ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ==> สาวยสวยสุดแสบ กะ นายแบบสุดฮอต <==

    ลำดับตอนที่ #4 : **..........เดท..........

    • อัปเดตล่าสุด 27 มี.ค. 49




    4



    " เอาล่ะนะยูแฮจิน "

                   

    " พร้อมเสมอ เธอลุยเข้ามาก่อนเลยละกัน "

                   

    " ได้ แล้วอย่าเสียใจทีหลังล่ะ " พรึบ !! ชั้นกางพัดและวิ่งพุ่งไปยังนายนั่น……และ……เพียะ !! เยส ชั้นตีเค้าได้ แต่ชั้นรู้สึกเหมือนว่าเค้าไม่ได้หลบ ทำไมล่ะ ทำไมถึงไม่หลบล่ะ

                   

    " ทำไมนายถึงไม่หลบ นายจะทำอะไรของนายน่ะ "

                   

    " …….. " นายนั่นไม่ยอมพูดอะไรสักแอะ เอาแต่ยืนเฉยท่าเดียวเลย นายคิดจะทำอะไรกันแน่นะ ยูแฮจิน

     และชั้นก็พุ่งตัวไปยังนายนั่นอีกครั้ง ทำไมไม่หลบล่ะ นายนี่ยืนแข็งหยั่งกะ รูปปั้นแน่ะ

                   

    " ไม่เอาแล้ว ชั้นไม่สู้กับนายแล้ว "

                   

    " พอแล้วเหรอรินโกะ "

                   

    " ทำไม ทำไมนายถึงไม่ยอมสู้กับชั้นล่ะ "

                   

    " เพราะว่าชั้นไม่อยากให้คู่หมั้นของชั้นต้องบาดเจ็บ ชั้นไม่อยากให้เธอต้องเจ็บตัว "

                   

    " นะ..นายบ้าไปแล้วรึไง ชั้นจะไม่หมั้นกับนายหรอกนะ "

                   

    " ยังไงเธอก็ต้องหมั้นกับชั้นนะ..รินโกะ เธอขัดคำสั่งแม่ของเธอไม่ได้หรอกใช่มั๊ยล่ะ ^_^ " ปั๊ก !!! โอ๊ย !!!  คำพูดของยูแฮจิน มันเปรียบเสมือนมีดที่พุ่งมาโดนกลางใจของชั้น ใช่ ชั้นไม่สามารถขัดคำสั่งของแม่ได้

                   

    " เอาเถอะ กลับกันเถอะนะ รินโกะ "

                   

    " อืม นายจำไว้นะ สักวันชั้นต้องสู้กับนายให้ได้ "

                   

    " อืม ชั้นจะจำไปจนตายเลยนะ ^_^ "

                   

    " งั้นชั้นกลับก่อนนะ ยูมิ มาซึ "

                   

    " อือ จะดีเหรอ ที่กลับกับนายนั่นน่ะรินริน นายนั่นมันหลอกเธอนะ…"

                   

    " ไม่เป็นไรหรอกนะ บายล่ะ " แล้วชั้นก็เดินกลับกับนายนี่

                   

    " เออนี่ รินโกะเธออยู่ปีอะไรน่ะ ชั้นยังไม่ได้ถามเลย "

                   

    " ชั้นอยู่ปี 2 แล้วนายอ่ะ "

                   

    " ฮ่าๆ ชั้นอยู่ปี 3 งั้นเธอก็เป็นน้องชั้นสินะ ต่อไปนี้เธอต้องเรียกชั้นว่า พี่ยูแฮจินสินะ ฮ่าๆ "

                   

    " .. " แหวะ !!ใครจะไปเรียกนายอย่างนั้น พี่ยูแฮจิน ( ทำเสียงดัดจริต )

                   

    " ไหนเธอลองเรียกชั้นสิ "

                   

    " ยูแฮจิน "

                   

    " ต้องเรียกพี่สิ "

                   

    " ยูแฮจิน "

                   

    " พอแล้วไม่ต้องเรียกแล้วล่ะ อะ ถึงบ้านเธอพอดี งั้นชั้นกลับก่อนนะ บาย "

                   

    " อืม บาย "

                   

    " กลับมาแล้วค่า "

                   

    " กลับมาแล้วเหรอคะคุณหนู "

                   

    " ค่ะ งั้นชั้นขึ้นห้องก่อนนะคะ "

                   

    " แล้วจะให้ดิชั้นเอานมขึ้นไปให้บนห้องมั๊ยคะ "

                   

    " ไม่ต้องหรอกนะคะ วันนี้ชั้นไม่หิว "

                   

    " ค่ะ " แล้วชั้นก็ขึ้นไปอาบน้ำและนอน


    " ฮายาเตะ คอยชั้นด้วยสิ "

                   

    " รินรินชั้นรักเธอนะ "

                   

    " ชั้นก็รักนายนะฮายาเตะ "

                   

    " รินรินคบกับชั้นเถอะนะ "

                  

     
    " อืม "

                   

    " แฮ่กๆๆ อ๊ะ ฝันอีกแล้ว ไม่นะ ชั้นไม่อยากนึกถึงเรื่องนั้น ชั้นไม่อยากที่จะมีความทรงจำที่เลวร้ายอย่างนั้น ชั้นอยากจะลืมมัน ชั้นจะต้องลืมให้หมด ชั้นจะต้องลืม ลืมนาย ฮายาเตะ..




