คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ความวุ่นวายที่14 : ฉันจะช่วยเธอยังไงดี!!!
YaMaMoTo SaY :
ตอนนี้ผมพลัดพรากจากทุกคนมาแล้วToTตรงน้ำตกมรณะเมื่อกี้คงทำให้ผมพลัดพรากจากทุกคนมาแน่นอน [โวยวายไปโกคุเดระ ฮิบาริ สึนะก็ไม่มาหาหรอก:โซ] คุณจะสื่ออะไร[เปล๊าๆๆ แค่สื่อเรื่องเล็กๆน้อยๆที่คนอ่านเข้าใจ :โซ] ตอนนี้ก็จะตกเย็นแล้วด้วย
“หาที่นอน กับอาหารดีกว่าค่อยหาคนอื่นๆ”ผมบ่นกับตัวเอง แล้วผมก็เดินเลียบทางน้ำตกไป แล้วก็เจอ...เจอ...เจอ ต้นกล้วยกับต้นตะไคร้ แล้วก็มีถ้ำสำหรับพัก แต่อาหารมันไม่พอ ออกไปหาปลาดีกว่า[นี่ๆๆมาน้ำตกนะไม่ใช่แม่น้ำ:โซ]เออ...น่าเดี๋ยวมีปลาเอง เมื่อผมเดินมาถึงบริเวณแม่น้ำ[แม่น้ำเหรอ บอกว่ามาน้ำตกกันไม่ใช่รึไง:โซ] แล้วจะให้ผมบอกว่าน้ำตกเหรอ แล้วคนอ่านจะเข้าใจว่ายังไงล่ะครับ รำคาญจริง ไรเตอร์ประสาทแบบนี้ สอบก็ได้เกรดไม่ดี ทำมาสั่งผม [อ้อ แล้วแกล่ะเกรด 2 ถึงมั๊ย:โซ] ถึงสิ เกรดตอนม.ต้น(ไรเตอร์มันอยู่แค่ม.ต้นเอง)ผมได้2.1 ถึงเกรด2แล้ว เห็นมะ[เข้าเรื่องเหอะ เกรด2.1 อย่ามาเทียบกับฉัน:โซ] งั้นต่อเลยละกันนอกเรื่องมานาน แล้วผมก็เจอ...แอนนาที่สลบเหมือดคาที่ โอ้ โซบ้า(ด่าอีกแระ) ซาร่า มาม่า สปาต้า คนหล่อไม่ได้ฝันไป
“แอนนาๆๆๆๆ”ผมเข้าไปเขย่าตัวแอนนา แต่ก็ไม่ตื่น
“เฮ้ย ตื่นสิเว้ยเฮ้ย” อย่าเพิ่งสิ้นใจ
ไงต่อๆๆ บอกมาสิ E'ไรเตอร์[จะไปรู้เรอะ :โซ]
เออให้มันได้อย่างงี้ ไรเตอร์ไม่รู้เรื่อง สงสัยทักษะชีวิตจะไม่ค่อยดี
ทำไงดีๆ เออนึกออกแล้วต้องผายปอดให้ แล้วถ้าฟื้นขึ้นมาแล้วรู้ว่า ถูกผมจูบผมจะไม่โดนตบหน้าแหกกลับมาเหรอ ไม่ช่วยก็ไม่รอด
แค่กๆๆๆ อยู่ดีๆแอนนาก็ไอ แต่ก็ไม่ฟื้น
ทำอะไรไม่ถูกแล้วเว้ยเฮ้ย
แล้วอยู่ดีๆ ไรเตอร์สติแตก(กรี๊ดๆๆๆ ด่าอีกแล้ว)ก็เดินเข้ามาพร้อมถามว่า...
คำถามมีอยู่ว่า จะช่วยแอนนายังไง
ก. ผายปอดแล้วก็ขอโทษทีหลัง(จะรอดมั๊ยวะเนี่ย)
ข. ปล่อยให้ไปตามเวรตามกรรม
“ตอบข้อค. ไม่เลือกซักข้อ”
ไม่ได้เฟ้ย>>โซ
“งั้นตอบ ก.”
