ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Miracle Earth พิภพปาฏิหาริย์ : ปฐมบทแห่งราชันย์

    ลำดับตอนที่ #162 : ไม่เคยมีคนธรรมดายิ่งกว่า

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 738
      40
      11 ก.พ. 64

     

    นำไปสู่ความตื่นตะลึงของฝูงชนทั่วสนามประลอง จริงอยู่ที่จอมเวทระดับจ้าวมนตราใช่ว่าจะไม่เคยรับศิษย์ โดยเฉพาะเมอร์ลินที่มีชื่อเสียงในด้านนี้มากที่สุด อย่างไรก็ตามในบรรดาจ้าวมนตราทั้งเจ็ดคน มีแค่สองคนเท่านั้นที่ไม่เคยรับใครเป็นศิษย์มาก่อน

    หนึ่งคือแม่มดเซอร์ซีที่เร้นกายหายสาบสูญมานานปี

    และสองก็คือราชันมนตราโซโลมอน

     “การทักทายแค่นี้ถือว่าคงพอสำหรับเจ้าชายอย่างนายแล้วล่ะมั้ง” โนอาห์ยิ้มกว้าง เป็นรอยยิ้มที่ดูยังไงก็ไม่ชวนให้รู้สึกปลอดภัยเลยซักนิด “แต่ถ้าจะไม่ตอบรับคำประลองนี้ก็เข้าใจได้ คนระดับนายกับพวกเรามีสิ่งที่ต้องทำไม่เหมือนกันอยู่แล้ว ก็ถ้าเป็นแบบนั้น...พวกฉันจะถือว่าเรื่องในวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกัน”

                วาจาสามหาวระดับนี้คงมีแต่โนอาห์ที่กล้าพอจะพูดออกมาได้ ความเงียบกริบเข้าปกคลุมทั่วบริเวณในทันใด ใบหน้าของโนอาห์ยังคงประดับไปด้วยรอยยิ้มเหมือนเคย ที่น่ากลัวไปกว่านั้นก็คือซิกเองกลับไม่ได้มีท่าทีโกรธเคืองกับคำพูดของโนอาห์แต่อย่างใด กลับส่งรอยยิ้มที่ยากจะคาดเดาความรู้สึกได้ยากกลับไปหาโนอาห์อีกต่างหาก

                “ย่อมได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้...เจ้าชายอย่างฉันจะถือว่าเล่นสนุกซักครั้งแล้วกัน” ซิกเอ่ยช้าๆและชัดๆ ทำเหมือนจะให้ตัวอักษรทุกคำในประโยคแทรกซึมเข้าไปในหูของผู้ฟังทุกคน

                โนอาห์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “หวังว่าจะไม่ทำให้ประชาชนอย่างพวกฉันต้องผิดหวัง”

                ราวกับว่ามีสายฟ้าเล็กๆส่งผ่านระหว่างดวงตาของคนทั้งสองก็ไม่ปาน ความคิดของคนทั้งคู่ในตอนนี้จะเป็นยังไงก็สุดที่คนภายนอกจะล่วงรู้ ทว่าอย่างน้อยๆพวกเขาก็รู้ว่าสิ่งที่จะเกิดต่อจากนี้ไม่ใช่แค่การประลองระหว่างอาเบลกับซิกอีกต่อไป

                แต่เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นมากนัก

    “เจ้าพวกบ้านั่นรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังทำอะไรอยู่!!” เซเรน่าแทบจะตะโกนออกมาถ้าไม่ติดว่ามีคนอยู่เยอะเกินไป แต่เสียงที่ว่าก็ดังมากพอจนคนบริเวณนั้นลอบมองเป็นการใหญ่ จะมียกเว้นก็แต่บาฮามุทที่จนแล้วจนรอดก็สนใจแค่ขนม ไม่รู้ว่าซายากะไปขนขนมเหล่านี้มาจากไหนถึงได้สามารถเลี้ยงปรนเปรอมังกรบรรพกาลราวกับไม่มีวันหมดแบบนี้

                ซายากะยกมือป้องปาก หัวเราะเสียงใส “คุณเซเรน่าไม่ชอบเหรอคะ? ฉันว่าน่าสนุกดีออก ยูกิเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกันเนอะ” เธอไม่ว่าเปล่ายังเรียกหาเสียงสนับสนุนที่แสนจะเชื่อใจได้อย่างยูกิที่นั่งนิ่งมาตั้งแต่ต้นอีกด้วย

                “อืม” ยูกิตอบสั้นๆพลางพยักหน้า

                เซเรน่ายกมือแตะหน้าผากทำท่าคล้ายจะเป็นลม

                เธอมองเห็นเหตุการณ์ด้านล่างเห็นเต็มสองตา รวมถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้ด้วยเช่นกัน เป็นไปตามที่ใครต่อคาดการณ์เอาไว้ ทีมของซิกก็คือพวกชวาทซ์ที่ไม่แสดงท่าทีขัดข้องอะไรกับรูปแบบการประลองที่เปลี่ยนขึ้นอย่างกะทันหัน ซ้ำร้ายคนบางคนในนั้นยังดูกระตือรือร้นต่อการต่อสู้ครั้งนี้ไม่น้อยเลย

                แต่ยังไงก็ไม่เท่าพวกโนอาห์ที่แสดงออกมาอยู่ดี และนั่นยิ่งทำให้เซเรน่าเป็นกังวล แต่สุดท้ายก็แค่นเสียงออกมา “ฉันไม่รับรู้ด้วยแล้ว!”

