คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันที่วุ่นวาย
"เอี๊ยดดดดดดดด โครม" ซวยแล้วกรู มาประชุมสายจะทำยังไงดีหล่ะเนี๊ยะ ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เพราะตั้งแต่ที่ฉันได้ปั่นรถจักรยาน ล้มลงที่กองปูนซีเมนแห่งหนึ่ง หน้าของฉันและทุกส่วนของร่างกาย ก้อด้านไปตามๆกัน เพราะฉะนั้นเรื่องแค่นี้ ต้องด้านค่ะ คติประจำใจอีส้มโอ ด้านได้ อายอดโว้ยยยย
"นั่นใคร ยังจะมาสายอีก ชั้นบอกแล้วไงว่า ไม่ชอบคนมาสาย แบบนี้จะทำอะไรกิน" เหลทแค่ 10 นาทีเอง บ่นมากชะมัดเลย คุนนายเกลือสินเทาว์เอ๊ยยย
"ถึงหนูจะสาย แต่หนุก้อทำงาน ทุกวันนี้หนูก้อมีข้าวกิน เห็นคุนนายบอกว่ามาสายแบบนี้จะทำอะไรกิน เมื่อชาวหนูยังทอดไข่ดาวกินกับยายอยุ่เลยนะค่ะ" ได้ทียอกย้อนเหมือนกันน่ะค่ะคุนนายเพ็ญศรี ให้มันรู้ซะมั้งว่า คนจนๆ บ้านอยุ่สลัมอย่างชั้นก้อกล้าสู้เหมือนกันนะ
"นังเด็กเมื่อวานซืน จะมาเถียงกับชั้น เดี๋ยวเหอะ ขึ้นค่าแผงซะให้เข็ดแบบนี้มันน่าจะ" ก่อนที่คุนนายจะพูดไปมากกว่านี้ ก้อมีหญิงสาวคนนึงมาห้ามคุนนยเอาไว้ก่อน สงสัยน่าจะเป็น ญาติกับคุนนายมั้ง
"เอาหล่ะ เราจะมาเริ่มประชุมกันเลยนะ ไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้" พูดจบคุนนายก้อเปิดการประชุมขึ้นมาทันที แหงหล่ะ ชั้นก้อไม่อยากเถียงกะเจ๊แกเท่าไหร่หรอกนะ น่ารำคาญ น่าเบื่อ
"ก่อนอื่นชั้นจะ ขอบอกชาวตลาดทุกๆคนว่า จะขอขึ้นค่าเช่าแผงงวันละ 30 บาท และ ชั้นจะมาบอกว่า ตลาดแสนสุขแห่งนี้ จะเปลี่ยนผู้ดูแลเป็น ลูกชายของฉันเอง ซึ่งจบปริญญาตรีมาจากอเมริกา กำลังจะต่อโท ว่าแต่ใครมีอะไร จะถามมาก้อถามฉันได้นะ ถ้าขัดข้องประการใด จะได้ช่วยขยายความ" ดัดจริต พูดจิงๆเลยนะคุนนาย แต่ยังไงชั้นก้อมีขอสงสัยจะมาถามคุนนายอยู่ดี
ว่าแล้วส้มโอจึงชูมือขึ้นเพื่อจะถาม ข้อสงสัยกับคุนนายเพ็ญศรี
"ทำไมนังเด็กลัม" นั่นเค้าเรียกว่าคำทักทายหรือคำด่า กันรึนั่น
"หนูชื่อส้มโอค่ะ เพิ่งรู้นะค่ะว่าผู้ดีมีสันดาร ดูถูกคนอยู่เยอะ" ด่าด้ายคนเดียวรึคุนนายชั้นก้อมีปากเหมือนกันนะคุนนายขาาาาา
