คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ความวุ่นวายที่6 : หอพัก
Ichigo SaY :
“กลับหอพักกันเถอะ ลูเคีย แช้ด อิชิดะ เร็นจิ โทชิโร่ อิโนะอุเอะ” ผมชวนพวกนี้กลับหอพักที่พวกเราอยู่ เป็นคนต่างเมืองก็ต้องอยู่หอพักอยู่แล้วเป็นธรรมดา
“เจ้า อยากกลับก็กลับไปก่อนดิ ข้ายังต้องซื้อของอีก”ลูเคีย บอกผมให้กลับไปก่อน
“ใช่พวกเราก็ยังต้องไปซื้อของเหมือนกัน”ไม่ต้อง สามัคคีกันนักก็ได้พวกนาย
“กลับ พร้อมพวกนายก็ได้” กลับพร้อมพวกนี้ก็ไม่เสียหาย
หลังจากที่พวกผมไปซื้อของกันเสร็จแล้วก็กลับหอ พักที่มีชื่อว่า “อุราฮาระ”แน่นอนว่าเจ้าของต้องเป็น เจ้าหมวกเกี๊ยะ
“กลับ มาแล้วเหรอครับคุณคุโรซากิ อ้าวคุณอิโนะอุเอะมาอยู่ที่นี้เหมือนกันเหรอครับ เอาครับกุญแจห้องของแต่ละคน คุณอิโนะอุเอะจะนอนห้องเดียวกับคุณ
คุจิ กิหรือเปล่าครับ”เจ้าหมวกเกี๊ยะถาม อิโนะอุเอะ คงตอบว่านอนอยู่ แล้ว
ฟันกระเทย!!
“นอนอยู่ แล้วสิค่า~” เห็นมั๊ย ผมบอกแล้ว
ห้องของผม&โทชิโร่ ห้อง 343
ห้องของอิชิดะ&แช้ด ห้อง 344
ห้องของอิ โนะอุเอะ&ลูเคีย ห้อง 345
ห้องของเร็นจิ(นอนคนเดียว ปีที่แล้วก็เหมือนกัน) ห้อง346
ณ ในห้องผม
“หิว ชะมัดเลย มากินข้าวกันเถอะ” ผมเอ่ยปากชวนทุกคน เพราะปกติพวกนี้จะมากินข้าวที่ห้องของผม ตอนแรกผมก็ด่าไป แต่กินข้าวกับทุกคนมันสนุกนิทำไงได้
หลังจากกินข้าวเสร็จทุกคนก็มานั่งเล่นป๊อก เด้ง เอ๊ย ไม่ใช่ เล่น playstation2
“นี่ แน่ะๆๆๆ แพ้ไปซะเถอะคุโรซากิ” >> อิชิดะ
“หนอยเจ้าอิชิดะ คิดจะเอาชนะฉันเหรอไม่มีทางหรอก เฟ้ย” >> ผมเองใคร จะชนะผมได้
จนกระทั่ง
>>Ichida Win<<
“เย้ ผมชนะแล้ว โฮะๆๆๆ” >> อิชิดะ
“ฝาก ไว้ก่อนนะ อิชิดะ ใครจะเล่นต่อบ้าง” ชิๆๆๆ คราวหน้าไม่แพ้แน่
“ข้า!!” >> ยัยลูเคีย
“ข้า!!” >> เร็นจิ
“จะ เล่นใช่มั๊ย” >> ผม ถามเพื่อความแน่ใจ ไม่ใช่ ว่า ‘ข้า...ขอกลับ ห้องก่อนนะ’ กวนแบบนี้ โดน ซันเกสึของผมแน่
“แน่ นอน” >> เร็นจิ/ยัยลูเคีย
“ข้า อาจจะแพ้เจ้า ในเรื่องดาบ แต่เกมเจ้าไม่มีทางชนะหรอก”>> ทำเป็นขู่ไปยัยลูเคีย เดี๋ยวก็แพ้หรอก
“หึๆ แน่ใจเรอะ”>> เร็นจิ
ระหว่างพวกยัย ลูเคียเล่น
“เจ๊จ๋า คอนมาหาแล้วจ้า” ไม่ต้อง สงสัยนะครับว่าคอนเป็นใคร ก็แค่ตุ๊กตายัดนุ่นที่มีSoul candy อยู่ในตัวจึงพูดได้เหมือนกับคนอื่นทั่วไป >>