                ซายากะหันมองเพื่อนสาวด้วยสายตามีเลศนัยอมยิ้มเล็กน้อย แต่เพราะไม่อยากยั่วโทสะเซเรน่ามากไปกว่านี้ เธอจึงหันไปสนใจกับการประลองคู่แรกที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อ และแววตาพลันเปลี่ยนไปจริงจังในทันใด ให้พูดกันตามตรงเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผลลัพธ์จะออกมาในรูปแบบไหน แต่มีสิ่งหนึ่งที่องเมียวจิสาวรู้ดีเป็นที่สุด

                ผู้ชายคนนั้นไม่เคยทำเรื่องที่ทำลงไปแล้วไร้ประโยชน์มาก่อน!!

     

     

     

                การประลองถูกแบ่งเป็นสองช่วง รอบประลองแบบเดี่ยวและแบบทีม โดยที่ทั้งสองทีมจะไม่รู้ว่าแต่ละฝ่ายจะส่งใครลงสนามในรอบการประลองเดี่ยวจนกว่าจะถึงเวลาประลอง สำหรับจุดนี้เป็นการเปิดโอกาสวางแผนจัดวางกำลังคนได้อย่างเต็มที่

                ซึ่งตอนนี้ทีมของโนอาห์ก็ได้วางแผนเสร็จแล้วเช่นกัน

                “นายมั่นใจเหรอว่าแบบนี้จะโอเค?” อารันเลิกคิ้วถาม เขาเองก็ใช่ว่าจะไม่พอใจในแผนการของโนอาห์ เพียงแต่อีกฝ่ายก็ไม่ใช่หมูสนาม การจะมาประมาทเลินเล่อย่อมไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน

                โนอาห์ชูนิ้วโป้งพร้อมกับหัวเราะร่วนปิดท้าย “แน่ซะยิ่งกว่าแน่ แทนที่จะมากังวลเรื่องของพวกเรา ไม่สู้ไปห่วงพวกองค์ชายกันดีกว่าว่าจะรับมือยังไง ฮ่าๆๆ”


     

    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    มุมพูดคุย

    ห่างหายไปนานซักพักเลยนะครับกับช่วงที่ไม่รู้จะมีทำไมตรงนี้(ฮา) 

    สำหรับคนที่สังเกตว่าชื่อเรื่องแปลกไป ทั้งในหน้าแจ้งเตือนหรือพึ่งมาสังเกตก็แล้วแต่...นี่ก็คือเมนหลักๆที่ผมจะมาแจ้งในวันนี้ครับ นั่นก็คือผมได้ทำการเปลี่ยนชื่อเรื่อง!!!(ดูยิ่งใหญ่เนอะ...) 

    หลังจากตีลังกาก่ายหน้าผากอยู่หลายตลบ เนื่องจากชื่อเรื่องเดิมมันดูยังไงๆ...และแรงดึงดูดแทบจะไม่มีเลยด้วยซ้ำ ;-; 

    สุดท้ายก็ได้ชื่อนี้ออกมาครับ ไม่รู้จะถูกใจใครหลายๆคนหรือเปล่า ถ้าคิดเห็นเช่นไรก็คอมเม้นท์มาได้เลยนะครับ =w=b 


     

    จากนี้ก็...ไม่มีอะไรแล้วมั้ง อ้อ! ยังมีเรื่องของการรีไรท์ที่ผมเคยแจ้งไว้ก่อนหน้านี้ครับ ตอนนี้ความคืบหน้าจัดได้ว่าโอเคเลย แล้วเหตุผลที่ความลับของโนอาห์หรือชิวหลงถูกเปิดเผยผมคิดว่าน่าจะโอเคขึ้นเยอะ ยังไงก็อย่าลืมติดตามกันนะครับ เร็วๆนี้แน่นอน

    ก่อนจะไป ผมขออนุญาติสอบถามความคิดเห็นซักเล็กน้อยนะครับ เรื่องของความถี่ในการอัพกับจำนวนหน้า...เพราะผมเองก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าปัจจุบันมันถี่เกินไป เผื่อบางคนตามอ่านไม่ทันอะไรอย่างนี้ ฟฟฟ

    ขอบคุณทุกๆคนที่ยังอ่านกันมาจนถึงตอนนี้นะครับ ขอบคุณมากจริงๆ


     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×