... รั ก มั่ น ใ จ ไ ม่ ก ลั ว มื อ ที่ ส า ม...

ข้อมูลเบื้องต้น

หนังสือที่เย็บเล่มอย่างดีคง ไม่ง่ายที่จะหลุดลุ่ย

แก้วที่คืออย่างระวัง ก็คงยากที่จาหล่นแตก

ต้นไม้ที่หมั่นดูแลรดน้ำ ย่อมมีชีวิตอยู่ได้นาน

ไม่ว่าอะไรก็ตาม ที่เราใส่ใจดูแล ไม่ทิ้งขว้าง

ไม่หลงลืม ไม่ทำร้ายอะไรเหล่านั้น ย่อมยังมีอยู่

รวมถึง ความรัก ด้วย

เนื้อเรื่อง

เพราะถ้าความรักเป็นเหมือนหนังสือที่ถูกเย็บเล่มมาอย่างดี

 ก็ไม่ง่ายที่รักนั้นจะฉีกขาดหรือต่อให้ความรักเป็นแก้วที่แสนเปาะบาง

แต่ถ้าเราระมัดระวังดูแลรักษาน้ำใจของกันและกัน

แก้วความรักนั้นก็คงทนไม่มีสิ่งใดที่จะมาทำลาย ยื้อแย่ง

หรือแทรกกลางคนสองคนที่รักกันอย่างมั่นคงได้

ลองนึกภาพชิงช้าที่นั่งได้เพียงสองคนเท่านั้น

ไม่เหลือพื้นที่ว่างสำหรับคนที่สามอีกแล้ว

เพราะว่ายังไงก้ไม่มีทางที่คนที่สามจะมานั่งแทรกตรงกลาง

ระหว่าง เรา สองคนได้ ถ้าเราสองคนไม่มีคัยยอมแพ้

ยอมลุกขึ้นจากที่นั่งของตัวเอง

หรือถ้ายังไม่ชัด ก็ลองนึกภาพขวดที่ใส่น้ำที่คนสองคน

ช่วยกันเติมน้ำใส่จนเต็มแล้วเพราะว่าต่อให้มีมือที่สามตั้งใจ

เดินเข้ามาเติมน้ำลงในขวดของคนสองคนแต่ก็ไม่สามารถที่จะทำได้


สิ่งใดที่เต็มอยู่แล้วย่อมไม่ต้องการสิ่งใดอีก

หัวใจที่ทีความรักจากคนเดิมเติมเต็มอยู่แล้ว

ย่อมไม่ต้องการความรักจากคนใหม่คนไหนอีก


ความรักที่พ่ายแพ้ให้กับมือที่สามนั้น

อย่าโทษ มือที่สาม เพียงอย่างเดียวเลย

เพราะถ้าความรักของมือที่หนึ่ง กับมือที่สอง

เป็นรักที่เติมเต็ม และแข้งแรงมากพอ

ดูแล เอาใจใส่กันและกัน

ไม่ทิ้งขว้างให้คัยคนหนึ่งขาดหาย

ถ้ารักได้อย่างอุ่นใจและมั่นใจอย่างนี้ 

เชื่อไหมว่า... ไม่ว่ามือใดๆ มือที่สาม ที่สี่ ที่ห้า

ก้ไม่สามารถจริงๆ ที่จะมายืนแทรกกลาง

แล้วทำลายความรักของคนสองคน

ที่มั่นคง มั่นใจในกันและกัน