คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Past Three: Happen in Library
“เฮ้อ~ อิ่มจัง” มือขาวบางลูบท้องที่แบนราบแต่เต็มไปด้วยมื้อเที่ยงแสนอร่อยที่เพิ่งกินเสร็จไปไม่นาน “เหลือเวลาอีกตั้งนาน สำรวจรอบ ๆ โรงเรียนดีกว่า” อเลนว่าก่อนที่จะเดินออกไปจากโรงอาหาร
…………….
“รินารี่ อเลนคุงเป็นยังไงบ้าง?” โคมุอิถามเด็กสาวผมแกละที่นั่งอยู่ข้าง ๆ
“ก็ดีค่ะ เหมือนจะได้เพื่อนใหม่แล้ว ^^” ผู้ถูกถามตอบด้วยน้ำเสียงร่าเริงพลางหยิบข้าวปั้นเล็กเข้าปากของตน
“งั้นดีเลย เดี๋ยวไปประสานกับบาคุจังดีกว่า.....ว่าแต่....ป้อนพี่หน่อยจิ๊~ อ้า~~~ -0-“
อุ๊ก!!! ไข่เจียวชิ้นโตจุกเข้าไปในปากของคน ป.ย.อ.
“อร่อยไหมค่ะ ^^+ เลิกเล่นเป็นเด็ก ๆ ได้แล้วนะคะ” เสียงหวานเอ่ยออกมาพลางยิ้มเหี้ยม และเดินออกไปจากห้อง
...............
“ฉันไปห้องสมุดก่อนนะยู ไปช่วยปู่อ่ะ” ราบี้พูดกับคู่ขา เอ๊ย เพื่อนสนิท (เสียวโดนบาทา FC ดะเลน//Nuts)
“ไปซี...ไปเลย!!~” เสียงเข้มกล่าวไล่ “ไม่มีใครรั้งนายไว้นี่”
“แต่ฉันกลัวยูจังเหงาอ่ะ” ไม่ว่าเปล่าพลางเข้าจะจูบปากอีกฝ่าย
ก่อนที่ปากรูปสวยจะโดนขโมยจูบ เท้างาม ๆ มายันปากไว้เสียก่อน “อย่าริมาทำอย่างนี้กับฉัน!! มีอะไรก็ว่ามา!”
“ถ้าไปด้วยกันฉันจะไม่จูบก็ได้”
“เฮอะ!! ก็ได้” คันดะกระแทกเสียงก่อนเดินตามคนผมส้มที่เดินนำไปก่อน
.......................
“...หาที่งีบดีกว่า” เด็กหนุ่มเดินมาถึงหอสมุดใหญ่ของโรงเรียน มีหนังสือมากมายหลายประเภทที่ถูกจัดเรียงไว้อย่างสวยงามเรียบร้อย
“มีอะไรเหรอ?” ชายชราคนหนึ่งเดินเข้ามาถามอเลนที่ยืนเงอะงะอยู่ปากประตูห้อง
“เอ่อ...จะหามุมอ่านหนังสือน่ะฮะ ^^;;” อเลนตอบพลางก้มมองบุคคลที่อยู่ตรงหน้า
“ฉันชื่อ บุ๊คแมน เจ้าหน้าที่ที่คุมที่นี่ ยินดีที่ได้รู้จักนะเจ้าหนู” บุ๊คแมนแนะนำตัวเองเสียงนิ่ง ถึงแม้จะรู้จักเด็กคนนี้แล้วก็ตาม พลางยื่นมือให้เป็นมารยาท
“อเลน วอล์คเกอร์ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก คุณบุ๊คแมน” เด็กหนุ่มจับมือตอบพร้อมยิ้มอย่างเป็นมิตร
“ฉันแนะนำมุมนั้นนะ เงียบดี คิดจะงีบใช่ไหมล่ะ หึ ๆ” บุ๊คแมนพูดราวรู้ทัน
“อะจึ๋ย...รู้ได้ไงเนี่ย!?” อเลนพึมพำเบา ๆ
....ผ่านไปซักพัก....