    กริ๊งๆ กริ๊ง !!!!

                   

    " ฮัลโหล "

                   

    " รินโกะจางงงงงงงงง !!!!!!!!!!!!!! " โอ๊ย !! เสียงตะโกนดังขนาดนี้ ไม่มีใครเค้าทำกันแน่

                   

    " ว่าไง พี่ยูแฮจินค้า ( ทำเสียงดัดจริต ) "

                   

    "นี่รินโกะถ้าเธอจะเรียกอย่างนี้ล่ะก็ชั้นยอมให้เธอกลับไปเรียกว่ายูแฮจินเฉยๆ ดีกว่านะ อย่าเรียกแบบนั้นเลย "

                   

    " ไม่อยากให้เรียกว่าพี่แล้วเหรอ "

                   

    " ใช่ๆ ชั้นอยากให้เธอเรียกชั้นแบบเดิมดีกว่านะ "

                   

    " อะ..งั้นมีอะไรก็ว่ามา ว่าแต่นายรู้เบอร์โทรชั้นได้ไง "

                    "

     ชั้นถามแม่เธอมา
    "

                   

    " แล้วมีอะไรล่ะ ถึงโทรมา "

                   

    " วันนี้ไปเดทกันนะ "

                   

    " ไม่ วันนี้ชั้นอยากจะอยู่บ้าน "

                   

    " นะๆ "

                   

    " อ้อ อีกอย่างวันนี้ชั้นต้องเรียนชงชาด้วยนะ "

                   

    " อ๊ะ เรื่องนั้นไม่ต้องหรอกนะ ชั้นคุยกับแม่เธอไว้แล้วล่ะ วันนี้เธอไม่ต้องเรียน " ห๊า !!!!! แบบนี้ก็แสดงว่าชั้นต้องไปเดทกับนายนี่น่ะสิ ชั้นไม่อยากจะไปเลยอ่ะ

                   

    " อีก 1 ชั่วโมงชั้นจะไปรับนะ ถ้าเธอคิดจะเบี้ยวล่ะก็ ลองไปคุยกับแม่เธอเองละกันนะ " เอาอีกแล้ว นายนี่ชอบเอาแม่ชั้นมาขู่ทุกทีเลย

                   

    " เออ -__- "

                   

    " บายล่ะ "

                   

    " อืม " เอ จะใส่ชุดไหนดีนะ………ใช่แล้วต้องใส่ชุดที่มันไม่สวย…….แต่ขืนออกไปอย่างนั้นมีหวังโดนแม่จับเชือดคอแน่เลย คิดแล้วสยอง งั้นเอาชุดนี้ละกัน…….

                   

    แล้วชั้นก็ใส่ชุดเสื้อยืดกับเกงยีน ตามสไตล์ ( ไม่รู้จะใส่ชุดไหนอ่ะ ) แต่แล้วพอชั้นกำลังเดินออกจากห้องก็เจอกับ
    ..

                   

    " คูณหนูค้า !!! แต่งชุดนี้ออกจากบ้านไม่ได้น้าค้า มาเดี๋ยวดิชั้นจัดการให้เอง " แล้วชั้นก็โดนคุณป้านาคาเดะ ที่เป็นคนรับใช้ที่อยู่บ้านชั้นมานานมาก แต่เค้าก็เปรียบเสมือนพี่เลี้ยงชั้นนั่นแหล่ะ จัดการลากตัวชั้นไปแต่งตัวใหม่ น่าเบื่อเป็นบ้าเลย ชั้นอุตส่าห์ใส่ชุดไม่อุจาดตาออกไปให้ประชาชนรับรู้แล้วนะเนี่ย.

