คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8
ลู่หานเินมุ่หน้าึ้อมืออฮยอน เาไม่ไ้ใส่แว่นเหมือนทุวัน เรื่อแบบนัเรียนถูเปลี่ยนเป็นุสูทสีแลายส็อเหมือนับเพื่อนอีสิบเอ็น
“น้ออรับ ไ้โปรไปเป็นู่ับพี่หน่อย” ยุนอาับยฮวาหน้าเหวอที่โนัหน้า แ่ยฮวา็ไม่อยายุ่อะไรเพราะรู้ีว่าพวลู่หานหมัหนั โยเพาะลู่หาน นัเลในราบวาน้อย
“เฮ้ย พี่ไม่เี่ยวิ” แ่ยุนอารีบเินไปึ้อมืออฮยอนมาไว้ในมือน ส่วนมือลู่หาน็สะบัทิ้ไป อฮยอนออะับวามวุ่นวาย ทว่าภายใ้วามวุ่นวายหัวใันื้อรั้นเ้นผิัหวะเพราะวามอบอุ่นามืออันหอบแห้อเา “ไหนเราลันแล้วนี่”
“ไม่มีหลัานนะรับ” ลู่หานยัไหล่ไม่สนใ เพื่อนทั้สิบเอ็หัวเราะสะใ
“เหอะ พี่ไม่มีแ่ผมมี” ยุนอายัหน้าเหนือ ร่าสูวัโทรศัพท์มือถือในาเ แล้วเปิลิปวิีโอที่เาเป็นนอัเอั้แ่เินออาห้อม.4/7นถึอนุยันเสร็
ผลั!
ลู่หานปัโทรศัพท์ยุนอาลพื้นแรๆนเรื่อรวนและับ ลุ่มายสิบสินหัวเราะลั่น ยฮวาแะไหล่ยุนอาเมื่อเห็นว่ายุนอาำลัมีเรื่อ ายหนุ่มส่สายาเือนน้อาย แ่มีหรือยุนอาะรับฟั
“ถ้าไม่ทำามสัา็ืนเินผมมาิรับ” ราวนี้เป็นอฮยอนที่บีบมือยุนอา เธอส่สายาปรามเา แ่ยุนอา็แ่มอเหมือนเิม “เินผมอะห้าแสนวอน ไม่ั้นผม็ไม่ปล่อยมืออฮยอน”
ผั๊วะ
ลู่หานัหมัใส่หน้ายุนอา เลือ่อยๆไหลึมริมฝีปาแั “ูไม่ืนเว้ย มึปล่อยมือไ้แล้วถ้าไม่อยาโนอีหมั” แ่ยุนอายัำมืออฮยอนแน่น ้านเพื่อนอฮยอนัะเือ โยเพาะฮยอนอาที่ำลัเินไป้าหน้า แ่ยฮวาาแนั้นไว้ ร่าสู้าวาเพื่อยืนบัหน้าลู่หาน ่อนะเลียร์ปัหาอย่าแยบยล เาเาไว้ว่าหายุนอาืนื้อึันแบบนี้ ศพไม่สวยแน่
“ใเย็นเถอะลู่หาน ยัไะยุนอามัน็น้อัน”
“แล้วมึอ่ะะเอาไ ะั๊อฮยอนไว้ไหมะไ้โนแบบน้อมึ” ลู่หานเยหน้าุย ยฮวาหันหลัสบาอฮยอนเิลัน อฮยอนพยัหน้า มือเรียวัออามือยุนอาแ่ไม่ออ เธอึ้อ้มหน้าพยายามแะมือเาออ
“ปล่อยอนะยุน เี๋ยว็โน่อยอีหรอ”
“อไม่ลัวพวนั้นหรอ?” ยุนว่าเสียหอย อฮยอนเยหน้าึ้นมาแลูวาที่เธอหลใหลมาที่สุ
“ลัวสิแ่ไม่เป็นไรหรอ มีพี่ยฮวาทั้นนะ” อฮยอนพยายามยิ้มให้เา มือเรียวแะที่ริมฝีปาแัอนรหน้า “เ็บไหม?” ยุนอาหยุิ เาส่ายหน้ารัวๆ อฮยอนหัวเราะเบาๆ เธอู็รู้ว่าโห ็เลือไหลนานี้ “ไปทำแผลในห้อพยาบาลนะ”
“พี่ยฮวาะปป้ออฮยอนริๆนะ” ยุนอาเยหน้าถามยฮวาึ่ำลัพูุยเราับพวลู่หาน
“ริสิ” ลับเป็นอฮยอนที่อบแทน
“ไม่ ยุนอยาไ้ยินาปาพี่ยฮวา” ยุนอามวิ้วัใ ร่าสูเยหน้ามอยฮวา ยฮวาหันหน้ามาสบายุนอา้วยแววาริั เาหันหน้าไปหาเพื่อนอฮยอน “แล้วพวเธอะ่วยันปป้ออฮยอนไหม?”
