ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Deadly Creation
อฮันปลเน็ไทออเมื่อลับถึบ้าน ร่าบาทิ้ัวลบนโฟาอย่าหมแร เ้านายใหม่สุหล่อสั่ให้เาพิมพ์สรุปเอสารใหม่ทั้หม ว่าะเสร็ปาเ้าไปสอทุ่ม ัวนสั่านลับบ้านไปแ่หโมรทิ้ให้เานั่ทำานอยู่หน้าห้อนเียว ีที่พนัานารลาบานยัอาสาอยู่เป็นเพื่อนแม้ั้นเาเาาย
เอาเถอะถือว่าเป็นารทำานวันแร อีอย่าีอีโอนนี้หล่อไม่เบา ทำานไปมอหน้าไปเพลินี เมื่ออฮันอารม์ีึ้น มือบาเอื้อมหยิบแทปเลอีเรื่อาในโ๊ะ้าเีย แทปเลห่อหุ้ม้วยเสสีแเ้ม มันำลัสั่นเพราะ้อวามเ้า
อฮันเลื่อน้อวามพร้อมรูปไปเรื่อย ๆ วาลมพินิพิารารูปภาพายหนุ่มหน้าาีบ้าแย่บ้า ส่วนให่เป็นนรวยอยาหาอเล่น้ามืน
"นนี้น่าสนใ" แ่ไม่ใ่นึ่เาำลัามหา
ไม่นานนิ้วเรียวหยุบนโปรไฟล์นัธุริหน้าาหล่อเหลานหนึ่ มือเรียวแะเพื่อเปิอ่าน เาำลั้นหาู่นอนผู้าย ทั้ที่มีภรรยาและลูสอ ราาเสนอมา็ไม่ธรรมา ล้านเยน่อั่วโม...หืม...
"ถ้าายไปลูเมียลำบาแย่"
อฮันหัวเราะิ เาำลัพิมพ์อบลับ้อเสนอมันถูอบลับภายในสิบนาทีถัมาพร้อมสถานที่ เวลา และ ำอร้อหลายอย่า ร่าบาลุึ้นแ่ัว าเหนัรัรูป เสื้อสีาวัวโร่เปิไหล่ แว่นารอบหนา ถุมือหนัสีรีม พร้อมหิ้วระเป๋าาแนลใบเิมออาบ้าน
.
.
.
ไม่่าอะไราึอล เานั่เฝ้ามอาเ้าอี้สูัวเิมในผับประำอยู่ย่านึ่บาร์อเาเปิอยู่ ผับนาให่เ็มไป้วยหิสาวมาหน้าหลายา พวเธอมาเป็นลุ่ม บ้า็มาับนรั แ่ไม่ว่าะแบบไหนึอลไม่สน เาำลัมอหาเหยื่อรับสเป็เพราะเา้อารปลปล่อยวามรุ่มร้อนในัวออไปให้เร็วที่สุ สาเหุมาาเลาหน้าหวานนั่โ๊ะไม่ไลาเาทั้วัน อฮันปั่นป่วนสิอเานระเิระเิ
"ไ ุปส์"
"เหมือนเิม" วิสี้ออนไอ์ถูวารหน้า่อนึอลทิปบาร์เทนเอร์อย่าาม
"ไ้่าวเมื่อวานรึเปล่า?"
"่าวอะไร?"
"ผู้หิที่ลับถูลาไป่า่มืน โรเหี้ยมเลย าแม่ยัไม่เหลือ"
"ับนร้ายไ้รึยั?"
"ับยัไ? ำรวออมาบอว่าหลัานถูทำลายเลี้ย นี่มันรายที่ 3 อเือนแล้วนะ ไอ้ารโริ" ึอลระเหล้าเ้าปา เายิ้ม ๆ ับำอมเม้น์
"ับไม่ไ้ัที..."
"เออริ"
"นนั้นสวยนะ ลู้าใหม่เหรอ?"
