คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1 สิบสามร้าย พ่ายหนึ่งรัก
chapter 2 สิบสามร้าย พ่ายหนึ่งรัก
วันนี้เป็นวันศุกร์ที่แสนจะน่าเบื่อสำหรับฉัน แหม ทั้งๆที่มันเป็นวันที่แสนจะพิเศษแท้ๆทำไมฉันถึงเบื่อน่ะเหรอ ก็พรุ่งนี้น่ะ เป็นวันวาเลนไทน์ที่คนทั้งโลกต่างก็เฝ้ารอมาทั้งปี แต่สำหรับฉัน ฉันน่ะ ฉัน ฉันยังโสดไงเล่า โธ่เอ๊ยยยยย T^T มันแอบเจ็บไม่น้อยเลยนะ ที่เห็นสาวๆต่างไปซื้ออุปกรณ์ทำคุกกี้ ทำช็อกโกแลต เพื่อให้แฟนหนุ่ม หรือคนที่พวกหล่อนแอบชอบน่ะ ครั้นจะมองไปที่เหล่าหนุ่มๆทั้งหลาย ก็ยิ่งเฟลมากขึ้นไปอีก ก็ดูนั่นสิ เหล่าหนุ่มป๊อปของโรงเรียนก็พากันมีแฟนเต็มไปหมด เอ๊ะ ! นั่น นายน้ำมนต์ ไอ้หล่อข้างบ้านนี่นา แหม หิ้วตุ๊กตาตัวใหญ่เชียวนะยะ จะเอาไปให้สาวๆในฮาเร็มอีกล่ะสิ ฉันคิดในใจพลางสาวเท้าก้าวไปหานายนั่น
“นี่ นาย ! หอบตุ๊กตาตัวเท่าบ้านไปไหนน่ะ” ฉันถามด้วยน้ำเสียงกวนสุดๆเลยล่ะ ก็คนมันหมั่นไส้นี่ ไม่มีแฟน ไม่มีใครที่จะหวังกุหลาบ หรือของขวัญได้เลยแม้แต่คนเดียว
“อ่ะ เอ่อ ไม่ต้องรู้หรอกหน่า .////.” เอ้า ไปกันใหญ่ แค่ถามแค่นี้ถึงกับหน้าแดง อากาศร้อนเหรอ ก็ไม่น่าใช่ ก็แหมอากาศช่วงนี้มันหนาวกำลังดีเลยนะ
“นั่นนายหน้าแดงทำไมน่ะ แหม ป๊อดชะมัดเลยน้า พ่อหนุ่มน้อย”
“นี่ยัยบ้า จะถอยไปได้รึยังฮะ มาถามอะไรฉันมากมายเนี่ย ไม่มีคนเอาของขวัญมาให้ล่ะเซ่ รอไปเหอะ พรุ่งนี้เฉาตายแน่ แบร่ๆ ยัยแว่นไม่มีใครเอา แบร่ๆ ยัยแว่นไม่มีใครเอา” หลังจากยั่วโมโหฉันเสร็จ นายนั่นก็หอบตุ๊กตาหมีวิ่งไปเฉยเลย ฮึ่ยยย ! อารมณ์เสียยยยย !!
เอี๊ยดดดดดดด... โครมมม !!!! เฮ้ย เสียงนี้ จากทางนี้ O_O !! นายน้ำมนต์ !!!!!!
“ขอโทษค่ะๆ ขอทางหน่อยค่ะ ขอโทษค่ะ ขอทางให้ฉันเข้าไปหน่อยค่ะ ขอโทษนะคะ ขอทางหน่อยค่ะ” ฉันวิ่งสุดชีวิตไปทิศที่มาของเสียงรถชนเมื่อกี้ นายน้ำมนต์จะเป็นอะไรรึเปล่านะ ขอให้อย่าใช่อีตานั่นเลย เมื่อมาถึงจุดเกิดเหตุฉันแทบจะเป็นลม นั่นมันร่างนายน้ำมนต์นอนจมกองเลือดอยู่หนิ หลังจากได้สติ ฉันก็รีบเข้าไปดูร่างนั้นใกล้ๆ ให้ตายสิ เขาต้องเจ็บมากแน่ๆ โธ่ เทวดาเจ้าขา อย่าให้น้ำมนต์เป็นอะไรไปเลยนะเจ้าคะ จะให้ลูกช้างทำอะไรก็ยอม T_T’
“วะ วันพระ...” ฮะเฮ้ยยย ! น้ำมนต์ได้สติแล้ว ><// ขอบคุณนะเจ้าคะท่านเทวดา
“ว่าไงนายบื้อ เจ็บมั้ย นายอย่าเพิ่งเป็นอะไรไปนะ ฉันจะพานายไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ล่ะ” โอ้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เดี๋ยวกลับไปบ้านลูกช้างจะถวายอาหารชุดใหญ่ให้นะเจ้าคะ
“อะ อื้ม” แล้วนายน้ำมนต์ก็หมดสติไป
At XYZ Hospital….
