Miracle Earth พิภพปาฏิหาริย์ : ปฐมบทแห่งราชันย์

ลำดับตอนที่ #210 : สามวรยุทธ์

ในเมื่ออีกฝ่ายคิดจะใช้ภาพลวงตาให้เป็นประโยชน์ เขาก็ขอเลือกที่จะแกทับด้วยจำนวนกันซึ่งๆหน้าให้มันรู้แล้วรู้รอด วิชาลำนำจันทราของโนอาห์ในตอนนี้รุดหน้าขึ้นกว่าตอนที่คิดค้นมากนัก หลังจากผ่านเรื่องราวพิสดารมาร้อยแปดพันประการ ต่อให้ความเยี่ยมยอดยังไม่อาจทัดเทียมได้กับสองยอดวิชาก่อนหน้าซึ่งก็คือฝ่ามือนวดาราและท่าเท้าล่องนภา แต่มันก็เป็นวิชาที่แสดงให้เห็นว่าเวทมนตร์และวรยุทธ์สามารถหล่อมหลอมเป็นหนึ่งเดียวกันได้

โดยทั่วไปศาสตราเวทก็ต้องสร้างขึ้นจากพลังเวทหรือมานา ต่อให้จะมีเทคนิควิปริตแปลกประหลาดเพียงไหนก็บิดพลิ้วหลักพื้นฐานที่ว่ามานี้ไม่ได้ แต่ลมปราณมหาเมฆาของโนอาห์กลับทำให้โลกทัศน์ที่ว่าเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เรียกได้ว่าที่ผ่านมาโนอาห์ใช้พลังวัตรเป็นแกนหลักในการร่ายเวทมากกว่าพลังเวทเสียด้วยซ้ำ

พอมีกระบี่ปราณเวทเพิ่มเข้ามานับร้อยเล่ม ต่อให้ห้องโถงแห่งนี้จะมีขนาดใหญ่เพียงไหนก็ดูแคบไปถนัดตา แต่การที่โนอาห์มีพร็อบเพิ่มเติมถึงขนาดนั้นก็ไม่อาจทำให้รังสีสังหารของจิ้งจอกเก้าหางลดลงเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันพลังเวทของมันยิ่งเพิ่มพูนพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับรู้ดีว่ามนุษย์ที่ยืนอยู่ตรงหน้ามันมีอะไรบางอย่างที่ไม่เหมือนจอมเวททั่วไป

หรือถ้าพูดให้ถูก...มันไม่เคยเจอมนุษย์แบบโนอาห์มาก่อน!

ฝ่ามือนวดารา ฝ่ามือที่ห้า ดาราเคลื่อนวิถี

โนอาห์ซัดหนึ่งฝ่ามือด้วยกระบวนท่าดาราเคลื่อนวิถี ชักนำกระบี่เวทเกือบครึ่งให้พุ่งยังจุดที่จิ้งจอกเก้าหางยืนอยู่ ทั้งพลังและความเร็วล้วนสูงส่งเหนือสามัญ ยามปกติดาราเคลื่อนวิถีก็เป็นกระบวนท่าทรงอานุภาพที่ครั้งหนึ่งโนอาห์เคยนำมาต้านมังกรค้ำฟ้าดินของหลี่เจิ้งหมินมาแล้ว ยิ่งในตอนนี้มีกระบี่ปราณเวทเกือบครึ่งร้อยคอยเกื้อหนุน พลังทำลายล้างจึงถูกยกระดับไปรางกับเป็นคนละขั้นจากที่แล้วๆมา

อย่างไรก็ตามจิ้งจอกเก้าหางโดยธรรมชาติไม่ใช่สัตว์อสูรที่จะต่อสู้กันซึ่งๆหน้า หลักฐานที่ชัดเจนที่สุดคือเวทสายมายาที่เผ่าพันธ์นี้เชี่ยวชาญมากที่สุด และในตอนนี้หนึ่งในผู้ถือครองเวทมนตร์มายาอันดับต้นๆของอิซซูมีลได้ประกาศศักดาออกมาอีกครั้ง

