ที่ตรงนี้ยังมีฉัน...ในวันฟ้าใหม่

ลำดับตอนที่ #8 : สนุกสนาน เฮาฮา

"เต้ หลายปีที่ผ่านมา นายไม่มีใครมาจีบเลยเหรอวะ"
วินถามเพื่อนขณะนั่งเล่นไพ่กันอยู่

"ก็มีว่ะ"เต้ตอบแต่มือหยิบไพ่ป๊อกอยู่

"เหรอๆ ใครวะ น่ารักม่ะ?"
ป๊อปถามอย่างสนใจเมื่อตัวเองชนะไพ่เพื่อนได้สำเร็จ

"ไอ้ป๊อป ทำไพ่เปล่าวะ ได้ ป๊อกเก้าเด้งมาสามตา
แล้วนะมึงน่ะ"เต้ถามเพื่อนอย่างหัวเสีย ที่ต้องจ่ายเงินให้มัน

"ทำกับผีอะไรล่ะ ข้าทำเป็นทีไหนล่ะไพ
ดวงเว้ย คนดวงดีผีก็ช่วยไม่ได้"
ป๊อปพูดอย่างมีความสุขที่กินเงินเพื่อนได้

วินมองเพื่อนเถียงกันอดดนึกถึงบรรยากาศเก่าๆ
ที่เคยมีในช่วงมัธยมไม่ได้

ช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีความสุขที่สุด
มาสายก็แค่โดนตีก้น ไม่ก็วิ่งรอบสนาม

กินข้าวจานล่ะแค่ 12-15  บาท ไม่ทำการบ้านมา
ก็แค่มาโรงเรียนแต่เช้านั่งลอกการบ้านเพื่อน 

เวลาไปมีเรื่องกับใครหรือใครมาหาเรื่อง

พวกเราต่างเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันยกพวกรุมคนที่มาหาเรื่อง

แต่ถ้าไปหาเรื่องเขาก่อน

วิ่งหนี!!

เป็นทางเลือกที่ทุกคนต้องทำกันเป็นประจำ 
ชั่วโมงเรียนไหนที่น่าเบื่อ

ทุกคนพร้อมใจกันหลับ
บางคนถึงกับแอบนำขนมมานั่งกินในห้อง

 ถ้าอาจารย์เห็นก็ซวยไป แต่ส่วนใหญ่
อาจารย์จะไม่เห็นมากกว่า

ที่ชุมนุมรวมก๊วนของพวกเราก็คือ หลังห้อง

"เด็กเรียนนั่งหน้า เด็กโจ๋หลังห้อง"
คำขวัญนี้ถูกพบบ่อยในหลายๆโรงเรียน 

"ไอ้วิน!!"เพื่อนทั้งสองเรียก

"นั่งทำหน้าหยาดเยิ้มใส่พวกกู อย่านะเว้ย
ถึงกูยังหาแม่พันธุ์ไม่ได้ก็จริง แต่ขอร้อง อย่ามาทำอย่างนี้ใส่กู

เห็นแล้วสยองว่ะ จริงไหมวะไอเต้?"

 ป๊อปพูดจบหันไปถามเพื่อน อย่างหาพวก

"มันก็ไม่แน่นะโว้ยย มานอนรวมกันอย่างนี้
ดึกๆอาจมีสวิงกิ้งกันก็ได้ ใครจะไปรู้ 555555"

เต้หัวเราะอย่างสะใจกับสิ่งที่ตนพูด แต่วินกับป๊อป
ถึงกับวิ่งหนีไปหาผ้าห่มมาคลุมตัวกันไว้

"กลัวรัยกันวะ พวกมึงนี่จริงๆเล้ย"
เต้พูดออกมาแล้วแกล้งเดินไปเพื่อนทั้งสองคน

"ไอ้เต้ อย่าเข้ามานะเว้ย ข้ายังไม่อยากเสียพันธุ์ อย่านะเว้ย"
ป๊อปร้องตะโกนโวยวายเมื่อเห็นเพื่อนเดินเข้ามาหา

"จริงด้วย ไอ้เต้ ปล่อยพวกข้าเถอะนะเพื่อน
รอให้พวกกูหาแม่พันธุ์ให้ได้ก่อน
แล้วจะยอมมาสวิงกิ้งกับมึง ดีไหมๆ?"
วินพูดกล่อมให้เพื่อนหยุด เมื่อเต้ได้ยินถึงกับ
ปล่อยก๊าก ออกมาอย่างเสียงดัง

