ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รุ่นพี่ค้ะ คือฉันชอบรุ่นพี่ค่ะ♡♡♡♡♡

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 58


    07:00น.

    วันนี้แล้วที่เราต้องไปโรงเรียน เปิดเทอมวันแรกเป็นอะไรที่แบบว่า...  -_-||

    หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเราก็เดินออกมารอรถโรงเรียนอยากบอกว่านานมากไม่รู้เป็นเพราะเราออกมาก่อนเวลาหรือรถมาช้ากันแน่

    และแล้วระหว่างที่ยืนบ่นอยู่แสนจะยาวนานรถก็มาสักที

    "เฮ้ย!!มึง รถมาแล้ว ไปเหอะๆ"

    "เห็นแล้ววววววเห็นแล้วววววว~>_<~"

    แล้วเราก็เดินขึ้นรถไปเหมือนคนยังไม่ตื่น แล้ววันก็เป็นอย่างนี้ทุกๆวันมาเรื่อยๆจนวันนึง

    07:00น.

    ก็ยืนรอรถกับเมย์อีกตามเคย อ้อ!!ลืมบอกไปเราชื่อ.ยู่ยี่ อายุ15ปีเรียนอยู่ม.3 มีเพื่อนชื่อเมย์เรากับเมย์บ้านติดกัน สนิทกันมากเวลาคุยกันก็คุยภาษาพ่อขุน

    พอรถมาถึงก็เดินขึ้นรถตามปกติ แต่ที่แปลกคือ!!

    "ใครว่ะไม่เห็นเคยเห็นขึ้้นรถคันนี้เลย"

    เราก็ได้แต่นั่งแอบมองรู้สึกหลงรักกกกกก

    >>>โรงเรียน<<<

    ตึ๊ง ตึ่ง ตึง ตึ่ง ตึ่ง ตึง ตึ๊ง ตึงงงง

    อยากรู้จังพี่เค้าชื่ออะไร? ทำไมเราถึงไม่เคยเห็นน่ะ

    "เฮ้ย!ยี่ไปกินข้าวกัน นั่งเหม่ออะไรว่ะ"

    เมย์ตะโกนเรียกพร้อมกับถามว่าเราเป็นอะไร ก็ป่าวเป็นน่ะแค่..>o<

    "ไปดิ เดี๋ยวเก็บของก่อนๆ"

    "เร็วเลยมึง เดี๋ยวคนเยอะ ข้าวหมด"

    "เอออ..อ กลัวข้าวหมดหรือกลัวไม่ทันอ่อย ผู้ชาย.กันแน่" แอบแซวเมย์มันเล็กๆ

    "มึงนี่ชอบรู้ทัน"

    "กูเพื่อนมึงน้ะ ถ้าไม่รู้สิแปลก ท่าทางมึงนี่เก็บไม่มิดเลยยยยย"

    "(^3^)"

    หลังจากซื้อข้าวมานั่งกินที่โต๊ะกัน กลุ่มเราก็นั่งคุยกันไปแบบเสียงดังมาก คุยกันอยู่ดีๆเราก็ดันสายตาเฉียบแหลม หันไปเจอพี่คนที่ขึ้นรถคันเดียวกันเมื่อเช้า นั่งกินข้าวอยู่โต็ะใกล้ๆ

    "มึงมองอะไรว่ะ"

    "ป๊าวววว!!"

    "เสียงมึงนี่ พิรุธ มากกกกก"แล้วมันก็มองตามมมม

    "แหมๆมองขนาดนั้นมึงไปเดินไปนั่งด้วยเลยล่ะค้ะ ฮ่าๆ"

    "เว่ออ มึงอ่ะ กูไม่ได้อะไร แค่เห็นหน้าคุ้นๆ"

    "หราาา. กูเชื่อก็บ้าล่ะ หน้ามึงนี่ไปเกินล่ะ"

    ตึ๊ง ตึ่ง ตึง ตึ่ง ตึ่ง ตึง ตึ๊ง ตึ่งงง

    "ไปเหอะมึงหมดเวลาพักแล้ว"เราขวนเพื่อนเข้าเรียน แหมแลดูเป็นเด็กดีนะเนี่ยยยย แล้วพวกเราก็เดินไปเข้าเรียนภาคบ่าย เวลานี้เป็นเวลาที่แบบว่าหนังท้องตึงหนังตามันก็หย่อนซิค้ะ หลับตั้งแต่ต้นคาบเรียนยันท้ายคาบเรียน จนถึงเวลากลับบ้านเรากับเมย์ก็เดินไปขึ้นรถ~^O^~และแล้ว

    "มึงๆพี่เค้ามานู่นแล้วววว"เมย์กระซิบ

    "เอออออ รู้แล้วน่าาาาา"ทำตัวไม่ถูก

    "เก็บอาการหน่อยมึง หลุดซ้ะ" นี่เราแสดงอาการขนาดนั้นเลยหรอ!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×