"น่าะ"
"นายอบผู้หิเอ็์ เ็ส์ัิท่า"
"ประมานั้น" ึอลยัไหล่ หิสาวเ้นยั่วยวนอยู่บนฟลอเ้นรำ สะโพผายโยย้ายามัหวะเพลอีีเอ็มเปิเสียัลั่นร้าน เปลือาแ่เ้มสโมี้สีำเทา นัยน์าสีฟ้าาอนแทเลนส์ปรายมายัึอลเป็นพั ๆ เมื่อรู้ว่าายหนุ่มำลัเฝ้ามอ ระโปรสั้นเลิึ้นถูรั้เธอหมุนัว
ึอลเอเหยื่ออันโอะอรารีนี้และเธอำลัับอย่าั เาไม่เยรีบร้อนเพราะมีเวลาทั้ืนให้ัาร
หิสาวถูพามายัโรแรมม่านรูแห่หนึ่ไม่มีนมานั เธอสลบไม่ไ้สิเพราะปริมาแอลอฮอล์ในเลือทำให้เธอิใล่อลอยไม่อยู่ับัว ายหนุ่มร่าให่อุ้มร่าผอมบาเ้ามายัห้ออับื้น เาส่ายหน้าไม่่อยพอใ แ่ทำไมะ้อสนแ่เอา ๆ แล้วไป
"รู้มั้ย? ุสวยมา..." ายหนุ่มปลเปลื้อเสื้อผ้าอหิสาวนเธอเปลือยเปล่า ้อมือเรียวอ่อนแรถูผูมัไว้้วยันบนหัวเีย ึอลใ้เวลาับเหยื่ออเาเสมอ ทำไม้อรีบร้อน
"สวย" มือร้อนแะไปบนหน้าเรียวเลื่อนลบนริมฝีปาแาลิปสิ นิ้วโป้ปามันนเปรอะเปื้อน
"อืมมม"
"อ้าา..." เสียหวานราร้อเมื่อถูสอใส่ ท่อนเนื้อให่โเสียสีุระสันทำให้เธอยับัวาม ึอลหลับายับเ้าออ ในโสประสาอเามีภาพทับ้อนอเลาร่าบาำลัร้อรวราใ้ร่า ถ้าเ้าไปในัวอฮันะให้วามรู้สึอย่าไร? มันเยี่ยมยอเหมือนในินนาารรึเปล่า? เสียทุ้มรา่ำเมื่อารบีบรัถี่ึ้น สมอสั่ารให้ำนึถึใบหน้าสวยและเสียหวานออฮันแ่เมื่อลืมามันไม่เป็นไปามวามิ
ึอลเริ่มหุหิ มันไม่ไ้ั่ใ วามสวยามอหิสาวนนี้ไม่เพียพอสำหรับนเ่นเา แรบนลำัวยิ่แรึ้นราวับร่าผอมเพรียวเป็นแุ่๊ายา ึอลใส่วามโรธ วามไม่พอใบนหิสาวผู้โร้าย มือให่าผอมเพรียวาออนเส้นเอ็นี
"เ็บ! พอเถอะ พอ" หิสาวไ้สิเพราะวามเ็บร้าวบน้นา เธอเริ่มโวยวายให้ายหนุ่มบนร่าหยุระทำ
"ปล่อยัน" หิสาวาื่นเพราะแนสอ้าถูรัไว้แน่นนสะบัไม่หลุ าสอ้ายัาึามแรมืออายแปลหน้ารับเธอมาาลับ
ามลัวรอบำบนใบหน้าหิสาว เธอน้ำาไหลพรา ปาแเปิพูพยายามอร้อายร่าให่ำลัระทำำเราเธออย่าเหมือนนไร้สิ
