คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : **..........เดท..........
4
" เอาล่ะนะยูแฮจิน "
" พร้อมเสมอ เธอลุยเข้ามาก่อนเลยละกัน "
" ได้ แล้วอย่าเสียใจทีหลังล่ะ " พรึบ !! ชั้นกางพัดและวิ่งพุ่งไปยังนายนั่น
และ
เพียะ !! เยส ชั้นตีเค้าได้ แต่ชั้นรู้สึกเหมือนว่าเค้าไม่ได้หลบ ทำไมล่ะ ทำไมถึงไม่หลบล่ะ
" ทำไมนายถึงไม่หลบ นายจะทำอะไรของนายน่ะ "
"
.. " นายนั่นไม่ยอมพูดอะไรสักแอะ เอาแต่ยืนเฉยท่าเดียวเลย นายคิดจะทำอะไรกันแน่นะ ยูแฮจิน
และชั้นก็พุ่งตัวไปยังนายนั่นอีกครั้ง ทำไมไม่หลบล่ะ นายนี่ยืนแข็งหยั่งกะ รูปปั้นแน่ะ
" ไม่เอาแล้ว ชั้นไม่สู้กับนายแล้ว "
" พอแล้วเหรอรินโกะ "
" ทำไม ทำไมนายถึงไม่ยอมสู้กับชั้นล่ะ "
" เพราะว่าชั้นไม่อยากให้คู่หมั้นของชั้นต้องบาดเจ็บ ชั้นไม่อยากให้เธอต้องเจ็บตัว "
" นะ..นายบ้าไปแล้วรึไง ชั้นจะไม่หมั้นกับนายหรอกนะ "
" ยังไงเธอก็ต้องหมั้นกับชั้นนะ..รินโกะ เธอขัดคำสั่งแม่ของเธอไม่ได้หรอกใช่มั๊ยล่ะ ^_^ " ปั๊ก !!! โอ๊ย !!! คำพูดของยูแฮจิน มันเปรียบเสมือนมีดที่พุ่งมาโดนกลางใจของชั้น ใช่ ชั้นไม่สามารถขัดคำสั่งของแม่ได้
" เอาเถอะ กลับกันเถอะนะ รินโกะ "
" อืม นายจำไว้นะ สักวันชั้นต้องสู้กับนายให้ได้ "
" อืม ชั้นจะจำไปจนตายเลยนะ ^_^ "
" งั้นชั้นกลับก่อนนะ ยูมิ มาซึ "
" อือ จะดีเหรอ ที่กลับกับนายนั่นน่ะรินริน นายนั่นมันหลอกเธอนะ
"
" ไม่เป็นไรหรอกนะ บายล่ะ " แล้วชั้นก็เดินกลับกับนายนี่
" เออนี่ รินโกะเธออยู่ปีอะไรน่ะ ชั้นยังไม่ได้ถามเลย "
" ชั้นอยู่ปี 2 แล้วนายอ่ะ "
" ฮ่าๆ ชั้นอยู่ปี 3 งั้นเธอก็เป็นน้องชั้นสินะ ต่อไปนี้เธอต้องเรียกชั้นว่า พี่ยูแฮจินสินะ ฮ่าๆ "
"
.. " แหวะ !!ใครจะไปเรียกนายอย่างนั้น พี่ยูแฮจิน ( ทำเสียงดัดจริต )
" ไหนเธอลองเรียกชั้นสิ "
" ยูแฮจิน "
" ต้องเรียกพี่สิ "
" ยูแฮจิน "
" พอแล้วไม่ต้องเรียกแล้วล่ะ อะ ถึงบ้านเธอพอดี งั้นชั้นกลับก่อนนะ บาย "
" อืม บาย "
" กลับมาแล้วค่า "
" กลับมาแล้วเหรอคะคุณหนู "
" ค่ะ งั้นชั้นขึ้นห้องก่อนนะคะ "
" แล้วจะให้ดิชั้นเอานมขึ้นไปให้บนห้องมั๊ยคะ "
" ไม่ต้องหรอกนะคะ วันนี้ชั้นไม่หิว "
" ค่ะ " แล้วชั้นก็ขึ้นไปอาบน้ำและนอน
" ฮายาเตะ คอยชั้นด้วยสิ "
" รินรินชั้นรักเธอนะ "
" ชั้นก็รักนายนะฮายาเตะ "
" รินรินคบกับชั้นเถอะนะ "
" อืม "
" แฮ่กๆๆ อ๊ะ ฝันอีกแล้ว ไม่นะ ชั้นไม่อยากนึกถึงเรื่องนั้น ชั้นไม่อยากที่จะมีความทรงจำที่เลวร้ายอย่างนั้น ชั้นอยากจะลืมมัน ชั้นจะต้องลืมให้หมด ชั้นจะต้องลืม ลืมนาย ฮายาเตะ
..
