คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Past Two: New Classmate
“ ถึงแล้วล่ะ...นี่ ห้องเรียนของเราจ๊ะ ^^ ” เด็กสาวกล่าวเสียงใส เมื่อพานักเรียนใหม่มาถึงที่หมาย
“ที่นี่เหรอครับ?....1-A” พร้อมเงยหน้ามองป้ายที่อยู่เหนือหัว
“จ๊ะ...ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ” รินารี่หันมายืนยันอีกครั้งก่อนส่งเสียงไปยังในห้อง และเปิดประตูออก “ครูแอนนิต้าคะ นี่...อเลน วอคเกอร์ นักเรียนเข้าใหม่เมื่อเช้าค่ะ ^^”
“อืม...ยินดีต้อนรับนะ ^^” ครูสาวตอบรับอย่างเป็นมิตร “เชิญเข้ามาในห้องเลย”
“ข..ขอบคุณครับ...”
“เอ๊ะ! นั่นนักเรียนใหม่เหรอ? ไม่เคยเห็นหน้า?” นักเรียนคนหนึ่งโพล่งขึ้นหลังจากมองบุคคลแปลกหน้าอยู่พักหนึ่ง
“ก็แหงเด้! / ก็แหงเด้!” สองเสียงจากหลังห้องดังขึ้นตอบอย่างกวนๆ “...ไม่ใช่นักเรียนใหม่แล้วจะเป็นอะไรอีกล่ะ ? จริงมะ? จัส?” เด็กหนุ่มผมสีม่วงดำพูดขึ้นพร้อมถามความคิดเห็นจากคนข้าง ๆ
“นั่นจิเนอะ....เดฟ” หนุ่มน้อยผมลอนยาวทอง พูดสนับสนุนพี่น้องของตน
“เอาละๆ!! เขายังใหม่(ยังซิง...ผัวะ!!//ไม่เกี่ยว = =) ยังไงก็ช่วยแนะนำเขาด้วยล่ะ! หมดคาบโฮมรูมแล้ว เรียนคาบต่อไปได้”
แอนนิต้ารีบตัดบทก่อนป้องปากเรียกหญิงร่างใหญ่ที่ยืนอยู่มุมห้อง “ครูเหมาฉา...เราไปกันเถอะ”
“....ค่ะ” ตอบรับก่อนเดินออกห้องตามไป
.............
......
“นี่...พ่อเด็กใหม่...ชื่อ’ไรอ่ะ” เมื่ออเลนมาถึงที่นั่งตัวเอง เด็กหนุ่มสองคนที่เถียงกับคนในห้องเมื่อครู่เดินเข้ามาหาพร้อมยิงคำถาม “ฉันชื่อ เดวิด หมอนี่ ชื่อจัสเดโร่...”
“....เรียกเราสองคน ว่า จัสเดวี่ นะ”
“เอ่อ...อเลน วอคเกอร์ครับ ยินดี...อุ๊บ!” เสียงหวานราวหญิงสาวชะงักหยุด เพราะ ถูกมือของสองแฝดคนละฝาปิดก่อนที่จะเอ่ยที่ดูเหมือนเตือน
“....นายน่าจะระวังตัวไว้นะ ที่นี่เป็นโรงเรียนสหฯ แล้วก็จริง หน้าตาหวานๆ เสียงใสแบบนี้....มันก็น่ากดไม่เลวน้า~” เดวิดพูดขู่พร้อมยิ้มแปลก ๆ มาให้
“ระวังไว้ล่ะ...วอคเกอร์~~” จัสเดโร่พูดบ้าง ก่อนจะลากแฝดตัวเองกลับที่นั่งของตน โดยทิ้งไว้แต่ข้อความเตือน ตัว(?) ให้นักเรียนใหม่ผวาเล่น
“.....=w=;;;” อเลน
...........
.....
