Miracle Earth พิภพปาฏิหาริย์ : ปฐมบทแห่งราชันย์

ลำดับตอนที่ #119 : ตอนที่ 115 เทพธิดาและหมอ

                    ไม่ใช่เหนือกว่า พูดให้ถูกก็คือโนอาห์ไม่อยากเหนือกว่าต่างหาก

            สายน้ำพิสุทธ์ ลู่ชิง เป็นหนึ่งในเจ็ดยอดฝีมือที่เป็นเจ้าสำนัก ซึ่งอีกคนก็เจิ้งไฉ ราชันยากจก อย่างไรก็ตาม ลู่ชิงได้รับความนับถือจากชาวยุทธไม่ว่าจะทั้งพวกด้านมืดหรือด้านสว่าง เพราะด้วยนิสัยที่โอนอ่อนให้กับทุกผู้คน รวมถึงการวางตัวเป็นกลางไม่ว่ายุทธจักรจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ลู่ชิงล้วนวางตัวเป็นกลางมาเสมอ แต่อีกเหตุผลที่ชาวยุทธให้การนับถือลู่ชิงเป็นอย่างมากไม่ใช่แค่นิสัยใจคอ แต่รวมไปถึงฝีมือที่น้อยคนนักจะได้ประมือด้วย

            นั้นรวมไปถึงโนอาห์ที่ช่วงหนึ่งเคยไปพบปะกับลู่ชิงอยู่ช่วงหนึ่ง แน่นอนว่าเป็นเหตุการณ์ก่อนหน้าที่โนอาห์จะฝึกลมปราณมหาเมฆาจนสำเร็จ ซึ่งการพบปะที่ว่าเป็นไปในลักษณะอาจารย์และลูกศิษย์ ถึงอย่างไรนั้นก็เป็นเพียงข่าวลือที่ชาวยุทธพากันลือให้แซ่ดในช่วงแรกๆที่ชื่อชั้นของชิวหลงได้โผล่พรวดขึ้นมาในยุทธจักร ว่าปรมาจารย์ลู่ชิงเป็นคนสอนสั่งชิวหลงด้วยตัวเอง แต่เมื่อเวลาผ่านไปข่าวลือที่ว่าก็ค่อยๆเงียบหายไป เหลือเพียงคนบางส่วนเท่านั้นที่ทราบดีว่าความจริงแล้วลู่ชิงกับชิวหลงนั้นมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันยังไง

            ลู่ชิงได้รับชื่อว่าเป็นจ้าวแห่งพลังวัตรและท่าร่าง เคยมีคำกล่าวอยู่ว่าหากลู่ชิงตั้งใจลงมือจริงจัง ในเจ็ดยอดฝีมือเจ้าสำนักผู้นี้ย่อมเก็บเรียบได้ถึงสามด้วยตัวคนเดียว เนื่องจากท่าร่างมวยอ่อนที่ได้รับการฝึกฝนมาตั้งแต่ลู่ชิงยังหนุ่มๆ จนต่อมาได้ก่อกำเนิดเป็นยอดวิชา’มังกรล้อคลื่น’ ซึ่งวิชาที่ว่าก็ได้รับการสอนสั่งเสมือนเป็นเรื่องปกติในสำนักของลู่ชิงเอง แต่ว่าคนที่สำเร็จและเชี่ยวชาญมากที่สุดเห็นจะมีแค่ลู่ชิงแค่คนเดียว และจุดที่ร้ายกาจที่สุดของลู่ชิงซึ่งก็คือพลังวัตรนั้นได้รับการกล่าวขานมีมากมายประดุจมหาสมุทรอันกว้างใหญ่

            แค่สองอย่างนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ชื่อของลู่ชิงถูกบรรจุเข้าไปอยู่ในเจ็ดยอดฝีมือ

