คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ความวุ่นวายที่5 : เธอน่ารัก
YaMaMoTo SaY:
ห้อง 756วิชา Over soul [ข้ามคาบเลยแฮะ:โซ]
“นี่ คาบOver soulเนี่ยใครสอน”แอนนาถาม ผมด้วยความอยากรู้ แล้วจะถามผมทำไมเนี่ย ผมเองยังไม่แน่ใจเลย - -
“น่า จะครูซิลเวอร์ล่ะมั้ง”ผมตอบไปอย่างนั้นแหละผมไม่รู้ซักน่อย แค่ครูซิลเวอร์เคยสอบพวกเราตอน ม.4 เอง[เป็นถึงหลานครูใหญ่ทำไม เรื่องแค่นี้ไม่รู้เนี่ย:โซ ถึงผมจะ เป็นหลานผมก็ไม่ได้คุยกับท่านตลอดเวลานี่นา:ยามะ]
“มา ช้าชะมัด”แอนนาบ่นให้ผมฟัง
“นี่แอนนา ทำหน้าเย็นชาแบบนั้นมันหน้ากลัวไงไม่รู้ ทำหน้าอื่นได้มั๊ยอ่ะ” ก็มันน่ากลัวจริงๆนี่นา
“ไม่เอาด้วยหรอก ไม่อยากทำ”อย่าตอบ แบบนั้นดิ
“นะๆได้โปรด”ขอร้อง ล่ะนะ
“ไม่เอา!!!”อย่า ทำน้ำเสียงโกรธนักสิ ผมกลัวนะ
“ขอ ร้องล่ะ”
“ก็ได้ รำคาญจริง” ^____^ >> หน้าของแอนนาตอนนี้
น่ารักมากๆๆๆๆ >////< จากซาตานมาเป็น นางฟ้าเลย
“พอใจ แล้วใช่มั๊ย ไม่ทำแล้ว -*- ” กลับมาน้าเดิมอีกแล้ว เมื่อกี้ผมยอมรับเลยว่า ~~เธอน่ารัก เธอสดใส กว่าคนไหน ตก...~~[ยังๆ ยังไม่ตกหลุมรักก่อน:โซ]
“อย่าเพิ่งกลับมาหน้าเดิมสิ ทำหน้าเมื่อกี้ต่อสิ”
“ไม่ ทำแล้ว!!”ไม่ตื้อแล้วดีกว่าเดี๋ยวโดนตบ
“นักเรียนทุกคนขอโทษที่มาสายนะ พอดีมีธุระด่วนเข้ามาพอดี เริ่มเรียนกันเถอะ” คิดว่าใคร ครูซิลเวอร์นี่ เอง เข้ามาพร้อมขอโทษพวกเราเลย
“วันนี้ ทุกคนต้องใช้พลังของตัวเองสู้กันนะ เข้าใจมั๊ย”
“โอส!!!”
เมื่อถึงเวลาจับสลากคู่ต่อสู้
“เอาล่ะ จะบอกชื่อคู่ต่อสู้นะวันนี้มี 4 คู่นะ
คู่ที่ 1 ยามาโมโตะ ทาเคชิ VS โกคุ เดระ ฮายาโตะ
คู่ที่ 2 อิโนะอุเอะ โอริฮิเมะ VS คุจิกิ ลูเคีย
คู่ที่ 3 ฮิตสึกายะ โทชิโร่ VS อาบาไร เร็นจิ
คู่ที่ 4 เคียวยามะ แอนนา VS เต๋า เร็น
เอาล่ะเริ่มคู่แรกเลย ยามาโมโตะ กับ โกคุเดระมาที่สนามได้” คู่แรกก็ผมเลยเหรอเนี่ย
“เอา ล่ะ จะขออธิบายกติกา ใครสามารถล้มคู่ต่อสู้ของตัวเองได้ก่อนภายในเวลา 15 นาที ถือเป็นผู้ชนะ คู่แรกสู้ได้”
“ดับไปซะ!! บอมบ์ 2 เท่า”>> โกคุเดระ
ตู้ม!!!
“เกือบ ไปแล้วสิ”ผมบ่นกับตัวเอง
“เพลงดาบชิโงเระ โซเอ็น กระบวนท่ารุกที่ 8 พิรุณกระหน่ำแทง”
ย้าก!! ตู้ม!! พลั่ก!! โครม!! บึ้ม!!