“พักเที่ยงแล้ว~~~!! มื้อเที่ยงจ๋า” หนุ่มน้อยผมขาวพิสุทธิ์ พึมพำเบา ๆ พร้อมบิดขี้เกียจ.....แล้วมันไปทางไหนล่ะเนี่ย?
“เดี๋ยว...ฉันนำทางให้นะ” รินารี่เดินเข้ามา และ อาสาเป็นไกด์ให้
“รินารี่..” อเลนมองเด็กสาวที่เข้ามาทักก่อนตอบรับ “ ครับ รบกวนด้วยนะ “
“ถึงแล้วจ๊ะ ตามสบายนะ” รินารี่มาส่งถึงปากประตูทางเข้าโรงอาหาร ก่อนที่จะปลีกตัวออกไป
“ริ...อ้าว? ไม่ได้กินข้าวที่นี่หรอกเหรอ?” เด็กหนุ่มร่างบางได้แต่ยืนงง ๆ พร้อมชายตามองร่างที่เพิ่งผละออกไป “...โรงอาหารรอเราอยู่!!”
“ผมขอ...xxxxxx แล้วก็นั่นด้วยฮะ...แล้ว....(โคตรเยอะ)” เมื่อถึงเคาน์เตอร์สั่งอาหาร อเลนร่ายรายการอาหารของตัวเองที่ยาวเป็นหางว่าวกับแม่(?)ครัวใหญ่
“...=[]= มะ..หมดหรือยังจ้ะ? (ตัวนิดเดียว กระเพาะ แบล็คโฮวล์)” เจรี่ ปาดเหงื่อ พร้อมมองเด็กหนุ่มที่ยืนยิ้มแป้นอยู่ตรงหน้า
“หมดแล้วฮะ...^u^”
“เดี๋ยวค่อยเรียกนะจ๊ะ ^-^;;” แม่ครัวร่างยักษ์ตอบเสียงอ่อย
“นี่...ยู” เสียงเรียกจากคนข้าง ๆ ทำให้เจ้าของชื่อต้องหันมองด้วยความอาฆาต
“ไอ้นี่!!..ฉันเคยบอกแล้วไง?....ห้ามเรียกชื่อฉัน!!!”
“แหม~ยูจางงง ไม่ต้องเขินหรอก ^3^”
“.....” กึก! นอกจากไม่พูดแล้ว ปลายส้อมยังจ่อและเกี่ยอยู่ที่ลำคอของคนกวน “ =*=^^ มีอะไร?”
“ดูเด็กคนนั้นสิ...” ร่างโปร่งพูดพร้อมชี้ไปยังเด็กหนุ่มร่างบางที่หอบอาหารไปยังโต๊ะที่ว่าง
“แล้วไง?....” ชายหนุ่มตอบอย่างไม่ใส่ใจ
“ก็เด็กคนนั้นน่ะสิ เพิ่งเข้ามาวันนี้ ฉันไปรู้จากปู่มาอ่ะ” ยังพล่ามต่อ "...ชื่อ อเลน วอคเกอร์"
“แล้ว...มันเกี่ยวอะไรกับฉันเล่า!”
“พูดแบบนี้อีกละ....นายพูดแบบนั้น แต่ก็จ้องไม่กระพริบเลยน้า~”
“ชิ!” ผู้ถูกจับไต๋(?)ได้เบนหน้าหนี ก่อนที่จะลุกออกจากโต๊ะที่นั่งอยู่พร้อมถาดโซบะที่กินเสร็จแล้ว
“เป็นแบบนี้สินะ ถึงได้ฉายา คันดะ ยู เจ้าชายน้ำแข็ง”
= = = = = = = = = = = = = = =
มาอัพแล้วเจ้าค่า ^o^
ขออภัยที่ห่างหายไปนาน
ช่วยเม้นด้วยน้า
เม้นน้อย อัพช้า
เม้นมาก จะหาเวลามาอัพ ^^
ความคิดเห็น