        ร่างของจิ้งจอกเก้าหางพลันพร่ามัวเหมือนหมอกควัน ทำให้การโจมตีของโนอาห์ไม่ได้อะไรนอกจากอากาศธาตุ และนั่นหมายความว่าตัวจิ้งจอกเก้าหางหาได้ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ ในจุดนี้กระทั่งโนอาห์เองยังลอบชมเชยในใจ ขนาดตัวเขาที่อาศัยสัญชาติญาณอย่างเดียวยังมองไม่ออกว่าสิ่งที่เห็นเบื้องหน้าคือความจริงหรือภาพลวง สมแล้วที่ครั้งหนึ่งเผ่าพันธ์ปิศาจจิ้งจอกเคยสลักชื่อไว้อย่างเกรียงไกรในสมัยอดีตกาล

ทว่านั่นก็เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นสำหรับสิ่งที่โนอาห์ตั้งใจเอาไว้เท่านั้น...

ในทีแรกโนอาห์ใช้ไปเพียงหนึ่งกระบวนท่า ตัดภาพสลับมาตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นฝ่ามือนวดาราหรือท่าเท้าล่องนภาล้วนถูกนำออกมาใช้จนหมดสิ้น กระบี่ปราณเวทเองก็เคลื่อนไหวไปตามการเคลื่อนไหวของโนอาห์ ทั้งลึกล้ำสุดหยั่งและพิศดารเหนือคาดเดา มองเผินๆเหมือนชายหนุ่มกำลังรำมวยมั่ว แต่แท้ที่จริงกลับเป็นการปิดพื้นที่การเคลื่อนไหวของจิ้งจอกเก้าหางโดยไม่ให้ห้องโถงแห่งนี้มีพื้นที่ว่างแม้เพียงองค์คุลีเดียว

ที่เหนือล้ำไปกว่านั้นคือทุกการเคลื่อนไหวล้วนไร้ซึ่งคำว่าเปล่าประโยชน์ ขยับเท้าซ้ายเมฆาพัวพันต่อด้วยฝ่ามือข้างขวาที่ซัดออกด้วยดาราสะบัดหาง ในขณะที่เท้าขวาเองก็เคลื่อนที่ด้วยดาราทอแสงเพื่อรักษาระยะให้ตนเอง นอกจากนั้นยังอาศัยมือขวาพลิกฝ่ามือเป็นกระบวนท่าฟ้าดินกลับตาลปัตร ทุกกระบวนท่าร้อยเรียงได้อย่างลื่นไหลยิ่งกว่าบทกวีมีชื่อหรือบทเพลงแห่งยุคสมัย ราวกับว่าตอนนี้โนอาห์ได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติยังไงยังงั้น

อย่างไรก็ตามไม่ได้มีแต่โนอาห์ที่เยี่ยมยอด จิ้งจอกเก้าหางเองก็ยอดเยี่ยมเช่นเดียวกัน แม้พื้นที่ในการเคลื่อนไหวจะถูกบีบรวมทั้งสัญชาติญาณของมันส่งเสียงร่ำเตือนในใจว่ากระบี่พวกนี้อย่าได้ริอาจไปสัมผัสโดยเด็ดขาด จิ้งจอกเก้าหางก็สมกับเป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์ที่สามารถสั่นสะเทือนโลกได้ทั้งใบ ขนาดโนอาห์ปิดบังช่องว่างทั่วทุกมุมในห้องโถงไปแล้ว แต่ตัวจิ้งจอกเก้าหางเองก็ยังไม่ได้รับบาดแผลเลยซักแผลเดียว

ขนาดตัวที่ใหญ่โตดูเหมือนจะไม่เป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหวของมันเลยแม้แต่น้อย และเมื่อผสานเข้ากับเวทมนตร์สายมายาที่เป็นหนึ่งในเผ่าพันธ์ ทำให้ทุกการโจมตีของโนอาห์ไม่อาจทำอะไรจิ้งจอกเก้าหางได้เหมือนกัน แต่ว่านั่นก็เป็นเพียงสถานการณ์ในตอนนี้เท่านั้น

เพราะจิ้งจอกเก้าหางเริ่มสัมผัสถึงความผิดปกติบางอย่างได้แล้ว...

