คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #95 : New Part Life 89 - Part 2
แอสทรอเรียสูหายใเ้าไปในปออย่าให้ำลัใัวเอ เธอรู้ีว่าะเอาแ่หนีแบบนี้ไม่ไ้ ในเมื่อเรื่อที่นอื่นพูไม่เป็นวามริ เธอวรเผิหน้าับมัน แอสทรอเรียสูลมหายใเ้าปออีสอสามรั้เพื่อเรียำลัใให้ัวเอ
ฮึบ เ้าไว้ ฮึบ
แอสทรอเรียเินลมาที่ห้อนั่เล่นอย่ามั่นใ อนนี้ใล้ะเริ่มเวลาอาหารเย็นแล้ว ันั้นภายในห้อึไร้ึ่ผู้น แอสทรอเรียถอนหายใเบาๆ อย่าโล่ใ อย่าน้อยยัพอยืเวลาเผิหน้าับนอื่นไปไ้ แ่่อนที่เธอะเลี้ยวเไปยัประู สายาอเธอ็เห็นนผมบลอนนหนึ่ำลันอนหลับอยู่บนโฟา
ทันทีที่เท้าอแอสทรอเรียแะลบนพื้นพรม เรโ็ลืมาึ้นมามอ เายับัวเล็น้อย ่อนะลืมามอไปยัที่แอสทรอเรียยืนอยู่พร้อมับส่สัาเรียเธอ
แอสทรอเรียเินเ้าไปหาอย่าว่า่าย เพราะ่อนหน้านี้เธอยัิ้าำอบที่เรโถามเอาไว้ แ่ทว่าเพียแ่เินเ้ามาใล้ เธอ็สัเเห็นว่าใบหน้าอเรโมีแ่วามอ่อนล้า ึอไม่ไ้ที่ะถามออไปอย่าเป็นห่ว
“พี่เรโเป็นอะไระ”
“อนอนหน่อยไ้ไหม”
เรโเลี่ยไม่อบำถามแ่ลับทิ้ัวเอนอนลายาวบนโฟาโยใ้ัออีฝ่ายเป็นหมอน
แอสทรอเรียสะุ้เล็น้อยนเือบะเยิบออแ่พอเห็นสีหน้าอนที่อยู่นอนอยู่บนัเธอ็ทำให้ยับัวออไม่ล
ใบหน้าอเรโีมามีร่อรอยวามเหมื่อยล้าถึีสุ
นอไม่ไ้ที่ะลูบผมบลอนเบาๆ ราวับล่อมให้อีฝ่ายไ้หลับสบาย
“พัผ่อนเถอะ่ะ เี๋ยวหนูอยู่เป็นเพื่อนพี่เอ”
--- New Part Life ---
่วเวลานั้นในป่า้อห้าม ทอมยันั่เ็บใบยา่ออย่าไม่รู้สึัว เพราในหัวอเาลับิถึใบหน้าที่เ็มไป้วยน้ำาอเ็สาวที่เอในป่า้อห้าม เารู้สึุ้นาเหลือเิน เหมือนเยเห็นที่ไหนมา่อนแ่ลับนึไม่ออว่าเยเอที่ไหน
ยิ่ิเา็ยิ่สับสนนไม่อยาเ็บวามินั้นมาใส่ใ ้วยหน้าที่ที่้อทำ านที่ไ้รับหมอบหมายาศาสราารย์สเนป็ยัเหลืออีมา อนนี้เาวรั้ใทำานให้เสร็่อนที่นัเรียนะเลิเรียน ทอมนั่้มหน้าห้มาเ็บใบยา่ออย่าั้ใ แ่ในหัวอเาลับมีแ่ใบหน้าอแอสทรอเรีย
--- New Part Life ---
“ศาสราารย์สเนปะ ออนุา่ะ”
แอสทรอเรียเปิประูเ้ามาในห้อปรุยาอย่าุ้นเย เวลานี้เป็นเวลาเลิเรียนแล้วแ่เธอ้อนำวยาที่ินอยู่เป็นประำมาสับเปลี่ยนามำสั่อสเนป ึ่วามริแล้ววระเป็นเมื่อวาน้วย้ำแ่เพราะมีเรื่อเิึ้นมามายทำห้เธอลืมไปเสียสนิท น้อรีบเอาวยามาให้่อนที่ะโนสั่ลโทษ
แอสทรอเรียเินเ้ามาในห้ออย่าุ้นเยในมืออเธอถือวยาหนึ่ล่อ เธอมอ้ายวาอย่าแปลใ เพราะปิแล้วเวลานี้ศาสราารย์สเนปมัะนั่รวานในห้อ แ่วันนี้ห้อลับว่าเปล่าราวับว่าไม่มีนอยู่
