คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
ึ
มือหนาอใรบานุ้อมืออฮยอนที่ำลัึ้นเรียน ร่าบาหันมา้าๆพร้อมับำราหนัสือในอ้อมอ เธอมีสีหน้าใอยู่ไม่น้อย ่อนะหัน้ายหันวา ็นี่มันหน้าห้อน้ำหิ แล้วยิ่ในเวลาเรียนแบบนี้หานอื่นมาเห็นเ้าะมอว่าเธอับยฮวามาทำมิีมิร้ายัน
“อฮยอนรับ” ยฮวาเรียื่อเธอ อฮยอนมอหน้ารอให้ยฮวาพู “ไม่ทราบว่าเย็นนี้อฮยอนว่าหรือเปล่า เราสอนน่าะไปัแผนสอนเ้าเ็นั่นัน”
เ็นั่น็หมายถึยุนอาหน่ะแหละ หลัาพัลาวันเมื่อวานนี้ เพื่อนๆในลุ่ม่า็พาันอยแวเธอทั้วัน นาเธออนพวนั้นยัไม่หยุเลย ไม่รู้ะแวอะไรนัหนานะ ็เธอย้ำไปี่รอบแล้วว่าไม่ไ้อบ
“ทำไมเรา้อไปัแผนัน้วยะ เรื่อแบบนี้ทำนเียวที่บ้าน็ไ้นี่หน่า แล้วถ้าพี่ยฮวาัแผนสอนแล้วยุนอาะฝึับใรละะ?” อฮยอนถาม้วยวามสสัย
“็วันนี้ไอ้เหม่นั่นมันไม่อยู่ มันบอะไปทำานพาร์ททาม พี่เลยะว่าะวนอฮยอนไปมีเวลาส่วนัวระหว่าเรา” ยฮวาส่สายาปิ๋ปั๋ พลาเอื้อมมือับมืออฮยอน ทว่าร่าบา้าวถอย
“พี่ยฮวาะว่าอะไรอไหมะ ถ้าอะบอว่าอไม่ไป” เธอพูอย่าพยายามเลี่ยไม่ให้ายหนุ่มเิอารม์โมโห ยฮวานิ่้า แ่เารู้ัวพอว่าทำให้เ็สาวเบื้อหน้าอึอั ึไม่อยาบัับอะไรมา ายหนุ่มึยอมปล่อยอฮยอนไปสัวัน
“ไม่เป็นไรหรอรับ ว่าแ่อฮยอนมีธุระอะไรหรือเปล่าถึไปับพี่ไม่ไ้”
“อ เอ่อ ปะ เปล่า่ะ วันนี้อแ่อยาพัผ่อน่ะ อัวนะะ” เ็สาวเินหนีึ้นอาารเรียน เหุผลที่เธอไม่ไปหน่ะหรอ เธอิว่าเธอไม่ำเป็นเท่าไหร่สำหรับารวาแผนสอน เพราะเธอไม่่อยรู้เรื่อีาร์ ถ้าเรื่อร้อเพล็พอไ้ แ่รุ่นพี่ยฮวาเาร้อเพลเพราะว่าอี และมันมีอีเหุผลหนึ่ที่อยู่ลึเ้าไป เป็นเหุผลที่เธอไม่สามารถเ้าใไ้ นหัวิ้วนันแน่น ร่าบา้าวผ่านห้อเรียนมามายึ่มีอาารย์ี้ระานสอนอยู่พร้อมับรุ่นิถึหัวใัวเอ
วาลมสวยเผลอมอผ่านประูระห้อม.4/7 รอยยิ้มสใสแสนบริสุทธิ์เหมือนเ็น้อย วาใสหยีไม่เท่าัน า้า้ายอเาะปิล่อนถึาม้วยา้าวา มูเล็ๆย่นหน่อยๆ เาำลัหัวเราะับเพื่อนสนิทใล้โ๊ะ อฮยอนระุยิ้มบา ไม่รู้ทำไมพอไ้เห็นรอยยิ้มแบบนั้นวามสสัยเมื่อี้มัน็หายไปเลย “่ามันเถอะน้า”
หลัเลิเรียนวันเียวัน อฮยอน็ใ้เวลาวันนี้สำหรับารพัผ่อนอย่าที่บอับยฮวา หลัาโบมือลาเพื่อนทั้สาม ร่าบา็เินลัเลาะไปเรื่อยๆในอลาใล้โรเรียน
ริ๊ๆ
เสียระิ่นน้อยัทัทายลู้าผู้มาใหม่ พนัานหน้าเาน์เอร์ล่าวทัทายเสียใส อฮยอนยิ้มรับและเินไปนั่เ้าอี้ัวสุท้ายอร้าน ร้านนมหวานร้านนี้ออแบบอย่าไม่เหมือนใร ึ่ปิร้านนมะวาโ๊ะไว้เรียันเป็นระเบียบ ทว่าร้านนี้มีโ๊ะแ่สามัวเป็นแนวยาวิผนัร้านึ่เป็นระ มอผ่านเห็นบรรยาาศสวยามภายในลา บริเวรลาร้านเป็นที่สำหรับทำอาหาร อบนมปั พนัานร้านึเินวนไปวนมาแถวๆนี้บ่อย สีอร้านัอยู่ในโทนส้มมพู มีเส้นไหมพรหมทิ้ระโยรยา์าเพานร้าน แ่มันูไม่ร แถมยัสวยี้วย
ือึ้!
