ลำดับตอนที่ #33
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : Bang Bang! (M)
อฮันแสยะยิ้มับำเพิ่พูออไป ร่าบายัวึ้นหนี หันว้าหยิบสิ่อบาอย่าออาระเป๋าใบให่อยู่บนโ๊ะวาอ้าโฟา มือบาำอาวุธแน่นปลายระบอบนหน้าผาื้นเหื่อ
าย้านล่าพยายามว้าัวอฮันลับมาหยุารระทำทั้หม วาสีน้ำาลเ้มื่นระหน ไม่ล้าแม้แ่หายใ
"เมื่อี้บอว่าถ้าไ้ิน ะออะไร็ไ้~~" นิ้วี้เหนี่ยวไแ่ยัไม่ปล่อย
"อีวิแ่อนแล้วัน"
"อย่า!! ไ้โปร" ายหนุ่มยมือึ้นอร้อ
"ใรเป็น้นิ?" อฮันถาม
"ไม่ใ่ผม"
"แ่แเป็นนับแนัน" อฮันลั่นไยิเ้ามือเาะเป็นรูทะลุยัไหล่วา ายสูวัยร้ออ้าออมา้วยวามเ็บปว
"เ็บมั้ย?" เสียหวานหัวเราะริ
"เ็บ พอเถอะ ะเอาอะไรเอาไปเลย?"
"พูมา ิ่อนรึเปล่า?" อฮันยิเ้าไปอีนัรอวัยวะเพศห่อเหี่ยว
"ายล่ะ ใ้านไม่ไ้ลอีวิ" ปาแลี่ยิ้มร้าย วาลมรุ่นิว่าวรทรมานเหยื่อยัไ่อ
"แฟนแยัสาวนะ"
"ไม่ไ้รัใ่มั้ยล่ะ?" อฮันถาม่อ ามอไปยัหิสาวำลัเินเ้ามา้วยน้ำานอหน้า
"่วยผม้วย" เธอรีร้อออมา หิสาวไม่ไ้ิ่วยเพราะถ้าเาายเธอมีทาไ้เินประันและบ้านอีหนึ่หลัามที่ายหน้ายิ้มบอ
"เรียำรวเร็ว เามันบ้า"
"เรีย็โน้อหาสมรู้ร่วมิิ" อฮันหันไปยิ้มสะใ อมินัารไ้อยู่หมัริ ๆ
"ลาี"
"ล้ายิมันมั้ย?" อฮันถามหิสาวำลัร้อไห้ เาทำท่าะยื่นปืนให้เธอแ่ัลับ
"ผมัารเอีว่า" มือบาลั่นไรเป้าเาะเ้าลาหน้าผาอายสูวัยทันที บุรุษพยาบาลับัวเาออาบ้านในวันนั้น มันวรายเป็นนแรามลำับ
หิสาวสะุ้เฮือไม่ิว่าอฮันะ่าแฟนเธอริ ๆ แ่อนนี้ายเ้าอบ้านนอนายอนาถาโฟาส่วนล่าถูยิเสียนเละ
"ส่วนเธอ"
"ันะไม่พูอะไร"
"ริเหรอ?" ปาแลี่ยิ้ม มือสวมถุมือสีรีมไล้บนใบหน้าเปื้อนน้ำา
"ฝาบอเพื่อนเาที"
"บออะไร?"
"มันเป็นราย่อไป"
อฮันเินัวปลิวออาบ้านหลัา่อปืนบนหัวหิสาวู่ให้เธอทำานแทนเา หิสาวเหยื่อรายใหม่รีบโทรหาเพื่อนอแฟนเ่า้วยน้ำเสียหวาลัว ำพูทุอย่าเป็นไปามที่อฮันเียนให้อ่านาม
"อบในะ"
เสียหวานเอ่ยบอับหิสาว่อนทิ้เินไว้ให้ำนวนหนึ่รวมถึเอสารารโอนย้ายบ้านและประัน
เาลับไปยัเพ้นท์เฮ้าส์หรูลารุโลพร้อมอมิน หนุ่มหน้าเ้มไม่อยู่รอ มีแ่โน้หนึ่แผ่นแปะไว้บนโ๊ะอาหารมีทัุ้ป สลั และพาส้าเรียมพร้อมทาน
"รู้ใั" อฮันยิ้มแป้น
"เาไปไหนะล่ะ?"
"ไปทำานอเา...มั้" ร่าบานั่ล มือับแ้วไวน์แึ้นมาิบ
"ัแ้วมั้ย?"
"ไม่ล่ะ"
"ไ้ยินแล้วสบายใึ้นมั้ย?"
"ยัมีอี" มือบาหยิบส้อมหมุนพาส้าในอสรีมาวึ้นมาิม
"ถ้าไ้รบ?"
"ะสบายใมา" อฮันหยัยิ้มร้าย มือบายื่นแ้วไวน์อีแ้วให้เพื่อนสนิทรับไว้
"นายนี่โรินานแท้"
"แล้วนายไม่เป็นเหรอ?"
