คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ความวุ่นวายที่15 : ใครแต๊ะอั๋งใคร(?)&ผู้ชายปักตะไคร้(?)
GoKuDeRa SaY :
“คุณโกคุเดระค่ะ มาแต๊ะอั๋งฮารุทำไมกันค่า!!!”
“เปล่านะยัยต๊อง ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ” สงสัยใช่มั๊ยว่าเกิดไรขึ้น ผมจะเล่าให้ฟัง เรื่องเป็นแบบนี้...หลังจากที่ผมตกน้ำตกอ่ะนะ ผมก็ตื่นขึ้นมา แล้วก็พบว่าผมนอนกอดกับฮารุ แล้วฮารุก็ตื่น แล้วผมกับฮารุก็เดินตามหารุ่นที่10พร้อมกับทะเลาะกันเรื่องนี้
“แล้วที่คุณโกคุเดระมากอดฮารุแบบบนี้น่ะ ไม่เรียกว่าแต๊ะอั๋งเหรอ”
“ไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย แล้วทีเธอล่ะ มาบอกว่าคนอื่นเค้าไปแต๊ะอั๋งตัวเอง ที่ไหนได้เธอก็กอดฉันเหมือนกันแหละ”ผมพูดความจริง ทียัยนั่นยังกอดผมเลย แถมกอดแน่นซะด้วย-_-///
“คะ..คุณโกคุเดระพูดอะไรน่ะ ใครจะไปอยากกอดคนอย่างคุณโกคุเดระกันค่า!!!!”แล้วทำไมต้องแว้ดใส่ด้วยเนี่ย ผมไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย
“หยุดทะเลาะเรื่องนี้ทีเถอะ เบื่อแล้วพูดซ้ำไปซ้ำมา วนไปวกมา หาอย่างอื่นทำดีกว่า”
“หาอย่างอื่นทำ?? คุณโกคุเดระจะทำอะไรอ่ะค่ะ!!!”คิดลึกไปมั้ง อย่างนี้ต้องแกล้ง อยากคิดเองผมก็จะสนองให้ หึๆ
“แล้วเธอคิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ หึ^^+”แล้วผมก็เดินเข้าไปใกล้ๆเธอ จนกระทั่งหลังของฮารุชนกับต้นไม้
“จะ...จะทำอะไรน่ะ คุณโกคุเดระ ออกไปนะค่า!!”ฮารุพยามยามจะผลักผม แต่พยายามยังไงก็ผลักไม่ได้หรอก แรงน้อยจะตายไป แล้วผมก็โน้มหน้าลงไปใกล้ๆกับหน้าของฮารุ ผมได้กลิ่นหอมอ่อนๆของอะไรซักอย่างจากตัวของฮารุ
ตึ้กตั้ก~ ~ตึ้กตั้ก~ ~
หัวใจบ้านี่จะเต้นแรงไปเพื่ออะไร จะเต้นแข่งกับSJรึไงฟะ แล้วผมก็มองไปที่หน้าของฮารุ
ตอนี้ยัยฮารุหลับตาปี๋เลย คิดลึกจริงๆเลยยัยนี่นิ
“ลืมตาได้แล้วยัยต๊อง ไม่ได้คิดจะทำอะไรซักหน่อย คิดลึกไปแล้ว -_-//”แล้วผมจะหน้าแดงไปทำพระแสงอะไรเนี่ย
“แล้วคุณโกคุเดระมาบอกกันแบบนี้ แล้วก็ดูสิอยู่กันแค่ 2 คน ฮารุก็คิดสิ”
“วันหลังก็อย่าคิดสิ ยัยต๊อง กลางป่ากลางเขาใครจะมีอารมณ์กัน เดี๋ยวเจ้าป่าเจ้าเขาก็พิโรธเอาหรอก”
“ก็ดูพูดเข้าสิ ฮารุคิดตื้นๆแล้วนะแต่ดั้นลื่นลงไป”
“เอาเถอะ ช่วยจบเรื่องนี้ซักที หาที่นอน หาอะไรกินดีกว่า”ผมพูดแล้วก็เดินออกหาพวกของกิน กับถ้ำ
“รอฮารุด้วยสิค่า”แล้วฮารุก็ตามมา
----------------------------------------------------------------------
AnNa SaY :
“นายจะทำอะไรน่ะ”ฉันนั่งดูยามาโมโตะนั่งขุดอะไรซักอย่างอยู่ในถ้ำแล้วสงสัยว่าจะขุดไปทำกับข้าวรึไง
“ก็จะขุดเอาต้นนี้อยู่น่ะสิ”
“ต้นนี้ ต้นอะไร”
“ต้น ตะ อะไรซักอย่างนี่แหละ”
“ตะไคร้ รึเปล่า”
“เออ ใช่ ตะไคร้”
“แล้วนายจะทำอะไร” อย่าบอกนะว่า...