"อี อี อีนังส้มเน่า" ดูท่าทางว่าคุนนายจะโกรธจัดน่ะนั่นดูสิ ลมออกมาทางหูเลย 5555555+ ภาษาใต้เค้าเรียกว่า ได้แรงอ็อก คุนนายเหอ
"รีบๆเข้าสิหนู จะถามอะไรก้อถามมา" คุนป้านั่นพูดดีจังเลยไม่เห็นจะเหมือนกับคุนนายเพ็ญศรีเลยซักนิด
"ค่ะๆๆ" ฉันรีบรับคำ
"ว่ามาสิย่ะ ชักช้าอยุ่ได้" ไม่ด่าชั้นสักคำ เกลือบนหน้าคุนนายจะเด็นออกมามั๊ยเนี๊ยะ
"คือว่า อยากจะถามเรื่องค่าเช่าแผงอ่าค่ะ ธรรมดาทางตลาดก้อเก็บทุกวัน วันละ 15 บาทอยู่แล้วนี่ค่ะ และทำไมถึงต้องขึ้นมาเก้บพวกเราคนละตั้ง 30 บาท 20 ก้อถือว่ามากอยุ่แล้วนะค่ะ สงสารคนจนๆ บ้างเถอะค่ะ หนูเห็นแม่ค้าบางคนวันนึ้งขายได้ไม่ถึงร้อย จ่ายค่าแผงให้คุนนายแล้วจะเอาอะไร ไปซื้อกับข้าวเลี้ยงปากเลี้ยงท้องหล่ะค่ะ คุนนาย ถ้าคุนนาย ยังเห็นแก่ได้ระวังพวกเราจะขนของย้ายไปตลาดอื่น แล้วคุนนายจะไม่มีรายได้มาประทังชีวิตนะค่ะ"
หลังจากที่ฉันพูด เป็นชุดจบแล้ว พ่อแม่พี่น้องชาวตลาด ก้อลุกขึ้นประท้วงคุนนายเห็นด้วยกับค่าเช่าแผงที่ สุดแสนจะแพงยิบตา
"ไม่จ่าย30บาท คุนนายหน้าเลือด" พ่อแม่พี่น้องชาวตลาดจึงเอาผัก เอาของต่างๆมาปาใส่หน้าคุนนาย และลูกน้อง พร้อมตะโกนเสียงดังลั่น
"โอ้ยยยย 20 ก้อได้ วันนี้ชั้นเหนื่อยจิงๆเลยมาพูดกับคนจนๆ น่าเบื่อที่สุด" พูดจบคุนนายก้อเดินขึ้นไปบนรถคันหรู สมน้ำหน้าคุนนายเกลือสินเทาว์
"พี่ส้มโอ" 2แสบนั่นเรียกฉัน วันนี้ไม่เห็นแค่รอบเดียวเองเมื่อตอนเที่ยง ว่าแต่มาก้อดีและ จะได้คุยๆเล่นๆกะมานมั้ง อยุ่กะ 2ตัวนี่แล้ว สนุก สุดๆๆ
"เออ วันนี้พวกเอ็ง 2 ตัวหายไปไหนมาว่ะ ข้าเพิ่งเห้นตอนประชุมเส็ด" นี่คือประโยคแรกที่ฉันทักทาย 2 ตัวนี่
"พี่ส้มโอ ไปเตะบอล กันที่หลังตลาดมั๊ยเพ่ ชั้นชวน ไอพวกตี๋เล็กเอาไว้แล้ว" น่าสนแฮะ เตะบอลกะพวกมันทีไร ฝ่านชั้นชนะทุกที เพราะอารายรู้มะเพราะชั้นโกงพวกมานทุกรอบเรยยยยย อิอิ
"โอเค ไปกันเลย" หลังจากนั้นฉันก้อไปเตะบอลเล่นกับพวกเด็กทั้งหมดในตลาด จนกระทั่ง เวลา6.00น.
