คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : (Home stey new)ที่พักใหม่กับแบบทดสอบที่ไม่ควรลืม บทที่ 3
Home stay new
ที่พักใหม่ กับบทสดสอบที่ไม่ควรลืม
บทที่ 3
ที่พัก Ft นี่ใหญ่ ใช่เล่นเลย แฮะถ้าพวกๆแฟนคลับเห็นคงกริ๊ดน่าดู รวมถึงฉันด้วย ฮึๆๆ ข้างนอกมีวิวซะด้วย มีโต๊ะ กินน้ำอยู่หน้า บ้าน น่าอยู่จัง ลมเย็นมาก ห้องอาหารเหรอนี่ ใหญ่มากเลย ห้องนักเล่น นี่มันสวรรค์บนดินชัดๆ “นี้ เธอ คุณซง นั้นไม่ใช่ห้องนอนเธอนะ มาทางนี้”พี่มินนี่ตลอดเลยทำลายความฝันของเราอยู่เรื่อย ชิ พี่มินตัวขัดขวาง แล้วนี่เราจะว่าเค้าทำไมเนี่ย
“เอ้า ถึงแล้ว”ว้าว นี่ใช่ห้องฉันจริงเหรอสุดยอดเลย”ที่นี่ห้องฉันเหรอ เตียงนุ่มมากเลยนะ”
“ไม่ใช่นี่ห้องฉัน”อ้าว
“แล้วพี่พาฉันมาห้องพี่ทำไม”ชักงงแล้วนะ “ก็ผู้จัดการส่วนตัวก็ต้องนอนกับคนที่ต้องดูแลอยู่แล้ว”ไม่จริง เหมือนตกนรกทั้งเป็น ทั้งชีวิตนี้ฉันไม่เคยนอนกับผู้ชายคนไหนนอกจากพ่อเลยนะ นี่ฉัน ต้องมานอนกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่พ่องั้น แต่เดี๋ยวๆ จะว่าไปมันดี แฮะ
“ฉันต้องนอนเตียงเดียวกับพี่มินเหรอ”ฉันถามด้วยความสงสัย”จะบ้าเหรอเธอก็นอนข้างล่างนี่สิ” ว่าไงนะ เตียงที่นอนได้สองคนนายนอนคนเดียวเหรอ จะบ้าเหรอ ให้ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างอย่างฉันนอนได้ไง
“นี่ พี่คิดอะไรอยู่เนี่ย” ชักงงอีกแล้วนะ “คิดว่าเธอเป็นแค่ผู้จัดการฉันยังล่ะ” มันก็จริงแฮะ
“ได้ ฉันนอนตรงพื้นก็ได้”ติ๊ดๆๆ อุ้ยเสียงโทรศัพท์ แจวุกโทรมาดีใจจัง
“ฮัลโหลจ้า”ถามด้วยความดีใจ(ตอนนี้เป็นยังไง บ้าง ถูก Ft กินแล้วใช้ไหม)
“ถ้าฉันถูกกินฉันคงไม่มานั่งคุยแบบนี้หรอก”เพื่อนฉันคุยกวนได้ตลอด(555 จริงด้วยพอดีฉันนัดเธอไปข้างนอกหน่อยน่ะ ตอนนี้ว่างไหม)
“อืม ว่าง”ชวนกินอะไรอ่ะ
(กะจะชวนไปกินโอโคโนมิยากิหน่อยน่ะ ร้านประจำ จำได้ไหม)
“จำได้สิ เดี๋ยวเจอกันนะ”ติ๊ด ไปดีกว่า หนีสถานที่ตึงเครียด”นี่เธอจะไปไหน”
“ก็ไปกินโอโคโนมิยากิ อยากกินด้วยเหรอ ไปแล้วนะพี่มิน”
“อย่า ลืมล่ะว่าฉันมีเรื่องให้ช่วย”(เอาอีกแล้วเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย)ดีใจเลยแฮะ พี่เค้ามีเรื่องจะบอก เมื่อกี้ด่าพี่เค้าอยู่นี่น่า
ร้านโอโคโนมิยากิ
“ไปไงบ้างล่ะงานใหม่ ยากเปล่า”แจวุกถาม”ยากมั้ง อยู่ๆไปเดี๋ยวก็ชิน”
“เดี๋ยวนี้ ไม่ค่อยได้เจอแกเลยอ่ะ”
“แค่วันเดียวเองนะ”พูดด้วยความรู้สึกแปลกๆ “ก็ปกติเราเจอกันทุกวันนี่”
“จริงด้วยแฮะ แกเหงาเหรอ”ถามด้วยความสงสัย “ไม่หรอกมีเพื่อนคุยทาง เฟสอยู่เหมือนกัน โอโคโนมิยากินจะหมดแล้วแฮะ ได้คุยกันแค่นี้เองเหรอ อย่าบอกนะว่าคนที่กินหมดก็คือ....”
