FANTASIA

ลำดับตอนที่ #36 : GEMS WAR 2

ใบสมัคร

 

"ก็แค่พวกมนุษย์ที่บังเอิญมีจุดมุ่งหมายเดียวกันกับฉันนั่นล่ะ แต่ก็..ช่วยทุ่นแรงไปได้เยอะเหมือนกัน"

 

 

 

ชื่อนามสกุล :  ชาร์ลอตต์ เทปส์ [Charlotte Tapes] 

 

เพศ : หญิง

 

อายุ : 1298 ปี (ปรับได้ค่ะ เพิ่มได้อย่าลด 5555//โดนตบ แก่ๆไว้ก่อนเป็นดี แต่จริงๆก็ตามใจไรต์แหละค่ะ ^w^)

 

อธิบาย รูปร่างลักษณะและจุดเด่น : ผมสีชมพูเด่นสะดุดตายาวถึงหัวเข่า มัดผมสองข้าง(ไม่เชิงทวินเทล ตามรูปค่ะ)ด้วยกิ๊บรูปปีกค้างคาวสีดำ ใบหูแหลมเล็กน้อย มีฟันเขี้ยวสองข้าง ดวงตาสีแดง ผิวขาวซีด ใส่ชุดโกธิคโลลิต้าสีแดงดำตลอดเวลา ตัวเองหยุดการเจริญเติบโตของร่างกายเอาไว้ที่ตอนอายุประมาณ 16 ปี แบน(?) 

 

นิสัย : เป็นแวมไพร์อาวุโส(แก่หงำ)แต่ดันโรคจิตคิดว่าตัวเองยังเอ๊าะๆ เลยทำให้รูปลักษณ์ภายนอกของตัวเองเป็นเด็กอายุประมาณสิบหกปี เห็นอย่างนี้เธอก็เป็นสายบู๊เพราะอยู่มานานจนรู้มากและเบื่อทุกๆอย่างไปหมดแล้ว เป็นคนที่เฉยกับทุกสรรพสิ่งบนโลก แถมเวลาจะทำอะไรก็ไม่แคร์ใครหน้าไหนด้วย ทำอะไรตามที่ตัวเองสนใจเท่านั้น และถ้านางสนใจใครจะตามติดแจทันที ชอบความเป็นผู้นำและมักอาศัยความเป็นอาวุโสในการเข้ายึดครองตำแหน่งหัวตี้ เกลียดการเป็นผู้ตามและรับคำสั่งจากคนที่อ่อนแอกว่า แต่ถ้าทำให้เธอยอมรับได้ เธอก็ไม่ขัดข้องที่จะรับฟังคำสั่งหรอก ชอบคนที่มีพลังลึกลับเหมือนเพชรที่ยังไม่ได้เจียระไน ชาร์ลอตต์มักจะทำให้พลังของคนเหล่านี้ตื่นขึ้นมาเสมอด้วยวิธีการพิศดารต่างๆมากมาย พูดง่ายๆคือชอบปั้นเด็ก(?)ที่มีแวว ให้เก่งเทพเป็นงานอดิเรกนั่นเอง รู้มาก รู้ไปหมด (แก่ประสบการณ์) แต่ไม่อวด และมักจะชอบกวนประสาทด้วยคำว่า ’ก็ไม่ได้ถามนี่’ แต่ลองทำให้เธอโกรธดูสิ โลกเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ในโหมดสู้ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะเห็นว่าก็เฉยเหมือนเดิม แต่สำหรับคนที่รู้จักจะเห็นว่าแววตาของเธอกำลังสั่นระริกด้วยความสนุกสนานอยู่ ร่างกายมีพลังมหาศาล เหยียบพื้นตึงเดียวพื้นก็ร้าวได้(?) ถ้าหากว่าไม่ได้ใช้เวทย์มนตร์ ชาร์ลอตต์มักจะใช้ ลูกเตะ แทนแบบที่เตะทีคนโดนคอหักตาย

 

ฝ่าย : กลุ่มช่วยเหลือผู้ต่อต้าน

 

อัญมณีที่ถือครอง: ไพโรปแห่งหยาดโลหิต [ Pyrope ]

 

ประเภทของเวท : แลกเปลี่ยนเลือดของตัวเองกับการอัญเชิญอาวุธปีศาจ

 

เวทมนต์ที่ใช้บ่อย (อย่างน้อย 3 เวทก็พอ)  : 

โยฮัน ไม่เชิงเป็นชื่อเวทแต่เป็นชื่ออาวุธของเธอ โยฮันเป็นเคียวขนาดใหญ่สามารถใช้พลังของทุกธาตุได้(ซึ่งได้แบบงูๆปลาๆ)ธาตุที่เธอมักจะใช้มากที่สุดและถนัดที่สุดคือธาตุไฟโดยจะมีเปลวเพลิงลุกโหมที่เคียวอยู่ตลอดเวลา (เวลาเรียกใช้โยฮันจะมีแสงเปล่งออกมาจากไพโรปแล้วรวมตัวกันเป็นรูปเคียว จากนั้นที่ปลายด้ามก็จะมีสายคล้ายๆรากไม้ที่มีหนามออกมา แล้วรัดเข้าที่แขนเพื่อดูดเลือดของชาร์ลอตต์)(โยฮันคือปีศาจที่ชาร์ลอตต์เก็บมาเลี้ยงแล้วควบคุมและให้อาหารซึ่งก็คือเลือดของตัวเองด้วยพลังของไพโรป)

