==> สาวยสวยสุดแสบ กะ นายแบบสุดฮอต <==

ลำดับตอนที่ #8 : **..........แผนการ..........

8

ก๊อกๆ !!  " คุณหนูคะ เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ "

               


" อ๋อ หนูทำกระจกแตกน่ะค่ะ ป้านาคาดะ "

               


" ตายแล้ว !! คุณหนูคะ ห้ามไปอยู่แถวๆ นั้นนะคะ แล้วมาเปิดประตูให้ดิชั้นทีสิคะ เดี๋ยวดิชั้นจะจัดการเอง "

               


" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการเองได้ "

              


  " ว้าย !!! ไม่ได้หรอกนะคะ เดี๋ยวกระจกจะบาดมือคุณหนู อย่าเลยค่ะ มาเปิดประตูให้ดิชั้นก่อน "

               


" ค่า " แล้วชั้นก็เปิดประตูให้ป้านาคาเดะเข้ามาเก็บกวาดเศษกระจกที่แตก..

               


" คุณหนูคะ เดี๋ยวดิชั้นจะจัดห้องนอนห้องใหม่ให้นะคะ "

               


" เอ่อ ไม่ต้องหรอกค่ะ หนูนอนห้องนี้ได้ "

               


" ไม่ได้หรอกค่า เดี๋ยวดิชั้นไปจัดห้องใหม่ให้ดีกว่านะคะ "

               


" เอางั้นก็ได้ค่ะ " แล้วชั้นก็ย้ายไปนอนห้องข้างของห้องชั้น มันหน้าจริงๆ เลย มาทำกับแบบนี้กับบ้านของคนอื่นได้ไง น่าเกลียดที่สุด…>_< ……

…เอ…แล้วชั้นจะจัดการกับยัยมิซึกินี่ยังไงดีน้า…………………………ถ้าจะไปบุกมันก็จะดูป่าเถื่อนไปหน่อย ( เวอร์ไปด้วย ) เอาไงดี…ติ๊กต๊อก !! ติ๊กต๊อก !! ….โอ๊ย !! ปวดหัวไปหมดแล้ว ต้องทำใจให้สบบสิ …ใช่..ใช่…เอาล่ะ….พุด…โท….พุด….โท……พุด……………….โอ๊ย !! ยังไงก็ไม่หายอยู่ดีนั่นแหล่ะ ตอนนี้ชั้นคิดอะไรไม่ออกเลย ต้องทำใจให้สงบสิ แล้วจะทำไงดีล่ะ……

ใช่แล้วล่ะ ไปชงชาดีกว่านะ เค้าว่ากันว่า การชงชาจะทำให้จิตใจสงบขึ้นมาได้…แล้วชั้นก็เดินไปยังห้องชงชา

" เอาล่ะ……..จิตใจเอ๋ยจงสงบซะนะ " แล้วชั้นก็เริ่มพิธีชงชา


………………………………………………………………

              


  " แต่นี่มันไม่ใช่เวลามานั่งชงชาน้า !!!!!! "

               


" เอาล่ะ….รินโกะ ใจเย็น ใจเย็น….ค่อยๆ ขึ้นห้องแล้วไปนอนซะ…พรุ่งนี้ค่อยคิดก็ได้ " แล้วชั้นก็ทำไปตามที่พูดเมื้อกี้

วันยุ่งขึ้น ( วันยุ่งได้เกิดขึ้น ) ~~

               

" อะไรน้า!!! รินริน ยัยนั่นมันทำถึงขนาดนั้นเลยเหรอ "

              


  " ก็ใช่น่ะสิ ตอนนี้ชั้นกำลังคิดแผนจัดการกับยัยนั่นอยู่เนี่ย เธอก็ช่วยชั้นคิดหน่อยสิ ยูมิ "

               


" ก็บุกไปเลยสิคะ คุณรินริน " มาริเสนอความคิด คิดเหมือนชั้นตอนแรกเลย

               


" ไม่ได้หรอกนะ มันจะแลว่าเราเป็นคนไม่ดี " ( แล้วที่เป็นอยู่ตอนนี้มันดีแล้วเหรอ )

               


" งั้นเหรอคะ "

               


" อ้าว !! นั่น ฮินะ เธอกำลังทำอะไรอยู่น่ะ "

              


  " อ๋อ !! กำลังไดเอทอยู่น่ะค่ะ คุณรินโกะ ช่วงนี้อ้วนไปหน่อย "

              


  " งั้นเหรอ "

               


