ผมตั้งหน้าตั้งตารอหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่อยู่ในห้องนอนของผมมาประมาณครึ่งชั่วโมงเเล้ว ผมได้แต่ภาวนาขอให้ในประกาศมีชื่อผมอยู่ในนั้น ใช่ ผมกำลังรอเค้าประกาศรายชื่อนักเรียนที่มีสิทธิ์ไปเรียนเเลกเปลี่ยน ผมมีความฝันตั้งแต่เด็กเเล้วว่าอยากไปแลกเปลี่ยนต่างประเทศ ผมเลือกอเมริกาเป็นอันดับแรก เลือกฟินเเลนด์เป็นอันดับสอง และอันดับสามเป็น...
'นายจิณนนณ์ ภาศวงศ์'
“เฮ้ย! ประกาศเเล้ววว แม่ครับจิมสอบผ่าน!”ผมตะโกนเสียงดังบอกแม่ จากตอนเเรกที่มือผมเย็นเฉียบ หัวใจเต้นเเรง แต่ตอนนี้ถึงกับทำไรไม่ถูก ผมดีใจมาก ผมจะได้ไปแลกเปลี่ยนเเล้ว ในใจตอนนี้คิดว่าต้องได้ไปอเมริกาแน่ๆ ผมเลื่อนเมาส์เพื่อจะเช็คว่าประเทศไหนที่ผมได้ไป แต่สุดท้ายในจอคอมพิวเตอร์นั้นขึ้นประกาศออกมาว่าผมได้ไป’ไต้หวัน’...ไต้หวัน!!
ไม่ผิดหรอก อันดับสุดท้ายที่ผมเลือกคือไต้หวัน จริงๆผมไม่ได้เลือกหรอก คนที่เลือกน้องสาวผมต่างหาก ‘เจนนี่’เธอคะยั้นคะยอให้ผมเลือกเลยด้วยซ้ำ ผมเป็นคนตามใจน้อง ไม่อยากขัดใจ จริงๆคิดว่าคงจะไม่ได้ประเทศที่เลือกอันดับสามหรอก จริงมั้ยหละ แต่ดันได้ไต้หวันจนได้ ผมไม่เคยศึกษาประเทศนี้เลย ไม่เคยอยู่ในหัวด้วยซ้ำ ยังดีที่ผมพอพูดภาษาจีนได้นิดหน่อยเนื่องจากที่บ้านให้เรียนภาษาจีนตั้งเเต่เด็ก
“ดีใจด้วยนะลูกจิม”แม่จับบ่าผมทั้งสองข้างจากข้างหลังแล้วแสดงความยินดีกับผม
“เย้! จิม! จิมจะได้ไปไต้หวัน เจนฝากหิ้วพี่แอลมาด้วยนะ ฮื่ออ พี่แอลของเจนนน”เธอรีบเข้ามากอดผมข้างๆพร้อมเขย่าตัวผมจนเก้าอี้สั่น
‘แอล’นายแบบชื่อดังของไต้หวัน ไม่ใช่แค่ไต้หวัน แทบจะทั่วเอเชียแล้ว ถือว่าประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานแม้อายุยังน้อย เจนชอบมากๆ หนังสือทุกเล่มที่เขาถ่ายหรือให้สัมภาษณ์ เจนกวาดซื้อมาหมด ผมเคยเห็นรูปเขาอยู่บ่อย ถือว่าหล่อคมเลยนะ ตัวสูงเหมาะกับนายแบบ สายตาที่ถ่ายทอดออกมาถือว่าให้อารมณ์มากๆ ผมเป็นผู้ชายเองยังอิจฉาเลย
“จิมมมม เจนพูดจริงๆนะ ถ้าจิมเจอพี่แอล จิมต้องถ่ายรูปเขามาเยอะๆ ฝากบอกด้วยว่าเจนรักเขาาา”
“อย่ามาติ๊งต๊อง พี่จะเจอเค้าได้ไง”เจนนี่ไร้สาระจริงๆ เขาเป็นถึงนายแบบดังขนาดนั้น ต้องมีแต้มบุญขนาดไหนถึงจะได้เจอเขากัน...
ในสตูดิโอที่มีทีมงานมากมายเดินกันให้ชุลมุน เสียงชัตเตอร์รัวๆที่ดังขึ้นพร้อมเเสงเเฟลชที่สว่างแทบทุกวินาที เป็นสิ่งที่ผู้ชายอย่างเขาคนนี้พบเจอแทบทุกวันและคุ้นชินเหมือนเป็นเพียงกิจวัตรธรรมดาอย่างหนึ่ง ’ไล ฉิ่งหลิน’ หรือ ’แอล’ นายแบบชื่อดังที่ทุกคนรู้จักวัย17ปี มีผลงานมากมายไม่ว่าในด้านโฆษณาหรือเป็นแบรนด์เอมบาสเดอร์ในเเบรนด์ดังมากมาย รวมไปถึงนิตยสารต่างๆที่หลายคอลัมกำลังจับตาที่จะจับจองตัวชายคนนี้
เวลายี่สิบสองนาฬิกาสิบห้านาที ผมที่เดินออกมาพักบนเก้าอี้หน้ากระจกในห้องแต่งตัวส่วนตัวของผม แม้ผมจะเหนื่อยล้าจากการทำงานดึกดื่น แต่ผมมีความสุขที่ได้ทำงานที่ผมรักและใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็ก
ทำไมผมถึงทำงานดึกนะหรอ เพราะผมไม่คิดที่จะทิ้งเรื่องการเรียนเลย หลังจากเรียนหนังสือเสร็จก็รีบนั่งรถที่ผู้จัดการจัดหามาแล้วรีบทำงาน ผมรู้ทางบ้านไม่ค่อยพอใจนักที่ผมทำงานแบบนี้ พวกท่านกลัวผมจะไม่มีเวลาเรียน แต่ถ้าผมไม่ทิ้งเรื่องเรียน พวกท่านก็สบายใจขึ้นในระดับนึง
ตระกูลไลเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงทางธุรกิจหลายๆด้าน แน่นอนว่าลูกชายคนโตอย่างไล ฉิ่งหลินต้องสานต่อธุรกิจเป็นแน่...
“รถมารับแล้ว เดี๋ยวพี่จะให้คนรถไปส่งเธอที่เพ้นเฮาส์เธอนะ” พี่จีซองเปิดประตูห้องเข้ามาบอกผมที่นั่งพักอยู่ ผมพยักหน้ารับแล้วลุกจากเก้าอี้เดินออกไปขึ้นรถกลับเพ้นเฮาส์ของผม
พี่จีซองเป็นผู้จัดการชาวเกาหลีชื่อดังที่มีผลงานเยี่ยมยอด ปั้นเด็กนานาชาติให้เป็นดาวจรัสฟ้ามานับหลายคน และเด็กคนนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น พี่จีซองเห็นแววของเด็กคนนี้ตั้งแต่อายุ15 ใบหน้าที่คม เเขนขาที่เรียวยาวหน้ามอง เรียนดี กีฬาเด่น ดนตรีใช้ได้ รวมถึงฐานะทางบ้าน องค์ประกอบรวมเป็นอะไรที่ทุกคนต่างต้องอิจฉา และจับเปลี่ยนชื่อที่ทุกคนเรียกจากไล ฉิ่งหลิน เหลือเพียงแค่ แอล เท่านั้น เพียงไม่นานเด็กคนนี้ก็กลายเป็นนายแบบที่มีชื่อเสียงของไต้หวัน จนตอนนี้ชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วเอเชีย..
ความคิดเห็น