กริ๊งๆ กริ๊ง !!!!
" ฮัลโหล "
" รินโกะจางงงงงงงงง !!!!!!!!!!!!!! " โอ๊ย !! เสียงตะโกนดังขนาดนี้ ไม่มีใครเค้าทำกันแน่
" ว่าไง พี่ยูแฮจินค้า ( ทำเสียงดัดจริต ) "
"นี่รินโกะถ้าเธอจะเรียกอย่างนี้ล่ะก็ชั้นยอมให้เธอกลับไปเรียกว่ายูแฮจินเฉยๆ ดีกว่านะ อย่าเรียกแบบนั้นเลย "
" ไม่อยากให้เรียกว่าพี่แล้วเหรอ "
" ใช่ๆ ชั้นอยากให้เธอเรียกชั้นแบบเดิมดีกว่านะ "
" อะ..งั้นมีอะไรก็ว่ามา ว่าแต่นายรู้เบอร์โทรชั้นได้ไง "
"
ชั้นถามแม่เธอมา "
" แล้วมีอะไรล่ะ ถึงโทรมา "
" วันนี้ไปเดทกันนะ "
" ไม่ วันนี้ชั้นอยากจะอยู่บ้าน "
" นะๆ "
" อ้อ อีกอย่างวันนี้ชั้นต้องเรียนชงชาด้วยนะ "
" อ๊ะ เรื่องนั้นไม่ต้องหรอกนะ ชั้นคุยกับแม่เธอไว้แล้วล่ะ วันนี้เธอไม่ต้องเรียน " ห๊า !!!!! แบบนี้ก็แสดงว่าชั้นต้องไปเดทกับนายนี่น่ะสิ ชั้นไม่อยากจะไปเลยอ่ะ
" อีก 1 ชั่วโมงชั้นจะไปรับนะ ถ้าเธอคิดจะเบี้ยวล่ะก็ ลองไปคุยกับแม่เธอเองละกันนะ " เอาอีกแล้ว นายนี่ชอบเอาแม่ชั้นมาขู่ทุกทีเลย
" เออ -__- "
" บายล่ะ "
" อืม " เอ จะใส่ชุดไหนดีนะ
ใช่แล้วต้องใส่ชุดที่มันไม่สวย
.แต่ขืนออกไปอย่างนั้นมีหวังโดนแม่จับเชือดคอแน่เลย คิดแล้วสยอง งั้นเอาชุดนี้ละกัน
.
แล้วชั้นก็ใส่ชุดเสื้อยืดกับเกงยีน ตามสไตล์ ( ไม่รู้จะใส่ชุดไหนอ่ะ ) แต่แล้วพอชั้นกำลังเดินออกจากห้องก็เจอกับ
..
" คูณหนูค้า !!! แต่งชุดนี้ออกจากบ้านไม่ได้น้าค้า มาเดี๋ยวดิชั้นจัดการให้เอง " แล้วชั้นก็โดนคุณป้านาคาเดะ ที่เป็นคนรับใช้ที่อยู่บ้านชั้นมานานมาก แต่เค้าก็เปรียบเสมือนพี่เลี้ยงชั้นนั่นแหล่ะ จัดการลากตัวชั้นไปแต่งตัวใหม่ น่าเบื่อเป็นบ้าเลย ชั้นอุตส่าห์ใส่ชุดไม่อุจาดตาออกไปให้ประชาชนรับรู้แล้วนะเนี่ย
.