ฟอร์มเลส (Formless) เป็นการโจมตีไร้รูปแบบที่เธอจะปล่อยให้ร่างกายและอาวุธขยับไปตามสัญชาติญาณ(ใช้บ่อยที่สุด)

ลันช์ไทม์ (Lunch Time) เป็นการโจมตีที่ทำให้คนที่โดนโจมตีนั้นถูกดูดพลังไปให้กับโยฮันตามสภาพบาดแผลที่ได้รับ แต่ถึงแม้จะโดนแค่เฉี่ยวๆ ก็โดนดูดพลังแบบเล็กน้อยไปเรื่อยๆจนกว่าชาร์ลอตต์จะหยุดใช้เวทย์

เวทมนต์ไม้ตาย (จัดการศัตรูแบบครั้งเดียวจบ) : Release เป็นเวทย์ที่ใช้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดของโยฮันออกมา โยฮันจะทำการฟิวชั่น(?)กับชาร์ลอตต์ รูปลักษณ์ที่ได้คือชาร์ลอตต์หน้าตาเหมือนเดิมแต่มีปีกไฟอันใหญ่(ข้างเดียว ข้างขวา)งอกออกมาจากหลัง ทำให้นางบินได้ และบังคับไฟได้อิสระ แต่ไฟที่ใช้ไม่ใช่ไฟธรรมดาค่ะ ถ้าใครโดนเข้าแม้แต่สะเก็ดไฟก็จะโดนดูดเลือดไปด้วย (อารมณ์ประมาณดูดพลังค่ะ) เพราะฉะนั้นแค่เธอยืนเฉยๆก็อาจทำให้คนข้างๆตายได้(โดนไฟจากปีก) (เอฟเฟคคือจะมีไฟลุกท่วมตัวของคนๆนั้นแล้วก็จะหายไปเหลือแค่เสื้อผ้ากับผงสีขาว กระบวนการนี้ใช้เวลาประมาณสองถึงสามวินาที)

 

ผลข้างเคียงของการใช้เวทมนต์ไม้ตาย : โยฮันจะต้องชาร์จพลังไปพักใหญ่ ส่วนชาร์ลอตต์เองก็สูญเสียเลือดจากการใช้พลังไปมากจึงต้องไปหาเลือดมาเพิ่มพลังให้กับตนเอง

 

ที่สถิตย์ของอัญมณี : ระหว่างเนินอก ตอนปกติจะมีสีชมพูอมแดงแต่เวลาใช้พลังจะเปลี่ยนเป็นสีแดง

 

ประวัติความเป็นมา: เป็นแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ซึ่งหาได้ยาก ชาร์ลอตต์นั้นสืบเชื้อสายตระกูลมาจากบรรพบุรุษรุ่นแรกของสายพันธ์ุแวมไพร์ทำให้เธอมีพลังทางกายมากกว่าแวมไพร์ตนอื่นๆอยู่มากมายหลายขุม เรียกได้ว่าแค่แกว่งแขนก็อาจทำให้ห้องๆหนึ่งพังเลยก็ได้ จริงๆแล้วเธอไม่ได้สนใจเรื่องของพลังเวทเพราะคิดว่าแค่ตั๊นกันซึ่งๆหน้าเธอก็ชนะใสๆอยู่แล้ว แต่มีอยู่วันนึงทายาทที่สืบเชื้อสายเหมือนกันกับเธอที่ช่อว่ามิคาเอลก็มาท้าสู้ ทางชาร์ลอตต์เองก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร แต่ระหว่างที่สู้กันมิคาเอลก็ใช้เวทย์จนทำให้เธอแพ้ หลังจากนั้นมา(ตอนนั้นอายุประมาณ 232 ปี)ชาร์ลอตต์ก็เริ่มสนใจและเรียนรู้เกี่ยวกับเวทย์มนต์มากยิ่งขึ้น จนเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมพ่อของเธอก็เลยฝังไพโรปไว้กับร่างกายของชาร์ลอตต์เพื่อให้เธอได้ใช้ประโยชน์ในภายภาคหน้า ต่อมา(นานมาก)เธอก็เริ่มได้ยินข่าวลือเรื่องของกษัตริย์ฟิลิกซ์ จริงๆแล้วเธอไม่ได้เคียดแค้นอะไรหรอก แค่รู้สึกไม่ชอบขี้หน้าและหมั่นไส้ฟิลิกซ์ที่ทำตัวบ้าอำนาจ และเกรงว่าจะเป็นภัยต่อเผ่าพันธุ์เลยคิดจะตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

 

ความชอบส่วนตัว: เลือด(ก็นางเป็นแวมไพร์นี่555) กุหลาบ นกตัวเล็กๆ การต่อสู้ การปั้นเด็ก(?)ให้เก่งเทพ

 

สิ่งที่หวาดกลัว: ความพ่ายแพ้(และเกลียดมากด้วย) 

 

เป็นมิตร หรือ ทรยศ พวกเดียวกัน: -

 

จุดจบของตัวละคร : -

 

เพิ่มเติม: 

แรกๆชาร์ลอตต์จะรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าคนที่มีผมสีมืดๆอยู่บ่อยๆเพราะสีผมเหมือนกับมิคาเอลที่ทำให้เธอพบกับความพ่ายแพ้ครั้งแรก

ไม่ยอมบอกใครว่าตัวเองคือแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์

ถ้าใครมาหาว่าเธอแก่จะต้องมีอันเป็นไปทุกราย (แน่นอน ศพไม่สวยด้วย)