ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5
บทที่ 5
"เา!"
"ฝ่าบาท!"
พระมเหสีและพระพันปีนั้นทรประทับยืนเรียอ์รัทายาทพร้อมันอย่ารวเร็ว ้วยเหุที่ทรเลือออินฮวา บุรสาวท่านเสนาบีพลาธิาร
พระมเหสีและพระพันปีำลัเปี่ยม้วยแรโทสะ หายัมิทันไ้รัสแย้ ันทีำหนัลา็รีบรุแทรเ้ามาลาว
"เาอนา มามะ แย่แล้วพะย่ะ่ะ" ันทีราบทูลเสียเรือ "พระราา.. พระราา.. ฝ่าบาททร.."
พระราานั้นอยู่ในั้นวิฤิ อ์รัทายาท พระมเหสี พระพันปี และพระายาป้ายแ ึทรรีบรุเส็ไปเฝ้าพระราา ำหนัรับรอึเียบเียบไปทันใ
"ายแล้ว!"
นาำนัลรีบปรี่มารับร่าอโาอที่เป็นลมล้มพับไป และเลื่อนย้ายไปที่อาาศถ่ายเทสะว อนนี้ึเหลือเพียแวอลและนาำนัลไม่ี่น
เมื่อรู่แววาอนาำนัลพวนั้นไว้ึาวามยำเร แ่บันี้นาลับแอบหัวเราะเยาะ และมอผ่านแวอลไป
"เิท่านลับ่อนเถิ ทาวัะสุ่าวไปให้" ัุเ่าแ่นหนึ่เอ่ยอย่านอบน้อม นาส่แวอลึ้นเี้ยว้วยวามเารพ
นเ่าแ่รู้ว่าวรวานอย่าไร หิสาวั้นสูที่ไม่ไ้รับเลือลับเ้าวัมาถมเถ วันหนึ่นาอาะเป็นให่็เป็นไ้
โฮยอนลายเสื้ออผู้ป่วย ให้มยาหอมและโบพั้าๆ นาเพ่พินิใบหน้านวลนั้น้วยสายาว่าเปล่า
'อย่าน้อยนา็ยัมีสิทธิเ้าัเลือ' นาิ้วยวามอิา
าอลืมาึ้น พยุัวึ้นนั่ หายัวิเวียนอยู่
"หาีึ้นแล้ว ท่านัุบอว่าเิท่านลับเถิ เี๋ยวทาวัะสุ่าวไปให้" ินโฮยอนมอร่าบานิ่และถ่ายทอ้อวาม ่อนะเินาไป
บรรยาาศวัหลวเ็มไป้วยวามเศร้าสร้อย พระราาทรเส็สวรรืนวาน ย่ำรุ่
็้อมีพิธีราาภิเษเสียแล้ว
็้อมีพิธีราาภิเษเสียแล้ว
ประวบเหมาะับที่โหล่นทับออินฮวา ไม่ทันะไ้ใ้ำแหน่พระายาอ์รัทายาท ็ไ้ำแหน่พระมเหสีมานอนอโยมิ้อออแร เนื่อ้วยพิธีราาภิเษ ะัู่ับพิธีอภิเษ ามพระประส์อพระราาอ์ใหม่ ที่ไม่้อารเลิมลอ้ำ้อนหลัพระบิาเส็สวรร
ึ่แม้ะผิโบราราประเพีไปบ้า แ่พระพันปี และหมื่นปีำลัอยู่ใน่วโศา และเมื่อเป็นผลีับฝั่ใ้ ใ้เท้าอึมิัอะไร
เมื่อพิธีราาภิเษผ่านไปร่วมอาทิย์ ทุสิ่ในวัหลวเริ่มเ้าที่เ้าทา บรรยาาศเริ่มลับมาเป็นปิ พระราาทรว่าราาร
"ใ้เท้าิม" รัสเรียเสียนุ่ม หาวาาประหัประหาร "ป้อมปราารหัวเมือเหนือที่สร้าั้แ่สมัยเส็พ่ออ้านั้นเพิ่ะึ้นำแพ บประมาที่หลว่ายไปมาโ แ่้าแปลในัที่บ้านท่านลับมีหลัาเพิ่มอีสามหลัภายใน 2 ปี ้วยวามสามารถอท่านในาร่อสร้า เห็นที้า้อส่ท่านไปป้อมปราารหัวเมือเหนือ"
ป้อมปราารหัวเมือเหนือนั้นอาาศเย็น ทุระันานและาแลน ใ้เท้าหลายนมอหน้าันอย่าเรพระบัา
"ใ้เท้าึม" ทรรัสเรียเสียนุ่มเ่นเย "ท่านูแลรมำรวนรบาลมานาน แ่อาารมิไ้ลลเลย ้ำยัมีาร้าฝิ่น้ายาผิหมาย.. ้าึให้ท่านเษีย่อนวัยอันวร"
ทรยิ้มให้ใ้เท้า ่อนะหุบยิ้มับ หันไปสั่ "ราเลา ปลใ้เท้าึมออ ้าะหานใหม่มาแทนทีหลั"
อวูอทนนิ่เยไม่ไหว พระราาอ์ใหม่ใ้พระอำนาเินไป ึเริ่มอบโ้
"ฝ่าบาท ระหม่อมไม่เห็น้วย พระอ์ไม่วร.."