ไม่ว่ามันจะพยายามเข้าใกล้มนุษย์คนนั้นมากแค่ไหน ความพยายามที่ว่าล้วนเปล่าประโยชน์ ราวกับว่าระยะห่างที่ขวางกั้นมันกับโนอาห์ไว้นั้นกว้างไกลไร้ที่สิ้นสุด ความรู้สึกนี้ละม้ายคล้ายคลึงกับภาพลวงตาที่ตัวมันถนัดยิ่งนัก หากแต่ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนถูกรังสรรค์ออกมาโดยชายที่ไม่เคยเรียนรู้เวทมนตร์แขนงนี้เลยแม้แต่นิดเดียว

ความรู้สึกเช่นนี้ไม่เหมือนการถูกดูหมิ่น แต่ใกล้เคียงกับการถูกท้าทาย จิ้งจอกเก้าหางคำรามก้องเปลวไฟสีม่วงลุกโหมจนแผดเผากระบี่ปราณเวทที่อยู่ใกล้ๆมันกลายเป็นจุลไม่เหลือแม้แต่เศษซาก ทำให้ภาพในห้องเริ่มชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆเพราะไร้สิ่งบดบังอย่างกระบี่เวท แต่ในขณะเดียวกันจิ้งจอกเก้าหางก็พึ่งตระหนักได้ถึงบางสิ่งหลังจากทัศนียภาพในสายตาของมันกลับมาปลอดโปร่งอีกรอบ

มนุษย์ผู้นั้น...หายไป!

“ล่วงเกินแล้ว” เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นจากทางด้านหลังจิ้งจอกเก้าหาง

สาเหตุที่โนอาห์สามารถระบุตำแหน่งของจิ้งจอกเก้าได้อย่างรวดเร็วเกิดขึ้นจากการเตรียมการก่อนหน้านี้ ใครจะนึกว่าหอกเทพอัศนีที่ปาออกไปในตอนนั้นจะประทับตราติดไว้ที่ตัวจิ้งจอกเก้าหาง ทว่าตราประทับดังกล่าวก็ไม่ได้เกิดขึ้นจากหอกเทพอัศนีโดยตรง แต่เป็นลมปราณมหาเมฆาของโนอาห์ต่างหาก

            ความพิสดารของลมปราณมหาเมฆาเปรียบได้กับท้องฟ้าที่ไร้ขอบเขต แม้แต่ผู้ที่มีศักดิ์อาวุโสที่สุดในยุทธภพอย่างลู่ชิงยังนิยามชี้ชัดเจาะจงความพิเศษของลมปราณมหาเมฆาไม่ได้ หรือจะเป็นหลี่เจิ้งหมินที่ชาวยุทธ์ทั่วหล้าต่างพากันยอมรับไม่เว้นแม้กระทั่งตัวโนอาห์เอง จอมปราชญผู้นี้ก็เคยกล่าวว่าถ้าเทียบกันแล้วเคล็ดวิชาเปิดสวรรค์อาจจะเหนือกว่า แต่ถ้าเป็นในด้านความลี้ลับเห็นทีวรยุทธ์ของข้าจะสู้เขาไม่ได้

            ด้วยความสุดยอดชนิดที่ไม่ต้องไปสรรหายอดวิชาอื่นใดมาเพิ่มเติมอีก ทำให้พื้นฐานวรยุทธ์ของโนอาห์ล้วนมีลมปราณมหาเมฆาเป็นตัวยืนพื้นสำคัญ และเมื่อความพิศดารระดับสุดยอดของลมปราณมหาเมฆามาผนวกเข้ากับศาสตร์เวทมนตร์ที่มีแนวทางในการต่อยอดไม่รู้จบ จึงทำให้แนวทางการต่อสู้ของโนอาห์สามารถพลิกแพลงได้ร้อยแปดตราบเท่าที่เขาอยากจะทำเลยก็ว่าได้

            จิ้งจอกเก้าหางก็ใช่ว่าจะไร้น้ำยา มันฟาดหางทั้งเก้าที่ห่อหุ้มไปด้วยเปลวเพลิงสีม่วงเข้ม ด้วยระยะเวลาที่บีบจำกัดต่อให้มันจะเก่งกาจไปมากกว่านี้ ด้วยสภาพที่เป็นอยู่กับการตอบโต้ระดับนี้ก็ถือว่าเป็นขีดสุดเท่าที่ตัวมันจะทำได้แล้ว