ผัวะ!!!
เฮือก!!
เสียงเมื่อครู่ทำให้อเลนที่ฟุบหลับอยู่สะดุ้งตื่น พลางมองหาต้นเสียง
“ไอ้หลานบ้า!!! มาทำไมป่านนี้!!!” เสียงของบุ๊คแมนดังขึ้นราวตะคอกว่าใครบางคน
“ปู่อ่ะ~ เจ็บนะ สายนิดเดียวเองต้องเขกหัวกันด้วยเหรอ?” เสียงหนึ่งเถียงขึ้น
เด็กหนุ่มผมขาวหิมะเดินออกมาจากมุมที่ตนนอนงีบเมื่อครู่เพื่อดูเหตุการณ์อยู่ห่าง ๆ
“นิดเดียวบ้านแกน่ะสิ!! เลยเวลามาครึ่งชั่วโมงแล้ว!! ไปทำงานแกเลยไป๊!!”
“แพนด้าใจร้าย =3=” คนผมส้มชี้ยุ่งเหยิงบ่นงึมงำพลางลูบหัวที่โดนเขก “แอ้ก!!”
สันหนังสืออย่างหนาซ้ำรอยเดิม “เรียกใครว่า ‘แพนด้า’ ห๊า!!”
“จะไม่ให้เรียกได้ไง เล่นแต่งหน้าเป็นวงดำ ๆ รอบ ๆ ตาอย่างนั้นอ่ะ แบร่~~!” คนถูกเขกแลบลิ้นใส่ก่อนใส่เกียร์หมาหนีไป “ยูที่รักจ๋า~~~ มาเร็ว!”
ปั่ก!!
ที่ทับกระดาษรูปแมวที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ ๆ กระแทกลงกะบาลส้ม ๆ อย่างเหมาะเจาะ ทำให้คนโดนสลบคาที่
“ชิ!!” เป็นเสียงเดียวที่ออกมาจากปากรูปสวย ก่อนเดินไปยังที่มี่ซากศพ(?)นอนอยู่ และลากออกเข้าไปมุมหนึ่งของห้องสมุด
อเลนที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ห่าง ๆ ได้แต่มองอึ้ง พลางคิดในใจว่า ‘น่ากลัวเป็นบ้าเลย’
..................
“เด็กคนนั้นน่ารักดีเนอะ” เสียงแหลมใสพูดขึ้นขณะส่องกล้องส่องทางไกลเพื่อดูอะไรบางอย่าง “น่าแกล้งจัง”
“พูดอะไรน่ะ โร้ด คนในโรงเรียนนี้มีคนที่ยังไม่เคยถูกเธอแกล้งหรือไง?” เดวิดพูดพลางยัดแซนวิสเข้าไปในปาก
“นั่นสิ....เอ๊ะ!” จัสเดโร่อุทานขึ้นพลางจะพูดแต่ถูกเดวิดปิดปากไว้ซะก่อน
เด็กสาวมองพวกพี่ของตนอย่างสงสัย ก่อนกระโดดลงมาจากราวกั้นดาดฟ้า “มีอะไรเหรอ? เดฟ?”
“มะ..มะ..ไม่มีอะไร” เดวิดพูดขึ้นอย่างตะกุกตะกักและส่ายหน้า “เนอะ? เจส”
“ชะ ใช่ ๆ“ เด็กหนุ่มผมลอนยาวพูดสนับสนุน หลังจากเกือบขาดอากาศหายใจ
“เหรอ~~?” เด็กสาวที่เดวิดเรียกว่า ‘โร้ด’ แสยะยิ้มออกมาอย่างมีเล่ห์นัยพร้อมส่งสายตาจับผิดมาให้ทั้งคู่ “ถึงพวกนายไม่บอก...สักวันหนึ่งฉันก็ต้องเจอเขาอยู่ดีนั่นแหละ ^^+”
+++++++++++++++++++++++++
Happy Birthday Allen Walker
From...FC Allen
ความคิดเห็น