"ไม่"
"รู้ไ้ไ?"
"ผมไม่ไ้สนุับาร่า" อฮันยัไหล่่อนถอเสื้อผ้าออ
"อาบน้ำ่อนนะ เหนอะหนะ"
"ามสบาย" อมินนัู่ทีวีรออฮันพัให่ เสียประูห้อเปิออ ึอลเินเ้ามาพร้อมระเป๋าหนัู่ใ วามวัมอายอีน้วยวามแปลใ
"ผมแ่มาส่อฮัน"
"โอเ"
"ถึเวลาลับแล้วใ่มั้ย?" เสียทุ้มถามเพียเท่านั้น อมินรีบ้มหัวออประูไปอย่ารวเร็ว
ึอลเ้าห้อามร่าบานอนแ่อ่าาุี่เ็มไป้วยฟอ มือบายัถือแ้วไวน์แห้อยออมาริมอ่า วาลมปิสนิทเลิบเลิ้มไปับเพลแ๊เปิเล้าลอ
"รอผมอยู่เหรอ?" ายหนุ่มถอุหนัลบนพื้นนหม ายาว้าวแ่น้ำอุ่นในอ่าว้า มือแร่ลูบไล้บนาเรียวยาวยึ้นมาแะอ
"อืมมม"
"เหยื่อที่ปล่อยไว้?"
"ไม่เหลือแม้แ่า"
"สุยอเลย" อฮันวาแ้ว มือสอ้าแหวฟอฟูฟ่อออไปาัว สะโพมนบเบีย่วล่าอนรั้วยวามิถึ ปาแพรมูบบนสันราม ะบั้นท้ายถูนวลึ
"ัทีนะ ที่รั"
"ี่ที็ไ้ สุหล่อ"
เสียราเร้าร้อนัลั่นห้อน้ำว้าลบเสียเพลแ๊นหม น้ำในอ่าล้นเอ่อามแรยับัวอายสอนำลัโอบอุไร้แนบิ ร่าบอบบาเอนอ่อนามแรระแทา้านล่ารุนแรนัวโย
"เปียไปหมแล้ว" เสียหวานหอบสั่น าื้นน้ำามอพื้นหินอ่อนเ็มไป้วยฟอ
"ใรสน?" ึอลยัิ้ว สะโพึ้นสุวามยาว มือสอ้ารึ้นาเรียวไม่ให้ยับหนี ถ้าเริ่ม มันบยา
"เหนื่อยแล้ว"
"ไหนบอี่ที็ไ้"
"ะเอานสลบเลยรึไ?" อฮันเบ้ปา แนยาวสวมอไหล่แร่
"เป็นวามิที่ีนะ" ึอลอบพร้อมรอยยิ้ม
าย้านล่าพยายามว้าัวอฮันลับมาหยุารระทำทั้หม วาสีน้ำาลเ้มื่นระหน ไม่ล้าแม้แ่หายใ
"เมื่อี้บอว่าถ้าไ้ิน ะออะไร็ไ้~~" นิ้วี้เหนี่ยวไแ่ยัไม่ปล่อย
"อีวิแ่อนแล้วัน"
"อย่า!! ไ้โปร" ายหนุ่มยมือึ้นอร้อ
"ใรเป็น้นิ?" อฮันถาม
"ไม่ใ่ผม"
"แ่แเป็นนับแนัน" อฮันลั่นไยิเ้ามือเาะเป็นรูทะลุยัไหล่วา ายสูวัยร้ออ้าออมา้วยวามเ็บปว
"เ็บมั้ย?" เสียหวานหัวเราะริ
"เ็บ พอเถอะ ะเอาอะไรเอาไปเลย?"
"พูมา ิ่อนรึเปล่า?" อฮันยิเ้าไปอีนัรอวัยวะเพศห่อเหี่ยว
"ายล่ะ ใ้านไม่ไ้ลอีวิ" ปาแลี่ยิ้มร้าย วาลมรุ่นิว่าวรทรมานเหยื่อยัไ่อ
"แฟนแยัสาวนะ"
"ไม่ไ้รัใ่มั้ยล่ะ?" อฮันถาม่อ ามอไปยัหิสาวำลัเินเ้ามา้วยน้ำานอหน้า
"่วยผม้วย" เธอรีร้อออมา หิสาวไม่ไ้ิ่วยเพราะถ้าเาายเธอมีทาไ้เินประันและบ้านอีหนึ่หลัามที่ายหน้ายิ้มบอ
"เรียำรวเร็ว เามันบ้า"
"เรีย็โน้อหาสมรู้ร่วมิิ" อฮันหันไปยิ้มสะใ อมินัารไ้อยู่หมัริ ๆ
"ลาี"
"ล้ายิมันมั้ย?" อฮันถามหิสาวำลัร้อไห้ เาทำท่าะยื่นปืนให้เธอแ่ัลับ
"ผมัารเอีว่า" มือบาลั่นไรเป้าเาะเ้าลาหน้าผาอายสูวัยทันที บุรุษพยาบาลับัวเาออาบ้านในวันนั้น มันวรายเป็นนแรามลำับ
หิสาวสะุ้เฮือไม่ิว่าอฮันะ่าแฟนเธอริ ๆ แ่อนนี้ายเ้าอบ้านนอนายอนาถาโฟาส่วนล่าถูยิเสียนเละ
"ส่วนเธอ"
"ันะไม่พูอะไร"
"ริเหรอ?" ปาแลี่ยิ้ม มือสวมถุมือสีรีมไล้บนใบหน้าเปื้อนน้ำา
"ฝาบอเพื่อนเาที"
"บออะไร?"