“เค้าเอง”สารภาพ”กวนตีนนะมึง เดี๋ยวแหะๆ ได้กินนิดเดียวเอง”
“ตลอดเลยนะ นิสัย ยังเหมือนเดิมเลย”
“ถ้ามีเรื่องทุกใจอะไรโทรมาปรึกษาได้นะ ช่วยได้ทุกเรื่อง 555”
“จ้า แล้วเจอกันนะ”และฉันกับแจวุกก็ลุกขึ้น ต่างคนต่างแยกทางกันกลับบ้าน แต่ของฉันนี้สิใช้บ้านหรือเปล่า นอนข้างล่างเนี่ย ขอระบายหน่อยแหะ แต่ก็มีเรื่องอีกอย่าง ได้นอน ใกล้ชิดพี่มิน
“ไอ้ยองจุน”ใครเรียกว่ะ
“จำไม่ได้เหรอ ลี จุนกิ ไงเพื่อนตอนม. ต้นไง”
“อ้อจำได้แล้ว”คนนี้เป็นผู้ชายนะ ชื่อเค้าเหมือนฮงกิเลย พึ่งนึกได้
“เมื่อกี้เธอทำกระเป๋าตังค์หล่นเลยเก็บให้ ทางนี้ไม่ใช่ทางบ้านเธอนี่”
“ทางนี้บ้านใหม่ฉันเอง”พูดเหมือนเป็นบ้านตัวเองเลยเรา
“ใช่เหรอ ทางนี้มันที่พักของ Ft ไม่ใช่เหรอ” อ้าว รู้อีก
“มันก็ใช่นะ คือว่า ฉันบอกความจริงเลยล่ะกัน คือว่าฉันได้งานใหม่เป็นผู้จัดการส่วนตัวพี่มินฮวานเค้าน่ะ”
“เรื่องจริงเหรอ งั้นหมายความว่าเธอก็ย้ายบ้านมาอยู่แถวนี้งั้นสิ”อ้าว เข้าใจผิดอีก
“คือ มันไม่ใช่อย่างที่คิด ฉันอยู่บ้าน Ft เลยต่างหาก”
“จริงเหรอ งั้นระวังตัวด้วยนะ ฉันเป็นห่วงระวัง พวกนั้นทำร้ายล่ะ”คือ ฉันจะบอกอะไรบางอย่างให้ฟัง ลี จุนกิ เนี่ยแอบชอบฉันมานาน แต่ฉันไม่ได้ชอบเค้าน่ะ
“จ้า ขอบใจที่เก็บกระเป๋าสตางค์ให้ ไปก่อนนะ”
“ถ้ามีเรื่องทุกข์อะไรโทรมาปรึกษาด้วยนะ”
“จ้า” วันมันวันอะไรว่ะเนี่ย เบื่อจริงๆ กี่โมงแล้วเนี่ย เย็นแล้วเราต้องกลับไปบ้าน Ft แล้วนี่ เรียบไปดีกว่าเรา ทำไมเราต้องรีบด้วย วิ่งๆๆๆๆๆ เอ๊ะ! เดี๋ยวๆรู้สึกเหมือนเลยแฮะ ใช้บ้านหลังนี้หรือเปล่า ทำไมโทรมเช่นนี้ เดี๋ยวลองเข้าไปดู เหมือนบ้านผีสิงเลย อ่ะ ที่นั่งจิมน้ำชา ทำไมมียักไหย้เต็มไปหมด ดูขนาดประตูยังน่ากลัวเลย และฉันก็ยืนมือไปจับกลอนประตูเพื่อเปิด แอ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ และในก็เจอ กับผีโพล่ตรงหน้า ว้ายยยยยย สลบ ตุบ
“ตื่นๆบอกให้ตื่นไงเล่า บอกแล้วว่าอย่าแกล้งแบบนี้สลบเลยเห็นไหม สงสารน้องเค้า”หือเสียง พี่แจจินนี่
“อ้าว นั่นไงตื่นแล้ว”พี่ฮง พูด
“สงสัยช็อก แน่ๆ เลย”พี่ซึง พูด
“พวกพี่ทำอะไรกันเนี่ย”
“วิธี รับน้องแบบแปลกๆ ฮ่าๆๆ”พี่ซึงขำรั่ว จังแฮะ
“บททดสอบที่คิดเอง”พี่ฮงพูด
”เพื่อทดสอบความใจแข็ง”พี่จงพูด
”แต่ในที่สุดก็ไม่ได้ผล”พี่แจพูด
”น้องใจไม่แข็งพอ”พี่ซึงพูด
“ขอยินต้อนรับผู้จัดการคนใหม่ครับ เย้ๆๆๆ” ต้อนรับนี่เอง เอาซะ ช็อกเลย พวกพี่เค้าก็น่ารักดีแฮะ
“พี่มินล่ะค่ะ”ฉันถาม “อ้อ มินนะเหรอ นั่งช็อกอยู่ที่ตัวเองดูน่ากลัวเกินไป”พี่ซึงตอบ ฉันจึงเดินไปหาพี่มินที่กำลังนั่งกุมเข่าอยู่
“พี่มิน”และเค้าก็หันหน้ามา และปรากฏว่า
“ว้ากกกกก”พี่มินสะดุ้ง พร้อมฉันด้วย”พี่ตะโกนทำไม”
“เธอด้วย”พี่มินพูด “เธอเศร้าเหรอ”
“เปล่านี่ แค่กลัวหน้าตัวเองแค่นั้น” 555ตลกเวอร์ กลัวหน้าตัวเอง
“งั้นพี่ หันหน้ามานี่สิ เดี๋ยวเช็ดหน้าให้”และพี่เค้าก็หันหน้ามา พร้อมกับฉันเอาผ้ามาเช็ดหน้าพี่เค้า
“เสร็จแล้วค่ะ เอ๊ะ!”และอยู่ดีๆพี่มินก็เข้ามากอดตัวฉันโดยที่ฉันยังไม่ทันตั้งตัวพร้อมกับเสียงเฮ้ ของบรรดาพี่ๆFt นี่มันหมายความว่าอะไรกันแน่เนี่ย อย่าบอกนะว่าพี่เค้าคิดว่าเราเป็นแฟนเก่าเค้า 555 ไม่จริงเหรอน่า และในที่สุดพี่มินก็คลายกอดฉัน
“เอ่อ โทษที เธอเหมือนแม่ฉันมากเลย”ใกล้เคียงแหะ และเสียงตกใจของพวกพี่ Ft ก็เงียบลง อย่าบอกนะว่าแม่ของพี่เค้า...