ฉันไม่รุ้จะไปที่ไหนต่อดีเบื่อๆ ฉันเลยขับมอไซด์ กินลมชมวิวของเมืองกรุงไปแถวๆ สะพานพระราม9
ขณที่ฉันกำลังจะจอดรถมอไซด์ เพื่อไปนั่งบนราวสะพานรับลมตอนเย็น ก้อมีเสียงร้องไห้ของใครคนนึงดังเข้ามาในใบหุของชั้น ฉันจึงย่องเข้าไปดูอย่างเงียบๆ ไม่อยากให้เค้าคนนั้นได้ยินเสียงฝีเท้าของชั้น
"ฮือ ฮือ
ทำไมแม่ถึงไม่เข้าใจครูสบ้างเลย บอกแล้วไงว่าไม่ทำไม่ทำ ยังจะให้มาทำงานบ้าๆนี่อยู่ได้ ฮือ ฮือ" ท่าทางนายนี่จะบ๊องๆ ผู้ชายที่ไหนร้องเรื่องไม่เป้นเรื่อง ไม่แมนเอาซะเลย ดูจากการแต่งตัวแล้วก้อหน้าจะรุ้ว่า เฉิ่ม เหมือนคนไม่เต็มบาทยังไง หยั่งงั้น
"คุนๆๆ ร้องไห้ทำไม" ฉันเข้าไปทักทายเค้า เผื่อทีเค้าอาจจาคิดสั้นกระโดดน้ำตายแถวแม่น้ำเจ้าพระยานี่ก้อด้าย ฉันไม่อยากให้การกับตำรวจอีก ถ้าเค้าตายไป เสียเวลาทำมาหากิน
"ถึงรู้คุนก้อช่วยผมไม่ได้อยุ่ดีแหละครับ" พูดอย่างกะชายน้อย เห้ยผู้ชายที่ไหนพกพาเช็ดหน้าสีชมพู เอามาซับน้ำตาหว่ะ ลูกแง่แม่แหงๆเลยหว่ะ
"แล้วมันเรื่องอะไรหล่ะ นายยังไม่ได้เล่าให้เราฟังเลยนะ บางทีเราอาจจะช่วยนายได้" หวังดีน่ะเนี๊ยะ ถึงถามไปเห็นว่าเป็นเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเลยช่วยนะจะบอกให้
"บอกแล้วไงไม่ต้องมายุ่งกับชีวิตผมครับ กรุณาออกไปซักทีสิครับ ผมรำคานคุนผู้หญิงมากเลยนะครับ ฮือ ฮือ " ช่วยแล้วยังจะมาด่าอีก แต่ดูคำที่มันด่านี่ บอบบางสำหรับคนอย่างอีส้มโอจิงๆเลย อ่อนต่อโลกชะมัดนายนี่
"ไปก้อด้ายว่ะ คุนอุดส่าช่วย อย่างงี้น่าจาปล่อยให้ร้องไห้งมงาย คิดถึงแม่ ไม่ต้องมาพูดซะตั้งแต่แรกยังดี" รมเสียเจงๆๆเลยวุ้ย ตั้งแต่ปะทะคารมกะคุนนายเกลือสินเทาว์นั่นมาเมื่อบ่าย เซ็งจิงๆเลย ไปดีกว่า
ฉันขับรถมอไซด์ไปเรื่อย เพราะท้องเริ่มร้องแล้ว ฉันจึง ไปกินก๊วยเตี๋ยว ยามดึก วันนี้ได้ตังจากพี่ติ๋วมา 300 เดี๋ยวกินเสดค่อยเอาไปให้ยาย ผักก้อไม่ได้ไปช่วยขายเพราะวันนี้ไปสาย เลยต้องไปประชุมอย่างเดียว
"ป้า สุดสวย ก๋วยเตี๊ยว เส้นหมี่เนื้อเปื่อย ที่นึงจ๊ะ" ชั้นสั่งมาแบบทุกเกือบทุกคืนเพราะชั้นจะมากินก๋วยเตี๊ยวถ้วย 10 บาทที่นี่ ถูกแล้วแถมยังอร่อยอีก สนิทกะป้าเค้าจนจะเป็นลูกสะใภ้ได้แล้ว อิอิ
"นั่งเลยหนู แหมไม่สั่งป้าก้อรู้ของหนุส้มโอ" ป้าพูดไปยิ้มไป พลางมือหนึ่งก้อทำก๋วยเตี๊ยวไปเหมือนกัน