ึอลเห็นน้ำาหลั่รินหยัยิ้มไม่ใส่ใ เายิ่ใส่แร้นาอหิสาวนระูเิรานหั เธอัฟันรอเนื่อาวามเ็บแปลบ ร่าเปลือยเปล่าพยายามถอยัวหนีาเื้อมมือแร่ัวเธอไว้ ปาแเผยอออเพื่อรีร้อให้น่วยแ่มันถูปิั้น้วยหมอนใบให่ ึอลหมอนนสุมือ สะโพระแทเ้าออรัวพร้อมปลปล่อยอีรั้ ยิ่ใล้ถึฝั่ฝัน แรบนหมอนยิ่มาึ้นนาริ้นเปลี่ยนเป็นอาารระุเร็ ไม่นานนัหิสาวหยุนิ่ไร้ารเลื่อนไหว เาสอใส่ในวามับึ่อนปลปล่อยนหม
ึอลเลียริมฝีปา วาสีน้ำาลเ้มู่ามเปิึ้น เา้อมอร่าหมลมอหิสาวึ่เยสวยาม วาล่อลอยอเธอ้อมอไม่มีุหมาย ริมฝีปาบาเปรอะเปื้อนสีแาเรื่อสำอา์บแ่หน้าบวราบเลือหยเลอะมุมปา ราบน้ำาปนมาสาร่าสีำไหลเป็นทาัับผิวาวเริ่มีเียวล...ายหนุ่มยิ้มับศิลปะึ่ัวเอ่อึ้น มันยัไม่ามสมใเพราะสุยอแห่านศิลป์้อถูเ็บไว้สำหรับนเหมาะสม...น ๆ นั้นผู้เียว
"ุยัไม่ใ่นที่ผม้อาร"
เาทำเ่นเิมเหมือนทุรั้ ทุอย่าถูทำลาย้วยรัร่อนสู รอยนิ้วมือบนผิวลอสลายหายไปนหมับน้ำราลท่อระบายไป วามเยาับสภาพศพหิสาวอนนี้เนื้อถูัร่อนนเหลือเพียโรระูสีาวสะอาและเส้นผมยาวหลุล่วสลาย้า ๆ ในอ่าน้ำ
ึอลเผลอยิ้มเมื่อิถึายหนุ่มหน้าหวานเ้ามาใล้เาเมื่อเ้า ผิวาวนวลเนียนทำให้เาอยาสัมผัสแนบเนื้อ ปาสีมพูธรรมาิแ่แ้มใบหน้าเรียวให้น่ามอบววาลมโ่าสสัยู่นั้น มันือวามามอันแสนบริสุทธิ์
"านศิลป์อผม"
เอาเถอะถือว่าเป็นารทำานวันแร อีอย่าีอีโอนนี้หล่อไม่เบา ทำานไปมอหน้าไปเพลินี เมื่ออฮันอารม์ีึ้น มือบาเอื้อมหยิบแทปเลอีเรื่อาในโ๊ะ้าเีย แทปเลห่อหุ้ม้วยเสสีแเ้ม มันำลัสั่นเพราะ้อวามเ้า
อฮันเลื่อน้อวามพร้อมรูปไปเรื่อย ๆ วาลมพินิพิารารูปภาพายหนุ่มหน้าาีบ้าแย่บ้า ส่วนให่เป็นนรวยอยาหาอเล่น้ามืน
"นนี้น่าสนใ" แ่ไม่ใ่นึ่เาำลัามหา
ไม่นานนิ้วเรียวหยุบนโปรไฟล์นัธุริหน้าาหล่อเหลานหนึ่ มือเรียวแะเพื่อเปิอ่าน เาำลั้นหาู่นอนผู้าย ทั้ที่มีภรรยาและลูสอ ราาเสนอมา็ไม่ธรรมา ล้านเยน่อั่วโม...หืม...
"ถ้าายไปลูเมียลำบาแย่"
อฮันหัวเราะิ เาำลัพิมพ์อบลับ้อเสนอมันถูอบลับภายในสิบนาทีถัมาพร้อมสถานที่ เวลา และ ำอร้อหลายอย่า ร่าบาลุึ้นแ่ัว าเหนัรัรูป เสื้อสีาวัวโร่เปิไหล่ แว่นารอบหนา ถุมือหนัสีรีม พร้อมหิ้วระเป๋าาแนลใบเิมออาบ้าน
.