" เสร็จแล้วล่ะค่ะ ชุดนี้ดูดีกว่าชุดที่คุณหนูแต่งเมื่อกี้มากเลยนะคะ "
" แต่ชั้นว่าชุดนี้มันหวานไปหน่อยนะคะ "
" ไม่หรอกค่ะ ไปเดทก็ต้องแต่งตัวให้มันสวยๆ สิคะ ถึงจะถูก "
" ค่า -_- " แล้วตกลงชั้นจะต้องใส่ชุดนี้ออกไปจริงๆ เหรอเนี่ย อายเค้าตายเลย ก็ชุดที่ชั้นใส่มันเป็นแบบ เสื้อสายเดี่ยวแต่มีเสื้อคลุมนะ แล้วก็กระโปรงสั้นกว่าเข่านิดหน่อย แล้วดูสีสิ ชมพูเชียว ชั้นไม่อยากใส่ชุดนี้ออกนอกบ้านเลยอ่ะ >0<
ปิ้น ๆ !!!
สงสัยนายนั่นจะมาแล้วล่ะมั๊ง ไม่อยากออกไปเลยอ่ะ ทำไงดีเนี่ย
" คุณหนูคะ คุณยูแฮจินมารับแล้วค่ะ "
"
.."
" คุณหนูคะ รีบออกไปเร็วสิคะ เดี๋ยวคุณยูแฮจินจะคอยนานนะคะ "
"
. " ช้านม่ายอยากไปในสภาพแบบนี้อ่ะ ยางงายก้อม่ายอยากไปอ่ะ >0<..>0<
" คุณหนูคะ ถ้าคุณหนูไม่ออกไปดิชั้นจะไปบอกคุณนายท่านนะคะ " ปะ
ไป..บะ..บอก คุณแม่
ม่ายยยยยยยน้า >0<
" ปะ..ไปค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหล่ะค่า " ตึกๆๆ !!! แล้วชั้นก็รีบวิ่งออกจากบ้านไปทันทีเลย โอ๊ย !! ชั้นไม่อยากจะออกไปไหนในสภาพแบบนี้เลยอ่ะ
" ดี ^0^ "
" อืมดี -_- "
" วันนี้เธอแต่งตัวสวยคีนะ คิกๆ ^0^ "
" หยุดพูดไปเลยนะ ไม่ต้องพูดแล้ว "
" จ้าๆ แต่เธอสวยจริงๆ นะ "
" ////// " แต่ทำไมวันนี้นายนี่มันแต่งตัวแปลกๆ แฮะ ใส่แว่นซะดำเลย แต่ชุดก็ดูเท่ดีนะ
///.อึ๋ย นี่ชั้นคิดอะไรเนี่ย
" ทำไมนายต้องใส่แว่นดำด้วยล่ะ "
" ขืนไม่ใส่ เราก็ต้องอยู่กันแบบไม่สงบอ่ะดิ "
..เอ๋ อะไรไม่สงบเหรอเนี่ย
"
"
" ก็ชั้นเป็นนายแบบนะ ถ้ามีใครเห็นเราก็ต้องวิ่งหนีแฟนๆ ของชั้นน่ะสิ พอดีกันไม่ต้องเดทกันพอดี "
" อืม จริงแฮะ งั้นนายถอดแว่นออกเลยละกัน "
" เธอจะบ้าเรอะ "
" อ้าว ก็ชั้นไม่อยากเดทนี่นา "
" ถ้าเธอทำอย่างนั้นชั้นจะบอก
"
" โอเค โอเค ชั้นจะไป โอเคมั๊ย " ชั้นรีบสวนขึ้นมาทันควันเลย ทำไมเดี่ยวนี้ทุกคนชอบเอาแม่ชั้นมาขู่กันจังเลย ฮึ่มม
" ดีมาก "
" แล้วนายจะพาชั้นไปไหนน่ะ "
" ไปที่ชอบ ที่ชอบมั๊ง "
" บ้า ชั้นถามว่านายจะพาชั้นไปไหนน่ะ "
" เดี๋ยวไปถึงเธอก็รู้เองนั่นแหล่ะ "
" ถ้าถึงแล้วไม่รู้ชั้นก็บ้าแล้ว "
" ช่าย "
" เชอะ ไม่บอก ก็ไม่ต้องบอก "
" อะ บอกก็ได้ "
" ที่ไหนล่ะ ที่ไหน " ฉันรีบถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
" โรงแรม.."
" ห๊า !! นายจะพาชั้นไปที่โรงแรมทำไม "
" ไปถึงเดี๋ยวเธอก็รู้เองนั่นแหล่ะ " บ้าที่สุดเลยยยยยยยย จะพาชั้นไปที่นั่นทำไมอ่ะ อย่าบอกนะว่า
.................................................................................................................................
ความคิดเห็น