“ก็ปักตะไคร้ไง ปักแล้วนะ”เฮ้ย อย่าเพิ่ง...
ฉึก!! ซวย=[ ]=
“แอนนา เป็นไรไป”อยู่ดียามาโมโตะก็เข้ามาเขย่าตัวฉันซึ่งช็อคสนิทไปเรียบร้อยแล้ว
“มะ...เมื่อกี้นายทำอะไรนะ =[ ]=”
“ก็ปักตะไคร้ไง^^ มีอะไรแปลกเหรอ-_-??” ถามมาได้ ที่ทำลงไปเนี่ยไม่รู้อะไรเลยเหรอไงกันเนี่ย
“แล้วนายรู้อะไรอะไรเกี่ยวกับการปักตะไคร้”
“ก็รู้ว่า...คนที่บริสุทธิ์ ถ้าปักตะไคร้ ฝนจะหยุดตกล่ะ^^”ยังจะมายิ้มอีก
“แล้วนายรู้มั๊ยว่าใคนบริสุทธิ์ถึงจะปักได้”
“ไม่รู้สิ ก็รู้แค่ว่าบริสุทธิ์ถึงจะปักได้” เจริญล่ะ จะเกิดอาเพศอะไรขึ้นเนี่ย
“ทั้งๆที่ไม่รู้อะไรเลยแล้วนายจะปักตะไคร้ทำไมกันเนี่ย แล้วคนที่จะปักได้ ไม่ใช่แค่บริสุทธิ์อย่างเดียวแต่ต้องเป็นผู้หญิงด้วยนะ นายรู้รึเปล่า”
“แหะๆไม่รู้หรอก แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย”
“ไม่รู้ แต่คงเป็นอะไรที่ไม่ดีซักเท่าไหร่”
เปรี้ยง!!!
นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำ ให้ตายสิ
“งั้นก็ขอโทษด้วยนะชาวโลกทุกคน-/|\-”อยู่ดีๆยามาโมโตะก็มาขอโทษชาวโลกทุกคน พวกเค้าคงให้อภัยอ่ะนะ ไปทำซะขนาดนั้น- -
----------------------------------------------------------------------
นี่คุณคนแต่งรู้เรื่องปักตะไคร้ก็ไม่ยอมบอกผม ปล่อยให้ผมหน้าแหกแหลกลาญ อลังการล้านแปด:
ก็ใครสั่งให้นายไปทำแบบนั้นกันเล่า แบบนี้โลกก็สิ้นก่อน2012พอดี:
อ๋อ นี่คุณโทษผมเหรอ ถ้าคุณมาบอกผมก็คงไม่หน้าแหกขนาดนั้หรอก:
นายนี่มันเนียนยิ่งกว่าครีมทาหน้าของเพื่อนฉีนอีกนะเนี่ย:
ไม่รู้ล่ะ ยังไงผมก็ไม่ผิด:
(เถียงหน้าด้านๆ):
ความคิดเห็น