“ฮ่าๆๆ เรามากินนี่กันดีกว่านะ สเต็กไง ทำกันเอง สดๆเลยนะ เร็วๆสิ”พี่ซึงพูดกบเกลือนสถานการณ์ พี่เค้าเลยเดินมาทางฉันและจูงมือไปกินสเต๊กพร้อมพูดว่า
“งั้น น้องยองจุน มาทางนี้สิ ไม่ใช่แค่มีสเต๊ก อย่างเดียวนะ บาร์บีคิวด้วย น้องชอบกินไหม”
“อืม ค่ะ”ฉันตอบ แต่รู้สึกเหมือนทำตัวไม่ถูกเลยแฮะ พี่ซึง เนี่ยเป็นร่าเริงจังนะ ถึงจะอยู่ในสถานย้ำแย่พี่ซึงเค้าก็ทำให้สถานการณ์ ร่าเริงขึ้นมาได้ ทำไมฉันถึงรู้สึกคุ้นเคยกับพวกพี่ๆเค้าจังนะทั้งที่พึ่งเจอกันครั้งแรกแท้ๆ หรือเพราะความคุ้นเคย เหมือนที่พี่ผู้จัดการคนนั้นบอก อยู่ไปนานเดี่ยวก็ชินเอง พวกพี่ๆเค้าเนี่ยใจดีจังเลยนะ
“ว้า งั้น ทุกคนอย่ามาแย่งบาร์บีคิวของเค้านะ”พี่ฮงกิพูดเหมือนอ้อนน่ารักจัง พี่ฮงกิยังคงความร่าเริงไว้เสมอสินะ “พี่ฮงนั่นของผมนะ ผมจองไว้แล้ว”พี่แจจินพูด
“อะไรๆ นักร้องนำต้องกินเยอะๆสิจะได้แข็งแรง และเสียงเพราะด้วย”
“มันเกี่ยวกันไหมเนี่ย”พี่แจจินบ่น และพี่จงฮุนพูดว่า “นายนี่ขี้งกชะมัด น้องซงเค้าโกรธแล้วเห็นไหม”หา ฉันโกรธตอนไหน
“จริงเหรอ ขอโทษนะ”จะบอกยังไงดีล่ะ พวกพี่ๆเค้าแกล้งตัวพี่ยังไม่รู้ตัวอีก
“ฉันยังไม่ได้พูดเลยนะค่ะ”บอกความจริง 555 และพี่ฮงกิก็เลย…
“ชเวดากอง นายแกล้งฉันเหรอ”ฮงกิถาม “ อะไรไม่ได้แกล้ง ไอ้หมูฮง แต่รวมหัวกันแกล้งหมดนั่นล่ะ 555”
“นาย สามคนโดนตึ๊บแน่ อย่าดีสิโว้ย ไอ้ ทรงกระบอก ไอ้ เถิก ไอ้ ชเวดากอง”และพี่ฮงกิก็เริ่มการวิ่งออกกำลังกาย บ้าสิ วิ่งไล่จับกับอย่างเมามัน เมื่อกี้พี่ฮงกิบอกว่า สามคนใช่ไหม เหมือนขาดใครไปคนหนึ่ง แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนมีสายตาใครบางคนที่อยู่นี่จ้องอยู่ หรือว่าฉันคิดไปเอง แต่มันรู้สึกจริงๆนะ
ลุ้นเ อานะค่ะว่า ใครแอบมอง เธออยู่
อาจจะบรรยายงงนิดหน่อยค่ะ เพราะว่ารีบเขียน
และเขียนผิดนิดหน่อยด้วย
ภาพนี้ ft island ถ่ายแ บบนิตยสาร แค่เอามาให้ดูเฉยค่ะ เห็นว่าตอนนี้ ft island ดูดีมากค่ะ^^
ความคิดเห็น