            แต่เห็นได้ชัดว่ายังไม่พอสำหรับชายที่ครั้งหนึ่งเคยสั่นสะเทือนไปทั้งใต้หล้า

            ท่าเท้าล่องนภา เท้าที่สอง ดาราหมุนวน

          ท่าเท้าล่องนภา เท้าที่สี่ เมฆาพัวพัน

          สองกระบวนท่าที่ขึ้นชื่อเรื่องการหลบหลีกถูกใช้ออกมาพร้อมกัน ขณะหนึ่งเอี้ยวตัวหลบหางทั้งเก้าของจิ้งจอกเก้าหางไปได้อย่างพิศดาร ในอีกทางอาศัยโอกาสเข้าประชิดตัวจิ้งจอกเก้าหางด้วยความเร็วประดุจสายฟ้าฟาด และนี่เป็นครั้งแรกที่โนอาห์ได้เห็นแววตาของจิ้งจอกเก้าหางตัวนี้ชัดๆ

            เป็นไปตามที่เขาคิดเอาไว้...

            นัยต์ตาสีม่วงคู่นั้นแม้ทอประกายทรงอำนาจมากเพียงไร หรือจะเต็มเปี่ยมไปด้วยตบะบารมีมากแค่ไหน แต่สิ่งที่ไม่อาจเห็นได้ในดวงตาทั้งสองข้างก็คือประกายแสงแห่งชีวิต ราวกับว่าจิ้งจอกเก้าหางตัวนี้ไร้ซึ่งจิตวิญญาณในการดำรงอยู่ไปแล้ว ทุกการกระทำเป็นเพียงคำสั่งที่มีใครบางคนป้อนให้เท่านั้น

            ซึ่งในความคิดของโนอาห์ก็คงไม่พ้นพวกที่ปกปิดอะไรบางอย่างในท่อระบายน้ำใต้ดินของเมืองอัลเทร่าเอาไว้ จิ้งจอกเก้าหางตัวนี้โนอาห์ไม่รู้ว่าแต่แรกมันเต็มใจหรือไม่ก็ตาม แต่เห็นได้ชัดว่าตอนนี้สติของมันล้วนถูกควบคุมโดยข่ายมนต์ให้ทำหน้าที่ปกป้องสถานที่แห่งนี้และเข่นฆ่าทุกคนที่ไม่ใช่ผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง

            “หลายพันปีที่ผ่านมาคงลำบากแย่เลยสินะ ตอนนี้ก็พักเสียเถอะ...” โนอาห์พูดเบาๆราวกับเสียงกระซิบ ต่อให้ในอดีตตัวเขาจะเคยก่อเรื่องวุ่นวายมากแค่ไหน แต่มโนธรรมของความเป็นมนุษย์แน่นอนว่าโนอาห์มีครบสมบูรณ์พร้อม ตั้งแต่แรกที่เห็นจิ้งจอกเก้าหางตัวนี้ด้วยตาตัวเองเขาก็นึกสงสัยในใจตั้งแต่แรก พอมาได้เห็นใกล้ๆก็ยิ่งแน่ใจ

            ด้วยระยะเพียงแค่นี้สำหรับยอดฝีมืออย่างโนอาห์ไม่มีทางพลาดเป้า ฝ่ามือที่อัดแน่นไปด้วยลมปราณมหาเมฆาถูกซัดออกไปอย่างแผ่วเบา สิ่งที่เขาอยากจะทำให้จิ้งจอกเก้าหางตัวนี้เป็นครั้งสุดท้ายก็คือการปลดปล่อย แต่ครั้นจะให้ฆ่ากันตรงๆโนอาห์ยังไม่อยากเลือกทางสายนั้นเท่าไหร่นัก ไหนๆมันก็ประสบความลำบากจากการถูกครอบงำมาตั้งหลายพันปี วาระสุดท้ายของชีวิตเขาก็อยากให้มันได้ไปอย่างสงบมากที่สุด

                  ทันทีที่ฝ่ามือนี้ของโนอาห์เข้าปะทะร่างจิ้งจอกเก้าหาง ความปั่นป่วนโกลาหลในห้องโถงก็หยุดลง ก่อนจะกลับมาสู่ความเงียบสงบเหมือนก่อนหน้านี้อีกครั้ง