“แน่นอนสิเราเป็นเพื่อนอฮยอนนะ” ทั้สามอบทันที ยุนอาพยัหน้ามุ่มั่นราวับว่าออปิบัิภาริบาอย่า
“ทำแผลเสร็เี๋ยวยุนไปหาอนะ” เ็หนุ่มบอเสียหวาน้าหูอฮยอนพร้อมรอยยิ้มทีู่เินๆ ยุนอาปล่อยมืออฮยอนออเบาๆ เายัยิ้มเินไม่หายนอฮยอนเริ่มะยิ้มาม ร่าสูผิวาวเยามออฮยอน่อนเาะหันหลัรไปยัห้อพยาบาล
ในร้านอาหารเ่าๆร้ามโรเรียนยูฮยอนวิทยา
เวลาผ่านไปเือบๆั่วโมที่ยฮวาและเพื่อนอฮยอนนั่ับาูร่าบาึ่นั่โเ่นเป็นเ็สาวนเียวในแ๊ผู้ายสิบสอน เสียเพลมันๆเปิให้เ็นัเรียนที่เ้าร่วมานไ้เ้นันระาย อาหารและเรื่อื่มทุอย่ามีพร้อมสำหรับ่ำืนนี้ ส่วนเรื่อแอลอฮอล์ไม่้อพูถึ เ้าอานไม่ไ้ื้อไว้เพราะเห็นว่าเรายัเ็ หาแ่ยัมีบานแอบลัลอบนำแอลอฮอล์เ้าาน
“พวมันเริ่มเมาันแล้ว” เสสิ้าผู้ที่เ้ามาโยับู่ับยฮวาระิบภายในโ๊ะัวเอ
“ถ้ามันลวนลามอฮยอนเมื่อไร ันับยูริะเ้าไปัมันทันที” ยฮวาพูพลาลับยูริ พี่ายอยุนอาึ่เ้าานมาพร้อมฮยอนอา ยูริพยัหน้ารับแผน
“อ้าว ยุนอา มาสัทีนะ มัวไปทำอะไรั้เือบั่วโม” เสสิ้าเป็นนเห็นยุนอา ร่าสูอยู่ในเรื่อแบบนัเรียนแ่แ่สวมเสื้อันหนาวสีเียวลายมอนส์เอร์ทับ ่าับสอหนุ่มรุ่นพี่ึ่เรียมุสูทสำหรับใ้เปลี่ยนเรียบร้อย ยุนอายิ้ม่อนะนั่ล้าๆพี่าย
“ุบ้าอะไรเนี่ย” ยูริึไหล่เสื้อยุนอาึ้น ามมออย่าพิารา
“ฮะฮะฮะ มันเป็นอลเล็ั่นมอนส์เอร์ เพื่อนในลุ่มยุนลันเมื่อวาน” ยูริพินิรอบๆานปาร์ี้ เานั่มาั้ั่วโม็ไม่เห็นใรมันบ้าใส่อลเล็ั่นมอนส์เอร์เ้าานวาเลนไทน์เลยนอาน้อายเา “แ่วันนี้มันันใสุ่สูทันะั้น”
“แนี่็บ้าเื่อ ใรเาะใส่แ่เสื้อันหนาวเ้าาน ผู้ายทั้านเา็ใส่สูทันหม” ยฮวาพู ยุนอายิ้มเื่อน “แล้วเป็นไ เ็บปาอยู่ไหม?”ยุนอาพยัหน้าอบว่าเ็บ่าาที่ส่ายหน้าอบอฮยอนเมื่อั่วโม่อน “เือนแล้ว็ไม่ฟั บออย่าไปแหยมับพวลู่หาน ีนะฟันไม่หัอ่ะ”