ผ่านไป15นาที
“หนอยเจ้าบ้าเบสบอล ทำแสบนักนะแก” >> โก คุเดระ
“นายก็เหมือนกัน โกคุเดระ”
“เอาล่ะพวกนายไปพักซะ หมดเวลาแล้ว คู่นี้เสมอกัน คู่ต่อไปขึ้นมาได้”
ครูซิลเวอร์ บอกแล้วก็ไปดูพวกต่อไปที่สนาม
“เป็นไงบ้างโกคุเดระคุง ยามาโมโตะ”สึนะเข้า มาถามระหว่างที่พวกผมกำลังพัก
“ไม่ เป็นอะไรมากหรอกคร้าบรุ่นที่10”โกคุเดระชิงผมตอบเหมือนเดิม
“ฉันก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน”
“งั้น เหรอ ดีแล้วล่ะไม่อยากให้ใครเป็น อะไรเหมือนกัน” สึนะนายเป็นคนที่รักเพื่อนมากจริงๆเลย นับถือ จริงๆ
บนสนาม
“คุณคุจิกิค่า ออมมือให้หน่อยนะค่า” >> ฮิเมะ
“เจ้า ก็เหมือนกัน อิโนะอุเอะ” >> ลูเคีย
“วิถี ทำลายที่ 31 ชักกะโห้!!!” >> ลูเคีย
“ฮิ นานิคุ ไบคอน ลินลี่ สามข่ายโล่สวรรค์ ฉันขอปฏิเสธ” >> ฮิเมะ หลังจากพูด
เสร็จก็ มีโล่ป้องกันรูปสามเหลี่ยมเกิดขึ้นมาป้องกันตัวฮิเมะ
“ วิถีทำลายที่4 เบียคุไร!!” >> ลูเคีย
“สึบา กิ โล่เดี่ยวผ่าสวรรค์ ฉันขอปฏิเสธ” >> ฮิเมะ
15 นาทีผ่านไป
“ฉันแพ้คุณคุจิกิแล้ว” แล้วฮิเมะก็สลบลง
“หึ เจ้าเก่งมากเลย อิโนะอุเอะ” >> ลูเคีย
“คู่ ที่ 2 คุจิกิเป็นฝ่ายชนะ คู่ที่ 3 ลงสนามได้”
ทางด้านเร็นจิกับฮิตสึกายะ
“สู้ได้เลย” ครูซิลเวอร์บอก
“จงสถิตเหนือฟ้าเหมันต์ เฮียวรินมารุ” >> ฮิตสึกายะ
“จง คำราม ซาบิมารุ” >> เร็นจิ
บึ้ม!! ตู้ม!!
15 นาทีผ่านไป
“อาบาไร ยอมแพ้ข้าซะเถอะน่าเดี๋ยวเจ้าก็ตายหรอก” >> ฮิตสึกายะ
“ไม่ เอาด้วยหรอกแบบนั้นน่ะ จะแพ้ก็ต้องทำให้ข้าล้มให้ได้สิ” >> เร็นจิ
ตุบ!! ไม่ทันขาดคำเร็น จิกก็ล้มลงไปแล้ว
“เจ้า แพ้แล้วอาบาไร ฮ่าๆๆๆ” >> ฮิตสึกายะ [หลุดแล้ว รักษาหน้าตาหน่อยดิ ไม่เห็นแก่ตัวเอง ก็เห็นแก่หน้าฉันเถอะ :โซ เออ โทษที:ฮิตสึกายะ]
“คู่นี้ ฮิตสึกายะเป็นฝ่ายชนะ คู่สุดท้ายลงสนามได้”
ทางด้าน เร็นกับแอนนา
“หึ นายจะชนะฉันได้เหรอ” >> แอนนา
“ยัง ไม่ได้สู้กันซักหน่อย ผลยังไม่ออกมาเลยนะ ฉันอาจจะชนะก็ได้” ใคร บอกกันล่ะยัยแอนนาเนี่ยขนาดเจ้าโยยังแพ้เลยแล้วฉันจะมีปัญญาชนะมั๊ยล่ะเนี่ย >> ควมาคิดเร็น
“เอาล่ะ ทั้ง 2 คนสู้ได้”
“Over Soul” >> เร็น
“เซ็น กิ โคกิ ย้าก” >> แอนนา
โครม
ผ่านไปไม่ถึง1นาที