            “ส่วนเรื่องเพื่อนของเธอ อ้อ! ฉันหมายถึงอาเบลนั้นน่ะนะ นึกไม่ถึงว่าคนอย่างหมอนั่นจะคิดเรื่องดีๆกับเขาเป็นเหมือนกัน น่าเสียดายที่จังหวะช่างไม่เอื้ออำนวยเอาเสียเลย” โนอาห์โยกคอไปมาเป็นจังหวะ สร้างความรำคาญให้เซเรน่าอยู่ไม่น้อย ก่อนที่จะฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าทำไมชายผมดำถึงกล่าวเช่นนั้น

            “น..นี่นาย! แอบฟังพวกฉันงั้นเหรอ!?” หญิงสาวร้องเสียงหลงอย่างหัวเสีย หน้าขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งก็สร้างความพอใจให้กับคนขี้แกล้งได้อยู่ไม่น้อย

            “ก็ตั้งแต่ที่ไรเซลมันหนีหางจุกตูดไปนั้นแหละ ไม่งั้นฉันก็ตรงดิ่งมาช่วยเธอกับซายากะอยู่แล้ว จะปล่อยให้พวกเธอต้องมาเสี่ยงกับเจ้านั่นได้ยังไงกัน” โนอาห์เอ่ยพลางคิดในใจว่าดูเหมือนว่าประโยคนี้จะได้ผลดีกว่าที่คาด เพราะเขาตั้งใจที่จะแถลงข้อสงสัยเฉยๆ แต่เจ้าหล่อนก็ดันสงบปากสงบคำซะงั้น

            ถึงจะทำหน้าเออออแปลกๆจนแม้แต่นิกซ์ยังต้องสงสัยก็เถอะ

            “คนที่ไปช่วยเจ้านั่นที่ใช้เวทมนตร์บินไปบนฟ้าก็ไว้ใจได้ เรื่องบนฟ้าไม่มีใครสู้ๆคนนั้นได้อยู่แล้ว แม้แต่ฉันเองก็เถอะ” ชายหนุ่มวกกลับเข้าเรื่องอีกครั้งหลังจากเห็นว่าเริ่มจะออกทะเลเข้าไปทุกที

            จริงอยู่ที่โนอาห์หรือชิวนั้นคือก้อนเมฆที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง

            การเคลื่อนไหวย่อมอิสระเหนือสิ่งอื่นใด ทว่ามันก็ยังไม่อาจะเทียบกับเซียนที่อยู่ก้อนเมฆอีกที

            หลิ่งเหวิน เซียนเหนือเมฆ จ้าวแห่งวิชาตัวเบาผู้เป็นเลิศอันดับหนึ่งในยุทธภพ แม้แต่โนอาห์ที่ครอบครองท่าเท้าล่องนภายังเป็นได้แค่ที่สอง นั้นทำให้ช่วยยืนยันศักยภาพของหวิ่งเหวินได้เป็นอย่างดี อีกทั้งที่ผ่านมายังไม่เคยมีใครสามารถไล่ตามหลิ่งเหวินทัน แต่ที่ร้ายกาจไปกว่านั้นคือสายตาที่กว้างไกลเกินคนปกติ นั้นจึงทำให้หลิ่งเหวินที่ทักษะทางฝีมือจะด้อยกว่าเจ็ดยอดฝีมือคนอื่นๆ แต่ถ้าเอาจริงขึ้นมาก็ใช่ว่ายอดฝีมืออีกหกคนจะแตะตัวเขาได้

            “ปัญหาคือต่อมาคือพื้นที่ในเมืองที่โดนพวกมันยึดไป ขั้นตอนนี้จะอาศัยกำลังทหารของอัลเทร่าที่มีน้อยอยู่แล้วมาเป็นกำลังหลักไม่ได้ ฉันจึงให้อีกสองคนไปรับหน้าที่นี้ทั้งหัวเมืองชั้นนอกและชั้นใน ขอรับประกันเลยว่าแม้แต่มดตัวเดียวก็เล็ดรอดผ่านเข้ามาไม่ได้” เขาเอ่ย พร้อมกับทอดมองไปยังตัวเมืองรอบนอกราวกับกำลังจะค้นหาอะไรบางอย่าง