“แฮ่” ยุนอาหัวเราะแ้เ้อเมื่อนึถึัวเออนนั้น ะว่าไปโทรศัพท์เาใ่ไม่ไ้เลย ร่าสูหันหลัมอไปรอบานเพื่อหานที่เาบอะไปหาหาทำแผลเสร็ ยุนอาเห็นเพียายหนุ่มสิบสอนในวหนึ่ พวนั้นูเหมือนเมา้วย แ่ไม่มีอฮยอนอยู่ในนั้น
“อ้าว อฮยอน มาไ้ไเนี่ย!?” เสียเสสิ้าและเพื่อนอฮยอนัึ้น ทำให้ยุนอาหันวับ ุออฮยอนมันไม่่าอะไราเานั หาแ่ร่าบาเลือเสื้อเิ้ยีนส์สีฟ้าไ้เ้าับระโปรนัเรียน เธอึูสวยในลุเรียบๆ หรือพูไ้ว่า อฮยอนสวยมาๆเลย สวยนยุนอาไม่อยาหยุมอ
“อฮยอนมานั่นี่” นิโละโนเรียอฮยอนให้นั่ฝั่เ้าอี้นเอ วอพวเาเป็นแบบมีโ๊ะลมๆั้อยู่รลา ล้อมรอบ้วยโฟานวมวลมที่ถูัสำหรับทาเ้าออ ึ่นิโลนั่อยู่ปาทาฝั่้น ส่วนยุนอานั่ฝั่ปลาย
“อนั่ัยุน็ไ้” ยุนอาพูโ้ึ้นทำให้ทุนหันมามอ “อะเอ่อ...” เ็หนุ่มอ้าปา้า รอสายาลอแลเพื่อนึำแ้ัว “ยะ ยุนหมายถึฝั่นั้นมันเ็มแล้ว...อนั่นี่ละัน” ยุนอาลุึ้นพรวและเินออาโฟาให้อฮยอนเ้าแทน มือเรียวแะเบาๆที่นิ้วเา
“แล้วยุนละ?” อฮยอนถามพลาส่สายาเป็นห่ว
“ไม่้อถามหรอ นั่ไปเลย” ยุนอาผลัอฮยอนลโฟา ่อนะทิ้ัวเอนั่บนที่ั้ศอ เาวาแนบนพนัโฟา
“หุยยยย” ฮยอนอา นิโลและริสัลส่สายาเลศนัยให้เพื่อนสาว อฮยอน็เิหน้าแทันที
“ยิ้มบ้าอะไรัน!” ร่าบาทำหน้าหาเรื่อใส่เพื่อนพร้อมยหมัะ่อยเ็มที่ ฮยอนอา นิโลและริสัลยัไหล่วนๆ พาอฮยอนบุ้ยปาโมโหพวนั้น
“แล้วอฮยอนมาไ้ไเนี่ย?” เสสิ้าถามอฮยอน ร่าบาสบานัวเล็พัให่ ่อนะอบ
“อเห็นว่าพวนั้นเมาแล้ว็สนใสาวๆนอื่นไปเรื่อย อเลยอัวไปเ้าห้อน้ำ อิว่าไม่ำเป็น้อลับไปนั่ับพวนั้นเพราะเามีสิ่ึูวามสนใใหม่แล้วเลยมานั่ที่นี่่ะ” เสสิ้าพยัหน้าเ้าใพร้อมนอื่นๆ อยู่ๆยฮวา็เอื้อมมือมาออเสสิ้าทำให้อฮยอนใ มือหน้าผายหน้าเสสิ้า