“หมอคะ หมอต้องช่วยให้น้ำมนต์หายเร็วๆให้ได้นะคะ ” ชั้นพูดกับหมอเจ้าของไข้ของนายน้ำมนต์เป็นรอบที่ร้อยแล้ว ทั้งๆที่ในใจฉันก็รู้อยู่ว่าหมอเขาก็พยายามเต็มที่ในการรักษา แต่แหม ฉันอยากได้ความชัวร์ว่านายน้ำมนต์จะหายจากหมอนี่นา
“ครับ หมอจะพยายามช่วยเพื่อนของหนูอย่างเต็มที่เลยนะ เอาล่ะ นี่ก็ได้เวลาแล้ว หมอขอไปเช็คสภาพเพื่อนหนูหน่อยละกันนะครับ หนูรอเพื่อนหนูอยู่ด้านนอกนะครับ” อาหมอพูดแล้วยิ้มอย่างใจดี โอ๊ย ! เห็นอาหมอตอนนี้แล้ว ไม่อยากจะคิดเลยว่าตอนท่านยังหนุ่มมๆจะหล่อขนาดไหน ขนาดตอนนี้อายุอานามก็ไม่น่าจะน้อยๆแล้วเค้าความหล่อยังเปล่งปลั่งเลย อาหมอจะมีลูกชายมั้ยน้า ><///
สาวน้อย.....
นี่สาวน้อย....
เอ๋... ฉันว่าฉันได้ยินใครเรียกฉันนะ ใช่มั้ยน้า แต่รอบๆนี่ก็ไม่มีใครเลยนี่นา บรื๋ออออ หลอนชะมัดเลย ใครแกล้งฉันอยู่รึเปล่านะ
เปล่า... ฉันไม่ได้แกล้ง....
เย้ย เหมือนอ่านใจฉันได้ เจอดีเข้าแล้วสิยัยวันพระเอ๊ยยย T^T
“ถ้าต้องการอะไรบอกมาเลยนะคะ จะกรวดน้ำ ทำบุญไปให้ อย่ามาหลอกมาหลอนกันอย่างนี้เลย” อุ๊ย! เสียงมันเงียบไปแล้วล่ะ พรุ่งนึคงต้องไปทำบุญซะหน่อยล่ะมั้งเนี่ย
วันพระ..... สาวน้อยวันพระ....
เฮ้ยยยย ยังอยู่นี่หว่า อ๊ายยยย ไม่เอา ไม่ฟัง กลัวแล้วจ้า TOT
ยัยแว่น..... ฉันเรียกดีดีไม่ฟังนะยัยนี่... ทำให้ซาตานพิโรธไม่ดีหรอกนะ...
แว๊กกกกกก ใครฟระเนี่ย วันพระกลัวนะ มีอะไรบอกมา วันพระจะทำให้
จริงนะ..... แหม.... น่ารักจริงๆเลยเธอเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆ ความจริงฉันไม่ได้มาขอความช่วยเหลือเธอหรกนะ แต่ฉันมาทวงบุญคุณต่างหากล่ะ....
บุญคุณ ? บุญคุณอะไรกัน ?
เธอบนอะไรไว้ล่ะ....
บน ? อ้อ ท่านเหรอคะ ที่มาช่วยน้ำมนต์ ขอบคุณนะคะวันพระพึมพำเสียงอ่อย ด้วยความเหนื่อยล้า เธอจึงน็อคกลางอากาศ อยู่ๆก็หมดสติซะอย่างนั้น
อ้าว... ยัยแว่นนี่.... เป็นอะไรไปล่ะเนี่ย.... โอ๊ยยยย ซาตานสุดหล่องง...
**********************************************************************************************
ช่วงไรเตอร์ทักทาย :)
ต้องขอโทษด้วยนะ ที่ไม่ได้ลง ดองไว้นานเรื่องนี้เป็นแฟนฟิคเรื่องแรกของเรา
ขอให้ทุกคนช่วยกันติดตามด้วยน้า
ปล.เม้นติชมด้วยนะคะ ^_^
ความคิดเห็น