คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Obscure ปิดบัง.. ตอนที่1
โอย ไม่ไหวละครับ ตอนนี้ผมปวดขี้มากเลย ขอบอก ห้องน้ำอยู่ไหนฟ่ะ ผมหันซ้ายหันขวาก่อนจะเจอคนหน้าแก่ๆคนนึงยืนอยู่ "เอ่อ... ขอโทษนะครับ คือผม ห้องน้ำอยู่ไหนอะครับ " "หื้ม" เอาแล้วไง ไอ้หน้าฝรั่งนี้ฟังไม่รู้เรื่องเฉยเลย คนปวดขี้นะเฟ้ย "เอ่อ ปวดขี้เว้ย ห้องน้ำอยู่ไหน พลีสบอกข่อย" "ห้ะ ฮ่าๆ ห้องน้ำตรงไปเลี้ยวซ้ายไปเรื่อยๆนะครับ" "เห้ย.. " โยเอ้ย บอกใครก็ไม่รู้ว่าปวดขรี้ ขายหน้าตลอดเลยตู
ผมเร่งความเร็วของฝีเท้าตรงไปเลี้ยวซ้ายไปเรื่อยๆเหมือนที่ไอ้หน้าฝรั่งแต่พูดเกาหลีได้บอก "อยู่ไหนฟะห้องน้ำ!!เอ.. นั่นไง" หนึ่งชั่วโมงได้แล้วมั้งตอนนี้
-.- "อ่าห์ สุดแล้วสินะ ขี้สุดแล้วสินะ อุว๊ะ !!" ผมเดินออกมาล้างมือที่อ่างก่อนจะดึงทิชชูมาหมดม้วนเอามาซับมือซับหน้าก่อนจะเดินหล่อออกไป " ดิ่ง ดิ่ง ดิ่ง " หือ ใครโทรมาหว่าาา
“ดูจุน"
อ่อย โทรมาทำไมฟะ
"ฮัลโหล"
"ฮัลโหล อยู่ไหนฟะ"
"เอ่อ.. อยู่ที่สวนสนุกอ่ะครับมีอะไร"
ระหว่างที่คุยกับดูจวนรุ่นพี่รหัสที่หน้าแก่ก่อนวัยอันควรก็ดันไปชนกับใครเข้าก็ไม่รู้
"โอ๊ย!" ผมอุทานออกมา
"แอมซอรี่ๆ"
"เหอๆ " ผมหัวเราะจางๆก่อนจะยันตัวลุกขึ้นมายืนอีกครั้งนึง
อุ๊ต๊ะ! "เฮ้ นายนี่ เมื่อกี้ มัน .. "
"เอ่อ.. ทำธุระเสร็จแล้วหรอครับ "
"หือ" ผมทำหน้ามึนงงก่อนจะมองหน้าคนตรงหน้าเพื่อแสดงความมึนงง
"ก็อึไงหละ" คนตรงหน้าก้มลงมากระซิบผมเบาๆ หน้าผมตอนนี้ขึ้นสี
‘โอยยยยย ทั้งอายทั้งเขินอร๊ากกกกกกกกกก’
ก่อนจะมือไปก่อนคิด
"โอ้ย" ตบด้วยฝ่ามือเข้าให้คร้าบ
"อุ๊ต๊ะ เผ่นดีกว่า โฮ้ะ" วิ่งสิโยวิ่ง วิ่งสิ
"เห้ยคุณครับ "
“ เชี้ยยย ตามมาด้วย”
"คุณลืมโทรศัพท์นะ คุณ คุณ เฮ้ยยยยย คุณณณณณ!! ไอ้เตี้ย!!"
‘เตี้ย..?’
"......"