" เอ………? " นี่คือประโยคที่พวกเราต่างกำลังใช้ความคิด เอ่ยขึ้นมา

               


" อ๋อ!! ชั้นรู้แล้วล่ะนะ "

              


  " เอ๋ !! อะไรเหรอรินริน "

               


" เอาหูมานี่สิ "

               



" อื้อ " แล้วชั้นก็บอกถึงแผนการที่แสนจะเรียบง่ายมากแก่เพื่อนๆ   

               


" ดีมากเลยล่ะ รินริน "

               


" สุดยอดเลยล่ะค่ะ คุณรินโกะ "

               


" แต่ชั้นก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดีอ่ะ ว่าชั้นจะทำได้รึเปล่า เพราะมันเรียบง่ายเกิน เดี๋ยวเกิดยัยนั่นจับได้ขึ้นมาล่ะ ก็ ซวยแน่เลย "

               


" ไม่เป็นไรหรอกน่า "

               


" ใช่ค่ะ ถ้าเราไม่ลองก็ไม่รู้นะคะ "

               


" งั้นก็ได้ ชั้นจะลองทำดูแล้วกันนะ "

                                               

พักกลางวัน

               


" รินโกะ !!!!!!!!! "

               


" ฮะ..ฮายาเตะ นี่นายมาได้ไงเนี่ย "

               


" ชั้นก็เดินมาไงล่ะ "

               


" ละ…แล้ว นายไม่ได้ไปเรียนเหรอ "

               


" ไปดิ ชั้นก็แค่แอบออกมาเท่านั้นเอง "

               


" นายบ้ารึปล่าเนี่ย "

               


" เปล่าเลย เราไปกันเถอะนะ "

               


" เอ๋!! ..ไปไหนอ่ะ "

               


" มาเหอะน่า " แล้วนายนั่นก็ลากชั้นออกมาจนถึงรั้วหน้าโรงเรียน

               


" นี่นายจะบ้าเหรอ ชั้นไม่ออกไปจริงๆ นะ "

              


  " มาเหอะน่า "

               


" ม่ายยยยยยยยย " แต่แรงผู้ชายนี่มันแรงเยอะจริงๆ เลยนะเนี่ย ใช่แล้วล่ะ พัดไง ถ้าเอาพัดตีมือนายนั่นได้ เค้าก็คงจะปล่อยชั้นแน่ๆ เลย ดีล่ะ………..งั้น……….อ๊ะ !! อ้าว พัดชั้นมันหายไปไหนล่ะเนี่ย

               


"เธอไม่ต้องหาหรอกนะ เพราะพัดของเธอน่ะมันอยู่ที่ชั้น"

               


" นะ..นายเอาไปตอนไหนน่ะ "

               


" ลัลลาลัลา…เย้ๆ " เอาอีกละ เพลงนี้ทั้งปีเลย ชั้นจะทำไงดีล่ะทีนี้ ตีเฉยๆ เค้าก็ไม่สะทกสะท้านอะไรเลยอ่ะ ทำไงดี แล้วในที่สุดชั้นก็โดนลากขึ้นไปนั่งบนมอเตอร์ไซด์จนได้ ชั้นจาลง >0<

แชะ !! เอ๋ นี่ชั้นคิดไปเองรึเปล่านะ ว่าได้ยินเหมือนเสียงกดชัตเตอร์เลยอ่ะ……….สงสัยชั้นคงจะหูฝาดไปล่ะมั๊ง..

              
  " นายจะพาชั้นไปไหนอ่ะ ฮายาเตะ "

               


" อะไรนะ ไม่ได้ยินเลย " เค้าพูดว่าอะไรเนี่ย ชั้นเองก็ได้ยินไม่ค่อยชัดเลย งั้นช่างมันละกัน ลองไปดูหน่อยก็ได้ ^^     แต่เดี๋ยวนี้ฮายาเตะขี่รถเร็วกว่าเมื่อก่อนอีกนะเนี่ย…………เมื่อก่อน…เอ๋….ไม่นะ..ชั้นห้ามคิดถึงเรื่องนั้นเด็ดขาด ตอนนี้ชั้นยังเชื่อใจใครไม่ได้ ทั้งฮายาเตะ แล้วก็แฮจินด้วย และยัยนางแบบนั่น ( ไม่มีทางเชื่อใจได้แน่นอน )

               


" เอ้า รินริน เธอลงมาได้แล้ว "

               


" อะ..อื้อ " แล้วที่นี่มันที่ไหนหว่า – 0 – มันคุ้นๆ นา

               


" รินริน เธอจำได้รึปล่า ว่าที่นี่คือที่ไหน "

              


  "…………….."

