ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ที่ตรงนี้ยังมีฉัน...ในวันฟ้าใหม่

    ลำดับตอนที่ #7 : ข่มขืนและฆ่า

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 49


    อาจารย์ได้แบ่งทีม ชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง เมื่อจับฉลากกัน

    ฝ่ายชายได้เป็นฝ่ายจำเลย ฝ่ายหญิงได้เป็นฝ่ายโจทก์

    อีกหนึ่งเดือนจะรู้ผลแพ้ชนะ ป๊อปและเพื่อนต่างคิดหนัก

    เพราะคดีที่อาจารย์ให้โจทย์มาทำเป็นคดีดังลงข่าวหน้าหนึ่ง

    หลายสัปดาห์ สาเหตุจากคดีนี้มีลูกนักการเมืองท้องถิ่นเข้ามาพัวพัน 


    "ข่มขืนแล้วฆ่า ผู้ต้องสงสัยเป็นลูกชายของนักการเมืองท้องถิ่น

    กับพวกเพื่อนๆ ดังนั้นพ่อแม่ฝ่ายหญิงที่โดนข่มขื่นแล้วฆ่า

    จึงขอยื่นคำร้องต่อศาลให้ฝ่ายนั้นชดใช้ค่าเสียหาย

    พร้อมกับมาขอขมาศพลูกสาวตนเองโดยส่งคำฟ้องเป็นฝ่ายโจทก์  

    ส่วนพ่อแม่ของฝ่ายจำเลยเห็นว่าลูกชายไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีนี้

    อาจถูกใส่ร้ายจากคู่แข่งทางการเมืองของตน ได้ขอต่อสู้คดีนี้

    ยื่นคำฟ้องเป็นฝ่ายจำเลย  ศาลพิจารณามูลคดีแล้วจึงรับฟ้อง

    ทั้งสองฝ่าย"




    "ม๊า ไปก่อนนะ นัดไอ เต้ ไอวินไว้จะคุยเรื่องคดี คงกลับดึก

    หรือไม่ก็นอนที่บ้านไอ้เต้ ไม่ต้องเป็นห่วงนะม๊า"


    ป๊อปไม่รอฟังเสียงของม๊าที่บ่นต่อ เพราะรู้ว่าถ้ายังอยู่

    ม๊าได้พูดกับตนเองทั้งวันที่จีบหญิงไม่เก่งไม่เหมือนป๊า


    ป๊อปขับรถไปบ้านของเต้  บ้านเรือนไทยประยุกต์ผสมสมัยใหม่

    ยังสวยอยู่เหมือนเดิม ครึ่งปีแล้วนะที่ไม่ได้มา


    "ไอ้เต้  ไอ้วิน !!!" ป๊อปตะโกนร้องออกมาก่อนโผเข้าไปกอดเพื่อน

    อย่างดีใจที่ไม่ได้เจอมาครึ่งปี เพราะต่างคนต่างเรียน

    เวลาว่างไม่ค่อยตรงกัน จะมาเจอพร้อมกันคือวันที่ 14 กันยายน

    ของทุกปี พวกเราจะมาเคารพศพของเจี๊ยบกัน

    ทุกปีเต้จะมาพร้อมกับดอกกุหลาบขาวช่อใหญ่และทุกครั้ง

    ที่พวกเราเห็นคือ น้ำตาของมันที่ไหลออกมา


    "เฮ่ย! ป๊อป เป็นไงบ้างวะ เรื่องจุ๊ขบแจงคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว"

    เต้ถามเพื่อนหลังจากได้สติ


    "ไม่ถึงไหนว่ะ แต่เร็วๆนี้คงมีข่าวดี ว่าแต่ไอ้เต้

    ใจคอมึงจะให้สุดหล่ออย่างกูยืนอยู่หน้าบ้านรึไงห๊ะมึงนี่"

    ป๊อปส่ายหัวเล็กน้อยแต่ไม่จริงจังอะไร


    "พ่อครับแม่ครับสวัสดีครับ" ป๊อปยกมือไหว้ท่านทั้งสองก่อน
    ไปคุยกับเพื่อนที่สวนหลังบ้าน


    "ไม่ได้มานาน สวนที่นี่ยังสวยและน่านั่งอยู่เหมือนเดิมเลยนะเพื่อน"


    "อืม..แม่เขาชอบแต่งสวนน่ะ อีกอย่าง แม่เคยบอกว่า

    เจี๊ยบเขาชอบบรรยากาศสวนที่นี่มาก ข้าเลยให้คนมาแต่งสวน
    ให้สวยขึ้นมากกว่าเดิมน่ะ"เต้บอกเพื่อนด้วยเสียงปกติ

    แต่เพื่อนทั้งสองกลับทำสีหน้าไม่ถูกเพราะไม่รู้ว่าเต้คิดอะไรอยู่

    "อืมม ป๊อป มึงให้กูมาบ้านไอ้เต้บอกว่ามีเรื่องให้ช่วยอะไรวะ"
    วินรีบเปลี่ยนเรื่องทันที


    "ก็ไม่มีอะไรมากหรอกว่ะ แต่คดีนี้สำคัญต่อชีวิตข้ามากเลย

    ก็ว่าได้นะ เพราะข้ามีจุ๊บแจงเป็นเดิมพัน"