ศาสราารย์สเนปหายไปไหนนะ
แอสทรอเรียยัไหล่เล็น้อย
่อนะนำล่อยาไปว่าไว้บนโ๊ะ พลาิในใ ไม่เอ็ไม่เป็นไร เี๋ยวเียนโน๊ทิ้ไว้็ไ้
มือบาว้านหาปาาและระาษในระเป๋า
ยัไม่ทันที่ะหยิบอึ้นมา เสียเ้มอใรนหนึ่ัึ้น
“เธอำลัทำอะไร”
--- New Part Life ---
“ุอยู่ที่นี่เหรอะ”
“ใ่” ทอมพยัหน้าพร้อมับนำาที่ำลัร้อนๆ มาให้เธอไ้ื่ม วาสีำอทอมมอแอสทรอเรียนิ่เพราะไม่ิว่าะเอเธออี วามรู็สึลึๆ ภายในใส่วนหนึ่อทอมลับรู้สึโหยหานรหน้าอย่าบอไม่ถู มันเหมือนับแรึูที่อยาให้เาไ้เ้าใล้ิเธอ แ่ทอม็สะวามรู้สึนั้นไว้ ่อนะ้าวถอยหลัออมายืนห่าๆ เธอ
แอสทรอเรียรีบื่มาที่ทอมเอามาให้้วยวามหนาว ทั้ๆ ที่อนเ้ามาเธอลับไม่รู้สึหนาวนานี้เลย้วย้ำ าร้อนๆ ที่ไหลลออเธอทำให้ัวอเธออุ่นวาบอย่าน่าประหลา อาารัวสั่น็เริ่มลล นหมแ้วนั่นละเธอถึยอมวาแ้วาลบนโ๊ะ
“อบุ่ะ" แอสทรอเรียหันมาอบุ ่อนะถาม่อ "แล้วศาสราารย์สเนปะมาเมื่อไหร่ะ”
ทอมหันมอนาฬืาที่วาไว้อยู่บนโ๊ะ “น่าะอีสัพั” วาสีำมอแอสทรอเรีย “เธอะรอพบ”
ราวนี้เป็นแอสทรอเรียนที่เยหน้ามอนาฬิาบ้า
“ถ้าอีห้านาทีศาสราารย์ยัไม่มาหนู้อลับแล้ว่ะ”
ทอมพยัหน้าเล็น้อย
สายาอเา้อมอแอสทรอเรียอย่าประเมินราวับว่าอยาะพูอะไรบาอย่าแ่ลับยั้ปาเอาไว้ทัน ลายเป็นวามเียบเ้ามาแทน ผ่านไปสัพัาในแ้วที่สอ็ถูแอสทรอเรียื่มนหม
ลิ่นสมุนไพรอ่อนทำให้วามรู้สึที่ไม่ีาหายไปนหม ราวับเวทมน์ นเธอเอ่ยปามอย่าไม่รู้ัว
“มันีมาๆ เลย่ะ อร่อยมาเลย้วย่ะ”
สีหน้าอทอมเ็มไป้วยวามภูมิใ
เพราะนอาศาสราารย์สเนปและแฮร์รี่ พอเอร์ที่เอ่ยมแล้ว ็มีแอสทรอเรียอีนที่มาอเา
“ุทำเอเหรอะ” แอสทรอเรียถามเสียใส
“ทำไมถึิแบบนั้น” ทอมถามอย่า้อใ
“หนูเห็นุยิ้ม”
ทอมะัเล็น้อย
เาพยายามอย่ายิ่ยวที่ะไม่แสสีหน้าอะไรออมาอี
แ่นั่น็ทำให้แอสทอรเรียยิ้มว้าเมื่อเห็นท่าทาอทอม ่อนที่ะ้มลมอนาฬิาอีรั้
“หนู้อไปแล้ว อบุมาเลยนะะ สำหรับา”
แอสทรอเรียลุึ้นยืนหยิบระเป๋าสะพายที่วาไว้้าๆ มาถือ “หนูไป่อนนะะ”
ทอมมอแอสทรเรียที่ำลัเินออไป้วยวามรู้สึแปลๆ
ใหนึ่เาอยาุยับเธอ แ่อีใเา็ไม่อยาุย
นทำให้ำพูิอยู่ที่ริมฝีปา และเา็ิว่าเธอรู้สึไ้ึรีบเินออไปาห้ออย่ารวเร็ว สายาอทอมหันลับมามอที่แ้วาที่ถูื่มนหมอย่าเสียาย ึไม่เห็นรอยยิ้มที่สใสอแอสทรอเรีย
“เรื่อที่ป่า้อห้าม อโทษนะะและ็อบุมาๆ
ที่่วยันไว้ แล้วเอันใหม่่ะ ทอม”
ว่าทอมะรู้สึัวหันลับมาแอสทรอเรีย็เินออาห้อไปแล้ว แ่ถึอย่านั้นริมฝีปาอทอม็ยิ้มว้าออมา
--- New Part Life ---
ความคิดเห็น