.
.
ไม่่าอะไราึอล เานั่เฝ้ามอาเ้าอี้สูัวเิมในผับประำอยู่ย่านึ่บาร์อเาเปิอยู่ ผับนาให่เ็มไป้วยหิสาวมาหน้าหลายา พวเธอมาเป็นลุ่ม บ้า็มาับนรั แ่ไม่ว่าะแบบไหนึอลไม่สน เาำลัมอหาเหยื่อรับสเป็เพราะเา้อารปลปล่อยวามรุ่มร้อนในัวออไปให้เร็วที่สุ สาเหุมาาเลาหน้าหวานนั่โ๊ะไม่ไลาเาทั้วัน อฮันปั่นป่วนสิอเานระเิระเิ
"ไ ุปส์"
"เหมือนเิม" วิสี้ออนไอ์ถูวารหน้า่อนึอลทิปบาร์เทนเอร์อย่าาม
"ไ้่าวเมื่อวานรึเปล่า?"
"่าวอะไร?"
"ผู้หิที่ลับถูลาไป่า่มืน โรเหี้ยมเลย าแม่ยัไม่เหลือ"
"ับนร้ายไ้รึยั?"
"ับยัไ? ำรวออมาบอว่าหลัานถูทำลายเลี้ย นี่มันรายที่ 3 อเือนแล้วนะ ไอ้ารโริ" ึอลระเหล้าเ้าปา เายิ้ม ๆ ับำอมเม้น์
"ับไม่ไ้ัที..."
"เออริ"
"นนั้นสวยนะ ลู้าใหม่เหรอ?"
"น่าะ"
"นายอบผู้หิเอ็์ เ็ส์ัิท่า"
"ประมานั้น" ึอลยัไหล่ หิสาวเ้นยั่วยวนอยู่บนฟลอเ้นรำ สะโพผายโยย้ายามัหวะเพลอีีเอ็มเปิเสียัลั่นร้าน เปลือาแ่เ้มสโมี้สีำเทา นัยน์าสีฟ้าาอนแทเลนส์ปรายมายัึอลเป็นพั ๆ เมื่อรู้ว่าายหนุ่มำลัเฝ้ามอ ระโปรสั้นเลิึ้นถูรั้เธอหมุนัว
ึอลเอเหยื่ออันโอะอรารีนี้และเธอำลัับอย่าั เาไม่เยรีบร้อนเพราะมีเวลาทั้ืนให้ัาร
หิสาวถูพามายัโรแรมม่านรูแห่หนึ่ไม่มีนมานั เธอสลบไม่ไ้สิเพราะปริมาแอลอฮอล์ในเลือทำให้เธอิใล่อลอยไม่อยู่ับัว ายหนุ่มร่าให่อุ้มร่าผอมบาเ้ามายัห้ออับื้น เาส่ายหน้าไม่่อยพอใ แ่ทำไมะ้อสนแ่เอา ๆ แล้วไป
"รู้มั้ย? ุสวยมา..." ายหนุ่มปลเปลื้อเสื้อผ้าอหิสาวนเธอเปลือยเปล่า ้อมือเรียวอ่อนแรถูผูมัไว้้วยันบนหัวเีย ึอลใ้เวลาับเหยื่ออเาเสมอ ทำไม้อรีบร้อน
"สวย" มือร้อนแะไปบนหน้าเรียวเลื่อนลบนริมฝีปาแาลิปสิ นิ้วโป้ปามันนเปรอะเปื้อน
"อืมมม"
"อ้าา..." เสียหวานราร้อเมื่อถูสอใส่ ท่อนเนื้อให่โเสียสีุระสันทำให้เธอยับัวาม ึอลหลับายับเ้าออ ในโสประสาอเามีภาพทับ้อนอเลาร่าบาำลัร้อรวราใ้ร่า ถ้าเ้าไปในัวอฮันะให้วามรู้สึอย่าไร? มันเยี่ยมยอเหมือนในินนาารรึเปล่า? เสียทุ้มรา่ำเมื่อารบีบรัถี่ึ้น สมอสั่ารให้ำนึถึใบหน้าสวยและเสียหวานออฮันแ่เมื่อลืมามันไม่เป็นไปามวามิ