               


" แบบนี้แสดงว่าจำไม่ได้ใช่มั๊ยล่ะ "

               


" ( ^_^ ) ( _ _ ) ( ^_^ ) ( _ _ ) "

               


"ที่นี่ก็คือที่ที่เรามาเดทกันครั้งแรกไงแค่นี้ก็จำไม่ได้เหรอ " เดทครั้งแรกงั้นเหรอ ทำไม ทำไมฮายาเตะ ต้องพามาที่แบบนี้ด้วย อยากแกล้งชั้นนักรึไงนะ……

               


" เหรอ…."

               


" อืม รินรินชั้นมีเรื่องที่อยากจะบอกเธอนะ…."

               


" อะไรงั้นเหรอ "

               


" คือว่า………."   ~~~ ลัลลาลัลลา….เย้ๆ …ชูบีดูบีวับ..วับ..ลัลลาลัลลา..เย้ๆ ~~~  เป็นไงล่ะเสียงโทรศัพท์ของชั้น สุดยอดเลย อยากร้องกันดีนัก เอามาเป็นเสียงโทรเข้าเลย

               


" ฮัลโหล มีอะไรเหรอยูมิ "

               


" มามีอะไรเล่า !!!!! " ตายแล้ว !!! ยูมิไปเรียนฝึกตะโกนเสียงดังแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แก้วหูแทบจะระเบิดแล้วนะเนี่ย

               


" ทำไมเหยอ "

               


" ก็เธอน่ะหายไปไหน ตอนนี้อยู่ที่ไหนน่ะ "

               


" เอ่อ…คือ.." แล้วไม่ทันที่ชั้นจะพูดจบ ฮายาเตะก็แย่งมือถือไปจากมือของชั้น

               


" ฮัลโหล นี่ฮายาเตะพูดนะ "

               


" อะไรน้า !!!! รินรินอยู่กับแกเหรอ !!!!! " ยูมิตะโกนซะดังลั่นเลยล่ะ ขนาดชั้นยังได้ยินเลยนะเนี่ย แล้ว 2 คนนั้นก็พูดอะไรกันอีกก็ไม่รู้ เพราะชั้นขีกียจฟัง

               


" ฮายาเตะ อย่าเพิ่งวางนะ ชั้นมีเรื่องจะคุยกับยูมิหน่อยน่ะ "

             


   " อืม " แล้วเค้าก็ส่งโทรศัพท์มาให้ชั้น ตกลงนี่มันมหกรรมแลกเปลี่ยนกันคุยรึไงนะ…

               


" ฮัลโหล ยูมิ เธอบอกครูทีนะว่าชั้นอยู่ห้องพยาบาลน่ะ เดี๋ยวใกล้หมดเวลาพักชั้นจะแอบเข้าไปในห้องพยาบาลละกันนะ "

               


" อื้อ " ฟังจากน้ำเสียงของยูมิตอนนี้ เค้าคงจะกำลังเซ็งอยู่ล่ะมั๊ง

               


" ทะเลาะกับมาซึเหรอ "

              


  " เอ๋ "

               


" ไม่ค่อยร่าเริงเลยอ่ะ ไม่เป็นไรหรอกนะ ลิ้นกับฟันย่อมต้องกระทบกันบ้างนั่นแหล่ะ "

               


" รินรินเธอพูดอะไรน่ะ //// "

              


  " ชั้นก็แค่พูดเรื่องจริงเท่านั้นเอง "

               


" พอเลย พอเลย ไม่คุยแล้ว "

              


  " จ้า งั้นอย่าลืมบอกครูล่ะ เพราะชั้นอาจจะกลับช้าหน่อย "

               


" งั้นแค่นี้นะ เปลืองค่าโทรศัพท์ "

               


" จ้า บาย "

              


  " บาย " ติ๊ด !!

               


" เอาล่ะ งั้นเรามาคุยเรื่องของเราต่อนะ "

               


" อะ….อะไร..ระ..เหรอ "

               


" ก็เรื่องที่ชั้นจะบอกเธอไงล่ะ "

               


" อะ…อื้อ " แล้วนายนั่นก็เข้ามากอดชั้นพร้อมกับพูดว่า..

              

  " ชั้นยังรักเธออยู่นะ รินริน "

...............................................................................................................................


เหอๆ ผู้อ่านทั้งหลายขา กรุณาเม้นกันหน่อยนะคะ