"5555 พวกมึงคิดอะไรไปถึงไหนแล้วเนี่ย ห๊ะ 555
เข้าใจป๊ะ ว่าล้อเล่นน่ะ ล้อเล่น กูแมนเกินร้อย
ยังไม่แอ๊บแมนโว้ย!"เต้อธิบายให้เพื่อนเข้าใจ
แล้วอดไม่ได้ที่จะขำออกมาอีกที

"อ้าวว ก็ใครจะไปรู้วะ เห็นมึงไม่ยอมคบใคร
เข้าใจว่ามึง แอ๊บไปแล้วนี่หว่า"ป๊อปยังทำหน้าเสียวๆใส่เพื่อน

"เออช่ายยยย อีกอย่างตอน ม.5นายก็เคยโดนข่าวว่าเป็นเกย์  โทษพวกเราสองคนไม่ได้นะเว้ย เต้"วินรีบพูด
สนับสนุนกับคำพูดของป๊อป 

"หรือพวกมึงต้องการล่ะ จัดห้ายยยยยยย"เต้พูดเสร็จ
วิ่งไปทับตัวเพื่อนทั้งสองทันที

กลิ้งหนีกันไปมาจนตกเตียง เมื่อหันมามองหน้าพร้อมกัน
ทั้งสามถึงกับปล่อยเสียงหัวเราะออกมา
กับสิ่งเห็นสภาพของแต่ละคน
เหลือแต่กางเกงในบ็อกเซอร์ตัวเดียว  
ก่อนจะนอนลงกับพื้นระเบียงห้องเต้อย่างหมดแรง


"เต้ ตกลงคนที่มาชอบมึงเป็นใครวะ
เล่ามาให้พวกกูฟังเดี๋ยวนี้เลย ว่าไปเจอที่ไหนแล้ว
อะไรยังไงต่อ "ป๊อปถามเพื่อนระหว่างนอนดูดาว
ที่ส่องแสงสว่างเต็มท้องฟ้าในยามราตรี


"อืม ก็ ไปเจอกันที่งานประเพณีเตรียมอุดมกับเตรียมทหาร
ที่จัดขึ้นน่ะ 2ปี มีครั้งหนึ่ง สับเปลี่ยนหมุนเวียนกันเป็นเจ้าภาพ ครั้งนี้ที่โรงเรียนเตรียมอุดม เขาเป็นเจ้าภาพ
พวกเราเหล่านักเรียนเตรียมทหารก็ขึ้นรถ
ของทางโรงเรียนไปที่นั่นน่ะ ข้าได้เป็นหรีด"

"เป็นหรีด!!"เพื่อนทั้งสอนอุทานออกมาอย่างตกใจ
กับสิ่งที่ได้ยิน

"ทำไมต้องตกใจกันด้วยวะ?"
 
"ไม่ตกใจได้ไง ก็มึงบอกพวกข้าว่าไม่ใช่เกย์
แต่เสือกไปเป็นหรีด"


"ผู้ชายก็เป็นได้โว้ยย บอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ เดี๋ยวไม่เล่าต่อเลย"
ป๊อปบ่นออกมาอย่างหงุดหงิดที่เพื่อนไม่เข้าใจ