“ เจ้าบ้าคอน อย่ามากอดข้าอย่างนี้ ข้ากำลังเล่นเกมอยู่นะ ออกไป” ว่าไงนะ กอดลูเคียเหรอ ไม่รอดแน่ เจ้าคอน
“ปล่อย น้องสาวข้า เดี๋ยวนี้ เจ้าวิญญาณดัดแปลง” ไม่ทันที่ผมจะจัดการเจ้าคอน เบียคุยะหรือพี่ชายยัยลูเคีย[เรียก ท่านพี่ดีกว่ามั๊ย : โซ นั่นดิ เรียกอะไรดีล่ะ: อิจิโกะ ยังจะมาถามฉันอีก จะไปรู้เรอะ: โซ]ก็เข้ามา ในห้องผม
“ไม่เอาอ่ะ จะอยู่กับเจ๊”ยังจะ ดื้ออีกนะแก เดี๋ยวก็โดนหรอก ไม่ใช่แค่เบียคุยะ หรอก ฉันจะร่วมด้วยอีกคน
“เป็น ของผิดกฎโซลโซไซตี้แท้ๆ ยังจะมาเล่นของสูงอีกเรอะ ไม่รอดแน่!!” เห็นด้วยอย่างแรง
“ถ้าจะจัดการมัน ก็ไปจัดการที่อื่น ที่นี้ห้องของข้า ไม่ใช่สนามรบ”โทชิโร่ที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น
“ยะ...ยอม ปล่อยก็ได้”เจอผมไม่เท่าไหร่ อย่างคอนต้องเจอ เบียคุยะเท่านั้น ถึงจะยอม ตอนนี้ไปนั่งมาคุที่มุมห้องแล้วยังบ่นพึมพำว่า‘เจ๊จ๋าๆ’ อีกน่า รำคาญว่ะ
“เฮ้!!เจ้าสิงโตประหลาด ถ้าจะบ่นก็ไปบ่นข้างนอกนู่นไป รำคาญ ข้าจะนอน พวกเจ้าก็กลับห้องไปได้แล้ว นี่ก็จะดึกแล้ว”โทชิโร่ ตะโกนด่าเจ้าคอน แล้วหันมาบอกให้พวกยัยลูเคียกลับห้อง
“อืม นั่นสิข้าก็ง่วงเหมือนกัน”ยัยลูเคียเริ่มบ่น
“งั้น ทุกคน ราตรีสวัสดิ์นะ ฝันดีล่ะ”ผมบอกลาทุกคนก่อนเข้าห้องนอนไป
----------------------------------------------------------------------
อิจิโกะ ไมทำหน้าหนักใจอย่างนั้นล่ะ : โซ
ก็ไม่มีใคร ยอมซื้อเจ้าคอนไปเลี้ยงดูอ่ะ : อิจิโกะ
เปิดให้โฆษณาเลย:โซ
คุณ เบื่อมั๊ยที่ต้องทำงานบ้านเอง ถ้าไม่อยากทำเอง ซื้อเจ้าตุ๊กตาตัวนี้ ไปซิครับ
มันจะช่วยคุณทุกงานเลยล่ะครับ
ราคาของมัน คือ 2597เยนเองครับ:อิจิโกะ
นี่ฉันไม่ใช่ของ ซื้อของขายนะ มาขายกันดื้อๆแบบนี้ไม่ได้ แต่... : คอน
แต่อะไร : อิจิโกะ
เอียง หูมาดิ : คอน
แต่ถ้าเจ้าของเป็นเจ๊ ก็ยอมนะ : คอน
ไอเจ้าบ้าคอน อยากตายนักใช่มั๊ยแก : อิจิโกะ
เดี๋ยวสิ อิจิโกะ แกเป็นไรของแก : คอน
เก็ทสึงะ เท็นโซ!! : อิจิโกะ
อ้าก~~~ : คอน
เป็นไรไป เนี่ย อิจิโกะ : โซ
ไม่รู้ดิ พอใครพูดถึงยัยลูเคีย โดยเฉพาะผู้ชาย ก็รู้สึกงุดหงิด ไงไม่รู้:อิจิโกะ
อ๋อ เข้าใจแล้ว หึงอ่ะดิ:โซ
ไม่ได้หึงเฟ้ย -///- : อิจิโกะ
เออๆ ไม่หึงก็ไม่หึง แล้วจะหน้าแดงทำไม : โซ
บอกแล้วไงว่าไม่ได้หึง-///////- : อิจิโกะ
5555+ : โซ
ความคิดเห็น