เสียไลน์เ้าส่ผลให้อฮยอนหยิบโทรศัพท์ึ้นมาู เธอเห็น้อวามใหม่เป็นสิบ้อวาม แ่พอเลื่อนูแล้ว ทั้หมันเป็น้อวามส่เมส์ทั้นั้น ยเว้นหนึ่้อวาม อฮยอนู้อวามนั้นึ่ส่มาาลุ่มเพื่อนสนิท
nicolecloning
อ ูยอน เธอเอาสมุารบ้านันไปใ่ไหม!! 16.20
seohyunonair
read 16.30 บ้า วันนี้ไม่มีารบ้าน
nicolecloning
เธอไม่มีแ่ันมี ารบ้านมรม้านนนนนน 16.31
อฮยอนระุิ้ว่อนะเปิระเป๋าหาสมุารบ้านนิโละที่นิโล็ลั่นสิเอร์ใส่เธอ ะเอาให้เรื่อ้าเลยไหมเนี่ย และอฮยอน็เอสมุแปลๆที่เียนว่ามรมาราศาสร์ ร่าบานั่ยิ้นแห้นเียว
kriskisskid
นี่นิเธอะรัวสิเอร์อีนานไหม เรื่อันะ้าอยู่แล้วเนี่ย 16.36
beautifulgirl
ยัยอ เอยั้เนี่ย เี๋ยวพรุ่นี้ันไม่มีลอ 16.36
seohyunonair
read 16.37 เอแล้วๆ เ้าอโทษน่ะเพื่อนนิ
nicolecloning
ไม่รู้ละ เธอ้อทำารบ้านแทนันเลย 16.38
seohyunonair
read 16.38 ทำ็ไ้ แ่ผิเยอะไม่รู้้วย เพราะอไม่ไ้อยู่มรมาราศาสร์
nicloecloning
ผิถูันไม่ถือหรอ มีส่พอ 16.38
หลัานั้น็เป็นบทสนทนาแมทะเลาะระหว่านิโลับริสัล โยมีฮยอนอาอยยุยส่เสริม อฮยอนอ่านเพื่อนทะเลาะันอย่าำๆ่อนะหยิบสมุารบ้านึ้นมาทำ โีทีนิโลั้ใเรียนพอัวึมี้อมูลไว้ ถ้าเป็นสมุารบ้านฮยอนอาเธอะเอา้อมูลมาาไหนนะ ร่าบาทำไปไ้แปปเียว ็อใไม่ไ้ับลิ่นหอมรุ่นาเา เธอึเปลี่ยนวามสนใไปที่หนัสือเมนูอาหาร
“พี่ะ เอาอันนี้ับอันนี้่ะ” อฮยอนี้สั่dutch baby pancakeับน้ำามะนาว แ่พนัานนหนึ่และบอว่าะใส่ท๊อปปิ้อะไรบ้า พนัาน้มหน้าีเียนบนระาษ
“รับ รอสัรู่นะรับ” ับพลันที่พนัานเ็เสิร์ฟเยึ้นล่าวับลู้า เา็้อะั “เอ้า!” ่อนะหัวเราะในลำอ แล้วเาิ้ว้วยวามเินอาย ใบหน้าแอบแ้วย
“มาทำานพาร์ททามหรอ บัเอิัเนาะ” อฮยอนหัวเราะับวามบัเอิ ไม่ิว่าะเอยุนอาที่ยฮวาบอว่าไปทำานพาร์ททาม เพราะเธอมาร้านนี้อยู่บ่อยๆ ล่าสุือสออาทิย์ที่แล้ว แ่็ไม่เห็นนหน้าาประมานี้อยู่
“อื้อ” ยุนอาว่าพลาหลีทาให้ลู้า “ยุนไป่อนนะนมันเยอะ” อฮยอนพยัหน้า แล้ว้มลทำารบ้านให้นิโล ร่าบานึถึ้อวามโพสอิทเมื่อวาน
‘พูริทำริ้วยแหะ’
อฮยอนนั่ทำารบ้านอนิโลอย่าั้ใ สมับเร4.00ที่ไ้มาลอั้แ่สมัยม.้น เธอพยายามบัับลายมือให้ออหวัหน่อยๆแบบลายมืออนิโลแ่พอหลัๆันเป็นลายมือเธอเอโยที่อาารย์มอ็รู้อย่าไม่้อสสัย พนัานในร้านยัเินป้วนเปี้ยนไปมา และลู้า็เยอะึ้น้วย
“อนั่้วยไ้ไหม?” ยุนอาพู้วยน้ำเสียอ่อนเพลีย อฮยอนพยัหน้าๆ เสื้อันเปื้อนสำหรับพนัานไม่อยู่ับัวเาแล้ว เธอเาว่าเาทำานรบรอบแล้วละ “นี่มันารบ้านมรมาราศาสร์นี่?” ยุนอาถามระทั่าแทบปิ “ออยู่มรมนรีไม่ใ่หรอ?”