"มันเป็นราย่อไป"
อฮันเินัวปลิวออาบ้านหลัา่อปืนบนหัวหิสาวู่ให้เธอทำานแทนเา หิสาวเหยื่อรายใหม่รีบโทรหาเพื่อนอแฟนเ่า้วยน้ำเสียหวาลัว ำพูทุอย่าเป็นไปามที่อฮันเียนให้อ่านาม
"อบในะ"
เสียหวานเอ่ยบอับหิสาว่อนทิ้เินไว้ให้ำนวนหนึ่รวมถึเอสารารโอนย้ายบ้านและประัน
เาลับไปยัเพ้นท์เฮ้าส์หรูลารุโลพร้อมอมิน หนุ่มหน้าเ้มไม่อยู่รอ มีแ่โน้หนึ่แผ่นแปะไว้บนโ๊ะอาหารมีทัุ้ป สลั และพาส้าเรียมพร้อมทาน
"รู้ใั" อฮันยิ้มแป้น
"เาไปไหนะล่ะ?"
"ไปทำานอเา...มั้" ร่าบานั่ล มือับแ้วไวน์แึ้นมาิบ
"ัแ้วมั้ย?"
"ไม่ล่ะ"
"ไ้ยินแล้วสบายใึ้นมั้ย?"
"ยัมีอี" มือบาหยิบส้อมหมุนพาส้าในอสรีมาวึ้นมาิม
"ถ้าไ้รบ?"
"ะสบายใมา" อฮันหยัยิ้มร้าย มือบายื่นแ้วไวน์อีแ้วให้เพื่อนสนิทรับไว้
"นายนี่โรินานแท้"
"แล้วนายไม่เป็นเหรอ?"
"ไม่"
"รู้ไ้ไ?"
"ผมไม่ไ้สนุับาร่า" อฮันยัไหล่่อนถอเสื้อผ้าออ
"อาบน้ำ่อนนะ เหนอะหนะ"
"ามสบาย" อมินนัู่ทีวีรออฮันพัให่ เสียประูห้อเปิออ ึอลเินเ้ามาพร้อมระเป๋าหนัู่ใ วามวัมอายอีน้วยวามแปลใ
"ผมแ่มาส่อฮัน"
"โอเ"
"ถึเวลาลับแล้วใ่มั้ย?" เสียทุ้มถามเพียเท่านั้น อมินรีบ้มหัวออประูไปอย่ารวเร็ว
ึอลเ้าห้อามร่าบานอนแ่อ่าาุี่เ็มไป้วยฟอ มือบายัถือแ้วไวน์แห้อยออมาริมอ่า วาลมปิสนิทเลิบเลิ้มไปับเพลแ๊เปิเล้าลอ
"รอผมอยู่เหรอ?" ายหนุ่มถอุหนัลบนพื้นนหม ายาว้าวแ่น้ำอุ่นในอ่าว้า มือแร่ลูบไล้บนาเรียวยาวยึ้นมาแะอ
"อืมมม"
"เหยื่อที่ปล่อยไว้?"
"ไม่เหลือแม้แ่า"
"สุยอเลย" อฮันวาแ้ว มือสอ้าแหวฟอฟูฟ่อออไปาัว สะโพมนบเบีย่วล่าอนรั้วยวามิถึ ปาแพรมูบบนสันราม ะบั้นท้ายถูนวลึ
"ัทีนะ ที่รั"
"ี่ที็ไ้ สุหล่อ"
เสียราเร้าร้อนัลั่นห้อน้ำว้าลบเสียเพลแ๊นหม น้ำในอ่าล้นเอ่อามแรยับัวอายสอนำลัโอบอุไร้แนบิ ร่าบอบบาเอนอ่อนามแรระแทา้านล่ารุนแรนัวโย
"เปียไปหมแล้ว" เสียหวานหอบสั่น าื้นน้ำามอพื้นหินอ่อนเ็มไป้วยฟอ
"ใรสน?" ึอลยัิ้ว สะโพึ้นสุวามยาว มือสอ้ารึ้นาเรียวไม่ให้ยับหนี ถ้าเริ่ม มันบยา
"เหนื่อยแล้ว"
"ไหนบอี่ที็ไ้"
"ะเอานสลบเลยรึไ?" อฮันเบ้ปา แนยาวสวมอไหล่แร่
"เป็นวามิที่ีนะ" ึอลอบพร้อมรอยยิ้ม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น