"ห้าห้า มาสักที คุณลืมโทรศัพท์น่ะครับ"
"เห้ย ต่อยกันปะ นายว่าใครเตี้ยว่ะ"
‘หมอนี้นี้มันกวนส้นเท้าจริงๆ’
DONGWOON PART
"หืม?? เจอกันไม่กี่ครั้งก็จะต่อยเลยนะครับพ่อคุณ"
"ก็นายว่าชั้นเตี้ยหนิ" หึ้ยหมั่นไส้
"ก็เตี้ยจริงนี้หว่า" ผมพึมพำก่อนที่จะยื่นโทรศัพท์ให้ไอ้เตี้ย
"โห นายขโมยโทรศัพท์ชั้นด้วยหรอ ห้ะ! หน้าตาก็ดีทำไมเป็นแบบนี้ฉันบอกตรงๆว่าเสียใจ" ไอ้เตี้ยนี้อยู่ๆก็ร้องเพลงขึ้นมา
"นี่บ้ารึเปล่าเนี่ยคิดเองเออเองตลอดเลยคนหล่อเซ็ง" ผมยื่นเถียงกับเจ้าเตี้ยนี่หลายนาทีก่อนจะเห็นมันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรหาใครสักคน
"ฮัลโหลฮยองขอโทษนะที่ไปช้าอ่ะ ไว้นัดกันวันหลังนะผมเคลียร์ก่อน"
"เคลียร์เรื่องอะไร เรื่องใหญ่ถึงกับผิดนัดชั้นรึไง ชั้นเป็นพี่รหัสนายนะ"
"งั้นฮยองก็มาเคลียร์ให้ผมสิ้ จะได้จบๆเรื่องเลย"
"อยู่ไหนหละ" "อยู่สวนสนุกไง" เยส! ไอ้หน้าฝรั่งแกตายแน่ หึหึ
" ตุ้ด ตุ้ด ตุ้ด" สิ้นสุดการสนทนา "
“ไงคุยเสร็จแล้วใช่มั้ย? "
" นายตายแน่แบร่"
"อะไรวะ"
"ก็นะ"
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!
"ฮัลโหลโยซอบอา"
“ลุงไม่ต้องมาละ”
“ห้ะ อะไรอีกหละ ชั้นมาถึงแล้วนะ”
“อืม ผมเคลียร์เสร็จละ”
“แล้วนายอยู่ไหนอะ ”
“อยู่คอนโดลุงอะ ซื้อขนม มาด้วยนะ ไม่มีอะไรกินเลย”
“เออๆ อะไรของมันฟะ” ร่างสูงพูดเสร็จก่อนจะขับรถไปยังคอนโด
“อะไรครับ ?”
“ชั้นให้นายเลือกนะ ขอโทษชั้นซะที่ว่าชั้นเตี้ยอะ หรือถ้าไม่ นายก็เตรียมตัวตายได้เลยขอบอก”
“โหย ขอโทษเนี่ยนะ ฝันเถอะ - -”
“ขอโทษดิเว้ยไม่งั้นชั้นแจ้งตำรวจจริงด้วย”
“ข้อหาอะไรไม่ทราบคร้าบ”
“มีละกัน ให้เวลาสามวิ” ร่างเล็กหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะกดเบอร์เป็นเชิงขู่ให้ร่างสูงกลัว
“นายจะทำอะไร”
“จะโทรหาใครสักคน ทำไม มีปัญหารึไง” โด่เอ้ย ขอโทษดิวะ
“เอามานี่” ร่างสูงใช้โอกาสที่ร่างเล็กกำลังเมื่อไม่กี่วิ ดึงโทรศัพท์มา
“เห้ย เอามานะเว้ย”
“หึ้ย อย่ายุ่ง” …. ยุนดูจุน..... !
“นายเอาเบอร์นี่มาจากไหนน่ะ” หมอนี่เป็นใครกันนะ .. ทำไมถึง...
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายหละ”
“ผมถามว่าคุณเอาเบอร์นี้มาจากไหนครับ”
ทำไมต้องทำหน้าเครียดๆด้วยอะ .. “ขอโทษชั้นดิ แล้วจะบอก”
“ผมขอโทษครับ” ทำไมถึงยอมหละ
“พี่รหัสชั้นเองอะ ว่าแต่ทำไมนายต้องทำหน้าแบบหนักใจเครียดด้วยอะ”
“ก็เพราะว่าเขาเป็น.. ”
“เป็น ...” ร่างจ้องอย่างรอคำตอบ ..
“ไม่บอกดีกว่า ฮ่าๆ”
“โกง!”
“ผมไปดีกว่า หวังว่าเราจะเจอกันอีกนะครับ ” ร่างสูงโบกมือให้ก่อนจะหันหลังกลับไป
พี่รหัสงั้นเหรอ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนแรกมาแล้ววววววววว ><
มาแบบงงๆไปแบบงงๆ 555
ขอบคุณรีดเดอร์ที่เข้ามาอ่านนะค่ะ >[++++]<
ความคิดเห็น