ก็ทำดิ >>โซ
“เออๆ ”แล้วผมก็เดินเข้าไปใกล้ๆแอนนา
WrItEr SaY:
เดี๋ยวฉันต่อให้เอง
แล้วยามาโมโตก็กำลังยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆแอนนา
“โทษทีนะ แอนนา”ยามะขอโทษขอโพยแอนนา ทั้งๆที่แอนนายังไม่ทันรู้เรื่อง แล้วก็กำลังจะจูบแอนนา แต่ทว่า...
“นายจะทำอะไรฉันเนี่ย ยามาโมโตะ” แอนนาก็ตื่นขึ้นมา
YaMaMoTo SaY :
ตกใจหมดเลย อยู่ดีๆก็ตื่น ยังไม่ทันจะจูบเลย
“ฉันถามว่า นายกำลังจะทำอะไร”แอนนาถามซ้ำ
“เปล๊า..ไม่ได้ทำอะไรแค่ดูเฉยว่าเป็นอะไรรึเปล่า^^;;”เหงื่อซกเลยตู[เค้าว่ากันว่าพวกทำเสียงสูง มักจะตอแหลนะ :โซ]
“แน่นะ??”
“แน่สิ ไม่มีไรจริงๆๆ”
“เชื่อก็ได้”
“แล้วไหวมั๊ย”ผมถามแอนนาเพื่อไม่ให้ดูมีพิรุธ
“ไหวสิ ฉันสงสัยว่า นายมาเจอฉันได้ยังไง”
“ก็แบบว่า...ฉันไปเจอถ้ำ เจอผลไม้ แต่ว่ากินแค่ผลไม้มันไม่อิ่ม ก็เลยว่าจะออกมาหาปลา”
“มันมีปลาด้วยอย่างนั้นเหรอ”ถามเหมือนนังไรเตอร์เลย
“ไม่รู้สิ เผื่อมี จะได้เอามากิน”
เปรี้ยง!!!>>เสียงฟ้าร้อง
“รู้สึกว่าฝนจะตก ขอฉันไปอยู่ถ้ำเดียวกับนายได้มั๊ย”แอนนาถามผม
“ได้สิ ไปเถอะ เดี๋ยวฝนตกลงมาจะเปียกกันทั้งคู่”จริงสิ แถวๆถ้ำมันมีต้นนั้นอยู่ คงจะใช้หยุดฝนได้
----------------------------------------------------------------------
TaMaKi SaY :
‘ในช่วง 2-3วันนี้ จะมีฝนฟ้า(คึก)คะนอง บริเวณน้ำตกชิฮิโอเป็นส่วนใหญ่ ขอให้ผู้คนที่อยู่บริเวณนั้น ระมัดระวังตัว และ ช่วยกันเก็บของขึ้นที่สูง เพื่อป้องกัน สึนามิ เอ๊ยไม่ใช่ น้ำท่วม’
หลังจากที่ผมฟังพยากรณ์อากาศของวันนี้ ผมรู้สึกเหมือนลืมอะไรไปซักอย่างเนอะ ว่ามั๊ย ลืมอะไรวะ
“นี่ๆ ฮิคารุ เค้าบอกว่าวันนี้จะมีฝนฟ้าคะนองด้วยล่ะ เหอะๆ”
“นั่นสิๆ หึๆๆ”เสียงแฝดนรกทั้งสองพูดกัน ฟังดูมีเลศนัย มันจะทำไรป่าววะ รู้สึกไม่ดี -_-;;
“นี่ๆ ฮิคาจังกับคาโอจัง รู้มั๊ยว่า ฮารุจังไปไหนอ่ะ”รุ่นพี่ฮันนี่ถามแฝดนรกทั้งสอง
“ก็คงจะอยู่ที่ห้องพักล่ะมั้งฮะ รุ่นพี่ฮันนี่”ฮิคารุตอบ
แล้วรุ่นพี่ฮันนี่จะถามไปทำไม เดี๋ยวๆ ฮารุฮิกับฝนฟ้าคะนอง นึกออกแล้วครับ ผมลืมฮารุฮิไป ทำไมคนอย่างผมถึงลืมฮารุฮิแสนน่ารักไปได้ ต้องไปบอกฮารุฮิเรื่องฝนฟ้าคะนอง
“นายท่านจะไปไหนน่ะ”คาโอรุละสายตาจากรุ่นพี่ฮันนี่และฮิคารุแล้วหันมาถามผม
“ไปหาฮารุฮิสิ จะปล่อยให้ฮารุฮิอยู่คนเดียวตอนฟ้าร้องก็แย่ดิ”หลังจากที่ตอบคำถามเสร็จผมก็ไปที่ห้องของฮารุฮิ
“ฮารุฮิ!!”
