เพลบอยตัวร้ายกะยายสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : นายตัวแสบ

บทที่ 1

     คนนี้ชีวะ วาทาชิวะ ปุยฝ้าย เดส โอ้โหเวอร์เชียวเอาเป็นว่า เราชื่อปุยฝ้าย (ชื่อก้อบ่งบอกถึงความน่ารักเลยเนอะ) มาจากโรงเรียนมัธยมที่เมืองไทยค่ะ  แต่ต้องย้ายมาที่ญี่ปุ่นด้วยเหตุผลอันเนื่องมาจาก เราเก่ง (แหวะ) พูดเล่นพูดเล่น แบบว่าเราย้ายมาเรียนเพราะพ่อกะแม่เราต้องมาทำงานที่นี่อ่ะนะเราเลยย้ายตามมา แต่ก้อนะเราชอบอยู่แล้ว ก้อแหมหนุ่มๆ ญี่ปุ่นน่ารักทั้งนั้นเลยนิ อิอิอิ

      ว้าว ว้าว ว้าว อยากจะร้องดัง ดัง พูดให้เธอได้ฟังว่าฉันรักเธอ อิอิอิ ฉันรักเธอจังโรงเรียนใหม่ของฉัน โอ้ โอ้ โอ้ โอ๊ย! +-+   (ทำไมเสียงมันเพี้ยนไปว่ะเนี้ย แต่เอ…..มันรู้สึกเจ็บๆที่หัวยังไงก้อไม่รู้แหะ)   #๐#  โอ๊ยทามไม่ เลือด เลือด (ไม่ได้อยากกินนะแต่ว่า) มันไหลออกมาจากหัว ไม่สิหน้าผากอันแสนสวยของฉัน  ฮืออๆๆๆๆๆๆ

 กรี๊ด ……………..

" นี้เธอ  เออ…คือเป็นอะไรมากป่าวครับ เออ…. ."ชายหนุ่มผมทอง ผิวขาว ตาคมเข้ม ริมฝีปากสีชมพู จัดว่าหล่อมากๆๆๆๆๆยกกำลังสองเลยแหละ อิอิอิ ( บ้าผู้ชายนะเราหนะ ) เค้ากำลังถามฉันค่ะ เค้าถามฉันแต่เค้าก็ต้องเงียบไปเพราะอะไรหรอ ก็เพราะเค้าถามแบบว่าเค้าไม่ดูไงค่ะ เลือดออกขนาดนี้เนี้ยไม่เป็นไรก็โค-ตร บ้าแล้วแหละคือแต่เออออออออออ นะไม่เป็นไรหรอกคนหล่อทำอะไรก็ม่ายผิด อิอิอิ (อ่ะนะคนเราบ้าไปแล้วแน่ๆ) อิอิอิหน้าเค้าซีดไปเลยแหละ ดี สำนึกผิดแล้วหละสินะ งั้นก็ดีเอาเป็นว่าคุณชดใช้ชั้นโดยการเป็นแฟนฉันเลยเดี๋ยวนี้นะ อิอิอิ   (แค่คิดนะ หน้าด้าน มั๊กมากค่ะนางเองเรื่องนี้ )

" เออ คือ โอ๊ย " ทำอะไรไม่ถูกแล้วแหละนะแกล้งเป็นลมดีกว่าอิอิอิ ดีไม่ดีเค้าอาจจะอุ้มเราไปห้องพยาบาลเพื่อทำแผลก็ได้นะ อืมความคิดดีแฮะ (ฉลาดมากค่ะ)

   นั่นไงเราเค้าอุ้มเราแล้ว อืม……การที่เราได้อยู่ใกล้คนหล่อนี้ชั่งมีความสุขเลยนะ อิอิอิ (บ้าไปไม๊) ห๊อมหอมเค้าใช้น้ำหอมยี่ห้อไรเนี้ย    ……..

     หมาเห่า หมาเห่า  หมาเห่า หมาเห่า  หมาเฮ่า   โอ๊ยเสียงโทรศัพท์เรานี้ แต่เอ เราเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหล่หละเนี้ย

" ฮาโหลลลลลลลลลลล "

" เอออออ นี้เธอ "

"……"

" นี้เธอ เธอ เธอ "

      ตัดสายมันไปเลยค่ะเธออยู่ได้ไม่ยอมพูดซักที เอ๊ะหรือว่ามันเป็นพวกโรคจิตตามหาคนชื่อเธออยู่ ว้าแย่แล้วแหละเราต้องเปลี่ยนเบอร์หนี

หมาเห่า  หมาเห่า  หมาเห่า  เสียงนั่นมันมาอีกแล้วทามไงดีอ่ะ รับ ไม่รับ รับม่าย….. รับ

"โหลสองโหลยี่สิบสี่ " อิอิอิ เล่นมุขเข้าไปขำไม๊หละ สมน้ำหน้าเล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกับชั้นเชอะ                     แบร่ๆๆๆๆๆๆ

"……"

" นี้ตกลงว่าเอากี่โหลค่ะ หะ " อิอิอิ ยังไม่เลิกค่ะ ยัง

" นี้ชั้นชักจะหมดความอดทนกับเธอแล้วนะ บ้าป่าว อะไรโหลสองโหล บ้าว่ะ  " แปลว่าเค้าไปได้เป็นคนโรคจิตงั้นหรอเนี้ย แป่ว

" นี้เธอ เอะเงียบไปทำไมหละ หรือว่าเข้าโรงพยาบาลบ้าไปแล้ว "

" นี่ แกเป็นใครหะ บังอาจมาว่าฉัน แกนั้นแหละบ้าโรคจิต ชอบคิดว่าคนอื่นบ้าเหมือนแก โถ่โถ่โถ่ น่าสงสาร อิอิอิ "

" ฉันมาได้ชื่อแก ฉันชื่อ เทฟุน กรุณาเรียกให้สุภาพด้วย หรือว่าเธอจะเนรคุณเรียกคนที่ช่วยชีวิตเธอแบบนี้ หะ "

" ช่วยชีวิตหรอ "ชักงงแล้วไง เอะอย่าบอกนะว่านี่เป็นเสียงสุดหล่อคนนั้น ไม่ไม่ไม่(ม่ายจิงน้า)

" นี่ ยังอยู่รึป่าวหะ นี่เธอ "

"โอ้ยไม่ต้องแหกปากก้อได้ ฉันยังอยู่อ่ะ "

" ดีมาก งั้นวันนี้เธอต้องมาตอบแทนผู้ที่มีพระคุณคนนี้ของเธอเข้าใจไม๊ "

"……….."

"ไม่ตอบงั้นดีมาก ออกมาหน้าโรงเรียนเดี๋ยวนี้ฉันรออยู่เข้าใจไม๊ "

"…………." เงียบหนะเพราะอึ้งถึงความหน้าด้านของอีตานี่นะค่ะ

" เร็วสิ หิว "

" เออๆๆได้ๆ " ครั้งเดียวคงไม่เป็นไรเนอะ

" ดีมาก "

       แล้วอีตานี่ก้อวางสายไป อะโถ่เอ๊ยเค้าต้องบ้าไปแล้วแน่แน่ หน้าตาก้อดีไม่น่าเลยน้า อืม……..เรารีบไปหน้าโรงเรียนดีกว่า ป่านนี้แล้ว(จาดึกแล้วอ่านะ)นี้เราหลับตั้งแต่เช้ายันเย็ยเลยหรอเนี้ย โอ้มายก๊อด