    ป๊อปได้เล่าเรื่องต่างๆให้เพื่อนฟังจนหมดสิ้นพร้อมกับสรุปว่า

    "พวกมึงต้องช่วยกูนะเว้ย ตอนนี้กูให้เพื่อนในกลุ่มไปสืบพยาน

    ในที่เกิดเหตุ ส่วนพวกมึงมาช่วยคิดทีสิ คดีนี้ถูกตัดสินไปแล้วว่า

    จำเลยมีความผิด แต่ตอนที่ข้าไปค้นเอกสารเกี่ยวกับคดีนี้

    ที่ห้องสมุด  อ่านทั้งคำพิพากษาจากศาลอุทธรณ์

    และประมวลลำดับเหตุการณ์ต่างๆรู้สึกไม่ชอบมาพากลว่ะ"   

    "ยังไง" วินกับเต้ถามออกมาพร้อมกับด้วยความงุนงง


    "ไม่รู้ว่ะ แต่ข้ารู้สึกว่ามันไม่ใช่นิสัยของผู้ต้องหา

    ที่จะยอมรับว่าตนเองกระทำผิดได้ง่ายขนาดนี้

    ที่สำคัญเป็นถึงลูกนักการเมืองท้องถิ่น พวกมึงคิดดูว่า

    ปกติคดีแบบนี้จะจบลงยังไง? ส่วนใหญ่ ไม่มีใครติดคุก

    ยอมความกัน และที่สำคัญ ข้าไปค้นประวัติมาดู

    นักการเมืองท้องถิ่นคนนี้เป็นลูกน้องของนักการเมืองใหญ่

    ระดับประเทศคนหนึ่งที่ทาง DSI (กรมสอบสวนคดีพิเศษ)

    กำลังสืบอยู่ว่ามีการพัวพันการค้ายาเสพติดจริงหรือไม่??"
     
    ป๊อปเงียบไปนิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อว่า
     

    "เต้ ที่ข้าพูดมาทั้งหมด คิดว่ามึงพอจะรู้แล้วนะว่า

    คนที่พูดมาหมายถึงใคร ประเด็นสำคัญคือ

    ลูกนักการเมืองท้องถิ่นคนนี้ชื่อเล่นชื่อ ปิ๊ก ส่วนชื่อจริงคือ

    นัทธพงษ์ เนืองนิมมาน  มีแฟนคบกันมานาน2ปีแล้ว

    เป็นไปได้เหรอที่ต้องไปข่มขืนหญิงสาวคนอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาตน????"

    ป๊อปหันไปถามเต้ ที่ตอนนี้กำลังทำหน้าเครียด

    กับสิ่งที่เพื่อนประมวลผลไล่ลำดับเหตุการณ์ให้ฟัง

    เพราะคนที่เพื่อนถาม คือพ่อของคนที่ข่มขืนคนที่ตนเองรักมากที่สุด


    ป๊อปเห็นหน้าเต้ก็พอจะเดาออกว่าเพื่อนรู้สึกยังไง

    แต่จำป็นต้องพูดออกไปเพราะมันมีเงื่อนงำให้น่าสงสัย

    อยู่หลายข้อและอีกอย่างที่ให้เต้พอจะช่วยตนได้คือ  

    "พวกมึงจำพี่พลอยได้ไหมวะ คนที่สารภาพรักกับมึงน่ะเต้

    พี่ที่สวยๆดาวโรงเรียน" 

    "อืม จำได้ ทำไมวะ?" เต้ถามเพื่อนด้วยความงง

    เพราะมันไม่น่าจะมาเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องที่พูดอยู่เมื่อครู่  

    "ไอ้ป๊อป มึงนี่เปลี่ยนเรื่องเร็วฉิบเลย
    เนี่ย มึงเห็นหน้าไอ้เต้กับข้าไหม ว่ากำลังอยู่ช่วงกระบืองง"
    วินย้อนถามป๊อปด้วยอาการงงๆไม่แพ้กัน  


    "555 เออน่า พวกแกทั้งสองต้องงงมากกว่านี้แน่
    กับเรื่องที่ข้ากำลังจะบอก"


    ป๊อปขำกับท่าทีของเพื่อนทั้งสองซึ่งนึกไว้อยู่เหมือนกันว่า
    จ้องเจอแบบนี้

    "พี่พลอยเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยตรงเลยล่ะ

    นักการเมืองใหญ่ มีลูกอยู่สองคน ชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง

    ลูกชายมันชื่อ นิค ลูกสาวมันชื่อ พลอย

    คือคนที่มาชอบเอ็งไง เป็นพี่สาวของนายนิค

    ที่นี้พวกมึงเก็ทกันได้รึยังล่ะ???"

    ป๊อปถามเพื่อนตนเองอย่างภูมิใจกับข้อมูลที่ได้รับมา 

    "แล้วมึงรู้มาจากไหนวะ??"วินถามด้วยความข้องใจ

    กับสิ่งที่เพื่อนรู้มา เพราะพี่พลอยจบจากโรงเรียนไปนานแล้ว

    ถึงจะรู้ข่าวของพี่เขาบ้างก็ไม่มากมายนัก

    และไม่มีใครเคยพูดถึงพี่พลอย วันนี้เพื่อนกับมาพูดถึง

    รู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×