปร่งสบายอะ
แจ็คสันเองก็ดูเหมือนตกใจยังไม่ทันได้อะไรมือสวยของยองแจคว้าเข้าที่คางของแจ็คสันให้รับรสจูบของเขา ยองแจไม่อยากจะเชื่อ ปากขมพูอิ่มนี้จะหวานถึงเพียงนี้อดไม่ได้ที่ดูดกลืนน้ำหวานในปาก อยากจะดูดให้หมดไม่ให้เหลือให้ใครลิ้มลอง แจ็คสันพยายามดิ้นยองแจจัดการเข้าขาเกี่ยวขาทั้งสองของแจ็คสันเอาไว้ รวบข้อมือทั้งสองของแจ็คสันแล้วกอดเข้าหาตัว มือก็จับคางเอาไว้ไม่ให้หันหนี
ยองแจถอดจูบออก แจ็คสันรีบโกยหายใจเข้าปอดเต็มที่ ยองแจมองปากอิ่มที่โดนเขาบดเมื่อครู่มันเจ่อออกมาและแดงจนเขาอยากจะดูดกินเข้าไปอีก
“ยองแจทำอะไร อะ! หยุดนะ”
แจ็คสันรีบหดคอเมื่อยองแจจูบเข้าที่ต้นคอด้านหลังของเขา แรงจนแจ็คสันหวาดผวาจะเป็นรอย อีกอย่างมือของยองแจกำลังสอดเข้าไปในกางเกงของเขา กำลังสัมผัสจุดอ่อนไหวของเขา ยองแจรับรู้ถึงอาการสั่นของแจ็คสันเมื่อเขาสัมผัสเข้าที่จุดอ่อนไหวนั้น
น่ารัก
เป็นครั้งแรกที่ยองแจรู้สึกแบบนี้กับแจ็คสัน ยองแจจัดการสอดขาเข้าไปเพื่อแยกขาแจ็คสันออกเพราะเขาสัมผัสจุดนั้นไม่สะดวก แจ็คสันกำลังอ่อน และมันก็เป็นโอกาสของยองแจ
ยองแจจัดการปล่อยมือออกจากข้อมือของแจ็คสันสืบมือเข้าไปในเสื้อกล้ามเลื่อนมาขยำเนินอกขาว แจ็คสันไม่ได้มีเหมือนผู้หญิงแต่มันกระตุ้นยองแจได้ดีทีเดียว สะกิดยอดอ่อนนั้นให้แข็งยองแจอดไม่ไหวที่จะจูบไหล่มนที่กำลังสั่นนั้นอย่างหลงใหล มือยองแจรับรู้ถึงความอุ่นบางอย่างที่ไหลเลอะมือของเขา แจ็คสันเอามือของตัวเองปิดปากเอาไว้เพียงกลั้นเสียงน่าอายไม่ให้ออกมา
ยองแจดึงมือออกมันเลอะไปหมดแล้ว สุดท้ายยองแจยกร่างของแจ็คสันให้มานั่งบนตัก จัดการดึงกางเกงแจ็คสันมาถึงเข่า ก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปช่องทางนุ่มนั้น
“อ๊ะ จะ จะเจ็บ”
ไม่สนใจ วินาทีนี่ยองแจไม่สนอะไรทั้งนั้น จัดการขยายช่องทางหวานเพื่อรองรับของของเขา เมื่อยองแจถอดนิ้วออกแจ็คสันผ่อนคลายได้เพียงชั่วขณะแล้วก็ต้องหายใจแรงอีกทั้งเมื่อ มีบางอย่างที่ใหญ่กว่านิ้วเข้ามาแทนที่
“อา ยะ ยองแจ”
เสียงแจ็คสันไพเราะเสนาะหูนัก ยองแจชอบเสียงแหบๆที่กำลังครางตอนนี้เหลือเกิน ยองแจรับสะโพกมนกดลงเพื่อไม่ให้หนีไปไหน ก้นทั้งนุ่นและเด้งรับได้ดีทีเดียว ยองแจกำลังคลั่ง เขากำลังบ้า ยองแจจัดการยกร่างแจ็คสันให้อยู่ในท่าคลานทั้งๆที่ของเขายังเชื่อมอยู่กับร่างของแจ็คสัน สองมือยองแจบีบเค้นเนื้อนุ่มๆของสองข้างแล้วจัดการรั้งสะโพกให้รองรับอารมณ์ของตัวเอง
“ระหว่างนี้ผมจะพูดอังกฤษกับฮยองนะครับ”
ยองแจเดินทางไปเพื่อสอบ นักข่าวและแฟนคลับต่างเข้ามา ยองแจได้ข้าวกล่องจากแม่ยูคยอมที่ทำมาให้เพราะอีกไม่นานยูคยอมจะต้องสอบเหมือนกับเขา เสียงแฟนคลับชูป้ายให้กำลังกนอย่างหนาแน่น ยองแจรีบเดินเข้าไปในห้องสอบ
ยองแจจะเอาโทรศัพท์เข้าห้องสอบไม่ได้เพราะมันเป็นกฎ ยองแจกำลังจะปิดเครื่องนั้น ก็มีข้อความบางอย่างเข้ามา
“สอบให้ได้ละ
ไอ้เด็กบ้า แบร่ :P”
ยองแจอดยิ้มไม่ได้เมื่ออ่านข้อความจบ ยองแจปิดเครื่องแล้วเดินเข้าห้องสอบ อันที่จริงเขาน่าจะพิมพ์กลับไปซะหน่อยนะว่า ถ้าเขาสอบได้จะให้อะไรเขาเป็นรางวัล
เอาเถอะ ค่อยกลับไปทวงก็แล้วกันนะ
ติวเตอร์แจ็คสัน
จัดไป
#ออลหนูอ๊บ
คืออารมณ์มันมาไง อารมณ์มันมา
ความคิดเห็น