“ืออเผลอหยิบสมุารบ้านเพื่อนลับบ้านเลย้อมาทำให้” อฮยอนอบเสียแผ่วพลามอวาปรือนั่น ร่าบาอมยิ้มเพราะำลัลั้นหัวเราะอยู่ ยุนอาแหนหน้ามอลับ่อนะวัสมุบาอย่าในระเป๋านัเรียนยื่นให้อฮยอน
“อ่ะ ยุนอยู่มรมาราศาสร์ ทำเสร็แล้วเอาไปลอไ้เลย”
“อบุ่ะ” อฮยอนเห็นันั้นึโ้หัวอบุอย่าสู ่อนยุนอาะนอนแนบแ้มไปับโ๊ะไม้ในร้าน
“ทำไมอ้อพูเพราะับยุน้วย” เาบอ้วยน้ำเสียหุหิเหมือนเ็โนัใ อฮยอนมอเาอย่าไม่เ้าใว่าหุหิอะไร
“็เราไม่สนิทันนี่ะ”
“…” ยุนอาทำหน้าเหมือนะร้อไห้ถูใบหน้ามาใล้ับมืออฮยอนึ่ถือปาา้าไว้เพื่อหยุุยับยุนอา ร่าสูเยวา้อาลมสวยออฮยอน แล้ว็หลับาพริ้ม าม้วยัหวะลมหายใที่สม่ำเสมอ
‘อะไรัน ิะหลับ็หลับ…’ อฮยอนมอใบหน้าใสั่เ็น้อย้วยรอยยิ้มระไม ‘เป็นเ็ี้เอาแ่ใใ่ไหมเนี่ย’
อฮยอนผละวามสนใาใบหน้าเ้าเสน่ห์ เธอเปิูสมุารบ้านอยุนอา็ถึับ้า ร่าบา้มลพิาราอัระล้ายัวอัษรที่ถูส่มาา่าาว ยุนอาเียนัวเล็มาแถมยัิันอี โีที่อฮยอนเยเป็นผู้่วยอาารย์รวานเ็หลายรั้ ไม่ั้นเธอแปลไม่ออแน่ เ้าใหรอว่าพวเ็อัริยะมัเียนไม่่อยสวยเพราะวามิไปไวว่าสมอแ่…ระับเธอยั้อมาเพู่อัระยุนอาเลย
เวลาผ่านไปรึ่ั่วโม
“หาว~~” ยุนอาอ้าปาหาวหวอหลัาไ้สิาารหลับใหล “ยัไม่ลับอีหรอ?” ร่าสูถามอฮยอนที่มีใบหน้าผะ้วยเสียัวเีย “เมื่อี้แอบมอยุนหลับแน่เลย!”
“เปล่า” อฮยอนรีบอบทันที เธอแ่ินนมแล้วรีมมันระเ็นไปโนแ้มยุนอาเลยิว่าะทำไี “ยุนนอนน้ำลายยืหน่ะ” อฮยอนี้แ้มยุนอาให้เาเ็รีมบนหน้า ยุนอาสะุ้ใ่อนะถูแมัวเอนหน้ายู่
“อบุที่เือนรับ” ยุนอาพูอย่าเินอายนใบหน้าแ่ำ
“ไม่เป็นไร” อฮยอนอบรับเอาะเนียน เธอลุึ้นเ็บหนัสือเ้าระเป๋า ยุนอาึลุึ้น้วย
“ยุนไปส่”
Sorry for party rockin ey ey ey ey ay ay ay
เสียริโทนสุื้ัาระเป๋าาเนัเรียน ยุนอาเิอาารสะุ้เล็น้อย่อนเาะหยิบมันึ้นมา หน้าอโทรศัพท์แสื่อเ้าอเบอร์
~♡jessica noona♡~
“ฮัลลโหลรับพี่สิ้า” ยุนอาานรับเสียหวาน “ร้าบ ผมเ้าใแล้ว พี่ไม่้อเือนผมหลายรอบ็ไ้ อื้อ ผมะรีบลับบ้านนะรับ รับ แ่นี้แหละผมะลับบ้านแล้ว”
ความคิดเห็น