Reborn Fantasy Fic

ลำดับตอนที่ #3 : ล่าสมบัติ 2 - ลายเเทง

          หลังจากที่รีบอร์นรีบตัดบทเเล้วเข้ามาในบ้าน สึนะก็รีบจัดเเจง เข็นเเอร์ไบค์ของ ตัวเอง โกคุเดระ เเละของฮิบาริ(เนื่องมาจาก น้ำมันเเพง เลยต้องเปลี่ยนมาเป็นเเก็สโซฮอร์ เอ้ยคนละเรื่องเเล้วนั่น)


          รีบอร์นบอกให้เบียงกี้ใส่เเว่นตา เเล้วให้ฮิบาริพาโกคุเดระไปที่ห้องนอนของสึนะ


          "หม่าม้า คุณเเรมโบ้กลับมาเเล้ว คุณเเรมโบ้หิวข้าว" เเรมโบ้บ่น


          "เเรมโบ้ใช้ไม่ได้ เเค่นี้ก็บ่นเป็นยายเเก่" อี้ผิงว่าเเรมโบ้


          "ก็คนมันหิวนี่" เเรมโบ้ประท้วง


          "เเรมโบ้ อี้ผิง" ฟูตะเดินเข้ามาหา


          "ฟูตะ" เเรมโบ้กับอี้ผิงดีใจที่ได้เจอฟูตะ เเต่ว่า "ฟูตะตัวเล็กลงนะเนี่ย" (เเรมโบ้ ถ้าฟูตะตัวเล็กตัวคุณก็โคตรเล็กเลยน่ะครับ)


          "จะบ้าหรอ ฉันก็ยังตัวเท่าเดิมน่ะเเหละนายน่ะสิ ตัวให้ขึ้น" เเละเเล้วก็ทะเลอะกัน


          "เอาเถอะน่าทั้ง 2 คน อย่าทะเลอะกันสิ เออใช่กินข้าวได้เเล้วนะเเล้วก็อี้ผิงจังช่วยไปเรียกให้ทุกคนมากินข้าวได้เเล้ว นะจ๊ะ"


          "ถ้างั้นเดี๋ยวหนูไปเรียกเองก็ได้ค่ะ" เบียงกี้อาสาไปเเทน (เอ่อ เบียงกี้ คุณก็โตขนาดนี้ยังเเทนตัวเองด้วยคำว่าหนูอีกหรอ/Poison Cooking/ จ๊าก) 


          "เเล้วก็ช่วยถามเด็กผู้ชายที่ใส่ชุดนักเรียนคนนั้นว่าจะทานข้าวด้วยรึเปล่านะจ๊ะ" นานะพูดเเล้วเบียงกี้ก็เดินไปที่ห้องของสึนะ


          "รีบอร์นไปกินข้าวกันเถอะนะ สึนะไปกินข้าวได้เเล้ว ส่วนฮายาโตะกับฮิบาริเคียวยะ จะกินข้าวที่นี่เลยรึเปล่า" (เบียงกี้ พูดดีเเต่กับรีบอร์นส่วนคนอื่นพูดซะมะนาวไม่มีน้ำเลย)


          "หึ ฉันน่ะไม่ชอบเป็นหนี้บุญคุณใครหรอนะ โดยเฉพาะกับเจ้าหนู" ฮิบาริพูดอย่างไม่ไยดี /ความจริงก็อยากจะอยู่ต่ออีกสักพักก็เถอะนะ/


          "หนอยเเน่ะ ฮิบาริ ฉันชักจะหมั่นไส้เเก ซะเเล้วสิ" เบียงกี้เรื่อมจะหมั่นไส้ฮิบาริ เเล้วก็ "ตายซะฮิบาริ Poison Cooking พิษพันหมื่นลี้" 


          "เฮ้ยเดี๋ยวก่อน เบียงกี้ ใจเย็นก่อนนะ คุณฮิบาริก็ด้วย โกคุเดระคุง ช่วยกันห้ามหน่อยสิ รีบอร์นด้วย" สึนะรีบห้าม เเต่รู้สึกว่ามันจะสายไปหน่อย เพราะพิษมันเริ่มจะไหลไปตามพื้นเเล้ว


          "หนอยต้องหยุดอาเจ๊สินะ ถ้างั้นก็..."


          "เฮ้ยไม่ได้นะ โกคุเดระคุงเดี๋ยวห้องก็เละหมดหรอก"


          เเต่ทำไมก็ไม่รู้ เบียงกี้ ก็หยุดหลั่งพิษ สงสัยกลัวรีบอร์นโดนลูกหลงเเหงๆเลย


          เเล้วพิษที่ออกมาก็สลายไปทำให้ พื้น เป็นรอย ทำให้เห็น ด้านในของพื้น ก็มีกระดาษอะไรก็ไม่รู้อยู่ รู้สึกว่าจะเก่ามากเเหงเลย เเถมฝุ่นเกาะอีกต่างหาก สึนะหยิบขึ้นมาเเล้วลองดู ก็งงนิดหน่อย เพราะคนเขียนไม่ใช่คนญี่ปุ่นนี่นา (อย่าถามนะครับ ว่าทำไมคนเขียนรู้น่ะ)


          "ไหนเอามาดูสิสึนะ" รีบอร์น รีบเอามาดูเพราะรู้อยู่เเล้วว่าลูกศิษย์ตัวเองมองไม่รู้เรื่องอยู่เเล้ว


          "นี่มันอะไรหรอรีบอร์น" สึนะถามด้วยความสงสัย


          "นั้นสิครับคุณรีบอร์นบอกหน่อยสิครับ"


          "หึๆๆ น่าสนใจดีนี่ นี่มันคือ ลายเเทงหาสมบัตินี่นา"


          "สมบัติหรอ" สึนะ โกคุเดระ เเละเบียงกี้ ร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกัน


          "ใช่ สมบัติไงหล่ะ" (เออ รู้น่าว่าสมบัติไม่ต้องย้ำหรอก)


          "ฉันลงไปกินข้าวก่อนนะ เห็นพวกนายเเล้วเซ็ง" คนที่บอกว่า"ไม่ชอบเป็นหนี้บุญคุณกับใคร เเต่ไหงหน้าตั้งไปกินข้าวก่อนหล่ะเนี่ย


          "เฮ้ยลืมกินข้าวได้ไงเนี่ย" คนเฉิ่มสุดคิดอะไรไม่ค่อยสร้างสรรค์ พูดขึ้น (เเล้วทำไมไม่ไปกินข้าวเล่า)


         "รุ่นที่ 10 ไปกินข้าวกันเถอะครับ" มือขวาตัวดีพูด พร้อมทั้งเดินตามคนอื่นลงไปกินข้าว


          "เฮ้ยกินด้วยสิ รอด้วย" สึนะวิ่งไปเเล้วตกบันไดอีก (เเล้ว เเบบนี้จะรอดไหมเนี่ยครับ)


************************************************************************************************************************TBC

เฮ้ย เสร็จไป 2 ตอนเเล้ว อ่านเเล้วเป็นยังไงบ้างหล่ะครับ ถ้าดี ก็ช่วยโพสท์ ไม่ดี ก็ช่วยโพสท์ สรุป เป็นยังไงก็โพสท์นะครับ