"อ่ะเล่าต่อๆ"วินรีบพูดเอาใจเต้กลัวมันไม่เล่าให้ฟัง


"น้องคนนี้ชื่อดาว อยู่ ม.5  สาย ศิลป์-ญี่ปุ่น
ส่วนใหญ่เด็กสายนี้ต้องรับผิดชอบงานประเพณี
อยู่เป็นประจำ    หน้าตาน้องเขาออกหมวยๆ น่ารักว่ะ 
เป็นหรีดที่เตรียมอุดม เขารับหน้าที่สอนท่าหรีด
ให้พวกเราเตรียมทหาร น้องเขาเป็นคนคุยสนุก
ยิ้มง่าย เพื่อนหลายคนต่างเชียร์ให้ข้าจีบ แต่ข้าเฉยๆ
น้องเขาเลยเป็นฝ่ายรุกแทน ทางนักเรียนเตรียมทหาร
มีการแสดงแฟนซีดีลหรือควงปืนโชว์
น้องเขายืนดูกับข้า ถามถึงวิธีการควงปืน
ควงกันยังไงแบบไหน
ข้าก็ตอบไปเรื่อยๆ ทีนี้ถามมากไปหน่อยข้าเลยรำคาญ
เลยขอตัวน้องเขาออกมาหาเพื่อน
ที่กำลังเตรียมแข่งบอลกับเด็กเตรียมอุดม
พอช่วงเย็นมีงานเลี้ยง ตอ.- ตท.
ข้าโดนเรียกขึ้นไปเป็นพิธีกรคู่กับน้องเขา
ดูๆไปน้องเขาก็น่ารักดีเหมือนกัน
ตอนจบพวกเราร่วมร้องเพลง ของขวัญจากก้อนดิน
ต่อด้วยเพลงจักรดาวและปิ่ณหทัย
เพลงประจำของทั้งสองโรงเรียน และประเพณี
ประจำที่ต้องปฏิบัติต่อกันคือ
การแลกเข็มจักรดาวกับพระเกี้ยวให้กันและกัน
น้องดาวขอแลกกับข้า ข้าก็ถอดให้น้องเขา
ไม่รู้ทำไมเวลาที่อยู่กับน้องดาวเหมือนมีเจี๊ยบมาอยู่ใกล้ๆ
ข้ากับน้องเขาตัดสินใจศึกษานิสัยดูๆกันไปได้เดือนหนึ่ง
ข้าก็ขอเลิกว่ะ"
เต้ เล่าให้เพื่อนฟังได้แค่นั้นก็ถอนหายใจออกมา


"ข้าขอเดานะไอเต้ มึงมองเห็นน้องดาวน่ารักๆนั่น
เป็นตัวแทนของเจี๊ยบ แต่ยิ่งได้รู้จักมึงก็รู้ว่าน้องเขา
ไม่ใช่เจี๊ยบ เลยบอกเลิก ข้าเดาถูกไหมวะ?"

ป๊อปหันมาถามเพื่อนอย่างรู้ใจว่าเรื่องต้องลงเอยแบบนี้

"อืมมใช่"เต้พูดแล้วหลับตาลงอย่างช้าๆ


"เต้ ถ้านายคิดจะคบใครแล้วนำผู้หญิงคนนั้น
เป็นตัวแทนของเจี๊ยบ นายไม่มีทางมีความสุข
ในความรักได้หรอก เชื่อข้าเหอะ ข้าขอแนะนำ
ในฐานะเป็นเพื่อนกัน  เวลานายคบใคร
ห้ามนำคนที่เรากำลังคบไปเปรียบเทียบ
กับความรักครั้งอดีตนะเว้ย ไม่งั้น จะเจ็บทั้งคู่"
วินอยากให้เพื่อนเข้าใจและยอมรับความเป็นจริงได้สักที


"อืมม สงสัยชาตินี้ข้าคงหาคู่ไม่ได้หรอก"  

"ทำไมวะ"ป๊อปถามด้วยความสงสัยอีกใจหนึ่ง
กลัวว่าเพื่อนตัวเองจะเป็นเกย์   

เต้หันไปมองหน้าเพื่อนอย่างรู้ทันเลยรีบอธิบาย


"หลังจากที่กูบอกเลิกกับน้องดาว
เขาก็แช่งกูให้เป็นหมันไปตลอดชาติเลยไง"
เต้ทำหน้าเซ็งๆขณะพูด


หลังจากที่ได้ยิน เพื่อนทั้งสองถึงกับหัวเราะด้วยความสะใจ
ไม่คิดว่าจะมีคนมาแช่งเพื่อนตัวเองให้เป็นหมัน


"เออๆ มึงจะเป็นหมันจริงรึเปล่า ลองคบกับพี่พลอยดูดิ่
แล้วมึงรู้ชัวร์ 555"ป๊อปพูดพร้อมกับทำท่าประกอบให้เพื่อนดู  

"ที่รักมามะ มาให้พี่ทดลงว่าพี่เป็นหมันจริงรึเปล่า??? 555"

ทั้งวินกับเต้ หัวเราะออกมาพร้อมกันกับ
ท่าทางที่ป๊อปแสดงให้ดู 


"คืนนี้ไม่ต้องนอนกันดีกว่า มาโต้รุ่งกัน"
ทั้งสามคนผลัดกันเล่าประสบการณ์ที่ผ่านมา
ในหลายปีที่ไม่ค่อยได้เจอกันให้ฟังจนถึงเช้า