"บัอา!!"
ทรบโ๊ะเสียั ทั้ท้อพระโรเียบ
"ใรล้าบัอาสั่พระราาว่าอะไรวรมิวร!"
ทรหันไป้อใ้เท้าอ
"แม้ท่านะเป็นพ่อาอ้า แ่โปรอย่าลืม ้า..ือพระราา"
"่อไปนี้" ทรประทับยืน วาพระเนรสบาุนนาในราสำนัอพระอ์ เปล่พระสุรเสียเ้มัฟัั "ระหนัในหน้าที่อนเสียใหม่ ้าะไม่ปล่อยผ่านวามผิใๆเ่นในรัสมัยเส็ปู่หรือเส็พ่ออ้า หาผู้ใไม่ยอมรับ.. ็ออไปาราสำนัอ้าะ"
ย่ำ่ำ หลัาารว่าราารภายใ้สภาวะหหู่ พระอ์ทรอ่านีาไ้ไม่นาน ็หลับพระเนรล
"ันทีิน"
"พะย่ะ่ะ ฝ่าบาท"
"ไปามโฮยอนมา"
"พะย่ะ่ะ" ันทีินน้อมรับพระบัา หาเมื่อีะหนัว่ารับสั่สิ่ใ็เ้ัวึ้น
"ามมาำหนัให่หรือพะย่ะ่ะ เป็นมิไ้พะย่ะ่ะ! ฝ่าบาท.. ทรลืมนาเสียเถิ.."
"ันทีิน!" ทระโน "ลืมนาหรือ.. อย่าไ้บัอาพูแบบนั้นับ้าอี"
"นาหลบหน้า้า ้าะไม่ทนอี่อไป ะให้้ายบวน ันที นาใน อ์รัษ์ ไปหานา หรือะให้นามาหา้า เลือเอา"
ันทีินไม่สามารถเอานามายัำหนัให่ไ้ริๆ เาเรว่าวัหลวะวุ่นวายับเรื่อผู้หิอีนอฝ่าบาท ึพานาและฝ่าบาทมายัำหนัพิเศษ
หาิไปิมายิ่ทำผิมหัน์ ายหิย่ำ่ำในห้อหับมิิ ยิ่ทัู้่มีวามรั่อัน้วยแล้ว..
"หลบหน้า้าทำไม" ทรรัสพลา้อหน้านา โฮยอนููบไปเยอะ และไม่ยอมสบพระเนรพระอ์
"โฮยอน!" ทระโน
"ทอพระเนรหม่อมันเป็นอะไรัน!" โฮยอนะโนลับ "ิะมา็มา ิะไป็ไป! อนนี้็ทรมีพระมเหสีแล้ว ทำไมไม่ปล่อยหม่อมันไปสัที!"
น้ำาที่ฝืนลั้นไว้ั้แ่เห็นพระพัร์ออ์พระราาไหลออมา นาเฝ้ามอพระอ์ามุมเล็ๆลอ นารู้ัพระอ์ั้แ่ทรเป็นอ์รัทายาทที่ี้เล่น บันี้ทรเป็นถึพระราาผู้เรียไร ส่าและภาภูมิ ทำให้ระยะห่าระหว่านาและพระอ์ราวับพระอาทิย์ับผืนิน
"ปล่อยเ้าหรือ" ทรรัสเสียมื่น "เ้าเป็นนเียวที่้ารั ้าะปล่อยเ้าไปไ้อย่าไร" ทรเอื้อมพระหัถ์มาเ็น้ำานา
โฮยอนใอ่อนยวบ โผเาอพระราา
ทรมอบุมพิที่อ่อนหวาน เนิ่นนาน แรับเลื่อนอบวามรัหนุ่มสาว วามห่วหาอาธร์ ปลุเพลิรัที่มิอาหัห้ามไ้
"้ารัเ้า.. โฮยอน"
"หม่อมัน.. ็รัฝ่าบาท" นาอบเสียอ่อน
"อะไรนะ! นาในไ้รับพระรุา!"
เ้าวันรุ่ึ้น ไม่ผิอย่าที่ันทีินิไว้ วัหลววุ่นวายล้ายถูแผเผา เพียเพราะผ้าปูที่นอนลายมัรทอผืนเียว
โยเพาะเพลิโทสะเมื่อพระมเหสีออินฮวาทรทราบเรื่อ
"รี๊!" ทรวา้าวอเรื่อเรือน ทำเอานาำนันหัวห "นาั้น่ำนไหนัน!"