ึอลเริ่มหุหิ มันไม่ไ้ั่ใ วามสวยามอหิสาวนนี้ไม่เพียพอสำหรับนเ่นเา แรบนลำัวยิ่แรึ้นราวับร่าผอมเพรียวเป็นแุ่๊ายา ึอลใส่วามโรธ วามไม่พอใบนหิสาวผู้โร้าย มือให่าผอมเพรียวาออนเส้นเอ็นี
"เ็บ! พอเถอะ พอ" หิสาวไ้สิเพราะวามเ็บร้าวบน้นา เธอเริ่มโวยวายให้ายหนุ่มบนร่าหยุระทำ
"ปล่อยัน" หิสาวาื่นเพราะแนสอ้าถูรัไว้แน่นนสะบัไม่หลุ าสอ้ายัาึามแรมืออายแปลหน้ารับเธอมาาลับ
ามลัวรอบำบนใบหน้าหิสาว เธอน้ำาไหลพรา ปาแเปิพูพยายามอร้อายร่าให่ำลัระทำำเราเธออย่าเหมือนนไร้สิ
ึอลเห็นน้ำาหลั่รินหยัยิ้มไม่ใส่ใ เายิ่ใส่แร้นาอหิสาวนระูเิรานหั เธอัฟันรอเนื่อาวามเ็บแปลบ ร่าเปลือยเปล่าพยายามถอยัวหนีาเื้อมมือแร่ัวเธอไว้ ปาแเผยอออเพื่อรีร้อให้น่วยแ่มันถูปิั้น้วยหมอนใบให่ ึอลหมอนนสุมือ สะโพระแทเ้าออรัวพร้อมปลปล่อยอีรั้ ยิ่ใล้ถึฝั่ฝัน แรบนหมอนยิ่มาึ้นนาริ้นเปลี่ยนเป็นอาารระุเร็ ไม่นานนัหิสาวหยุนิ่ไร้ารเลื่อนไหว เาสอใส่ในวามับึ่อนปลปล่อยนหม
ึอลเลียริมฝีปา วาสีน้ำาลเ้มู่ามเปิึ้น เา้อมอร่าหมลมอหิสาวึ่เยสวยาม วาล่อลอยอเธอ้อมอไม่มีุหมาย ริมฝีปาบาเปรอะเปื้อนสีแาเรื่อสำอา์บแ่หน้าบวราบเลือหยเลอะมุมปา ราบน้ำาปนมาสาร่าสีำไหลเป็นทาัับผิวาวเริ่มีเียวล...ายหนุ่มยิ้มับศิลปะึ่ัวเอ่อึ้น มันยัไม่ามสมใเพราะสุยอแห่านศิลป์้อถูเ็บไว้สำหรับนเหมาะสม...น ๆ นั้นผู้เียว
"ุยัไม่ใ่นที่ผม้อาร"
เาทำเ่นเิมเหมือนทุรั้ ทุอย่าถูทำลาย้วยรัร่อนสู รอยนิ้วมือบนผิวลอสลายหายไปนหมับน้ำราลท่อระบายไป วามเยาับสภาพศพหิสาวอนนี้เนื้อถูัร่อนนเหลือเพียโรระูสีาวสะอาและเส้นผมยาวหลุล่วสลาย้า ๆ ในอ่าน้ำ
ึอลเผลอยิ้มเมื่อิถึายหนุ่มหน้าหวานเ้ามาใล้เาเมื่อเ้า ผิวาวนวลเนียนทำให้เาอยาสัมผัสแนบเนื้อ ปาสีมพูธรรมาิแ่แ้มใบหน้าเรียวให้น่ามอบววาลมโ่าสสัยู่นั้น มันือวามามอันแสนบริสุทธิ์
"านศิลป์อผม"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น