“อฮยอน พี่ะแนะนำัวให้นะรับ นนนี้ อ เสสิ้า น้อสาวฝาแฝแท้ๆอพี่ ” หลัาฟัประโยนั้นอฮยอนยิ่ใว่าเ่า ิ้วเรียวมวนัน ่อนะเยหน้ามอยุนอาที่ำลัเท้าามอเสสิ้าับยฮวา ยุนอาเล่นหนันาป็นแฟนน้อยฮวาเลยหรอ!? “ส่วนนี้” ยฮวาผายมือไปที่ายร่าสูหน้าล้ายยุนอาแ่ผิวสีน้ำผึ้ “วอน ยูริ เพื่อนร่วมห้อพี่และเป็นพี่ายยุนอา”
“สวัสี่ะพี่เสสิ้า พี่ยูริ” เ็สาวโ้หัวให้นอายุมาว่า เสสิ้ายิ้มรับอย่าใี แ่ยูริยิ้มแ่มุมปาน้อยๆ ูแ่าาน้อายมาที่เาเหมือนะยิ้มหัวเราะไ้ทั้วัน
“อฮยอน” เสียใสบนหัวเรีย อฮยอนเยหน้ามอ ราถามเสียเบา เ้าอเสียส่วาอร้อ “ยุนปวี่อ่ะ พาไปห้อน้ำหน่อย”
“ห้อน้ำอยู่ใ้บันไ อผู้ายอยู่้าในสุเลยนะ” อฮยอนพูบ็หันหน้าหนี ฟัพวรุ่นพี่ับเพื่อนุยัน ยุนอาถอนหายใเบาๆนั่้อหน้าอฮยอนอย่าใ้วามิ อฮยอนรู้สึัวึหันลับมามอ
“พายุนไปหน่อยนะ” ยุนอาโน้มัวลออฮยอน้วยวาใสอ้อนวอน แถมยััปาอี อฮยอนมอเานิ่ ยุนอามอาปริบๆว่าอฮยอนะลไหม แ่็ไ้ำอบเป็นวามเียบ “นะๆๆๆๆ” วาใสส่สายาอ้อนเ็มที่ เาไม่้อทำอะไรมาแ่ย่นมูเพิ่มนิหน่อย อฮยอน็ใอ่อนแล้ว เธอไม่อยาะยิ้มให้เารู้นัหรอว่าัวเอทำัวน่ารั แ่มัน็อไม่ไ้อีแล้ว
“ะไป็ไปสิ” ร่าบาลุึ้น ้มหน้าัระโปร่อนรอยยิ้มไว้
“เย้!” ยุนอาร้อีใเบาๆพลาแอบมออฮยอนทุารระทำแ่เา็ไม่เห็นรอยยิ้มที่อฮยอน่อนไว้
“ะไปไหนันหน่ะ?” ยฮวาถามเสียเย็น
“ไปเ้าห้อน้ำรับ” พอยุนอาอบเสร็ ยฮวา็รมอร่าสู่อนะไม่สนใ ยุนอาเอื้อมมือุมมืออฮยอนไว้ “ับมือันไว้นะ ะไ้ไม่หลทา”
“ไม่้อหรอ” อฮยอนถอนมือออ ่อนะเินนำยุนอาทำให้ยุนอาหยุเล่นและ้อเินาม
“พี่ยฮวา” เสสิ้าเรียแฝนละไ่นเอ ยฮวามอหน้าาย “พี่รู้ไหมว่ายุนอาอบอฮยอน?”
ความคิดเห็น