สังเกตแล้ววันนี้คนไม่ค่อยเยอะ สงสัยยังไม่ค่อยดึกเท่าไหร่เพิ่งจะ 6.30 อยุ่เลย
จากนั้นฉันก้อกินก๋วยเตี๊ยวไปจนอิ่ม
"อร่อยมากเลยป้า นี่จ๊ะเงิน" ฉันชมเชยในฝีมือของป้าพร้อมกับเอาเงินค่าก๋วยเตี๊ยวไปให้
"ขอบใจมากนะหนูส้มโอ" ป้ายิ้มแล้วรับเงิน
"เอ่อ ป้าร้านป้ารับเด็กเสิร์ฟ ล้างจานอะไรแบบนี้มั๊ย" ฉันถามไปเพราะเห็นว่าป้า ทำคนเดียวทุกอย่าง ลูกป้าไม่เห้นจะเคยโพล่หน้ามาเห็นสักครั้ง
"ก้อดีเหมือนกันป้ากำลังหาอยุ่ แต่เด็กสมัยนี้มันทำแล้วขี้เกียจมันเลย ลาออกไป ทำได้ไม่เกิน 3 วัยมันก้อลาออกกันไปหมดเลย" ป้าพูดแล้วเอาผ้ามาเช็ดเหงื่อที่หน้า ท่าทางคงเหนื่อยน่าดู
"งั้นส้มโอ จะมาสมัครเป็นเด็กเสริ์ฟแล้วก้อล้างจานที่ร้านป้าละกันนะ" นี่ฉันจิงจังนะเนี๊ยะ ช่วงนี้เงินทองหายาก น้ำขึ้นต้องรีบตัก
"พรุ่งนี้เลยละกานนะ นังหนู" ป้ายิ้มและรับคำ
"ขอโทษนะป้า ค่าจ้างวันละเท่าไหร่" เรื่องเงินต้องมาก่อน
"150บาทจ๊ะ ได้มั๊ยหนู" ป้าแกพูดดีจัง อย่างงี้ค่อยมีกำลังใจในการทำงานซะหน่อย
"ได้ค่ะ ขอบคุนมากนะค่ะ งั้นพรุ่งนี้ 6.00ป้าเปิดร้าน ส้มโอจะมาช่วยป้าเลยละกานนะจ๊ะ" พูดจบฉันก้อขับมอไซด์กลับไปยังสลัม ที่ซุกหัวนอนอันแสนจะอบอุ่นของฉัน
อ่า ถึง หวังว่ายายคงรออยู่แล้วนะ เพราะว่า จะได้คุยกับยายเรื่องที่จะไปทำงานที่ร้านก๋วยเตี๊ยวของป้าแกเค้า
"hello" ทักทายยายอ่าจ๊ะ เผื่อทียายอาจจะโกอินเตอกะเค้ามั้ง
"อ้าว อีส้มโอ กินข้าวมาเรียบร้อยแล้วใช่มั๊ย" ยายพูดไปขณะที่มือนึง นั่งถือกระดาษทิชชู ปาดน้ำตา ที่ดูจากละครน้ำเน่าในทีวี
"เมื่อไหร่จะเลิกร้องซักทีหล่ะยาย ไร้สาระ เรื่องอะไรก้อไม่รุ้ นางเอกอ่อนแอจะตาย เป้นชั้นนะตบซ้าย ตบขวาไปนานแล้ว" ฉันทำท่าทางตบซ้ายตบขวาให้ยายดู
"ไปเลยไป ไปอาบน้ำ แล้วมานวดขาให้ยาย วันนี้ปวดเมื่อยจังหว่ะ" หลังจากยายพูดจบฉันก้อไปอาบน้ำ และแต่งตัวเพื่อเตรียมที่จะมานวดขาให้ยาย
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เดี๋ยวจะมาอัพใหม่นะค่ะ
ขอบคุนสำหรับทุกคนที่ติดตามอ่านค่ะ
yok_hathaichanok@hotmail.com
เมลอีกเมลนึงยืม คนอื่นมาใช้เหอะๆ
ขอบคุงคร้าาาาา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
^___^
^___^
^___^
^___^
^___^
ความคิดเห็น