"พระทัยเย็นเถอะเพะพระมเหสี" ฮัุนสนิทเอ่ย นาเอ็ไม่สบายใหาวามอบอนายถูแย่ิไป
"ไปลาัวมันมาเี๋ยวนี้!"
โฮยอนถูระาาห้อเ็บยา นาในสี่ห้านเอาผ้าอุปานา ลานาลัเลาะึมานในที่สุ ็ผลันาลลานพื้นหินหลัสัแห่
โฮยอนเยหน้าาพื้น ุผ้าไหมายระโปริ้นทอนถึรามัรที่ท้อและบ่าทั้สอ้า
"้ารู้สึุ้นหน้าเ้านั" พระมเหสีปรายามอ "แ่เห็นหน้าเ้า้า็เลียแล้ว"
โฮยอนสะบััวออานาในแล้วลุึ้นเสมอพระมเหสี นาสบาลับอย่าไม่เรลัว ให้พระนาไ้ระรึถึอี
"เ้า!" ออินฮวานึึ้นไ้ "เ็นาในั้น่ำนนั้น เ้าล้าียัไมาล่อลวฝ่าบาท!" พระมเหสีบโฮยอนล้มว่ำ ระานาึ้นมาบอีรั้ โยที่โฮยอนไม่อาอบโ้ไ้เพราะถูนาในรึไว้
"ฮัุ!" พระมเหสีะโน "เอายาพิษรอปานา! เี๋ยวนี้!"
"ออินฮวา!" โฮยอนรีร้อ
นาในหลายนรุมเ้ามา นาพยายาม่อสู้สุีวิ ยาพิษึเ้าไปเพียเล็น้อยเท่านั้น
ูาอนา นับิโย-พระราาเส็
"ุ อน!" ฝ่าบาททระโน (ุอน= มเหสี)
โฮยอนยับยิ้ม พระมเหสีและนาในอนาหันวับ ฮัุลาโฮยอนไปไว้หลัสุ นาำนัลทุนยืนบัไว้อย่าสุวามสามารถ บ้า็เอาระโปรนเ็ยาหที่พื้น บ้า็เอาถ้วยยา้อนไว้ใ้เสื้อ
พระราาทรทราบั้แ่นอพระมเหสีลาัวโฮยอนไป หาทร้อารับให้ไ้าหนัาเา
"ทุนถอยออไป" ทรรัสเสียเรียบ หามิมีผู้ใยอมยับ
"ถอยออไป!" ทระโน นาำนัลึอยๆถอย
โฮยอนทรุนั่อยู่ที่พื้น ใบหน้าบวมแาแรบ อบปาแ ผมเผ้ายุ่เหยิ และเมื้อผ้าเปราะเปื้อน
"ันทีิน พานาไปรัษาัว" นาในอพระราาพาโฮยอนออไป
ั่ววิหนึ่ พระมเหสีเห็นนายิ้มเยาะ
'นาทาสนี่ร้ายนั! ผิที่พระนาเอ ที่ปล่อยมันไปวันนั้น!'
"นี่ือเรื่ออฝ่ายใน พระอ์ไม่วรเ้ามายุ่
"นี่ือหน้าที่อุอนหรือ" ฝ่าบาทรัสเสียเบา "นาในที่ไ้รับพระรุาา้า้อโนรอยาพิษหรือ!"
ทระโน พระมเหสีทรมือสั่น หายัเิพระพัร์
"นาเยทำผิ่อหม่อมัน หม่อมันปล่อยผ่านวามผินั้นมา แ่วันนี้ถึเวลาแล้ว หม่อมันึลโทษนา"
"เ่นนั้น เพื่อปป้อนา" ทรรัสเสียเย็น "้าะแ่ั้นาอย่าเป็นทาาร ให้เป็นพระสนมั้น 4 ุวอน"
"ฝ่าบาท!" พระมเหสีทรรีร้อ น้ำพระเนรไหล "ะทรทำอย่านี้ับหม่อมันไม่ไ้! หม่อมันะฟ้อท่านพ่อ!"
"เอาเลย!" พระราาทรแ่นหัวเราะ "แล่นไปฟ้ออนนี้เลยุอน! ้วยโทษ 7 ประาร วามริษยาอเ้า ับนาำนัลที่ไ้รับพระรุารอยาพิษ ะทำให้เ้าหลุาำแหน่ และพ่ออเ้าลำบา"
พระมเหสีทรสับแล้วำพระหัถ์แน่น พยายามหยุน้ำพระเนร ผิที่พระนาเอที่วู่วามเินไป ทั้หมนี่ึเ้าแผ่นอฝ่าบาท
"หาระหนัแล้วว่าเ้าทำอะไรไม่ไ้" พระเ้าโฮูรัสเสียเบา "แ่ั้นาามที่้าบอะ"
เ้าวันรุ่นึ้น
โฮยอนื่นึ้นมาพร้อมีวิใหม่ในวั
"อแสวามยินีเพะ ุวอนมามะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น