“อะ..แอนนาชนะ”
O{}Oทุกคนตาค้าง
“หึ เห็นไหมล่ะ” >> แอนนา
ตอนเย็นเลยเวลากลับบ้านไป 30 นาที [YaMaMoTo SaY ]
“แอ นนาทำไมกลับช้าล่ะ ส่วนมากทุกคนจะกลับ กันตอน 3โมง ไม่ใช่เหรอ”ผมเจอแอ นนาตรงประตูออกโรงเรียนเลยทักไป
“พอ ดี ครูใหญ่เรียกพบก็เลย กลับช้า แล้วนายทำไมถึงกลับช้า” >> แอนนา
“ฉัน ต้องไปซ้อบเบสบอลน่ะ” >> เรื่องปกติของผม
“กลับบ้านด้วยกันมั๊ย”โอกาสนี้ แหละ ไปดูบ้าแอนนาเลย
“แล้ว นายไม่กลับกับพวกซาวาดะเหรอ” >> แอนนา
“พวกนั้นกลับไปตั้งนานแล้วล่ะ ฉันบอกให้พวกนั้นกลับไปเองแหละ เพราะฉันเลิกช้า กลับด้วยกันนะ” >>ต้องขอดี ไม่งั้นโดนตบ
“แล้วแต่นาย” >> แอนนา
“ขอบใจนะที่ให้กลับเป็นเพื่อน” >> ยอมให้กลับเป็นเพื่อนด้วย
ทางไปบ้านแอนนาเนี่ยผมรู้สึกคุ้น ไงไม่รู้นะ
“อ้าว ทาเคชิกลับมากับใครล่ะนั้น”พ่อมาอยู่นี่ได้ไง พอผมเหลือบมองไปป้ายข้างบน ที่นี้มันบ้านผมนี่นา ไม่น่าล่ะทำไมถนนถึงคุ้นตา
“อ๋อ คนนี้เพื่อนผมเองฮะ ชื่อแอนนา” >>ทำเนียนไปก่อน ถ้าพ่อรู้ว่าลืมทางกลับบ้าน คงถูกหัวเราะเยอะแหง เหม่อไปนิดนึงเอง
“งั้นเหรอๆ เข้ามาก่อนสิหนู” >> พ่อยามะ
“เดี๋ยวหนูขอเข้าบ้านไป เก็บของก่อนนะค่ะ>> แอนนา”
“บ้านเธอ อยู่ใกล้กับตรงนี้เหรอ” >> ยามะ
“อืม ที่นี่ไง” >> แอนนาพูดพร้อมกับชี้บ้าน ข้างๆกับบ้านผม
“อยู่ ติดกับบ้านฉันเลย” >>อยู่ข้างบ้าน กันอีก หวังว่าคงไม่มีเหตุการณ์แบบโฮโรโฮโร่นะ อยากเห็นแต่รอยยิ้มของเธอ
“งั้น ฉันไปเก็บของก่อนนะ”>> แอ นนา
หลังจากแอนนาเดินเข้าบ้านไป พ่อก็เดินมาทักผมว่า
“แหม ทาเคชิ หนูคนนี้หน้าตาน่ารักดีนิ เพื่อนหรือ แฟนกันแน่ล่ะ”
“เพื่อนสิฮะ -///-”
“เอา เถอะจะเป็นแฟนกันเมื่อไหร่ พ่อจะเอาใจช่วยนะ”
“โธ่ พ่อก็...-////-”ผมก็เขินเป็นนะ
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ยังมาหัวเราะอีก
---------------------------------------------------------------------
แอนนา ตอนนี้น่ารักจังเลยอ่ะ >////< : ยามะ
พอๆ ไม่ต้องพล่ามถึงแอนนานักก็ได้นะ:โซ
ก็แหม แอนนาน่ารักดีนี่นา แต่งให้แอนนายิ้มเยอะๆนะ:ยามะ
ไม่ต้องมาขอฉัน ต้องรอโอกาสอย่างเดียว:โซ
รอจนรากงอกอ่ะดิ:ยามะ
อืม ใช่ รอไปเลย: โซ
ความคิดเห็น