“มีอะไรเหรอฮะรุ่นพี่ทามากิ แล้วจะตะโกนทำไมฮะ”
“มีเรื่องจะบอกเธอน่ะ”
เปรี้ยง!!
“อะไร...ว้าย!!”ฮารุฮิไม่ทันจะรู้เรื่อง อยู่ดีๆฟ้าก็ผ่าลงมา ส่วนฮารุฮิตอนนี้เอาตัวเข้าไปอยู่ในผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว
“ฮารุฮิ เรื่องที่ฉันจะบอกคือเรื่องนี้แหละ พอดีว่าพยากรณ์อากาศเค้าบอกว่าช่วง 2-3 วันนี้จะมีฝนฟ้าคะนอง”
“หระ...เหรอฮะ ฮึกๆ” เสียงสะอื้นของฮารุฮิทำให้ผมสงสารเธอจับใจ
“ฮารุฮิ ตอนนี้ฟ้าไม่ผ่าแล้วออกมาจากผ้าห่มเถอะ ไปกินโอโทโร่กัน”
“แต่ว่า...”
“ไม่ป็นไรหรอกน่า ออกมาเถอะ ฮารุฮิ”
“กะ...ก็ได้ฮะ”แล้วฮารุฮิก็ออกจากผ้าห่ม
เปรี้ยง!!(อีกรอบ)
“ว้าย!!”พอฮารุฮิยอมออกจากผ้าห่มแล้วเดินมาหาผม แต่ฟ้าก็ผ่าลงมาอีกรอบ ทำให้ตอนนี้ฮารุฮิถึงกับกอดผมเลยล่ะ
“ฮึกๆ ฮือๆ รุ่นพี่หลอกผม” ฮารุฮิพูดขณะที่ยังกอดผม
“เอ่อ...ฮารุฮิฉันไม่ได้หลอกเธอนะ มันผ่าลงมาเอง”
“นะ...นายท่าน ทำไรฮารุฮิน่ะ”คาโอรุนายตามมาตั้งแต่เมื่อไหร่
“เปล่านะคาโอรุ อย่าเข้าใจผิด”ฉันยังไม่อยากถูกตราหน้าว่าเป็นไอวิตถาร
“ฮารุฮิปล่อยฉันก่อนนะ”ผมบอกฮารุฮิที่กำลังกลัวฟ้าจะผ่าลงมาอีก
“อืมๆ”ฮารุฮิบอกผมพร้อมกับคลายอ้อมกอด
“ไปกินโอโทโร่กันเถอะฮารุฮิ”พอฮารุฮิคลายอ้อมกอดออกจากผม คาโอรุก็เข้ามาชวนไปกินโอโทโร่
“อืม ไปกันเถอะฮะรุ่นพี่ทามากิ”
“อื้ม”
----------------------------------------------------------------------
ในที่สุดก็ถึงเวลานี้ซักที เวลาที่ต้อง...
แจ้งดองฟิคจ้า!!! นับเป็นเกีรติจริงสำหรับไรเตอร์ เนื่องจากงานเยอะมากเวลาว่างก็น้อย จึงต้องขอแจ้งเรื่องนี้แด่ผู้อ่านทุกท่าน
ว่างเมื่อไหร่ ไรเตอร์จะพยายามอัพนะเจ้าค่า
บาย~~บี
ความคิดเห็น