                   

    " เสร็จแล้วล่ะค่ะ ชุดนี้ดูดีกว่าชุดที่คุณหนูแต่งเมื่อกี้มากเลยนะคะ "

                   

    " แต่ชั้นว่าชุดนี้มันหวานไปหน่อยนะคะ "

                   

    " ไม่หรอกค่ะ ไปเดทก็ต้องแต่งตัวให้มันสวยๆ สิคะ ถึงจะถูก "

                   

    " ค่า -_- " แล้วตกลงชั้นจะต้องใส่ชุดนี้ออกไปจริงๆ เหรอเนี่ย อายเค้าตายเลย ก็ชุดที่ชั้นใส่มันเป็นแบบ เสื้อสายเดี่ยวแต่มีเสื้อคลุมนะ แล้วก็กระโปรงสั้นกว่าเข่านิดหน่อย แล้วดูสีสิ ชมพูเชียว ชั้นไม่อยากใส่ชุดนี้ออกนอกบ้านเลยอ่ะ >0<



    ปิ้น ๆ
    !!!

    สงสัยนายนั่นจะมาแล้วล่ะมั๊ง ไม่อยากออกไปเลยอ่ะ ทำไงดีเนี่ย

                   

    " คุณหนูคะ คุณยูแฮจินมารับแล้วค่ะ "

                   

    " ……….."

                   

    " คุณหนูคะ รีบออกไปเร็วสิคะ เดี๋ยวคุณยูแฮจินจะคอยนานนะคะ "

                   

    " ………. " ช้านม่ายอยากไปในสภาพแบบนี้อ่ะ ยางงายก้อม่ายอยากไปอ่ะ >0<..>0<

                   

    " คุณหนูคะ ถ้าคุณหนูไม่ออกไปดิชั้นจะไปบอกคุณนายท่านนะคะ " ปะไป..บะ..บอก คุณแม่ม่ายยยยยยยน้า >0<

                   

    " ปะ..ไปค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหล่ะค่า " ตึกๆๆ !!! แล้วชั้นก็รีบวิ่งออกจากบ้านไปทันทีเลย โอ๊ย !! ชั้นไม่อยากจะออกไปไหนในสภาพแบบนี้เลยอ่ะ

                   

    " ดี ^0^ "

                   

    " อืมดี -_- "

                   

    " วันนี้เธอแต่งตัวสวยคีนะ คิกๆ ^0^ "

                   

    " หยุดพูดไปเลยนะ ไม่ต้องพูดแล้ว "

                   

    " จ้าๆ แต่เธอสวยจริงๆ นะ "

                   

    " ////// " แต่ทำไมวันนี้นายนี่มันแต่งตัวแปลกๆ แฮะ ใส่แว่นซะดำเลย แต่ชุดก็ดูเท่ดีนะ……///.อึ๋ย นี่ชั้นคิดอะไรเนี่ย

                   

    " ทำไมนายต้องใส่แว่นดำด้วยล่ะ "

                   

    " ขืนไม่ใส่ เราก็ต้องอยู่กันแบบไม่สงบอ่ะดิ "…..เอ๋ อะไรไม่สงบเหรอเนี่ย

                   

    "……"

                   

    " ก็ชั้นเป็นนายแบบนะ ถ้ามีใครเห็นเราก็ต้องวิ่งหนีแฟนๆ ของชั้นน่ะสิ พอดีกันไม่ต้องเดทกันพอดี "

                   

    " อืม จริงแฮะ งั้นนายถอดแว่นออกเลยละกัน "

                   

    " เธอจะบ้าเรอะ "

                   

    " อ้าว ก็ชั้นไม่อยากเดทนี่นา "

                   

    " ถ้าเธอทำอย่างนั้นชั้นจะบอก……"

                   

    " โอเค โอเค ชั้นจะไป โอเคมั๊ย " ชั้นรีบสวนขึ้นมาทันควันเลย ทำไมเดี่ยวนี้ทุกคนชอบเอาแม่ชั้นมาขู่กันจังเลย ฮึ่มม

                   

    " ดีมาก "

                   

    " แล้วนายจะพาชั้นไปไหนน่ะ "

                   

    " ไปที่ชอบ ที่ชอบมั๊ง "

                   

    " บ้า ชั้นถามว่านายจะพาชั้นไปไหนน่ะ "

                   

    " เดี๋ยวไปถึงเธอก็รู้เองนั่นแหล่ะ "

                   

    " ถ้าถึงแล้วไม่รู้ชั้นก็บ้าแล้ว "

                   

    " ช่าย "

                   

    " เชอะ ไม่บอก ก็ไม่ต้องบอก "

                   

    " อะ บอกก็ได้ "

                   

    " ที่ไหนล่ะ ที่ไหน " ฉันรีบถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

                   

    " โรงแรม.."

                   

    " ห๊า !! นายจะพาชั้นไปที่โรงแรมทำไม "

                   

    " ไปถึงเดี๋ยวเธอก็รู้เองนั่นแหล่ะ " บ้าที่สุดเลยยยยยยยย จะพาชั้นไปที่นั่นทำไมอ่ะ อย่าบอกนะว่า……



    .................................................................................................................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×