ระบบอาชีพสร้างรัก

ระบบอาชีพสร้างรัก

[สวัสดีครับโฮสต์ ผมเป็นระบบที่มาจากการสร้างของผู้ที่อยู่เบื้องบน ผมมีชื่อว่า ระบบอาชีพ หรือระบบ001 ซึ่งผมเป็นระบบรุ่นแรกที่ถูกผลิตขึ้นมาและมีลักษณะเหมาะสมกับโฮสต์อย่างมากแน่นอนครับ ขอฝากตัวด้วยนะครับ]

“เอ่อ..มันเกิดดอะไรขึ้นงั้นเหรอผมจำได้ว่าผมกำลังให้ปลาทูกับแมวจรจัดอยู่ แล้วจู่ๆ ก็มีสุนัขพันธ์พิทบูวิ่งกระโจนเข้ามากัดผม แล้วหลังจากนั้นสติผมก็ดับลง งั้น..ก็หมายความว่าผมตายแล้วสินะ เฮ้อ…ชีวิตคนเรานี่สั้นจังเลยเนอะ เพิ่งอยู่มาได้แค่ 23 ปีเอง เรียนก็ยังเรียนไม่จบ แต่ก็ดีละนะไม่ต้องลำบากหาเงินส่งตัวเองเรียนอีก แต่เดี๋ยวนะ! ระบบอาชีพงั้นเหรอ! งั้นก็ต้องทำงานอีกน่ะสิ”

[ใช่แล้วครับโฮสต์ ระบบอาชีพสร้างรักมีหน้าที่ทำให้โฮสต์รู้จักทุกอาชีพที่มีและเรียนรู้เรื่องความรักที่โฮสต์แห้งเหี่ยวไปด้วย]

“ไม่นะระบบบบ ทำไมนายไม่เป็นระบบแบบอื่นกัน”

[ระบบต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่เป็นระบบแบบอื่นไม่ได้แต่ระบบก็สามารถอัพเดต เพิ่มความสามารถอื่นๆเข้ามาได้ด้วยนะครับ]

“งั้นเหรอ ไม่เป็นไรขอโทษด้วยนะระบบ ว่าแต่นายมีห้องพักให้เหมือนในนิยายที่ฉันเคยอ่านไหม”

[มีครับโฮสต์ โฮสต์ต้องการเข้าห้องพักงั้นเหรอครับ]

“อืม ใช่”

ตอนนี้ผมมาอยู่ที่ห้องสี่เหลี่ยมสีขาวห้องหนึ่งที่มีขนาดไม่แคบเกินไปและไม่ใหญ่เกินไป มีเตียงนอนแบบง่ายๆ อยู่ 1 หลัง กับโซฟาสีฟ้าพาสเทล และตู้เสื้อผ้าสีน้ำตาลเล็ก ๆ อีก 1 หลัง

“นี่ระบบการทำงานมันเป็นยังไงงั้นเหรอ” ผมถามระบบแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียง

ตุ๊บ!

[เกี่ยวกับการทำงานของระบบก็คือ ระบบจะนำโฮสต์เข้าไปอยู่ในตัวคนที่มีอาชีพนั้น ๆ และโฮสต์ต้องทำอาชีพนั้น ๆ แล้วหาแฟนให้ได้ครับ]

“ก็ง่ายดีนี่นา”

[ครับ ง่ายๆ พอทำภารกิจในโลกนั้น ๆ สำเร็จโฮสต์จะได้รับแต้มคะแนนสะสม แต้มคะแนนสะสมสามารถนำมาซื้อของเพื่อช่วยทำภารกิจ ซื้อของตกแต่งห้องและขยายห้องให้ใหญ่ขึ้นหรืออัพเดตให้เป็นบ้านก็ได้ครับ อ้ออีกอย่างสามารถซื้อของที่จำเป็นที่จะมีในโลกนั้น ๆ ได้ด้วยนะครับ]

“โอเค ฉันเข้าใจแล้วแหละ”

[โฮสต์พร้อมที่จะทำภารกิจหรือยังครับ]

“พร้อมแล้วล่ะมั้ง ว่าแต่ระบบนายมีร่างสถิตมั้ย”

[ระบบสามารถมีได้ แค่โฮสต์คิดภาพที่อยากให้ระบบเป็น]

“อืมมมม” ผมหลับตานึกถึงลูกเสือขาวตัวน้อยที่มีปีกสีขาวน้อย ๆ อยู่บนหลังที่ฟูนิ่มไปด้วยขนสีขาว

[ไงครับโฮสต์ โฮสต์คิดรูปร่างของผมออกมาได้ดีมากเลยนะครับ]

ผมมองเจ้าระบบเสือขาวตัวน้อย ๆ ที่กระพือปีกบินรอบ ๆ ตัวของผม ฮืออ น่ารักก ผมคว้าหมับเข้าที่ระบบแล้จับมาฟัดอย่างมันเขี้ยว

[ง่า โฮสต์ผมจั๊กจี้ เมี้ยวววว] เอ่อ...เสือขาวร้องเหมือนแมวงั้นเหรอเนี่ย แต่ช่างเถอะ งือน่าร้ากกก

อ๊ะ! ผมลืมบอกชื่อไปเลยผมชื่อ เมเปิ้ลล่ะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องรองของรองมิใช่เรื่องหลัก จะเข้ามาอัพเฉพาะคิดเรื่องหลักไม่ออกเนื่องจากแนวนี้ไม่ได้ใช้ความคิดเยอะเท่าไหร่(?) แต่ก็จะพยายามมาอัพก็แล้วกัน ไม่มีความแน่นอนในการอัพ อย่ามาบอกว่าไรท์หายล่ะเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องรองไม่ใช่เรื่องหลัก ขอฝากน้องระบบกับน้องเมเปิ้ลด้วยน้า

รักจ้า

‘ใจม่วง’