            ลมปราณมหาเมฆาแล่นผ่านไปทั่วร่างจิ้งจอกเก้าหางผ่านตัวส่งต่อก็คือฝ่ามือของโนอาห์ เขาหวังเพียงว่าสิ่งที่คิดไว้จะประสบผลสำเร็จ ให้ลมปราณมหาเมฆาชำระล้างพลังเวทจากข่ายอาคมที่อยู่ในตัวจิ้งจอกเก้าหางให้หมดไป แต่ต่อให้สำเร็จตัวมันที่อาศัยพลังเวทเหล่านี้เป็นพลังงานชีวิตมาหลายพันปี เมื่อพลังงานที่ว่าหายไปย่อมหลีกหนีไม่พ้นวาระสุดท้ายของชีวิต

            จิ้งจอกเก้าหางเปล่งเสียงคำรามเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ร่างกายจะค่อยๆสลายหายไป ดูเหมือนความตั้งใจของโนอาห์จะประสบผลสำเร็จ อีกทั้งความสำเร็จครั้งนี้ยังทำให้เขาได้เรียนรู้อะไรอีกหลายอย่าง ซึ่งจะเป็นประโยชน์สำหรับเขาอย่างยิ่งในอนาคตอันใกล้นี้

            ทว่าวินาทีสุดท้ายก่อนที่จิ้งจอกเก้าหางจะหายไป โนอาห์พลันไปเห็นภาพซ้อนทับอะไรบางอย่างในตัวจิ้งจอกเก้าหางเข้า แต่ด้วยช่วงเวลาเสี้ยวพริบตาทำให้เขามองไม่เห็นรายละเอียดชัดเจนนัก อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาเห็นก็ชัดเจนเสียยิ่งกว่าอะไร มีแค่เรื่องนี้แน่นอนที่ไม่ได้เป็นเพียงแค่การตาฝาดหรือหลอนไปเอง

            “เพศเมียสินะ ถ้างั้นแสดงว่าฉันไปล่วงเกินเข้าจริงๆแล้วสิเนี่ย” โนอาห์อมยิ้มเล็กน้อย เรื่องดีๆที่นานๆทีเขาจะได้ทำนึกไม่ถึงว่าจะลงเอยกับบทสรุปที่ข้องเกี่ยวกับเพศตรงข้ามอีกแล้ว เคยมีครั้งหนึ่งหลี่เจิ้งหมินทักเขาว่าเขามีดวงกับผู้หญิงอยู่ไม่น้อย ในตอนแรกโนอาห์ก็ฟังหูไว้หู แต่พอมาคิดดูดีๆ คำพูดของจอมปราชญ์ไม่ได้เกินเลยไปจากความจริงเลย

            โนอาห์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ โคจรลมปราณฟื้นฟูสภาพร่างกายอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะได้มั่นใจว่าอะไรก็ตามที่อยู่หลังประตูบานนั้นจะไม่มีอะไรแบบนี้รอรับเขาอยู่อีก ถึงโนอาห์จะมั่นใจว่าต่อให้รับมือไม่ได้เขาก็ยังมีทางถอยให้ตัวเอง แต่ถ้าเจอบ่อยๆมันก็เหนื่อยเหมือนกัน

            ใช้เวลาเพียงไม่นานสภาพร่างกายของโนอาห์ก็ฟื้นคืนกลับมาได้เกินครึ่ง ชายหนุ่มไม่รอช้าเพราะกลัวว่าจะเสียเวลามากเกินไป เร่งสาวเท้าเข้าไปใกล้ๆประตูขนาดใหญ่ที่อยู่อีกด้านของห้องโถงทันที แต่ระหว่างนั้นหัวคิ้วพลันกระตุกขึ้นอย่างมีสาเหตุ เพราะเขารู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างมาเกาะแกะที่ขาทั้งสองข้างเขา

            ถ้าเป็นกับดักก็ออกจะเป็นกับดักที่ไร้ความน่ากลัวเกินไปหน่อย ในเมื่อสัมผัสที่เขารู้สึกมันช่างนุ่มนิ่มมากกว่าจะเป็นเถาวัลย์หรืออะไรเทือกๆนี้ และทุกอย่างก็กระจ่างเมื่อชายหนุ่มก้มลงไปมองว่าอะไรกันแน่ที่มาเกาะขาเขาไว้

            ซึ่งสิ่งที่โนอาห์เห็นก็ถึงกับทำให้เขากระพริบตาปริบๆอยู่หลายทีด้วยความแน่ใจ